Τι περιμένει τώρα η Αθήνα;
Μα, τις αεροναυτικές ασκήσεις που θα ανακοινώσει η Τουρκία στην περιοχή του Καστελόριζου για να κάνει μπάχαλο την περιοχή. Την ίδια ώρα, όμως, φαίνεται ότι υπάρχει μια μικρή δυσκολία συνεννόησης μεταξύ Δ. Δρούτσα και Ευ. Βενιζέλου σε ό,τι αφορά τις τουρκικές προκλήσεις όπως και την επιχείρηση για τη Λιβύη.
Η υπόθεση της Λιβύης θύμισε στον Ερντογάν, τον Νταβούτογλου και τα άλλα παιδιά τα οθωμανικά μεγαλεία. Τότε που η οθωμανική αρμάδα αλώνιζε στη Μεσόγειο, αν και είχε πάντα την ενόχληση από πλευράς των Ιταλών. ...
Για τον έλεγχο της... Βεγγάζης!
Σήμερα ο Ερντογάν ονειρεύεται και πάλι τουρκική πρωτοκαθεδρία στην περιοχή, θέλει τον έλεγχο της Βεγγάζης (!) και, φυσικά, δεν θα μπορούσε να αφήσει το Καστελόριζο να παρενοχλεί τις τουρκικές διεκδικήσεις.
Οι τουρκικές βλέψεις στην περιοχή του Καστελόριζου είναι γνωστές. Το ερώτημα είναι πώς αντιδρά η ελληνική κυβέρνηση. Οι έρευνες που ξεκίνησαν οι Ισραηλινοί ναυλώνοντας το ιταλικό ερευνητικό Εxplora προκάλεσαν την άμεση αντίδραση των Τούρκων.
● Πρώτον, έστειλαν φρεγάτα υποχρεώνοντας το ιταλικό ερευνητικό να βγει από την ελληνική περιοχή, την οποία οι Τούρκοι χαρακτηρίζουν τουρκική.
● Δεύτερον, ζήτησαν από το πλοίο να δώσει συντεταγμένες και να πάρει άδεια από τους Τούρκους.
● Ο Ιταλός πλοίαρχος ζήτησε και πήρε άδεια, οπότε αυτομάτως του αφαιρέθηκε η ελληνική άδεια.
Το ωραίο είναι ότι το επεισόδιο έγινε νοτίως της Κάσου, δηλαδή σε απολύτως ελληνική περιοχή.
Όλη αυτήν τη διαδικασία την παρακολούθησε και ελληνικό πολεμικό πλοίο, χωρίς όμως να παρέμβει. Ο λόγος, που δίνουν αρμόδιες ελληνικές πηγές, είναι ότι δεν επιθυμούσαν να εμπλακούν σε επεισόδιο με τους Τούρκους. Είναι αυτό που θέλουν διακαώς οι Τούρκοι, ώστε να προκαλέσουν κρίση και για το Καστελόριζο, το οποίο, σύμφωνα με τον κ. Νταβούτογλου, είναι ελληνικό νησί, ανήκει όμως στη Μεσόγειο και γι' αυτό δεν έχει υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ που εφάπτεται με αυτήν του Αιγαίου.
Ενδοκυβερνητική ασυνεννοησία
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά ο Ευάγγ. Βενιζέλος είπε στη Βουλή ότι δεν γνώριζε τις διπλωματικές ενέργειες, δεν γνώριζε (δεν ενημερώθηκε, δηλαδή, από το υπουργείο Εξωτερικών) ότι το ιταλικό πλοίο ζήτησε άδεια από τους Τούρκους. Η ενδοκυβερνητική ασυνεννοησία είναι πιο ανησυχητική από τις (γνωστές) τουρκικές προκλήσεις.
Ο Δημήτρης Δρούτσας πήγε, πάντως, για δενδροφύτευση στο Καστελόριζο, απ’ όπου έδωσε εμμέσως εξηγήσεις για τη στάση του και τον χειρισμό της υπόθεσης.
1. Είπε ότι «δεν κάνουμε ούτε σπιθαμή πίσω, δεν δεχόμαστε ούτε γρατσουνιά στα κυριαρχικά μας δικαιώματα, από τη μία άκρη της Ελλάδας έως την άλλη, και βεβαίως δεν παραιτούμαστε από τα δικαιώματα του Καστελόριζου στο φυσικό του πλούτο».
2. Είπε ότι «Το όπλο της Ελλάδας δεν είναι οι κραυγές, δεν είναι τα συνθήματα, όπλο της Ελλάδας είναι το Διεθνές Δίκαιο, η Διεθνής Νομιμότητα, η θέση μας στη Διεθνή Κοινότητα, όπλο της Ελλάδας και δύναμή της είναι το δίκαιο και η αποφασιστικότητά της να το υπερασπιστεί, με τη διπλωματία μας και με τις ένοπλες δυνάμεις μας».
3. Έριξε σπόντα στους επικριτές εντός Ελλάδας, λέγοντας «κανείς μην τολμήσει ποτέ να επιχειρήσει να διχάσει αυτά τα δύο σώματα (δίκαιο και αποφασιστικότητα), διότι κάνει μόνο ζημιά στην Ελλάδα και στη δυνατότητα και την ικανότητα της Ελλάδας να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της».
Το δίκαιο της Άγκυρας
Όλα αυτά τα ωραία τα έχουμε ξανακούσει, αλλά με τους Τούρκους δεν πρόκειται να ξεμπλέξουμε με το Διεθνές Δίκαιο. Διότι, πολύ απλά, η Αγκυρα έχει άδικο και το ξέρει και προσπαθεί να επιβάλει το δικό της δίκαιο. Οι εξελίξεις καταρρίπτουν τα – επί χρόνια – επιχειρήματα ότι ο Ερντογάν θα ακολουθήσει μια άλλη πολιτική από τους στρατηγούς.
Η τουρκική πολιτική φαίνεται και στην περίπτωση της Λιβύης. Επανεκτίμησε τη στάση της και αποφάσισε μέσω του ΝΑΤΟ να αποκτήσει τον έλεγχο των αεροναυτικών κινήσεων μεταξύ Κρήτης και Λιβύης. Μένει να δούμε πώς θα αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο το υπουργείο Άμυνας, που χειρίζεται την υπόθεση και στο ΝΑΤΟ.
Από το Διαδίχτυ (απ' όπου και το σκίτσο του Τολιάδη)
Η υπόθεση της Λιβύης θύμισε στον Ερντογάν, τον Νταβούτογλου και τα άλλα παιδιά τα οθωμανικά μεγαλεία. Τότε που η οθωμανική αρμάδα αλώνιζε στη Μεσόγειο, αν και είχε πάντα την ενόχληση από πλευράς των Ιταλών. ...
Για τον έλεγχο της... Βεγγάζης!
Σήμερα ο Ερντογάν ονειρεύεται και πάλι τουρκική πρωτοκαθεδρία στην περιοχή, θέλει τον έλεγχο της Βεγγάζης (!) και, φυσικά, δεν θα μπορούσε να αφήσει το Καστελόριζο να παρενοχλεί τις τουρκικές διεκδικήσεις.
Οι τουρκικές βλέψεις στην περιοχή του Καστελόριζου είναι γνωστές. Το ερώτημα είναι πώς αντιδρά η ελληνική κυβέρνηση. Οι έρευνες που ξεκίνησαν οι Ισραηλινοί ναυλώνοντας το ιταλικό ερευνητικό Εxplora προκάλεσαν την άμεση αντίδραση των Τούρκων.
● Πρώτον, έστειλαν φρεγάτα υποχρεώνοντας το ιταλικό ερευνητικό να βγει από την ελληνική περιοχή, την οποία οι Τούρκοι χαρακτηρίζουν τουρκική.
● Δεύτερον, ζήτησαν από το πλοίο να δώσει συντεταγμένες και να πάρει άδεια από τους Τούρκους.
● Ο Ιταλός πλοίαρχος ζήτησε και πήρε άδεια, οπότε αυτομάτως του αφαιρέθηκε η ελληνική άδεια.
Το ωραίο είναι ότι το επεισόδιο έγινε νοτίως της Κάσου, δηλαδή σε απολύτως ελληνική περιοχή.
Όλη αυτήν τη διαδικασία την παρακολούθησε και ελληνικό πολεμικό πλοίο, χωρίς όμως να παρέμβει. Ο λόγος, που δίνουν αρμόδιες ελληνικές πηγές, είναι ότι δεν επιθυμούσαν να εμπλακούν σε επεισόδιο με τους Τούρκους. Είναι αυτό που θέλουν διακαώς οι Τούρκοι, ώστε να προκαλέσουν κρίση και για το Καστελόριζο, το οποίο, σύμφωνα με τον κ. Νταβούτογλου, είναι ελληνικό νησί, ανήκει όμως στη Μεσόγειο και γι' αυτό δεν έχει υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ που εφάπτεται με αυτήν του Αιγαίου.
Ενδοκυβερνητική ασυνεννοησία
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά ο Ευάγγ. Βενιζέλος είπε στη Βουλή ότι δεν γνώριζε τις διπλωματικές ενέργειες, δεν γνώριζε (δεν ενημερώθηκε, δηλαδή, από το υπουργείο Εξωτερικών) ότι το ιταλικό πλοίο ζήτησε άδεια από τους Τούρκους. Η ενδοκυβερνητική ασυνεννοησία είναι πιο ανησυχητική από τις (γνωστές) τουρκικές προκλήσεις.
Ο Δημήτρης Δρούτσας πήγε, πάντως, για δενδροφύτευση στο Καστελόριζο, απ’ όπου έδωσε εμμέσως εξηγήσεις για τη στάση του και τον χειρισμό της υπόθεσης.
1. Είπε ότι «δεν κάνουμε ούτε σπιθαμή πίσω, δεν δεχόμαστε ούτε γρατσουνιά στα κυριαρχικά μας δικαιώματα, από τη μία άκρη της Ελλάδας έως την άλλη, και βεβαίως δεν παραιτούμαστε από τα δικαιώματα του Καστελόριζου στο φυσικό του πλούτο».
2. Είπε ότι «Το όπλο της Ελλάδας δεν είναι οι κραυγές, δεν είναι τα συνθήματα, όπλο της Ελλάδας είναι το Διεθνές Δίκαιο, η Διεθνής Νομιμότητα, η θέση μας στη Διεθνή Κοινότητα, όπλο της Ελλάδας και δύναμή της είναι το δίκαιο και η αποφασιστικότητά της να το υπερασπιστεί, με τη διπλωματία μας και με τις ένοπλες δυνάμεις μας».
3. Έριξε σπόντα στους επικριτές εντός Ελλάδας, λέγοντας «κανείς μην τολμήσει ποτέ να επιχειρήσει να διχάσει αυτά τα δύο σώματα (δίκαιο και αποφασιστικότητα), διότι κάνει μόνο ζημιά στην Ελλάδα και στη δυνατότητα και την ικανότητα της Ελλάδας να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της».
Το δίκαιο της Άγκυρας
Όλα αυτά τα ωραία τα έχουμε ξανακούσει, αλλά με τους Τούρκους δεν πρόκειται να ξεμπλέξουμε με το Διεθνές Δίκαιο. Διότι, πολύ απλά, η Αγκυρα έχει άδικο και το ξέρει και προσπαθεί να επιβάλει το δικό της δίκαιο. Οι εξελίξεις καταρρίπτουν τα – επί χρόνια – επιχειρήματα ότι ο Ερντογάν θα ακολουθήσει μια άλλη πολιτική από τους στρατηγούς.
Η τουρκική πολιτική φαίνεται και στην περίπτωση της Λιβύης. Επανεκτίμησε τη στάση της και αποφάσισε μέσω του ΝΑΤΟ να αποκτήσει τον έλεγχο των αεροναυτικών κινήσεων μεταξύ Κρήτης και Λιβύης. Μένει να δούμε πώς θα αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο το υπουργείο Άμυνας, που χειρίζεται την υπόθεση και στο ΝΑΤΟ.
Από το Διαδίχτυ (απ' όπου και το σκίτσο του Τολιάδη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου