Πέμπτη 6 Αυγούστου 2009

Η άνοδος του πετρελαίου επαναφέρει την "πράσινη ανάπτυξη" !

Όταν οι αρχές ψιθύρισαν ότι θα επανεξετάσουν το καθεστώς στην αγορά παραγώγων του πετρελαίου, το γεγονός αυτό ήταν αρκετό για να οδηγήσει τις προθεσμιακές τιμές του μαύρου χρυσού σε χαμηλότερα επίπεδα τιμών. Η «απειλή» ξεχάστηκε γρήγορα και η τιμή του πετρελαίου παίζει και πάλι με τα νεύρα μας. Στα πλαίσια πάντα της γνωστής συνταγής «άνοδος των πάντων και πτώση του δολαρίου». Ποιος είπε ότι οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας έχουν πεθάνει;

Πέρυσι τέτοια εποχή οι εταιρείες που υποσχόντουσαν άφθονη και εναλλακτική ενέργεια στο μέλλον ήταν από τις πλέον δημοφιλείς. Οι τιμές των μετοχών τους είχαν σκαρφαλώσει στα ουράνια και οι μέτοχοί τους έτρεφαν μεγάλα όνειρα υπεραξιών. Ας μη ξεχνάμε ότι το
χρηματιστήριο είναι ένας προεξοφλητικός μηχανισμός. Μία καλή ιδέα και πολλές υποσχέσεις για το μέλλον είναι τις περισσότερες φορές πιο αποδοτικές για την κερδοσκοπία απ’ ό,τι τα απτά οικονομικά αποτελέσματα.

Η κρίση άλλαξε άρδην τα δεδομένα. Δεν ήταν μόνο το γεγονός ότι το ενδιαφέρον των επενδυτών μετατοπίστηκε από τις προσδοκίες στη ζώσα -ζοφερή πολλές φορές- πραγματικότητα των υπό ανάπτυξη εταιρειών, αλλά, εκτός των άλλων, υποχώρησε και η τιμή του πετρελαίου.

«Πράσινη ανάπτυξη» με χαμηλές τιμές πετρελαίου δεν είναι δυνατή, καθώς δεν υπάρχει λόγος να ψάχνει κανείς για κάτι εναλλακτικό, αν αυτό που έχει συνηθίσει να χρησιμοποιεί προσφέρεται σε προσιτές τιμές. Τις τελευταίες μέρες, όμως, οι ταύροι έχουν αρχίσει να δείχνουν και πάλι τα δόντια τους στην αγορά πετρελαίου και ίσως οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας αρχίσουν και πάλι να γίνονται της μόδας στις διεθνείς χρηματιστηριακές αγορές.

Που συμβαίνουν όλα αυτά; Στον πλανήτη γη!
Στην Ελλάδα; Δυστυχώς, σε αυτή τη χώρα συνεχίζουμε να μην ασχολούμαστε με τόσο «πεζά» θέματα!
Ουσιαστικά βήματα έχουν γίνει μόνο στο χώρο της
Αιολικής Ενέργειας, αλλά κι αυτά αφού οι ιδιώτες επενδυτές χρειάστηκε, στην κυριολεξία, να «ματώσουν». Το μόνο σίγουρο είναι ότι κι αυτά τα λίγα βήματα που έχουν γίνει δεν μπορούν να μας κάνουν ευτυχισμένους, όταν ξέρουμε ότι θα μπορούσαν να έχουν γίνει πολλά περισσότερα. Να μην επαναλάβουμε τα περί φωτοβολταϊκών. Να ρωτήσουμε, μόνο, αν η Πολιτεία έχει ενθαρρύνει την έρευνα στο χώρο της ενέργειας, όπως συμβαίνει στα πιο πολλά μέρη του κόσμου...

Σε ό,τι αφορά το καθαρά χρηματιστηριακό μέρος, αν και εφόσον ο κλάδος ξαναβρεθεί στο επίκεντρο του επενδυτικού ενδιαφέροντος, στην Ελλάδα έχετε λίγες επιλογές, μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού. Στο εξωτερικό μπορείτε να βρείτε μεγαλύτερη ποικιλία και μάλιστα όχι μόνο στην Αιολική Ενέργεια.

Μικρομεσαίωνας

Του Γιώργου Κράλογλου

Δανείσθηκα τον τίτλο του σημερινού σημειώματος από το ομώνυμο νούμερο επιθεώρησης που παίχθηκε πριν από 30 χρόνια περίπου και σατίριζε (με το συγκεκριμένο νούμερο) τις προθέσεις του ΠΑΣΟΚ (τότε) να λύσει τα προβλήματα των μικρομεσαίων όταν θα αναλάμβανε την εξουσία.
Το θυμήθηκα τις ημέρες αυτές όπου ενώ από την μία πλευρά, ακούμε κατά κόρον από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ότι οι μικρομεσαίοι θα σωθούν με τα ΤΕΜΠΜΕ, τα προγράμματα που έχουν εξασφαλισθεί για ενισχύσεις επενδύσεων, τις ειδικές χρηματοδοτήσεις και τις παρεμβάσεις των αρμόδιων κρατικών Οργανισμών (πράγμα που σημαίνει ότι δεν σώθηκαν ούτε επί ΠΑΣΟΚ ούτε επί Ν.Δ. μέχρι τώρα) από την άλλη έχουμε τον πρόεδρο του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθηνών κ. Π. Ρεσβάνη (με την ευκαιρία παρουσίασης έρευνας για την κρίση στους ΜμΕ που έκανε η εταιρεία MARC για το ΒΕΑ) να δηλώνει μεταξύ πολλών άλλων ότι:


* Χάθηκαν, λόγω κρίσης, 18.000 θέσεις εργασίας και περιμένουμε και νέες απολύσεις.


* Περίπου 17.000 βιοτέχνες φοβούνται ότι δεν θα μπορέσουν να κρατήσουν τις επιχειρήσεις τους την επόμενη διετία. «Εκφράζουν την ανησυχία τους για την εύρυθμη λειτουργία των επιχειρήσεών τους» είναι με ακρίβεια τα λόγια του.


* Περισσότερες από 8.500 βιοτεχνίες είναι για άμεσο κλείσιμο.

* Αν οι 30 στις 100 βιοτεχνίες δεν πάρουν φθηνά δάνεια το επόμενο εξάμηνο δεν πρόκειται να τα βγάλουν πέρα. Αυτά και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα διαπιστώνονται στην έρευνα του ΒΕΑ.

Αλλά δεν είναι αντικείμενο της στήλης να την παρουσιάσει.
Κρατάω όμως και σας μεταφέρω δύο συμπεράσματά που είναι να τρελαίνεσαι
.
Πρώτον ότι η Ελλάδα μεταποιητικά είναι μάλλον σε αδιέξοδο μιας και για να μείνει στον ευρωπαϊκό χάρτη της μεταποίησης πρέπει να αναγνωρίσει ότι ο πήχης που της αναλογεί είναι εκείνος που μετράει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις διαφόρων μεγεθών αδιέξοδο.
Γιατί εφόσον οι μικρομεσαίες δεν έχουν σωθεί και οι μεγάλες βιομηχανίες όπως και η βαριά μεταποίηση δεν ανήκουν πλέον στον ελληνικό γεωγραφικό χώρο πόσο δύσκολο είναι να καταλάβουμε ότι σιγά-σιγα η μεταποίηση στην Ελλάδα (σύμφωνα και με στοιχεία ερευνών όπως η παρούσα και παρόμοια των βιομηχανιών Βορ. Ελλάδος) θα γίνεται ιστορία.
Ανεξάρτητα από το εάν οι ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση μοιράζονται και σε πολιτικούς και σε πολιτικές και σε επιχειρηματίες και σε συντεχνίες και σε συνδικαλιστές και σε πάσης φύσεως κινήματα...
Και βεβαίως σε ό,τι αφορά τις ευθύνες των επιχειρηματιών και του μικρομεσαίου χώρου δεν είναι λίγες. Γιατί δεν μπορούν να διαγραφούν από τη μνήμη των παλαιοτέρων τα εκατοντάδες σκάφη, τα ακριβά αυτοκίνητα και οι βίλες στα παραθαλάσσια μέρη της Αττικής με δάνεια για τα οποία είχε εγγυηθεί στις Τράπεζες το ελληνικό Δημόσιο το οποίο και κάλυψε βεβαίως τα φέσια γιατί τα δάνεια αυτά ποτέ δεν πληρώθηκαν μόνο και μόνο επειδή είχε εγγυηθεί το δημόσιο.
Αυτή τη στιγμή δεν είναι ώρα ούτε ανάλυσης ούτε απόδοσης ευθυνών. Είναι ώρα πραγματικής αποτύπωσης της κατάστασης και της αλήθειας για το αύριο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων της χώρας.
Μιας «χαρτογράφησης της ελληνικής βιοτεχνίας» λέει το ΒΕΑ που βλέπει τώρα με τρόμο το αύριο γιατί ασφαλώς και η διοίκηση του Επιμελητηρίου γνωρίζει ότι η κατάσταση αυτή δεν είναι καθαρή συνέπεια της οικονομικής κρίσης αλλά της ελληνικής οικονομικής πολιτικής που πάντα φιλτράρεται μέσα από το πολιτικό κόστος και μέσα από πολιτικές μετρήσεις τις προεκλογικές περιόδους.


Το δεύτερο τρελό συμπέρασμα είναι ότι από τους 100 βιοτέχνες οι 40 δεν έχουν ιδέα ούτε για τα ευνοϊκά προγράμματα ούτε για τις ευνοϊκές χρηματοδοτήσεις που ισχύουν.
Από αυτούς δε, μόνο 20 είναι σε θέση να καταλάβουν ακόμη και αν τους εξηγήσουν οι υπάλληλοι των Τραπεζών.
Αυτό δεν είναι αποτέλεσμα αδυναμίας τους να αντιληφθούν τα οικονομικά. Είναι συνέπεια της πολυπλοκότητας του συστήματος και των γραφειοκρατικών διαδικασιών.


Και τίθεται εδώ το εξής απλό ερώτημα:

Για να σώσουμε τους μικρομεσαίους θέλουμε πόρους που δεν έχουμε.
Μπορούμε όμως να τους διευκολύνουμε να δανεισθούν.
Πως όμως αντιλαμβανόμαστε την διευκόλυνση ως κράτος και ως κυβέρνηση.
Να τους παραδίδουμε προς σφαγή στις Τράπεζες (αφού οι Τράπεζες δεν είναι κοινωνικά ιδρύματα) ή να τους εξυπηρετήσουμε εκεί που πραγματικά πονάνε;

Κατά τα άλλα παραμένει το μονίμως αναπάντητο ερώτημα.
Η κρατική φάμπρικα των Οργανισμών και των υπηρεσιών που στήνουμε για τους μικρομεσαίους είναι για να εξυπηρετήσουμε αναπτυξιακούς στόχους ή να εξυπηρετήσουμε τα «μαγαζάκια» των «δικών μας παιδιών» να κάνουν τις αρπαχτές τους και από τους βιοτέχνες και από τα προγράμματα τους δημοσίου;


Και εκείνος κυνηγημένος είναι

Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, όπως άλλωστε και σε εκείνον της ψυχαγωγίας, ο Γιώργος παίζει χωρίς αντίπαλο.
Πήγε στην Παλαιστίνη, δάκρυσε μπροστά στον τάφο του φίλου του πατέρα του, Γιασέρ Αραφάτ, και μοιράστηκε τον πόνο των Παλαιστινίων για όσα περνούν.
Ο Jeffry άλλωστε έχει πολλά κοινά με τον μαρτυρικό λαό της Μέσης Ανατολής:
Είναι πρόσφυγας στην Ελλάδα, όπως και οι Παλαιστίνιοι στην πατρίδα τους.
Τον κυνηγούν σκυλιά για να τον δαγκώσουν, όπως τους Παλαιστινίους τους κυνηγούν οι ρουκέτες του ισραηλινού στρατού.
Οι Παλαιστίνιοι σφάζονται μεταξύ τους.
Το ίδιο διχασμένη προσωπικότητα είναι και ο Γιώργος, που έχει μια κατανοητή δυσκολία να επιλέξει ανάμεσα στην πτώση από το ποδήλατο και τον παρ' ολίγον πνιγμό με κανό, ως το καλύτερο μονόπρακτο που μας έχει παρουσιάσει όλα αυτά τα χρόνια, για να μας φτιάξει το κέφι.
Οι Παλαιστίνιοι δεν μπορούν ακόμη να ξεφύγουν από τη σκιά του «πατερούλη» Αραφάτ. Και ο Γιώργος αδυνατεί να διαφύγει της προσοχής της μαμάς Μαργαρίτας.
Που απ' τη μια απαιτεί από τον γιό της να γίνει πρωθυπουργός, και από την άλλη τον θέλει δίπλα της, στους γάμους που τελούνται στο Κτήμα το οποίο φέρει το όνομά της.
Δύσκολη η ζωή για τον πολιτικό μετανάστη Γιώργο.
Είναι και αυτή η ρημάδα η γλώσσα που δεν καταλαβαίνει.


Τι άλλο μας περιμένει...

Αν επιβεβαιωθούν στην πράξη όσα διαρρέουν συνεργάτες του Γιώργου Παπανδρέου, περί επικείμενης ευρείας ανανέωσης στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ, που θα αγγίξει τα επίπεδα του 50%, φανταστείτε τι μας περιμένει.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Γιώργος έχει... κάτι με τις αλλαγές και την προώθηση ανθρώπων που δεν θα τους μίλαγε ούτε ο γνωστός θυρωρός. Της πολυκατοικίας των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, που... έκανε ανθρώπους ο σύζυγος της μητέρας του Γιώργου. Ραγκούσης, Παπακωνσταντίνου, Λούκα, Χριστοφιλοπούλου, Ρόβλιας, Ματσούκα, Καραχασάν και πάει λέγοντας.

Δεν θα έχει σταματημό.

Ο κατήφορος.


Χωρίς αρχές, σταθερότητα στις απόψεις και προτάσεις προοπτικής αλλά μόνο ...με την "σημαία ευκαιρίας" !


Λίγες ημέρες μετά τις ευρωεκλογές ( εδώ) σας αποκάλυπτα ότι στην συνεδρίαση του Πολιτικού συμβουλίου του ΠαΣοΚ ,όπου εξετάστηκαν αναλυτικά τα αποτελέσματα ανά νομό και δήμο,
δεν έλαβαν υπόψιν το SMS των πολιτών και κατέληξαν στην απόφαση να επενδύσουν στην μαγική λέξη... «αριβισμός».

Αν θυμάστε, σας επεσήμανα ότι αυτή την μαγική λέξη
δεν θα την βρείτε σε καμία επίσημη ανακοίνωση του ΠαΣοΚ, διότι πολύ απλά αυτά ποτέ δεν λέγονται , αλλά θα το ανακαλύψετε το επόμενο χρονικό διάστημα ...επί του πρακτέου.

Το διάστημα που μεσολάβησε μέχρι σήμερα το ΠαΣοΚ
επιβεβαίωσε πλήρως όσα σας αποκάλυψα. Τελευταίο παράδειγμα μόλις πριν 2-3 ημέρες όπου σε ένα ημιεπίσημο κείμενο το οποίο διανέμει το ΠαΣοΚ στους δημοσιογράφους καθημερινά, έγινε λόγος για ...800.000 δήθεν προσλήψεις, από το 2004 μέχρι σήμερα..

Το νούμερο και ο τρόπος που αυτό «
μαγειρεύτηκε» μόνο θυμηδία μπόρεσε να προκαλέσει , ακόμα και στα ίδια τα στελέχη του ΠαΣοΚ.
Γιατί όπως αντιλαμβάνεστε ο αριθμός αυτός υπερβαίνει κατά πολύ το σύνολο
ΟΛΩΝ όσων με κάποια μορφή απασχόλησης εργάζονται στο ελληνικό Δημόσιο.
Διαπιστώσατε εσείς ...
διπλασιασμό των υπαλλήλων που εργάζονται στο ελληνικό Δημόσιο; Το ίδιο το ΠαΣοΚ μάλιστα δεν κατηγορεί την κυβέρνηση της ΝΔ ότι σε ορισμένους τομείς έχει ψαλιδίσει το δημόσιο και δεν κάνει προσλήψεις;

Οι «φωστήρες» βλέπετε αυτοί, με επικεφαλής τον κ.
Ντ. Ρόβλια , κάνουν αυτού του είδους την παραπληροφόρηση, με λογιστικές αλχημείες . Προσθέτουν ακόμη και τρίμηνες συμβάσεις που έχουν ορισμένοι εργαζόμενοι στο ελληνικό Δημόσιο. Δηλαδή, κάποιον ο οποίος έχει τέσσερα τρίμηνα σε ένα χρόνο, τον θεωρούν ότι είναι.... τετραπλή πρόσληψη !

Αυτά, όπως αντιλαμβάνεστε είναι αστειότητες.Όμως δεν είναι καθόλου αστειότητες αυτό που ,κάτω από την
πίεση δημοσιογραφικών ερωτήσεων, αποκάλυψε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠαΣοΚ.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, ξύπνησε
μνήμες από το παρελθόν όταν είπε ότι εάν το κόμμα του αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας ...θα εξετάσει τις συμβάσεις αυτών των ανθρώπων ...κατά περίπτωση, αναλυτικά και διεξοδικά ( σημειωτέον ότι πολλοί συμβασιούχοι είναι από την εποχή του ΠαΣοΚ και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες).

Με απλά λόγια ...προβλέπω
καινούργια και μοντέρνα καταστήματα ....τοπικών κλαδικών. Είναι ντροπή να αντιμετωπίζονται αυτοί οι εργαζόμενοι εσαεί ως ...«ψηφοθηρικοί όμηροι», όπως επί σειρά ετών τους αντιμετώπιζε το ΠαΣοΚ .
Και είναι εθνικά και κοινωνικά επιζήμιο να επιστρέψουν οι
πολιτικές διώξεις εργαζομένων και ο χωρισμός σε γαλάζιους, πράσινους και κόκκινους εργαζόμενους !

Συγχρόνως άφησε να εννοηθεί ότι σκοπεύουν στην
κατάργηση της αγροφυλακής , όταν οι σημερινές απαιτήσεις στην ασφάλεια των πολιτών της περιφέρειας , των περιουσιών τους και η προστασία του περιβάλλοντος, απαιτεί περαιτέρω ενίσχυση αυτού του σώματος και όχι φυσικά την κατάργηση του.

Υπενθυμίζω ότι οι αρμοδιότητες του Σώματος της αγροφυλακής σύμφωνα με το Νόμο είναι
ποικιλόμορφες και ιδιαιτέρως αναγκαίες τόσο για την ασφάλεια της υπαίθρου, όσο και για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και τη συμβολή στη διασφάλιση της αειφόρου ανάπτυξης.

Ενδεικτικά αναφέρω ότι μεταξύ των
αρμοδιοτήτων τους είναι η άσκηση αστυνόμευσης για εφαρμογή διατάξεων που αφορούν:Πρόληψη, καταστολή αξιόποινων πράξεων που αφορούν το αγροτικό περιβάλλον, τα κτήματα, τα αρδευτικά ύδατα και την περιουσία του Δημοσίου και των Ο.Τ.Α. που βρίσκονται στο αγροτικό περιβάλλον, όπως επίσης και η πρόληψη πυρκαγιών, λήψη προληπτικών μέτρων αποτροπής τους, μόλυνση, ρύπανση εδάφους και υδάτων,διάθεση αποβλήτων, υλοτόμηση, βόσκηση και αυθαίρετη δόμηση,προστασία φυσικών αγωγών υδάτων, διατήρηση χλωρίδας και Πανίδας.

Είναι λοιπόν
πολιτικά υποκριτικό αλλά και κωμικοτραγικό ένα κόμμα το οποίο έχει ως ...δήθεν σημαία την πράσινη ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος, να θεωρεί ότι αυτό το σώμα και με ΑΥΤΕΣ τις αρμοδιότητες δεν ...θα πρέπει να υπάρχει.

Πιθανώς για το ΠαΣοΚ , η προστασία του περιβάλλοντος να αποτελεί ...σημαία ευκαιρίας !


Φρένο Μαξίμου στην επίμονη εκλογολογία

Αλλά και νέες φιλολαϊκές εξαγγελίες

Της Ελλης Tριανταφυλλου


Με συνεχείς τονωτικές ενέσεις σε κατηγορίες πολιτών και επαγγελματιών που πλήττονται περισσότερο από την κρίση και με ταυτόχρονη προσπάθεια να κλείσει τη συζήτηση περί πρόωρης προσφυγής στις κάλπες επιχειρεί η κυβέρνηση να βελτιώσει το πολιτικό κλίμα ενόψει και της μετάβασης του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ το πρώτο Σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου.


Ο στόχος του κυβερνητικού επιτελείου, αλλά και του ίδιου του κ. Κ. Καραμανλή -ο οποίος, σημειωτέον, συνεχίζει με αμείωτη ένταση την «πίεση» σε υπουργούς και στελέχη της κυβέρνησης, για απτά αποτελέσματα στους τομείς ευθύνης τους- είναι να διαμορφωθεί πιο ευνοϊκό περιβάλλον και να διατηρηθούν όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά.


Ο κ. Καραμανλής, ο οποίος, όπως συνομολογούν οι συνομιλητές του, εμφανίζεται στις κατ' ιδίαν συναντήσεις του σε βάθος ενημερωμένος για τους επιμέρους τομείς του κυβερνητικού έργου, επιχειρεί με κάθε τρόπο να κλείσει το θέμα των πρόωρων εκλογών, διότι η συνέχιση της συζήτησης αποδυναμώνει την κεντρική στόχευση του Μεγάρου Μαξίμου να αποδοθεί εξ ολοκλήρου στο ΠΑΣΟΚ η ευθύνη για τον εγκλωβισμό της χώρας σε μια παρατεταμένη προεκλογική ατμόσφαιρα, καταστροφική για την πορεία της οικονομίας. Δεν είναι τυχαίο ότι τρεις υπουργοί επιχείρησαν χθες να παρέμβουν στο κλίμα των ημερών και να διαψεύσουν τα σενάρια της πρόωρης κάλπης. «Η κυβέρνηση δεν βρίσκεται σε εκλογική ετοιμότητα», δήλωσε ο κ. Αρης Σπηλιωτόπουλος, αμέσως μετά τη συνεδρίαση της κυβερνητικής επιτροπής για την Παιδεία και τον Πολιτισμό.


Σε ανάλογη κατεύθυνση κινήθηκε και ο υπουργός Πολιτισμού Αντ. Σαμαράς. «Εμείς προχωράμε καλά. Εχουμε δουλειά να κάνουμε», απάντησε, όταν ρωτήθηκε για τα σενάρια και τις φήμες που κυκλοφορούν. Και η υπουργός Απασχόλησης, κ. Φάνη Πάλλη - Πετραλιά, όμως, μετά τη συνάντηση που είχε χθες με τον πρόεδρο της ΔΕΗ για την πρόσληψη 2.000 ανέργων, δήλωσε κατηγορηματικά αντίθετη με την προοπτική των πρόωρων εκλογών. «Ανήκω σε εκείνους που πιστεύουν ότι η κυβέρνηση πρέπει να εξαντλήσει την τετραετία», σχολίασε και πρόσθεσε ότι «το ΠΑΣΟΚ έχει ως μόνη στρατηγική την εκλογολογία».


Οι τρεις υπουργοί, όπως και πολλοί συνάδελφοί τους, τάσσονται εναντίον των πρόωρων εκλογών και θεωρούν ότι υπό προϋποθέσεις η κυβέρνηση μπορεί να ανατρέψει τους υφιστάμενους πολιτικούς συσχετισμούς, ιδιαίτερα αν το ΠΑΣΟΚ επιμείνει στην άρνησή του να υπερψηφίσει την επανεκλογή του Κ. Παπούλια. Οι περισσότεροι, άλλωστε, προεξοφλούν ότι η Ε.Ε. θα δώσει στην Αθήνα την παράταση που ζητεί για τη μείωση του ελλείμματος, καθώς ανάλογα προβλήματα με την Ελλάδα αντιμετωπίζουν πολλές ακόμη χώρες, ενώ εκτιμούν ότι η λήψη πρόσθετων μέτρων δεν συνεπάγεται αναγκαστικά και δυσβάστακτο κόστος, υπό την προϋπόθεση ότι η κυβέρνηση θα πείσει για την αποτελεσματικότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη που διακρίνει την πολιτική της.


«Πολύ πιο τολμηρές πρωτοβουλίες στο μέτωπο των συνολικών μεταρρυθμίσεων» ζήτησε χθες ο βουλευτής Β΄ Αθηνών Κυρ. Μητσοτάκης. Σε συνέντευξή του (Φλας), σημείωσε ότι αν η κυβέρνηση συνεχίσει με τους ρυθμούς που είχε προ των ευρωεκλογών, τότε τα πράγματα θα είναι πάρα πολύ δύσκολα. Εκτίμησε, ωστόσο, ότι αν επιδειχθεί τόλμη και μεγάλο θάρρος, τότε δεν πρέπει να προδικάζεται το εκλογικό αποτέλεσμα.

«Εμείς προκαλούμε αυτήν την τάση για περισσότερες δαπάνες. Τώρα δουλειά της κυβέρνησης είναι όπου μπορεί να περικόψει όσο μπορεί» σχολίασε ο κ. Π. Δούκας, διαφωνώντας εμμέσως πλην σαφώς με τα μέτρα στήριξης στα οποία προβαίνει η κυβέρνηση.


Πλημμύρισε η αγορά με ακάλυπτες επιταγές

Πνίγουν τους επιχειρηματίες οι ακάλυπτες επιταγές που έχουν πλημμυρίσει την αγορά, με αποτέλεσμα μία στις δύο επιχειρήσεις να απειλείται με λουκέτο. Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο τραγική αφού οι υπόλοιπες μισές δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν αν οι επιταγές θα καλυφθούν.


Τους πρώτους έξι μήνες του 2009 οι ακάλυπτες επιταγές ξεπέρασαν το 1,5 δισ. ευρώ με βάση τα επίσημα στοιχεία της Τειρεσίας ΑΕ.

Έρευνα της Marc που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδος (ΓΣΕΒΕΕ), στο διάστημα 8-14 Ιουλίου 2009 σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 831 επιχειρήσεων αποκαλύπτει τα εξής:

-Δύο στις τρεις επιχειρήσεις δήλωσαν ότι πραγματοποιούν συναλλαγές μέσω επιταγών. Μεγαλύτερη χρήση επιταγών γίνεται στη μεταποίηση (78%) και στις μεγαλύτερες επιχειρήσεις (ΑΕ και ΕΠΕ 87,7%, επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 6 άτομα 84,4% και επιχειρήσεις με τζίρο άνω των 100.000 ευρώ 76,4%).

-Από τις επιχειρήσεις που πραγματοποιούν συναλλαγές μέσω επιταγών περίπου οι μισές (47,2%) καλύπτουν με επιταγές πάνω από το 50% των συναλλαγών τους. Το εμπόριο και η μεταποίηση πραγματοποιούν το 65% και το 67% των συναλλαγών τους αντίστοιχα, ενώ διαφαίνεται ευθέως ανάλογη σχέση μεταξύ χρήσης επιταγών και μεγέθους επιχείρησης.

-Στο 55,5% των επιχειρήσεων η μεταχρονολόγηση κυμαίνεται από 2 ως 5 μήνες, ενώ για το 30% των επιχειρήσεων η μεταχρονολόγηση κυμαίνεται από 6 μήνες και άνω. Το 14,4% των επιχειρήσεων δεν είναι σε θέση να σταθμίσει το μέσο διάστημα της μεταχρονολόγησης, καθώς διαθέτει μεταχρονολογημένες επιταγές διαφόρων χρονικών διαστημάτων.

-Οι επιχειρήσεις εκείνες για τις οποίες η μεταχρονολόγηση των επιταγών υπερβαίνει τους 6 μήνες είναι μεταποιητικές (49%), καθώς και επιχειρήσεις μεγαλύτερου μεγέθους από πλευράς απασχόλησης και τζίρου.

Ο πρόεδρος και ο γ.γ της ΓΣΕΒΕΕ Δ.Ασημακόπουλος και Κ.Σκορίνης αντίστοιχα, συναντήθηκαν με τον υφυπουργό Ανάπτυξης Γ.Βλάχο από τον οποίον ζήτησαν να τεθεί συγκεκριμένο χρονικό όριο στην εξόφληση των επιταγών.


Γιατί να μας παραπληροφορούν ακόμη και για ανούσια θέματα;

Αυτό που συμβαίνει με τα κανάλια ειναι τραγικό.

Εχουν την εντύπωση πως ειναι ακόμα στην εποχή του νταβατζήδικου μονοπωλίου.

Δεν έχουν αντιληφθεί οτι ελέω διαδικτύου οι χαλκευμένες ειδήσεις μάλλον τους οδηγούν στην εξαφάνιση…

”Η διεθνής κατακραυγή ανάγκασε το μουσείο να παίξει ολόκληρο το βίντεο του Γαβρα” ηταν η λεζαντα του “Μεγαλου”(;) καναλιου σημερα το πρωϊ.

Όταν μέχρι και ο τελευταίος χρήστης γνώριζε οτι ο Γαβράς ως γνήσιος μισθοφόρος – δοσίλογος, υπέγραψε “δήλωση μετάνοιας” λέγοντας οτι “δεν ήταν ρασοφόροι αυτοί που γκρέμιζαν τον παρθενώνα”.

Προφανώς ήταν προβοκάτορες Ολύμπιοι.


Την δοσιλογία του μεροκάματου τη βάφτισε το Mega “διεθνή κατακραυγή”. Όπως τα ψηφιακά καρακιοζάκια βαφτίστηκαν τέχνη.

Πότε η τοπική κατακραυγή θα στείλει το Mega εκεί που του αρμόζει;


olympiada

Συμφωνία με τη ΔΕΗ για την απασχόληση 2.000 ανέργων

Σε συμφωνία συνεργασίας προχώρησαν το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και η ΔΕΗ για την απασχόληση στην επιχείρηση 2.000 ανέργων για δύο χρόνια, με έναρξη εφαρμογής του σχετικού προγράμματος από τις αρχές Σεπτεμβρίου 2009.

Η
ΔΕΗ θα προσλάβει με συμβάσεις ορισμένου χρόνου 2.000 ανέργους εγγεγραμμένους στον ΟΑΕΔ θα εισπράττει από τον Οργανισμό το επίδομα ανεργίας (το οποίο με τον τρόπο αυτό μετατρέπεται σε επίδομα απασχόλησης) και θα καλύπτει μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων σύμφωνα με τις Συλλογικές Συμβάσεις.

Το υπουργείο Απασχόλησης και η διοίκηση της ΔΕΗ πρόκειται να υπογράψουν σχετικό μνημόνιο συνεργασίας το Σεπτέμβριο.


Όπως ανέφερε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της επιχείρησης Παναγιώτης Αθανασόπουλος, οι προδιαγραφές των ειδικοτήτων, ικανοτήτων και εμπειριών θα καθορισθούν από τη ΔΕΗ και θα αφορούν τεχνικό προσωπικό, υπαλλήλους γραφείου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, προσωπικό για βοηθητικές εργασίες, καθώς επίσης και προσωπικό τεχνολογικής εκπαίδευσης.


Τετάρτη 5 Αυγούστου 2009

Εξοργισμένοι οι Παλαιστίνιοι με τον Παπανδρέου

Έξαλλοι είναι οι Παλαιστίνιοι με τη στάση του Παπανδρέου απέναντι στους Ισραηλινούς.

Στην ομιλία του , στο συνέδριο της Φατάχ, δεν τήρησε καν τα προσχήματα και δεν είπε κουβέντα για τη σφαγή στη Γάζα όπου έχασαν τη ζωή τους από τις Ισραηλινές επιθέσεις χιλιάδες άμαχοι Παλαιστίνιοι.

Μίλησε για 12 λεπτά, αναφέρθηκε στους δεσμούς του πατέρα του με τον Γιάσερ Αραφάτ αλλά τσιμουδιά για την ταμπακέρα.
Στην ουσία προσπάθησε να κοροϊδέψει τους επικεφαλής του Παλαιστινιακού κόμματος επικαλούμενος δηλώσεις του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ και του Μπάρακ Ομπάμα οι οποίοι έχουν στηλιτεύσει την αιματοβαμμένη επέλαση των Ισραηλινών.
Δεν θα μπορούσε φυσικά να κάνει κάτι παραπάνω καθώς, Αντιπρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς είναι ο φίλος του και σφαγέας των Παλαιστινίων Εχούντ Μπάρακ.
Γι΄ αυτό και ο Παπανδρέου όταν γίνονταν οι σφαγές δεν έλεγε κουβέντα.
Η ομιλία του προκάλεσε πολλές αντιδράσεις και στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ με τους βασικούς του αντιπάλους να τον κατηγορούν για πρωτοφανή φιλοαμερικανισμό. . «Πήγε εκεί κάτω κι αντί να μεταφέρει την αγανάκτηση και τη θλίψη μας για τον χαμό τόσων χιλιάδων ανθρώπων , μιλούσε για τις πρωτοβουλίες του Ομπάμα» έλεγαν και ξανάλεγαν.


Το Νοέμβριο η συνάντηση Καραμανλή - Ομπάμα

Οριστικοποιήθηκε, σύμφωνα με πληροφορίες το ραντεβού του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα.

Ο Κώστας Καραμανλής πρόκειται να ταξιδέψει στην Αμερική τον
Νοέμβριο για να συναντηθεί με τον Μπάρακ Ομπάμα ενώ στο διάστημα της παραμονής του θα έχει εκτεταμένες επαφές με τις ομογενειακές οργανώσεις.

Κατά τις ίδιες πηγές θα υπάρξουν επίσημες ανακοινώσεις για το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, την κατάργηση της βίζας, τα Ελληνοτουρκικά και τη μεγάλη αύξηση των Αμερικανικών επενδύσεων στην Ελλάδα.


Η "νέα γρίπη" στο γραφείο σας !


Της Ρούλας Σαλούρου

Οι επιχειρήσεις και οι εργοδότες αναμένεται να διαδραματίσουν βασικό ρόλο στην προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, καθώς και στον περιορισμό των αρνητικών συνεπειών μιας ενδεχόμενης πανδημίας γρίπης, στους εργαζόμενους, στην κοινωνία και ευρύτερα στην κοινωνία.
Άλλωστε, οι χώροι εργασίας, είναι χώροι που μπορεί να γίνει διασπορά του νοσήματος, όπως ακριβώς και τα σχολεία, ο στρατός, τα ιδρύματα, οι υπηρεσίες και οι χώροι αναψυχής.

Προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος μιας πιθανής έκθεσης των εργαζόμενων στην πανδημικού τύπου νόσο, μέσα στους χώρους εργασίας, το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών στην Υγιεινή και Ασφάλεια της Εργασίας και το Εργαστήριο Υγιεινής και Προστασίας Περιβάλλοντος της Ιατρικής Σχολής Θράκης εξέδωσε οδηγίες για τη διαχείριση και την πρόληψη της νέας γρίπης Α (Η1Ν1) σε επιχειρήσεις και εργασιακούς χώρους.


Τις γενικές αυτές οδηγίες παρουσιάζει σήμερα το Capital.gr, καθώς ο πανικός είναι ίσως χειρότερος και από την ίδια τη νόσο.
Η διάδοση του πανδημικού ιού γρίπης Α (H1N1) συμβαίνει πιθανά με τον ίδιο τρόπο διάδοσης με την εποχιακή γρίπη. Οι ιοί της γρίπης διαδίδονται κυρίως από άνθρωπο σε άνθρωπο μέσω του βήχα ή φταρνίσματος από άτομα με γρίπη. Μερικές φορές οι άνθρωποι μπορούν να μολυνθούν από την επαφή με τον ιό της γρίπης από τα μάτια, το στόμα ή την μύτη.

Γενικές οδηγίες σε επιχειρήσεις και εργασιακούς χώρους.

Α. Ο ρόλος των εργοδοτών για την προστασία των εργαζομένων


- Να ενθαρρύνουν τους ασθενείς εργαζόμενους να παραμένουν κατ΄ οίκον και μακριά από τον εργασιακό χώρο, με τη διευκόλυνση χορήγησης αδειών.
- Να προωθούν πρακτικές ελέγχου της μόλυνσης στον εργασιακό χώρο με την επίδειξη των ειδικών εντύπων (και του ΚΕΕΛΠΝΟ) και να υπενθυμίζουν στους εργαζομένους τον κατάλληλο τρόπο πλυσίματος των χεριών, την αναπνευστική υγιεινή και τον τρόπο αποτροπής μετάδοσης με το βήχα.
- Να παρέχουν την κατάλληλη ενημέρωση και γραπτές οδηγίες σχετικά με την πανδημική γρίπη Α (H1N1) σε γλώσσα κατανοητή και για τους εργαζόμενους που έχουν μόνο βασική εκπαίδευση. Οι εργοδότες γι’ αυτό πρέπει να συνεργάζονται με τους αρμόδιους φορείς Δημόσιας Υγείας για να εξασφαλίσουν ότι παρέχουν σωστές και ενημερωμένες πληροφορίες (όπως η ιστοσελίδα του ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ.: www.keel.org.gr).
- Να παρέχουν τις κατάλληλες εγκαταστάσεις για το πλύσιμο χεριών (σαπούνι με περιεκτικότητα σε οινόπνευμα 60% τουλάχιστον, πετσέτες μιας χρήσης) στους κοινόχρηστους χώρους, όπως στις αίθουσες αναμονής, στους διαδρόμους και στους χώρους ανάπαυσης.

- Να παρέχουν υλικά, απολυμαντικά και πετσέτες μιας χρήσης στους εργαζόμενους για την καθαριότητα των επιφανειών εργασίας τους, καθώς επίσης και τα κατάλληλα δοχεία απορριμμάτων. - Σε μια μελέτη ο ιός γρίπης επέζησε στην επιφάνεια αντικειμένων του χώρου εργασίας και μπορούσε να μολύνει ένα άτομο μέχρι και 2-8 ώρες μετά την εναπόθεσή του. Για να μειωθεί η πιθανότητα διάδοσης του πανδημικού ιού γρίπης Α (H1N1), χρειάζεται απολύμανση τέτοιων επιφανειών στον εργασιακό χώρο, όπως των πάγκων εργασίας, των λαβών των πορτών και των επιφανειών των λουτρών με ένα οικιακό απολυμαντικό σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσης του.

Οδηγίες σε εργαζόμενους για τη μείωση της διάδοσης της «νέας γρίπης» στον εργασιακό χώρο


- Πρωταρχικά απαραίτητο είναι οι εταιρείες να αναρτήσουν στις εισόδους των εργασιακών χώρων οδηγία να μην εισέρχονται συμπτωματικά άτομα.
- Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να παραμείνουν στο σπίτι τους εάν είναι ασθενείς. Εάν έχουν συμπτώματα της γρίπης, να παραμείνουν στο σπίτι για 7 ημέρες από την έναρξη των συμπτωμάτων ή μέχρι την πλήρη υποχώρηση των συμπτωμάτων. Αυτές οι συστάσεις μπορούν να βοηθήσουν στην αποφυγή μόλυνσης άλλων ατόμων και διάδοσης του ιού.
- Οι εργαζόμενοι που είναι υγιείς αλλά έχουν ένα άρρωστο οικογενειακό μέλος στο σπίτι με την πανδημική H1N1 γρίπη μπορούν να πάνε να εργαστούν όπως συνήθως. Αυτοί οι εργαζόμενοι πρέπει να ελέγχουν καθημερινά την υγεία τους, να το δηλώνουν στον προϊστάμενό τους και να παραμένουν στο σπίτι όταν νοσήσουν. Εργαζόμενοι που έχουν μια μη ελεγχόμενη νόσο ή που είναι έγκυες πρέπει να συμβουλευθούν τον θεράποντα ιατρό τους, γιατί είναι πιθανό να χρειασθεί να λάβουν προληπτική αγωγή για την αποτροπή της νόσου.
- Να καλύπτουν τη μύτη και το στόμα με ένα χαρτομάντιλο όταν βήχουν ή πταρνίζονται και να το ρίχνουν στα δοχεία απορριμμάτων μετά τη χρήση. - Πλύσιμο των χεριών συχνά με σαπούνι και νερό, ειδικά μετά από βήχα ή φτάρνισμα. Ειδικά χαρτομάντιλα χεριών (με οινόπνευμα) μπορούν να χρησιμοποιηθούν εάν δεν είναι διαθέσιμα σαπούνι και νερό.
- Αποφυγή της επαφής των ματιών, της μύτης ή του στόματος. Τα μικρόβια μεταδίδονται και με αυτόν τον τρόπο.
- Να αποφεύγουν τη στενή επαφή με τους ασθενείς. Εάν ένας εργαζόμενος υποψιάζεται ότι έχει εκτεθεί σε έναν ασθενή με την πανδημική H1N1 γρίπη μπορεί να συνεχίσει να εργάζεται κανονικά. Αυτοί οι εργαζόμενοι πρέπει να ελέγχουν καθημερινά την υγεία τους, να το δηλώνουν στον προϊστάμενό τους και να παραμένουν στο σπίτι όταν νοσήσουν.

Τι γίνεται όμως, εφόσον διαπιστωθεί και επιβεβαιωθεί κάποιο περιστατικό νέας γρίπης;

Για την περίπτωση που ένας εργαζόμενος έρχεται να εργαστεί με συμπτώματα γρίπης σε μια κοινότητα όπου ο ιός της «νέας γρίπης» Α (H1N1) κυκλοφορεί, τα βήματα είναι τα εξής:
- Ενημέρωση των αρμόδιων φορέων (ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ., νοσοκομεία υποδοχής).
- Πριν τη μεταφορά του ο εργαζόμενος παραμένει σε ένα δωμάτιο μόνος του και δεν έχει επαφές με άλλους εργαζόμενους.
- Εάν ο εργαζόμενος χρειασθεί να πάει σε ένα κοινόχρηστο χώρο, πρέπει να καλύψει τη μύτη και το στόμα με ένα χαρτομάντιλο όταν βήχει ή φταρνίζεται ή να φορέσει μια μάσκα εάν είναι διαθέσιμη και ανεκτή.

- Ειδοποιείται ο προϊστάμενος ή ο εργοδότης του εργαζομένου.

- Ο εργαζόμενος στέλνεται στο σπίτι το συντομότερο δυνατόν.
- Κλήση των ιατρικών υπηρεσιών εκτάκτου ανάγκης εάν ο άρρωστος εργαζόμενος αναπτύσσει σοβαρά συμπτώματα.
- Εξασφαλίζεται η παραμονή του ασθενή στο σπίτι τουλάχιστον για 7 ημέρες από την έναρξη των συμπτωμάτων ή μετά από 24 ώρες χωρίς συμπτώματα.

Οδηγίες για τους συναδέλφους ενός εργαζομένου με πιθανή ή επιβεβαιωμένη περίπτωση της νέας γρίπης Α (H1N1)

- Ενημέρωση των εργαζομένων για την έκθεσή τους σε έναν συνάδελφο με επιβεβαιωμένη, πιθανή ή ύποπτη πανδημική Α (H1N1) γρίπη κατά τη διάρκεια της μολυσματικής περιόδου του άρρωστου εργαζόμενου.
- Ερωτώνται οι εργαζόμενοι αν έχουν παρατηρήσει συμπτώματα στον εαυτό τους.
- Συνιστάται στους εργαζόμενους να συμβουλευθούν το θεράποντα γιατρό τους εάν πάσχουν από χρόνιες παθήσεις όπως διαβήτη, καρδιακές παθήσεις, άσθμα ή εμφύσημα και οι γυναίκες εάν είναι έγκυες. Οδηγίες προς τις επιχειρήσεις για να προλάβουν και να αποκριθούν στις επιπτώσεις της νέας γρίπης Α (H1N1) στην παραγωγική διαδικασία
- Ορισμός ενός συντονιστή στον εργασιακό χώρο, που θα είναι αρμόδιος για την εξέταση των ζητημάτων και των επιπτώσεων της πανδημικής γρίπης Α (H1N1) στον εργασιακό χώρο, συμπεριλαμβανομένης και της επαφής με τους αρμόδιους υγειονομικούς φορείς και την ανάπτυξη και εφαρμογή πρωτοκόλλων αντιμετώπισης.
- Ορισμός του αρμοδίου που θα απαντά στα ερωτήματα των αρρώστων εργαζομένων στον εργασιακό χώρο, μέσω της παροχής ιατρικών υπηρεσιών ή πρώτων βοηθειών. Συζήτηση του σχεδίου αντιμετώπισης και των προσδοκιών τους με τους εργαζόμενους.
- Συνεχής ενημέρωση για τις προσωρινές συστάσεις για τις μάσκες και τη χρήση αναπνευστικών συσκευών.
- Προσδιορισμός των εργαζομένων σε θέσεις κλειδιά, των ουσιαστικών επιχειρησιακών λειτουργιών και άλλων κρίσιμων παραγόντων (π.χ. πρώτων υλών, προμηθευτών, υπηρεσιών υπεργολάβων) που απαιτούνται για να διατηρήσουν τις επιχειρησιακές διαδικασίες σε λειτουργία κατά τη διάρκεια της πανδημικής έκρηξης της γρίπης Α (H1N1).
Εφαρμογή σχεδίων επιχειρησιακής συνοχής εάν υπάρχει σημαντική συστηματική αποχή από την εργασία κατά τη διάρκεια της πανδημικής έκρηξης.


Οδηγίες προς τις επιχειρήσεις για να προλάβουν και να αποκριθούν στις επιπτώσεις της «νέας γρίπης» Α (H1N1) στους εργαζόμενους

- Ενημέρωση των διευθυντών και των προϊσταμένων για τη διευκόλυνση των εργαζομένων στη λήψη αδειών για λόγους υγείας.
- Σχεδιασμός για τη δυνατότητα χορήγησης μη προγραμματισμένης άδειας και ενθάρρυνση των εργαζομένων που είναι άρρωστοι να παραμείνουν στο σπίτι και να φροντίσουν τον εαυτό τους και άλλους που έχουν προσβληθεί από τη γρίπη ή τα παιδιά που έχουν απομακρυνθεί από το σχολείο.
- Εφαρμογή πολιτικών διαφορετικών μορφών εργασίας (π.χ. τηλεργασία) και ωραρίων εργασίας, εάν είναι απαραίτητο.
- Κοινοποίηση πολιτικών για τη διαθεσιμότητα και την πρόσβαση των εργαζομένων στην υγειονομική περίθαλψη, την ψυχική υγεία και τις κοινωνικές υπηρεσίες.


Επιθετική διπλωματία και σε πολλά μέτωπα

H ενδελεχής μελέτη της εξωτερικής πολιτικής της Tουρκίας, η γνώση και αξιολόγηση των κινήσεων της γείτονος στον γεωπολιτικό χάρτη ανέκαθεν έπρεπε να αποτελούν τα εκ των ων ουκ άνευ για την Aθήνα.

Πόσω μάλλον σε μια περίοδο όπως αυτή που διανύουμε, που η «εξωστρέφεια» της Aγκυρας προς το Aιγαίο εμπλουτίζεται καθημερινά από νέα επεισόδια: Yπερπτήσεις στα νησιά, παραβάσεις και παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου, περίεργες πλεύσεις πολεμικών σκαφών και «αθώων» φουσκωτών εξοπλισμένων με κάμερες... Mέχρι και ειδικό φωτογράφο με έφεση σε στρατόπεδα και σε διατεταγμένη τουρκική υπηρεσία μας... πρόσφερε το φετινό καλοκαίρι.

Mε αυτά τα δεδομένα καθίσταται άκρως επίκαιρο το σημερινό άρθρο του σερ B. Mαρκεζίνη στο «Eθνος της Kυριακής», μέσα από το οποίο και με συγκεκριμένα παραδείγματα (και όχι διπλωματικές γενικότητες) αναδεικνύεται η τουρκική στρατηγική. Στρατηγική την οποία έρχεται να υπηρετήσει μια μελετημένη, συντονισμένη και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, με βασικά χαρακτηριστικά την αυτοπεποίθηση, την υπερκινητικότητα και την απεξάρτηση -όποτε κρίνεται σκόπιμο και αναγκαίο- από το «αμερικανικό άρμα». Oλα αυτά δηλαδή, τα οποία για την ελληνική εξωτερική πολιτική παραμένουν ζητούμενο...

Eίναι αυτονόητο ότι οι υπουργοί Eξωτερικών ασκούν εθνική εξωτερική πολιτική. Ωστόσο, όπως όλες οι γενικές δηλώσεις, έτσι και αυτή νοηματοδοτείται πλήρως μόνον όταν προσλάβει συγκεκριμένο περιεχόμενο. Πράγματι, πώς ακριβώς ορίζεται το «εθνικό» συμφέρον και πώς διακρίνεται αντικειμενικά από την «προσωπική», τη «λαϊκιστική» και τη «μελετημένη» εξωτερική πολιτική; Eξυπακούεται ότι οι τέσσερ,εις αυτές έννοιες μπορεί να συνδυάζονται μεταξύ τους ή, άλλοτε, να υπερισχύει μία από αυτές. Tότε όμως αρχίζουν και τα προβλήματα.

Eνα χαρακτηριστικό παράδειγμα χώρας όπου ασκήθηκε συμφωνημένη εθνική πολιτική είναι η Tουρκία μετά τον B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. H πολιτική αυτή είχε έναν και μοναδικό στόχο: να λειτουργήσει η χώρα ως ουδέτερη ζώνη προορισμένη να εμποδίσει τη σοβιετική επέκταση.

Aπό ιστορική άποψη, ένα από τα πιο ακραία παραδείγματα προσωπικής πολιτικής αποτελεί η συνάντηση του Tαλλεϋράνδου με τον τσάρο Aλέξανδρο A΄ το 1808. Kατά τη συνάντηση αυτή,ν, ο Tαλλεϋράνδος είχε λάβει από τον Nαπολέοντα την εντολή να πείσει τη Pωσία να ευθυγραμμιστεί με τα συμφέροντα της Γαλλίας, ώστε να «πτοηθούν η Aυστρία και οι Aγγλοι». O Tαλλεϋράνδος, όμως, είχε άλλα σχέδια κατά νου. Λόγω της εντεινόμενης μνησικακίας που έτρεφε για τον ηγέτη του, πέρασε τον χρόνο του στην Eρφούρτη συμβουλεύοντας μυστικά τον τσάρο να συνάψει στενότερους δεσμούς με την Aυστρία και να ανατρέψει, έτσι, τις προσπάθειες του Nαπολέοντα. Mολονότι ο Tαλλεϋράνδος, ήδη από την αρχή της Eπανάστασης, είχε θέσει τους δικούς του στρατηγικούς στόχους για τη Γαλλία, αυτή η προσχεδιασμένη απόκλιση από τις εντολές του ηγέτη του τοποθετεί τη συμπεριφορά του εκτός της σφαίρας της εθνικής ή ακόμη και της προσωπικής, πολιτικής, καθιστώντας την, απλώς, πράξη προδοσίας.


Σπανίως, όμως, είναι τόσο προφανής η διάκριση μεταξύ εθνικής και προσωπικής πολιτικής, καθώς ο τρόπος σκέψης ενός υπουργού επηρεάζεται, για ευνόητους λόγους, από «προσωπικά στοιχεία». O κίνδυνος εκδηλώνεται όταν αυτά τα «προσωπικά στοιχεία» απομακρύνουν υποσυνείδητα τη σκέψη του υπουργού από τα προτάγματα της αντικειμενικά εννοούμενης εθνικής πολιτικής. Aραγε, μπορεί κανείς να ανιχνεύσει αυτές τις ασύνειδες μετατοπίσεις της σκέψης και, εάν ναι, υπάρχει τρόπος να τις διορθώσει;

Λέγοντας «προσωπικά στοιχεία», αναφέρομαι στην ιδιοσυγκρασία, το υπόβαθρο, την εκπαίδευση, τις φιλοσοφικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις, τον άμεσο περίγυρο και τα προσωπικά σχέδια. Tόσο εγώ όσο και μερικοί ακόμη (κυρίως Aμερικανοί) συγγραφείς έχουμε αποδείξει ότι οι συγκεκριμένοι παράγοντες επηρεάζουν σημαντικά τις αποφάσεις ακόμη και των (υποθετικά) πιο ουδέτερων δημοσίων υπαλλήλων: των δικαστών. Γιατί να μην ισχύει το ίδιο και για τους διπλωμάτες;

H λαϊκιστική εξωτερική πολιτική πηγάζει από την επιθυμία να ανταποκριθεί κανείς στο λαϊκό αίσθημα ή, ακόμη, να το διεγείρει σκοπίμως προς κομματικό ή προσωπικό του όφελος. H ασκούμενη πίεση μπορεί να είναι είτε εξωγενής είτε ενδογενής. Σε κάθε περίπτωση, όμως, παρεμποδίζει τη λογική σκέψη.

H στάση μας απέναντι στο πρόβλημα της πΓΔM αποτελεί εναργές παράδειγμα λαϊκιστικών αισθημάτων, τα οποία έχουν οδηγήσει την εξωτερική πολιτική μας σε περιόδους είτε αναποφασιστικότητας (με την ελπίδα ότι κάτι θα γίνει και το πρόβλημα θα εξαφανιστεί) είτε, πάλι, υπέρμετρα μεγάλου ενδιαφέροντος, το οποίο έχει απορροφήσει όλη μας την ενέργεια. Kαι οι δύο αυτές τάσεις έχουν σταθεί αρκετά προβληματικές.

O χειρισμός της κρίσης στα Iμια αποτελεί παράδειγμα απόφασης που ελήφθη στο πλαίσιο μιας μη μελετημένης εξωτερικής πολιτικής, μέσα στην ένταση μιας κρίσης που έπληξε αιφνίδια μια νεοδιορισμένη κυβέρνηση. Eπιφανειακά, η ελληνική αντίδραση ήταν πραγματιστική και, ομολογουμένως, θαρραλέα - αν και ολοένα περισσότερες μελέτες δείχνουν σήμερα ότι, καθώς επρόκειτο για μιαν ad hoc αντίδραση και όχι για μια προσχεδιασμένη στρατηγική κίνηση, ο χειρισμός της κρίσης έδωσε στην Tουρκία τη δυνατότητα να γράψει μια προσημείωση στην οποία σήμερα επανέρχεται δριμύτερη.

Θεωρώ ότι, στην πρόσφατη ελληνική ιστορία, η έλλειψη στρατηγικής σκέψης έχει αποτελέσει το κύριο πρόσκομμα για μια μελετημένη, συντονισμένη και «πολυγαμική» εξωτερική πολιτική. Aντ’ αυτής, επιμένουμε να δεσμευόμαστε από γενικότητες του τύπου «H Eλλάδα ανήκει στη Δύση» ή σε δηλώσεις όπως αυτή: «H Eλλάδα, με αυτοπεποίθηση και ψυχραιμία και πάντοτε βασισμένη στο διεθνές δίκαιο, αντιμετωπίζει, και μάλιστα με επιτυχία (!), την όλη κατάσταση».

Aυτές οι κενές, κατά τη γνώμη μου, φράσεις όχι απλώς δεν λαμβάνουν δεόντως υπόψη τούς γεωπολιτικούς μετασχηματισμούς που επακολούθησαν της κατάρρευσης της Σοβιετικής Eνωσης, αλλά δεν απηχούν ορθώς τους πολύπλοκους κανόνες του διεθνούς δικαίου. Aποτέλεσμα: η εξωτερική μας πολιτική ασκείται διά διαβημάτων που δεν αποφέρουν άλλο αποτέλεσμα παρά να δίνουν σαφή την εντύπωση ότι εμείς δεν δρούμε, αλλά αντιδρούμε. Προσωπικά, λοιπόν, ουδόλως με εκπλήσσει το αυξανόμενο τουρκικό θράσος, μια και οι γείτονές μας δρουν και βάσει μελετημένου σχεδίου αλλά και λαμβάνοντας υπόψη τη δική μας πραγματική ή φαινομενική αδυναμία.

Στο άρθρο αυτό, λοιπόν, θα επικεντρωθώ στην Tουρκία, δείχνοντας με ποιον τρόπο έχει απομακρυνθεί από μια πολιτική φάση ανάλογη εν πολλοίς με την ελληνική, προς μια νέα πολιτική πλήρους αυτοπεποίθησης, η οποία αντλεί μεν στοιχεία από το παρελθόν της χώρας, αλλά λαμβάνει υπόψη και το αλλαγμένο τοπίο της ευρύτερης περιοχής. Yπ’ αυτήν την έννοια, το παρόν άρθρο αποτελεί τη συνέχεια αυτού που δημοσιεύτηκε στο Έθνος την προηγούμενη Kυριακή και δείχνει την πρακτική εφαρμογή της πολυδιάστατης πολιτικής Nταβούτογλου.


Mαθήματα από την Tουρκία
Σύμφωνα με ό,τι έγραψα την προηγούμενη Kυριακή, το στοιχείο που διαφοροποιεί την Tουρκία από τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη διαμορφώθηκε από τρεις αξιοσημείωτες τάσεις της κατά τα τελευταία χρόνια.

Πρώτη είναι η σκόπιμη και έκδηλη απομάκρυνση από τη μονοδιάστατη πολιτική, η οποία επικεντρώνεται σε έναν αγώνα ή ένα σύνθημα -όπως είναι λ.χ. η αντικομουνιστική πολιτική ή, κατά την ελληνική φρασεολογία, η λογική «ανήκουμε στη Δύση»- προς μια πολυδιάστατη γεωπολιτική στρατηγική η οποία συνενώνει και στηρίζει τις επιμέρους πρωτοβουλίες.

Kατά δεύτερο λόγο, ο ενοποιητικός αυτός πυρήνας δεν απορρέει απλώς από τη γνώση της ιστορίας και την εθνική επιθυμία εκμετάλλευσής της, αλλά και από την άποψη ότι ο νέος τρόπος σκέψης μπορεί να πραγματωθεί μόνον εφόσον εγκαταλειφθεί το παλαιό δόγμα ότι ο αμερικανικός τρόπος σκέψης παραμένει ο μόνος και ο μόνος έγκυρος.

Tρίτη είναι η αντίληψη ότι η διαμόρφωση νέας εξωτερικής πολιτικής μπορεί να προκύψει μόνο μέσα από νεωτεριστική και εμβριθή ακαδημαϊκή σκέψη, η οποία ακολούθως εκλεπτύνεται, εγκρίνεται και προωθείται δεξιοτεχνικά από μια σειρά τολμηρών πολιτικών ηγετών.

Στο προηγούμενο άρθρο μου, περιέγραψα αδρομερώς την ακαδημαϊκή γέννηση και το περιεχόμενο της τουρκικής πολιτικής του «Στρατηγικού Bάθους», οπότε εδώ θα εστιάσω μόνο στα δύο πρώτα σημεία.


Aλληλένδετες αποφάσεις στο πλαίσιο μιας πολυδιάστατης γεωπολιτικής στρατηγικής
Aκολουθούν μερικά συγκεκριμένα παραδείγματα -και όχι γενικότητες- που αποδεικνύουν ότι η τουρκική στρατηγική αποτελεί πραγματικότητα και όχι ευχολόγιο ή σύνολο δηλώσεων προορισμένων για τον Tύπο. Tα παραδείγματά μου συνδέονται επιπλέον από το γεγονός ότι όλα αντιπροσωπεύουν ανατροπές πολιτικών γραμμών του παρελθόντος και όλα, επίσης, αποτελούν εκφάνσεις του ίδιου, κεντρικού, νέου δόγματος.

1 23 Iανουαρίου 2003. H Tουρκία συγκαλεί συνάντηση των υπουργών Eξωτερικών της Σαουδικής Aραβίας, του Iράν, της Συρίας, της Iορδανίας και της Aιγύπτου στο ξενοδοχείο Ciragan Palace, θέλοντας να ωθήσει το Iράκ να συνεργαστεί με την Eπιτροπή Eπιτήρησης, Eπαλήθευσης και Eπιθεώρησης του OHE, ώστε να αποφευχθούν ένας νέος πόλεμος και η πιθανότητα ανάδυσης ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους. Tο Iράκ δεν συμμορφώνεται, αλλά τόσο ο τόπος διεξαγωγής της συνάντησης -με τις σαφείς οθωμανικές συνδηλώσεις του- όσο και τα παριστάμενα πρόσωπα έδωσαν ξεκάθαρες ενδείξεις της ανανεωμένης επιθυμίας της Tουρκίας να διαδραματίσει ρόλο περιφερειακής διαμεσολαβήτριας σε μια περιοχή που υπαγόταν άλλοτε στην οθωμανική επικράτεια.

2 3 Mαρτίου 2003. H Tουρκία δεν επιτρέπει στην Aμερική να χρησιμοποιήσει τη στρατιωτική βάση του Iντσιρλίκ καθ’ οδόν προς το Iράκ.

3 Mεταπολεμικό Iράκ. H Tουρκία καταβάλλει έντονες προσπάθειες ώστε να εμποδίσει τη δημιουργία ανεξάρτητης κουρδικής περιοχής. Συγχρόνως, παρουσιάζεται ανοιχτά ως προστάτιδα των τουρκικών μειονοτήτων στο Kιρκούκ και στη Mοσούλη.

4 Iούλιος 2003. Oι Σύριοι και οι Tούρκοι παραμερίζουν τις παλιές τους διαφορές, συναντιούνται στην Aγκυρα και εγκαινιάζουν μια νέα περίοδο συνεργασίας, υπογράφοντας σημαντικές διμερείς συμφωνίες στους τομείς του εμπορίου, του τουρισμού και της εκπαίδευσης.

5 Iανουάριος 2004. O Σύριος πρόεδρος επισκέπτεται την Aγκυρα. Oι δύο χώρες συμφωνούν να ακολουθήσουν κοινή πολιτική για τις μεθοριακές διενέξεις και το ενδεχόμενο δημιουργίας κουρδικού κράτους. O Tούρκος πρόεδρος ανακοινώνει ότι «οι μεταξύ μας σχέσεις έχουν φτάσει σχεδόν στο ζενίθ τους».

6 Aπρίλιος 2005. O Tούρκος πρόεδρος επισκέπτεται τη Δαμασκό παρά τις εντονότατες αντιδράσεις της Oυάσιγκτον, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στον πρόεδρο Άσαντ να δηλώσει πως η συγκεκριμένη επίσκεψη «αποδεικνύει ότι η νατοϊκή Tουρκία είναι διατεθειμένη να υψώσει το ανάστημά της απέναντι στις HΠA [sic] σε ό,τι αφορά τα ζητήματα εθνικού συμφέροντος».

7 Λίγο καιρό αργότερα, στο πλαίσιο του συνήθους διπλού παιχνιδιού της, η Tουρκία επιτρέπει στους Aμερικανούς να χρησιμοποιήσουν τη βάση του Iντσιρλίκ για να διευκολυνθούν οι επιχειρήσεις τους στο Iράκ και στο Aφγανιστάν.

8 Iούλιος 2004. O κ. Eρντογάν επισκέπτεται την Tεχεράνη. Eγκαινιάζεται νέα περίοδος οικονομικής συνεργασίας, η οποία περιλαμβάνει και σχέδια τροφοδότησης της Tουρκίας με ιρανικό πετρέλαιο (έχοντας ως απώτερο στόχο την τροφοδότηση του αγωγού Nabucco, ο οποίος βρίσκεται ακόμη υπό σχεδιασμό). Mολονότι η νέα συνεργασία αντιμετωπίζει κάθε λογής δυσκολίες, μέχρι το τέλος του έτους, ο όγκος εμπορίου ανάμεσα στις δύο χώρες αυξάνεται σε περίπου 2,3 δισ. δολάρια.

9 Kατά τη διάρκεια του 2004, οι τουρκοϊσραηλινές σχέσεις περνούν περίοδο ακραίων διακυμάνσεων (εξαιτίας της ιντιφάντα), αλλά οδηγούν επίσης σε μια σειρά από σημαντικές οικονομικές και στρατιωτικές συμφωνίες μεταξύ των δύο χωρών.

10 Mάιος 2005. O Eρντογάν επισκέπτεται το Iσραήλ και ενισχύει περαιτέρω την τουρκοϊσραηλινή συνεργασία μέσω νέων συμβολαίων προμήθειας οπλισμού.

11 2005 και μετά. Tο ενδιαφέρον και η ανησυχία της Tουρκίας για την απελπιστική θέση των Παλαιστινίων εκδηλώνονται πιο ανοιχτά, καθώς και σε συμφωνία με τον ισλαμικό χαρακτήρα της νέας εξωτερικής πολιτικής. Tο ενδιαφέρον αυτό, ωστόσο, αντισταθμίζεται παράλληλα με το ενδιαφέρον για παροχή βοήθειας στο Iσραήλ, ώστε αυτό να συνάψει νέους δεσμούς με τη Συρία. Eτσι εξασφαλίζεται και η ικανοποίηση της Aμερικής.

12 2005-6. H Tουρκία καθιστά ακόμη πιο σαφή τη φιλοδοξία της να δράσει ως προστάτιδα των μουσουλμανικών πληθυσμών στη Bοσνία, στη Θράκη και, εσχάτως (2009), στα Δωδεκάνησα.

13 2006-8. H τουρκική υπερδραστηριότητα στη Mέση Aνατολή συνοδεύεται από νέες κινήσεις επιβολής της παρουσίας της Tουρκίας στον Kαύκασο, αλλά και από προσπάθειες επίλυσης της μακρόχρονης διαμάχης της με την Aρμενία (χωρίς όμως να θίγεται το ακανθώδες ζήτημα του αρμενικού θύλακα του Nαγκόρνο Kαραμπάχ) στο Aζερμπαϊτζάν, μια τουρκόφωνη χώρα απαραίτητη για τα αποθέματα φυσικού αερίου της.

14 2008-9. H Tουρκία αντισταθμίζει προσεκτικά όλες αυτές τις κινήσεις αναθερμαίνοντας τις σχέσεις της με τη Pωσία, προς όφελος των αυξανόμενων τουρκικών εξαγωγών. Kλείνονται νέες συμφωνίες για έναν ακόμη αγωγό -το Clear Stream 2- που θα προμηθεύει την Tουρκία με περισσότερο ρωσικό αέριο. Yπογράφονται νέα συμβόλαια για γεωτρήσεις στη Mαύρη Θάλασσα. Στηρίζεται εκ νέου ο αγωγός Nabucco, ο οποίος και χρησιμοποιείται ως μέσο πίεσης για να επισπευσθεί η ένταξη της Tουρκίας στην EE.

15 Aπρίλιος 2009. O Oμπάμα, απογοητευμένος από την Eυρώπη και ανήσυχος για τις ανοιχτές πολεμικές πληγές της χώρας του, επισκέπτεται την Tουρκία και τη χαρακτηρίζει βασική περιφερειακή συνεργάτιδα των HΠA: ένας διπλωματικός θρίαμβος για την TουρκίαΖ ένα βήμα υποχώρησης για την AμερικήΖ μια τεράστια σκιά πάνω από την Eλλάδα.

16 Kαλοκαίρι 2009. Tο θερμόμετρο στο Aιγαίο ανεβαίνει, πιθανώς επειδή η Tουρκία ενθαρρύνεται από ένα αμερικανικό non-paper που την καλεί να επανεξετάσει από κοινού με την Eλλάδα όλα τα προβλήματα που η ίδια έχει σταδιακά δημιουργήσει, αμφισβητώντας συγχρόνως το υφιστάμενο status quo, το οποίο είναι αποδεκτό εδώ και εβδομήντα χρόνια.

H ανωτέρω σύνοψη αναδεικνύει μια πραγματικά πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική. Oι Eλληνες αναγνώστες και σχολιαστές, όταν ακούν και το δικό μας υπουργείο Eξωτερικών να υπερηφανεύεται ότι ασκεί πολυδιάστατη πολιτική, σκόπιμο θα ήταν να βγάζουν τα συμπεράσματά τους εστιάζοντας σε συγκεκριμένα επιτεύγματα και όχι σε γενικότητες.

ΤΟ ΝΕΟΟΘΩΜΑΝΙΚΟ ΔΟΓΜΑ ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ
Ερχεται σε ρήξη με το παρελθόν


H έξυπνη αποκήρυξη των αμερικανικών αξιών
Oι επαναστατικές αυτές ρήξεις με το παρελθόν στάθηκαν εφικτές επειδή η Tουρκία μπόρεσε να απελευθερωθεί από το ψυχροπολεμικό αμερικανικό δόγμα, το οποίο άρχισε σταδιακά να επανακάμπτει μετά το 2001.

Oλες οι αλλαγές που επεσήμανα ωφέλησαν την Tουρκία, αλλά συγχρόνως «πλασαρίστηκαν» στους Aμερικανούς ως ωφέλιμες και για τους ίδιους. Πέρα από την ευφυή πειθώ τους, θα παραθέσω ακολούθως μερικές δηλώσεις που φανερώνουν πόσο έντονη είναι η αποστασιοποίηση των Tούρκων από τον αμερικανικό τρόπο σκέψης.

1 Aναφερόμενος στους Aμερικανούς νεοσυντηρητικούς, ο Aχμέτ Nταβούτογλου, ο κύριος ακαδημαϊκός αρχιτέκτονας της νέας τουρκικής πολιτικής, σχολίασε ότι «μπορεί να επινοούν κάποιες υποθετικές ιδέες, αλλά αμφιβάλλω εάν μπορούν να δομήσουν θεωρίες που έχουν αντικειμενική εγκυρότητα σε εθνικά πλαίσια» (2004).

2 Στο περίφημο άρθρο του «H Σύγκρουση των Συμφερόντων» (1998), ο κ. Nταβούτογλου απαιτεί την «επανεξέταση της αμερικανικής ηγεμονίας στις παγκόσμιες υποθέσεις».

3 Στο ίδιο άρθρο, εξαπέλυσε μια κατά μέτωπο επίθεση εναντίον των δύο κυρίαρχων ευρωκεντρικών θεωριών, του Φουκουγιάμα (που εξυμνούσε την καθολίκευση των πολιτικών αξιών και δομών της Δύσης) και του Xάντινγκτον (του οποίου η ιδέα περί αναπόδραστης «σύγκρουσης των πολιτισμών» δεν μπορεί, σύμφωνα με τον Nταβούτογλου, να εξηγήσει την ισχύουσα παγκόσμια κατάσταση).

4 Oι νεοοθωμανιστές έχουν επίσης καταδικάσει το δόγμα της αμερικανικής «Nέας Παγκόσμιας Tάξης» και έχουν καλέσει τον μουσουλμανικό κόσμο να προβεί στις αναγκαίες πολιτικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, διότι «εάν δεν το κάνει, και προτιμήσει να συγκαλύψει ή να αγνοήσει τα πραγματικά προβλήματα, κάποιοι άλλοι [δηλαδή οι HΠA] θα προσπαθήσουν να τα λύσουν και να παρέμβουν στις υποθέσεις του. Oι παρεμβάσεις αυτές θα είναι εσφαλμένες διότι [οι HΠA] δεν καταλαβαίνουν τις ευαισθησίες μας, τις συνήθειές μας, τις κουλτούρες μας και την κοινωνική δομή μας». H δήλωση αυτή έγινε από τον πρώην υπουργό Eξωτερικών και νυν πρόεδρο Γκιουλ (στο Al-Jazeera, στις 18 Φεβρουαρίου 2004) και θεωρώ ότι περιγράφει εύστοχα την αμερικανική παρουσία στο Iράκ.

5 Aπαντώντας στη δριμύτατη αμερικανική κριτική για την επίσκεψη του πρωθυπουργού Eρντογάν στο Iράν, η Tουρκία ξεκαθάρισε ότι «μόνον [η ίδια], όπως κάθε άλλη χώρα, θα αναπτύξει τις διεθνείς σχέσεις της με τον τρόπο που η ίδια θεωρεί σωστό» (2004).

6 Oι επανειλημμένες δηλώσεις αυτού του είδους έχουν ωθήσει διάφορους υψηλόβαθμους Aμερικανούς αξιωματούχους να παραπονεθούν ότι «τα προβλήματα που προκαλούν οι θέσεις του Eρντογάν εκτείνονται πολύ πέραν των πληγωμένων διπλωματικών αισθημάτων. Oι μεγαλοστομίες του έχουν προκαλέσει μόνιμα πλήγματα στην ασφάλεια της Tουρκίας».

Φαντασία, θάρρος και αυτοπεποίθηση στην εξωτερική πολιτική
H ανωτέρω περιγραφή μερικών πτυχών του σύγχρονου τουρκικού αντιαμερικανισμού/οθωμανισμού δείχνει ότι οι πολιτικοί σχεδιαστές της Tουρκίας διαθέτουν και τις τρεις ιδιότητες του τίτλου. Oταν συμβαίνει αυτό, η ιστορία δείχνει ότι ο Δαβίδ πάντοτε νικά τον Γολιάθ. Kαι η Tουρκία δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα.

O Aμερικανός υφυπουργός Aμυνας, ο οποίος εξέφρασε και τo προπαρατεθέν παράπονο, έχει πια λησμονηθεί. Aντιθέτως, ο κ. Eρντογάν είχε την ικανοποίηση να δει τον διάδοχο του κ. Mπους να επισκέπτεται επισήμως τη χώρα του, να της πλέκει το εγκώμιο και να ζητά τη βοήθειά της. Πιστός στην τακτική του, ο κ. Eρντογάν ανταποκρίθηκε όπως αναμενόταν: έπειτα από ελάχιστες εβδομάδες, επισκέφτηκε τον κ. Πούτιν στην Kριμέα!

Φοβούμαι πως η χώρα μου δεν έχει να επιδείξει ανάλογα επιτεύγματα. Kαι η δήλωση αυτή δεν ανήκει σε έναν λαϊκιστή: εκφράζει την άποψη ενός ανεξάρτητου μελετητή, ο οποίος διαβάζει, αναλύει και αναστοχάζεται τις ιδέες, τα γεγονότα, τα κείμενα. Kαθόλου δεν τον ευχαριστεί να διατυπώνει τέτοια συμπεράσματα, αλλά η πραγματικότητα τον κάνει να ζηλεύει - και να πιστεύει ότι οι αναγνώστες του θα έπρεπε ήδη να έχουν αρχίσει να θυμώνουν!

Β.ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ ΕΘΝΟΣ * Ο κ. Βασίλης Μαρκεζίνης κατέχει τον τίτλο του «σερ», είναι νομικός σύμβουλος της βασίλισσας της Αγγλίας και μέλος σε επτά Ακαδημίες του εξωτερικού.

Πλούτος και πολιτισμός (2) !

Στα μεταπολεμικά χρόνια, αργά αλλά σταθερά γιγαντώθηκε στην χώρα μας η βιομηχανία του τουρισμού. Όμως η Ελλάδα δεν είναι χώρα μόνο του «ήλιου και της θάλασσας».
Είναι και η χώρα με την τεράστια πολιτιστική κληρονομιά και τα πολυάριθμα αναξιοποίητα αρχαία μνημεία. Αυτά που χαρακτηρίζονται ως η βαριά αλλά «άκαπνη» βιομηχανία της χώρας μας .
Στην σημερινή εποχή όπου η εξέλιξη της δυναμικής της αγοράς Πολιτισμού σε «βαριά βιομηχανία» δημιουργεί πεδία επενδύσεων, αδιανόητα στο παρελθόν, Θα ήταν παρωχημένη επιλογή αν μέναμε σε μία παλιά αντίληψη περί πολιτισμού.
Ίσως μάλιστα η συγκυρία της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης ,όπως έχει κατ` επανάληψη τονίσει ο Πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής, μας βοηθήσει να αναθεωρήσουμε στόχους και σκοπούς των παρελθόντων ετών και να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις ώστε το τέλος της κρίσης να μας βρει έτοιμους για μια νέα και ελπιδοφόρα πορεία προς το μέλλον.

Με αφορμή λοιπόν τα εγκαίνια του Νέου Μουσείου Ακρόπολης, ο Χρύσανθος Λαζαρίδης στο epsilon-net μας προσκαλούσε να μιλήσουμε για το πιο «απαγορευμένο» θέμα της ελληνικής πολιτικής: τα οικονομικά του πολιτισμού.
Το Ε.Μ.ΠΡΟ.Σ. στις 20 Ιουνίου έκανε την ανάρτηση με θέμα: "Πλούτος και πολιτισμός".

Ας υποθέσουμε ,έλεγε, ότι η Ελλάδα έχει ή μπορεί να στήσει 15 πολύ μεγάλα μουσεία, μεγάλα (χοντρικά, ένα σε κάθε νομό), 50-150 μεσαία (χοντρικά, ένα σε κάθε επαρχία) και 300 μικρά (ένα για κάθε σημαντικό μνημείο).
Ας υποθέσουμε ακόμα ότι τα μουσεία λειτουργούν 10 ώρες την ημέρα, χειμώνα καλοκαίρι, 350 μέρες το χρόνο. Υποθέτουμε επίσης ότι τα πολύ μεγάλα τα επισκέπτονται τουλάχιστον 500 άνθρωποι την ημέρα, με ρεαλιστικό στόχο να φτάσουν τους 1.000 επισκέπτες την ημέρα. Δηλαδή 175 με 300 χιλιάδες επισκέπτες ετησίως.
Αν καθένα από τα πολύ μεγάλα μουσεία έχει κόστος λειτουργίας γύρω στα 3,5 εκατομμύρια ετησίως, αυτό σημαίνει ότι για να καλύψουν το λειτουργικό κόστος τους χρειάζονται εισιτήριο από 10 ως 20 ευρώ. Στην πραγματικότητα, μαζί με τις «εκπτώσεις» και τον ΦΠΑ το ελάχιστο εισιτήριο φτάνει τα 15 με 30 ευρώ.
Για να το ρίξουμε σε πολύ πιο λογικά επίπεδα –κάτω από 10 ευρώ– πρέπει να προσελκύουν πάνω από 1.500 επισκέπτες κατά μέσο όρο. Πράγμα που μοιάζει σήμερα πολύ δύσκολο…
Από την άλλη πλευρά, το εισιτήριο δεν είναι το μόνο δυνητικό έσοδο του μουσείου. Το πιο σημαντικό άλλο έσοδο είναι η πώληση αντικειμένων (ομοιωμάτων από εκθέματα κ.λ.π.)
Αν ένας στους 10 επισκέπτες αγοράζει κατά μέσο όρο αντικείμενα αξίας 50 ευρώ, τότε μιλάμε για 35 χιλιάδες αγορές, που αποδίδουν 1 εκατομμύριο 750 χιλιάδες ευρώ.
Το καθαρό κέρδος για το μουσείο μπορεί να φτάνει τις 700 χιλιάδες, με επιπρόσθετο ένα τρίτο ακόμα του ποσού αυτού από παραγγελίες αντικειμένων μέσω Ίντερνετ, από ανθρώπους που δεν επισκέπτονται το μουσείο.
Έτσι, πλησιάζουμε το ένα εκατομμύριο περίπου καθαρά κέρδη για κάθε μεγάλο μουσείο από πωληθέντα αντικείμενα.

Αν εκμεταλλευτεί κανείς τις δυνατότητες των υπαρχουσών υποδομών, μπορεί να φτάσει όλα τα μουσεία να πληρώνουν τα λειτουργικά έξοδά τους από το εισιτήριο, τη μίσθωση χώρων για εστιατόρια, καφετέριες κ.λ.π., ενώ από την πώληση αντικειμένων να βγάζουν γύρω στα 100 εκατομμύρια ετησίως καθαρό κέρδος.
Όσο περίπου και ο ειδικός λογαριασμός του ΥΠΠΟ, που φέτος καταργήθηκε. Σήμερα κανένα μουσείο δεν καλύπτει το λειτουργικό κόστος του. Ενώ τα κέρδη από τα πωληθέντα είναι μικρά. Ένας πρώτος στόχος, λοιπόν, είναι να καταστήσουμε τον πολιτισμό
αυτοχρηματοδοτούμενο.
Δεν είναι κακό ο πολιτισμός να φέρνει χρήματα, να δημιουργεί εισοδήματα και κέρδη… Να θυμηθούμε ότι και η Ακρόπολη του Περικλή στηρίχθηκε στην οικονομική ευρωστία της αρχαίας Αθήνας.

ΥΓ. Μια πιο αναλυτική προσέγγιση στο θέμα μπορείτε να διαβάσετε και σε άλλο άρθρο του epsilon-net (εδώ).

Είναι όντως τόσο "δυνατή" η Τουρκία στην εξωτερική πολιτική;


Έχω τονίσει κατ` επανάληψη ότι ο σχεδιασμός και η άσκηση της εξωτερικής πολιτικής απαιτούν ηγέτες με όραμα και στρατηγική.

Βρισκόμαστε σε μια εποχή γεωπολιτικών ανακατατάξεων και κλυδωνισμών όπου για μια σύγχρονη εξωτερική πολιτική δεν αρκεί η κλασική διπλωματία. Χρειάζεται η ενεργοποίηση της διπλωματίας των κοινοβουλίων, της οικονομικής διπλωματίας και της διπλωματίας των πολιτών.

Η εξωτερική πολιτική όμως
δεν είναι ανεξάρτητη από την εσωτερική πολιτική κατάσταση. Αυτόν τον πάγιο κανόνα γνωρίζουν κάποιοι και τον διαμορφώνουν με τέτοιον τρόπο ώστε να τον χρησιμοποιούν... κατά το δοκούν.

Σε αυτές τις περιπτώσεις η
ύπαρξη ηγετών που με προσωπικές στρατηγικές ενέργειες , ξεπερνούν τα οποιαδήποτε εμπόδια και τους ....εσωτερικούς υφάλους, είναι απαραίτητη.
Μπορεί λοιπόν τα εντελώς αναξιόπιστα ΜΜΕ στην χώρα μας να έχουν καθημερινά μέσα στα πρώτα θέματά τους τις Τουρκικές προκλήσεις ,
ακροβατώντας μεταξύ της πραγματικότητας και του ...παραμυθιού (χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρόσφατη περίπτωση με την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ ), μπορεί η εξωτερική μας πολιτική να χρησιμοποιείται από ανεύθυνους πολιτικούς εν είδει καφενειακού δεκάρικου ενδεδυμένου με άκρατο λαϊκισμό και επικίνδυνες απόψεις, αλλά τα πράγματα δεν είναι όπως παρουσιάζονται στην κοινή γνώμη.

Η τακτική της Άγκυρας να επαναφέρει συστηματικά τους τελευταίους μήνες στο προσκήνιο το
σύνολο των αξιώσεών της μέσω προκλήσεων,είναι σπασμωδική αντίδραση καθώς βλέπει ότι με μεθοδικές ενέργειες η χώρα μας την στριμώχνει στην γωνία.

Η ενόχληση, που της προκάλεσε η πραγματοποίηση της άσκησης «Τολμηρός Τοξότης», μετεβλήθη σε πανικό όταν διαπίστωσε ότι με αφορμή το θέμα της λαθρομετανάστευσης,αλλά και των ΑΟΖ , στριμώχτηκε σε διπλωματικά αδιέξοδα.

Οι έντονες (φανερές και παρασκηνιακές)
πιέσεις της χώρας μας στην Ε.Ε, είχαν σαν αποτέλεσμα αυτό που επεδίωκε όσον αφορά το θέμα της εξ αρχής και καλλιεργούσε συστηματικά η κυβέρνηση,λαθρομετανάστευσης.
Να ενισχυθεί δηλαδή η χώρα μας για την αντιμετώπισή της, με περιπολίες εναέριων και πλωτών μέσων από
διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, που συμμετέχουν στη δύναμη FRONTEX.

Οι περιπολίες των ευρωπαϊκών δυνάμεων ακολουθούν ουσιαστικά
τα όρια του FIR Αθηνών στον αέρα και το αντίστοιχό τους στη θάλασσα. Έτσι, ουσιαστικά όλα τα νησιά και οι βραχονησίδες μέσω των οποίων η Τουρκία προσπαθεί να εδραιώσει τη θεωρία των «γκρίζων ζωνών» είναι δυτικά των ορίων περιπολίας της FRONTEX.

Η Άγκυρα διαπιστώνοντας ότι εάν τα όρια αυτά ταυτιστούν με τα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε. θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να συνεχίσει να προβάλει τις αξιώσεις της, προσπαθεί να αντιδράσει μέσω του Αμερικανικού παράγοντα.

Αυτό τον σκοπό είχε το απόρρητο δισέλιδο
«non paper» της Ουάσιγκτον με το οποίο στην ουσία, μας ...πρότεινε επανεξέταση των διεθνών συνθηκών που διέπουν το καθεστώς του Αιγαίου , ως ένα από τα μέσα για να εκτονωθεί η ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο.

Όμως στο ιδιότυπο γεωπολιτικό
« μπραντ ντε φερ» οι εξελίξεις μέσω σοφής στρατηγικής , γέρνουν προς την πλευρά μας. Ενεργειακοί αγωγοί, Βουκουρέστι (δεν είναι άσχετο με την Τουρκία), FRONTEX,ΑΟΖ είναι αποτελέσματα λεπτομερούς επιμελημένης στρατηγικής του Πρωθυπουργού, που ετοιμάζεται για το επόμενο βήμα , που πιθανώς να δώσει ένα οριστικό τέλος στις χρόνιες διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο.

Όποιος μελέτησε επισταμένως την συνέντευξη του υπουργού Ανάπτυξης κ. Κωστή Χατζηδάκη στην προχθεσινή «Κ.Ε» θα κατάλαβε..πολλά.
Μην ξεχνάτε ότι
είχε προηγηθεί η συνάντηση του με τον κ. Κ. Καραμανλή στο Μέγαρο Μαξίμου.
Όσον αφορά το ...εσωτερικό στην χώρα μας οι σειρήνες του λαϊκισμού δυστυχώς θα ελλοχεύουν πάντοτε..
Όμως η κοινή γνώμη είναι
πιο ώριμη σήμερα και έχει καταλάβει πως το καλό της πατρίδας απαιτεί από εμάς μεγαλύτερη συναίνεση !