Αγαπημένε μου Νίκο,
Φαντάζομαι μου επιτρέπεις να σε αποκαλώ «αγαπημένο» αφού αυτό επιβάλουν τα αισθήματα που τρέφω για σένα.
Αισθήματα στα οποία κυριαρχεί η ευγνωμοσύνη και η συγκίνηση για όλα αυτά που μου έχεις προσφέρει τα τελευταία τρία χρόνια και για τα οποία θέλω να σε ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου.
Σ’ ευχαριστώ που με την απόφασή σου να μετατρέψεις το ΠΑΣΟΚ σε ένα κόμμα διαμαρτυρίας μού επέτρεψες να διατηρήσω το μονοπώλιο στο κέντρο.
Ειλικρινά δεν ξέρω τι θα έκανα αν είχες προσπαθήσει να εμφανιστείς ως ένας μετριοπαθής κεντρώος αντί για ένα αντισυστημικό παρακολούθημα του Βελόπουλου και της Κωνσταντοπούλου...