Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

Αιγαίο-Μακεδονικό-Κυπριακό: Από που θα πιάσουμε το νήμα;



                Του Αλέξη Ηρακλείδη

Τα οικονομικά, η διαφάνεια και η αξιοκρατία είναι, δικαιολογημένα, κύριες προτεραιότητες για τη νέα κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Όμως κλειδί αποτελεί και η εξωτερική πολιτική. 


Αν η Ελλάδα επανακτήσει το διεθνές κύρος που είχε το 1999-2003 επί κυβέρνησης Σημίτη, με υπουργό Εξωτερικών τον Γιώργο Παπανδρέου, οι διεθνείς παράγοντες- και κατά πρώτο λόγο η Ε.Ε.- θα έδιναν περισσότερη πίστωση χρόνου στην ελληνική κυβέρνηση για να βάλει σε τάξη τα άθλια οικονομικά της χώρας που κληρονόμησε.

Απαιτείται δραστηριοποίηση της Ελλάδας στους διεθνείς οργανισμούς και διασκέψεις με πρωτοποριακές ιδέες (στη Γενική Συνέλευση ΟΗΕ που τώρα συνέρχεται, στη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης για το Περιβάλλον, κ.λπ.). Όμως για να έχει διαφορετικό πρόσωπο και βάρος η Ελλάδα στις διαβουλεύσεις με την Ε.Ε. και με τις ΗΠΑ (Ομπάμα) πρέπει να δραστηριοποιηθεί έντονα και εποικοδομητικά κατά πρώτο λόγο στα τρία βασικά ζητήματα που ταλανίζουν τη χώρα εδώ και δεκαετίες - Κυπριακό, ελληνοτουρκικά (Αιγαίο), Μακεδονικό- με στόχο την τελική επίλυση εντός των πρώτων μηνών του 2010. Δεν πρόκειται για βιασύνη, και τα τρία είναι υπερώριμα για λύση εδώ και πολύ καιρό. 


Το Κυπριακό έχει περάσει στο β΄ στάδιο των συνομιλιών, αλλά παρά την καλή θέληση των συνομιλητών Χριστόφια και Ταλάτ, έχουν αρχίσει να εμφανίζονται δυσοίωνα σύννεφα. Και στις δύο πλευρές της πράσινης γραμμής έχει αρχίσει να στήνεται πάλι ένα σκηνικό «πατριώτες- προδότες» όπως το 2003-04 επί σχεδίου Ανάν, με το στάτους κβο να θεωρείται από πολλούς καλύτερο από την «οδυνηρή λύση». 


Οι δύο ηγέτες αυτοβραχυκυκλώνονται και δεν φαίνεται να διαθέτουν το ανάστημα για να κάνουν την απαραίτητη υπέρβαση. Τα πράγματα θα ήταν βέβαια πολύ διαφορετικά αν οι αντίστοιχοι ηγέτες ήταν ο Γιώργος Βασιλείου (ή ο Νίκος Αναστασιάδης) από τη μία πλευρά και ο Μουσταφά Ακιντζί από την άλλη. Γι΄ αυτό απαραίτητη είναι η θετική εμπλοκή της ελληνικής κυβέρνησης, όπως επί σχεδίου Ανάν, επί προεδρίας Γλαύκου Κληρίδη. 

Βέβαια η τελική επιλογή βρίσκεται στους Ελληνοκυπρίους, πλην όμως θα πρέπει να τους καταστεί σαφές ότι η λύση σε βάθος χρόνου (σχολή Τάσσου Παπαδόπουλου) σημαίνει παγίωση της διχοτόμησης μια για πάντα. Υπάρχουν μόνο δύο λύσεις για την άρση των τετελεσμένων του 1974: 1) η λύση της χαλαρής διζωνικής ομοσπονδίας στη βάση της ισότητας των δύο κοινοτήτων και 2) η λύση του «βελούδινου διαζυγίου» με εδάφη από την τουρκοκυπριακή πλευρά να περάσουν στους Ελληνοκυπρίους. 

Στα ελληνοτουρκικά δεσπόζει η διένεξη του Αιγαίου, που έχει και τεράστιο οικονομικό κόστος και για τις δύο χώρες (υπερπτήσεις- αναχαιτίσεις, μεγάλοι και εν πολλοίς άχρηστοι εξοπλισμοί). Αν λυνόταν η διένεξη αυτή, το κέρδος για την οικονομία θα ήταν μεγάλο. Πιο συγκεκριμένα, το νήμα η νέα κυβέρνηση πρέπει να το πάρει από εκεί ακριβώς που το είχε αφήσει η κυβέρνηση Σημίτη και ο τότε υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου, δηλαδή από τις ουσιαστικές «ερευνητικές επαφές» που στο παρά πέντε (τέλη 2003) δρομολογούσαν διαδικασία επίλυσης στην εξής λογική βάση:  

χωρικά ύδατα «δαντέλα», αλλού 6 αλλού 8 μίλια, εναρμόνιση του εναέριου χώρου με τα χωρικά ύδατα, παραπομπή στη Χάγη της υφαλοκρηπίδας, εννοείται με χωρικά ύδατα τα συμφωνηθέντα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Και έρχομαι στο ακανθώδες Μακεδονικό, τη διένεξη Αθήνας- Σκοπίων. Η μοναδική οδός διαδικαστικά βρίσκεται στις απευθείας συνομιλίες (χωρίς τον Νίμιτς). Η προφανής μέση λύση- που πρέπει να επέλθει από κοινού, χωρίς κερδισμένους και ζημιωμένους- είναι «Βόρεια Μακεδονία», «Νέα Μακεδονία» ή «Μακεδονία» στα σλαβομακεδονικά, δηλαδή Μakedonija.  


Η τελευταία είναι, νομίζω, η καταλληλότερη και θα γίνει ευκολότερα αποδεκτή από την άλλη πλευρά. Παράλληλα θα πρέπει η Ελλάδα να καταστήσει σαφές ότι βεβαίως και αποδέχεται την ύπαρξη ξεχωριστού έθνους και γλώσσας (σε αντίθεση με την εξωπραγματική στάση της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή στο θέμα αυτό, που εξέθετε την Ελλάδα διεθνώς). Επίσης θα πρέπει να μην καθυστερήσει για πολύ η αναγνώριση του Κοσόβου ως ανεξάρτητου κράτους. 

Αν η κυβέρνηση Παπανδρέου μπορέσει να επιλύσει ειδικά τα δύο διμερή θέματα (Αιγαίο, Μακεδονικό) τότε τα πράγματα θα είναι τελείως διαφορετικά για τη χώρα μας. Θα καταστεί πάλι κράτος με κύρος, με συμβολή στη σταθερότητα στην περιοχή, κάτι που εξυπακούεται θα εκτιμηθεί ιδιαίτερα διεθνώς, και εκεί που μετράει, δηλαδή στο γειτονικό περιβάλλον, στην Ε.Ε., στις ΗΠΑ του Ομπάμα, αλλά και στη Ρωσία.
____________________________________________________________

Ο Αλέξης Ηρακλείδης είναι καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Ανάλυσης Συγκρούσεων στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. 

Foreign Press



Δώσαμε ...δώσαμε !


Προσκαλείται οικογενειακό συμβούλιο και ανακοινώνεται ότι το ταμείο είναι μείον. 
Το πρώτο πράγμα που θα σκεφτείτε να κάνετε είναι να κάνετε τα έξοδα. Δεν θα σπάσετε, φανταζόμαστε, τον κουμπαρά του Κωστάκη για να δώσετε τα χρήματα στον Νικολάκη. 
Ούτε θα υποθηκεύσετε το σπίτι σας για να συνεχίσει η κυρία Μαρία να πηγαίνει ανελλιπώς στο κομμωτήριο. 
Σε αυτό το ρημάδι το ελληνικό κράτος γιατί τα κάνουμε τα πράγματα ανάποδα; 

Ας μας εξηγήσει κάποιος τι ακριβώς συνέβη με τον έκτακτο φόρο στις επιχειρήσεις. Αυτό που καταλάβαμε εμείς είναι ότι το κράτος πήρε χρήματα από τους πλούσιους και ισχυρούς για να μοιράσει πενταροδεκάρες σε χιλιάδες φτωχούς. Αν σώζονται έτσι οι άνθρωποι, αν το ζητούμενο είναι να καταπολεμηθεί η φτώχεια με επιδόματα πείνας, τότε καλώς το έκαναν όπως το έκαναν και δεν θα είχαμε αντίρρηση να το επαναλάβουμε πολλές φορές, μέχρις ότου ο τελευταίος καπιταλιστής κρεμαστεί με τα κορδόνια του παπουτσιού του.  Διότι αν κάθε τρεις και λίγο επιβάλλονται έκτακτοι φόροι, την άλλη κάνει στην επιχείρηση επιδρομή το ΣΔΟΕ και την επόμενη το φιλεύσπλαχνο κράτος μας μοιράσει γενναίες αυξήσεις, πολύ απλά θα έχει στο μεταξύ ψοφήσει η αγελάδα που μας κάνει το γάλα.

Θα το πούμε όσο πιο απλά γίνεται: Ό,τι γίνεται είναι για λόγους εντυπωσιασμού και μόνο. Δεν υπάρχει ουσία. Παίρνουν κάπου 1 δισεκατομμύριο ευρώ από τις επιχειρήσεις και τα μοιράζουν σε μερικές χιλιάδες συνανθρώπων μας. Και τι θα γίνει όταν τελειώσουν τα λίγα αυτά λεφτά; Τα 300 ή 600 ή 800 ευρώ δεν φτάνουν σε πολλές περιπτώσεις για να καλύψουν ούτε λίγες από τις δόσεις της κάρτας. Το πρόβλημα, με άλλα λόγια, δεν είναι να μοιράζουνε ελεημοσύνη στον κόσμο, αλλά να αποδείξουν ότι είναι σε θέση να παράγουν πολιτικές πλούτου. Το θέμα δεν είναι να διορίζουμε τα παιδιά μας στο δημόσιο, αλλά να υπάρχουν θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα από νέες επενδύσεις. Το θέμα δεν είναι να πουλάμε σοσιαλισμό και ιδεολογία, αλλά να δίνουμε ψωμί στον κόσμο.

Κάποτε μιλούσαμε για τον κοινωνικό μισθό. Αλήθεια, λέτε για έναν συνταξιούχο να έχει μεγαλύτερη σημασία ένα εφάπαξ βοήθημα ή να μπορεί να βλέπει το γιατρό του την ώρα που το χρειάζεται; Για μία πολύτεκνη οικογένεια έχουν μεγαλύτερη σημασία τα 800 ευρώ ή να μην χρειάζεται να στέλνει τα παιδιά της στα φροντιστήρια για να έχουν αυτά την δυνατότητα να διεκδικήσουν μία θέση στον ήλιο;

Οι επιχειρηματίες έχουν ήδη πληρώσει και μάλιστα πολλές φορές. «Δώσαμε – δώσαμε», λένε οι περισσότεροι αγανακτισμένοι από την εύκολη λύση της έκτακτης φορολόγησης. Ποιος θα τους διευκολύνει, όμως, να αναπτύξουν τις επιχειρήσεις τους; Ποιος θα τους απαλλάξει από τα λαμόγια του δημοσίου που απαιτούν το γρηγορόσημο σαν να πρόκειται για φόρο υποτελείας; Ποιος θα κυνηγήσει, επιτέλους, τους φοροκλέπτες;

Δώσαμε – δώσαμε κύριε Παπακωνσταντίνου. Φροντίστε να δώσετε κάτι κι εσείς. Ας πούμε καμιά φρέσκια ιδέα, σε ένα περιβάλλον αποστειρωμένο από τις επιλογές των προκατόχων σας.

Θανάσης Μαυρίδης

 Εμείς διαφωνούμε πλήρως με τον κ. Μαυρίδη και το γράψαμε και το φωνάξαμε, εδώ!
 

'Επεα πτερόεντα...

Και πέρασε ένας μήνας. Ακριβώς ένας μήνας. Από εκείνη την ημέρα όπου οι Έλληνες πολίτες αποφάσισαν να γυρίσουν ...σελίδα στην Ελληνική ιστορία.

Να την ονομάσουμε αποφράδα;
Όπως θέλετε.!
Και ενώ το χρονικό διάστημα των τριάντα ημερών θεωρείται σχετικά μικρό για εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων, είναι όμως αρκετό ώστε να αντιληφθούμε όλοι μας την ανακολουθία λόγων και έργων της πράσινης πλέον κυβέρνησης που έχει γαντζωθεί για τα καλά στην εξουσία, και σαν ...ψείρα χορτάτη βγήκε στο λαιμό και ...προκαλεί.
Για την ακρίβεια, η πράσινη κυβέρνηση δεν γαντζώθηκε από μόνη της. 
Εμείς της δώσαμε το σαπούνι και κρατήσαμε την τριχιά για τους ευατούς μας.
Κάτι πρέπει να κρατούσαμε κι' εμείς.!
Επί χρόνια κρατούσαμε την ...υπομονή μας.
Οι πράσινοι ..."κυβερνήτες", αλλιώς μας τα 'λεγαν προεκλογικά... Και καλά έκαναν και μας τα 'λεγαν, αφού ήξεραν που απευθύνονταν. Απευθύνονταν σε μάζες αγανακτισμένων πολιτών που ψάχνενε σανίδες σωτηρίας μέσα στις εν Ελλάδι ...Παμβώτιδες.!
Κι' εμείς γαντζωθήκαμε.! Όχι βέβαια από τις σανίδες. Γαντζωθήκαμε από τα ...μαλλιά μας και από τα φτερωτά λόγια του νυν Έλληνα Πρωθυπουργού, καίτοι αγνοεί παντελώς την Ελληνικήν γλώσσαν.

Παρά ταύτα, μπορέσαμε και καταλάβαμε έστω και την περίληψη των αμέτρητων ...σαρδάμ.
Γαντζωθήκαμε από το αναληθές αλλά βαρύγδουπο"λεφτά υπάρχουν" και πιστέψαμε - ως αφελείς - ότι θα φάμε με χρυσά κουτάλια.
Και πάνω που μείναμε με το στόμα ανοιχτό ως ...χάνοι, καθήσαμε στο τραπέζι.
Μα φυσικά για να φάμε τα λεφτά που ..."υπήρχαν".!
Κι' αντ' αυτών, ήρθαν και συνεχίζουν να έρχονται στην κεφάλα μας, μύρια "κοκτέιλ" έκτακτων ...εισφορών, κι' αυτό για το ...καλό μας.!
Για να αντιμετωπίσουμε τα θηριώδη ελλείμματα που κληρονόμησε η πράσινη κυβέρνση από την ...επάρατον.
Στα προεκλογικά "λόγια του αέρα" - κοινώς έπεα πτερόεντα - του τελευταίου - ελπίζουμε - πολιτικού κληρονόμου της Παπανδρεϊκής δυναστείας, δεν έτυχε να ακούσουμε κάτι για το ...μετά.!
Σ' αυτό το χρονικό "μετά" - τουτέστιν το σήμερα - μαθαίνουμε ότι "απογειώνονται" οι τιμές σε ποτά, καύσιμα και τσιγάρα για την αντιμετώπιση του ελλείμματος.
Αυτού του ελλείμματος, που πριν ακριβώς από ένα μήνα, η ...πράσινη κυβέρνηση, δεν ...ήξερε, αλλά και δεν ...ρώταγε.!
Μαθαίνουμε για επιβολή εκτάκτων εισφορών σε επιχειρήσεις. Κι' αυτό για το καλό μας.
Να μειωθούν δηλαδή τα έσοδά τους, ώστε να αποκτήσουν το ισχυρό άλλοθι των ...μαζικών απολύσεων.
Μ' αυτό το ...κοκτέιλ μέτρων που πλήττουν τις μάζες των ασθενέστερων, επιχειρεί η πράσινη κυβέρνηση ν' αντιμετωπίσει το θηριώδες έλλειμμα, το οποίο ωστόσο δεν συμπεριλαμβανόταν στην προεκλογική της ατζέντα, ενώπιον των πολιτών...
Την ίδια ώρα που βρίσκονται στο δρόμο συμβασιούχοι, υπάλληλοι των stage και των ΚΕΠ ακόμη, σχεδιάζεται η εφαρμογή νέας φοροκαταιγίδας με "καπέλο" - "μπούργκα" σε καύσιμα - ποτά και τσιγάρα, σε είδη δηλαδή λαϊκής κατανάλωσης αλλά και επιβολή έκτακτης εισφοράς - ξαναλέμε - σε επιχειρήσεις.
Το ζήτημα είναι "τι" μπορεί να πάρει κανείς από μια αγορά που "ασφυκτιά" καιρό τώρα, και που μαστίζεται απ' την ανεργία, την στιγμή μάλιστα που πέρασαν μόνο οι πρώτες 30 μέρες από τις ...100.!
Και δεν είναι μόνο αυτό.
Όλα δείχνουν ότι η νέα κυβέρνηση δρα υπό ... "προπέτασμα καπνού"... Προπέτασμα που αφορά την ...καταιγίδα δήθεν νεωτερικών επιλογών σε πρόσωπα και διαδικασίες, αλλά και την ...υπερκινητικότητα του πρωθυπουργού που πολλές φορές εμφανίζεται στην διάρκεια μιας ημέρας σε δύο και τρία σημεία "δράσεως"...
Απ' την άλλη όμως πλευρά κι επί της ουσίας, τα πάντα μοιάζουν ...ακίνητα στο μέτωπο κρίσιμων υποθέσεων που αφορούν την οικονομία, αλλά και την στελέχωση της κρατικής μηχανής...
Υποτίθεται ότι ο Γ. Παπανδρέου και οι συνεργάτες του εγνώριζαν εκ των προτέρων τόσο τα δημοσιονομικά αδιέξοδα, όσο και τις παραμέτρους σημαντικών προβλημάτων, όπως εκείνο του λιμανιού του Πειραιά και συνεπώς είχαν σχεδιάσει και την αντιμετώπισή τους, όμως οι εξελίξεις διαψεύδουν την υπόθεση...
Αναδεικνύουν δε ένα τεράστιο έλλειμμα προετοιμασίας το οποίο σύντομα κι εφ' όσον δεν καλυφθεί, μπορεί να εξουδετερώσει τις "καλές προθέσεις" και να εκμηδενίσει την διάθεση ανοχής των πολιτών...
Χθές ή προχθές, και μέσα απ' αυτή τη στήλη μας, εκφράσαμε τους φόβους και την αγωνία μας, μήπως και κάποια καλάσνικωφ "πέσουν" σε ...λάθος χέρια, γεγονός που απευχόμαστε.
Επαναλαμβάνουμε ότι είμαστε κατά της βίας απ' όπου αυτή κι' αν προέρχεται.
Δεν ξέρω όμως αν είμαστε όλοι.!
ΠΝ

gianniotis.gr 

Δύο ανακοινώσεις για τον ιστορικό του μέλλοντος!!


Σήμερα θα περιοριστώ σε δύο ανακοινώσεις, άνευ σχολιασμού. Μια «ανεπίσημη-επίσημη» και μια ...επίσημη ανακοίνωση.

Η «ανεπίσημη-επίσημη» έρχεται από την πλευρά των 25 βουλευτών που πήραν τον λόγο προχθές στη συνεδρίαση του Κοινοβουλευτικού Τομέα Εργασίας Οικονομικών του ΠαΣοΚ.

Οι παραπάνω βουλευτές του ΠαΣοΚ αντέδρασαν έντονα για την... απόσυρση του μέτρου της απόσυρσης των αυτοκινήτων, για το νομοσχέδιο για το επίδομα αλληλεγγύης και την έκτακτη εισφορά στις επιχειρήσεις.

Οι παρατηρήσεις τους, πολλές και αιχμηρές, κωδικοποιούνται στις εξής:

- Ένας άνθρωπος που έχει ένα αυτοκίνητο 15 χρόνια σημαίνει ότι δεν έχει χρήματα να πάρει άλλο. Με την αύξηση των τελών κυκλοφορίας που είναι αναγκασμένος να πληρώσει δεν τον βοηθάτε, είναι σαν να τον τιμωρείτε. Δικαιότερο είναι να αυξηθούν τα τέλη στα αυτοκίνητα υψηλού κυβισμού.
- Αφήσατε το χαράτσι και πήρατε πίσω την απόσυρση...
- Πριν από τις εκλογές είχαμε υποσχεθεί ότι το επίδομα αλληλεγγύης θα είναι 1 δισ. 650 εκατ. ευρώ και τώρα το ρίξατε στο 1 δισ.
- Γιατί δεν δίνετε επίδομα θέρμανσης τη στιγμή που όλα τα προηγούμενα χρόνια εγκαλούσαμε τη Ν.Δ. ότι δεν το έδινε.
- Μελετάει η κυβέρνηση αύξηση έμμεσων φόρων, ενώ είχαμε πει προεκλογικώς ότι αυτό είναι άδικο μέτρο.
- Η αύξηση του ΕΤΑΚ για την ακίνητη περιουσία άνω των 600.000 ευρώ επί της ουσίας νομιμοποιεί ένα μέτρο που είχαμε εξαγγείλει προεκλογικά ότι θα το καταργήσουμε το 2010.
- Γιατί εξαγγείλατε την επιβολή έκτακτης εισφοράς στις μεγάλες επιχειρήσεις, όταν αυτό το ενδεχόμενο προεκλογικά το είχαμε απορρίψει.
Η βάση αρχίζει και αντιδρά. Μέσα σε ένα μόλις μήνα «καταφέραμε» και χάσαμε την αξιοπιστία μας!

Πάμε τώρα στην επίσημη ανακοίνωση.
Αυτή προέρχεται από την πλευρά της ΝΔ και συγκεκριμένα από τον πρώην Υπουργό Εσωτερικών κ. Προκόπη Παυλόπουλο, ο οποίος απαντώντας σε σημεία της ομιλίας του Υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη κ. Σπ. Βούγια, κατά την έναρξη των εργασιών της πρώτης ημέρας του Παγκόσμιου Forum για τη Μετανάστευση και την Ανάπτυξη, δήλωσε:

Το ΠαΣοΚ διαστρεβλώνει προκλητικά την πραγματικότητα.
Όταν ο αρμόδιος Υφυπουργός διατείνεται ότι η Κυβέρνηση θα διαπραγματευθεί με την Ευρωπαϊκή Ένωση ώστε να καταστεί σαφές πως η παράνομη μετανάστευση δεν συνιστά ελληνικό αλλά ευρωπαϊκό πρόβλημα (!), είναι προφανές ότι αγνοεί – ή θέλει ν’ αγνοεί – ότι το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, που υπεγράφη στη Σύνοδο Κορυφής του Οκτωβρίου του 2008 και στη δημιουργία του οποίου πρωταγωνίστησε η Κυβέρνηση Καραμανλή,οργανωμένη κοινή ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική - και όχι πολιτική κάθε κράτους–μέλους- και μάλιστα για πρώτη φορά στη διαδρομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Καλά θα έκανε επιπλέον ο κ. Υφυπουργός να συνομολογήσει ότι το Σύμφωνο αυτό όχι μόνο καθιερώνει εκείνο που διατείνεται ότι θα διαπραγματευθεί τώρα η Κυβέρνησή του,σύνορα των κρατών – μελών, όπως καθορίζονται κυριάρχως απ’ αυτά – άρα και τα Ελληνικά Σύνορα- είναι και εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με τον τρόπο αυτόν – διότι η συμπερίληψη της πρόβλεψης αυτής έγινε τότε με Ελληνική πρωτοβουλία – η Κυβέρνηση Καραμανλή κατάφερε, τουλάχιστον στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ν’ αντιμετωπίσει τα τεράστια προβλήματα περί «γκρίζων ζωνών» που κληροδότησαν, δυστυχώς, στον Τόπο η τραγωδία της νύχτας των Ιμίων και τα κείμενα της Μαδρίτης και του Ελσίνκι, για τα οποία ευθύνονται, μεταξύ άλλων, ιδίως οι διατελέσαντες διαδοχικά Υπουργοί Εξωτερικών των Κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ κ.κ. Παπανδρέου και Πάγκαλος.

Και κάτι τελευταίο: Όποια προσπάθεια διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και μηδενισμού του έργου της Κυβέρνησης Καραμανλή και αν επιχειρήσει η σημερινή Κυβέρνηση δεν πρόκειται να περάσει.

Αναρτήθηκε από politis-gr
 

Προτάσεις Ντ. Μπακογιάννη για την παιδεία


Τις προτάσεις της για ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα ίσων ευκαιριών παρουσίασε σήμερα η υποψήφια για την προεδρία της ΝΔ Ντόρα Μπακογιάννη.

Μεταξύ άλλων, επεσήμανε ότι «η επένδυση στην παιδεία είναι η σημαντικότερη επένδυση που μπορεί να κάνει ένας λαός.
Είναι η υπ' αριθμόν ένα προϋπόθεση για μια δίκαιη, υπεύθυνη, δημιουργική και ευημερούσα κοινωνία». Ειδικότερα, η κ. Μπακογιάννη πρότεινε:

Αλλαγή της φιλοσοφίας του εκπαιδευτικού συστήματος, το οποίο θα πρέπει να πάψει να λειτουργεί ως μηχανισμός εξετάσεων. «Πρέπει να εγκαταλείψουμε τη λογική της «παπαγαλίας» και να αξιολογούμε την εμπέδωση της γνώσης», τόνισε.



* Προώθηση της διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας των εκπαιδευτικών μονάδων.
* Αξιολόγηση των εκπαιδευτικών μονάδων και των διδασκόντων, σε κάθε βαθμίδα της εκπαίδευσης.
* Εκσυγχρονισμό της διδακτέας ύλης, με έμφαση στα μαθηματικά, τη γλώσσα, την ιστορία, τις επιστήμες, τη λογοτεχνία και την κατανόηση κειμένου, με πρωταρχική έμφαση στην κριτική σκέψη.
Υπογράμμισε, ωστόσο, πως «η παιδεία είναι αδιανόητη χωρίς ασφάλεια» και τόνισε ότι «πρέπει πια να μιλήσουμε ανοιχτά, μακριά από στερεότυπα και προκαταλήψεις».

Αναφερόμενη στο ζήτημα του ασύλου, σημείωσε ότι «όλοι αναγνωρίζουμε και τιμούμε την ιστορική αξία του θεσμού του Ασύλου», προσθέτοντας ότι «το πανεπιστημιακό άσυλο, είναι άσυλο δημοκρατίας και ελευθερίας. Όχι άσυλο βίας, όχι εφαλτήριο καταστροφής και τρομοκρατίας».
«Το άσυλο δεν κινδυνεύει από την αστυνομία, ούτε βεβαίως από την πυροσβεστική, που δεν μπορεί να παρέμβει σήμερα για να περιορίσει τις καταστροφές. Το άσυλο κινδυνεύει από όλους αυτούς που ''δήθεν'' το υπερασπίζονται, αλλά καθημερινά το ευτελίζουν ως χώρο τέλεσης κάθε λογής αξιόποινων πράξεων. Από όλους αυτούς που καθημερινά το απονομιμοποιούν στη συνείδηση των πολιτών», τόνισε.
Τόνισε τέλος την ανάγκη στήριξης της οικογένειας. «Η στήριξη αυτή δεν μπορεί και δεν πρέπει να αφορά μόνο σε οικονομικές παροχές. Αντίθετα, πρέπει να περιλαμβάνει δομές και μηχανισμούς ουσιαστικής μέριμνας και βοήθειας στην καθημερινή ζωή μιας οικογένειας».

Στην κατεύθυνση η βουλευτής της ΝΔ πρότεινε:

* Χορήγηση φοιτητικών δανείων στα παιδιά πολύτεκνων ή τρίτεκνων οικογενειών, με επιδότηση επιτοκίου, που θα μπορούν να αποπληρώνονται μετά από διετή επαγγελματική δραστηριότητα.
* Δωρεάν παιδικό σταθμό για άνεργες μητέρες, οι οποίες εντάσσονται σε προγράμματα κατάρτισης.
* Φορολογικά κίνητρα προς τις επιχειρήσεις για να δημιουργήσουν παιδοκομικούς σταθμούς.
* Δημιουργία Δικτύων Βοήθειας Γονέων, σε κάθε νομό και δήμο. Το δίκτυο θα έχει διαμεσολαβητικό ρόλο, προκειμένου να συνδέει τους γονείς με επαγγελματίες και εθελοντές στους τομείς της πρόληψης και της παρέμβασης κατά την παιδική και εφηβική ηλικία.

Διασπαστική συγκέντρωση από τον Σαμαρά

Την ώρα που η Ντόρα καταβάλλει προσπάθειες για την εκτόνωση της εσωκομματικής κόντρας και μεταθέτει τη συζήτηση σε αμιγώς πολιτικά ζητήματα, ο Σαμαράς πυροδοτεί εκ νέου εντάσεις, πραγματοποιώντας απόψε εκδήλωση με τη συμμετοχή συνέδρων λίγες ώρες πριν από το διήμερο έκτακτο συνέδριο της Ν.Δ.

Παρά τις αυστηρές συστάσεις του Καραμανλή, ο πρώην υπουργός Πολιτισμού, προκαλεί με αυτή την ιδιότυπη «αντισυγκέντρωση» χωρίζοντας στην ουσία σε δύο «στρατόπεδα» την παράταξη και ναρκοθετώντας την πορεία προς τις κάλπες της 29ης Νοεμβρίου.

Θέλει να δείξει ότι διαθέτει ακροατήριο στις τάξεις των 4.500 συνέδρων αλλά με αυτή του την ενέργεια, την παραμονή του συνεδρίου, δημιουργεί αλγεινή εντύπωση στην παραταξιακή βάση και εκτίθεται καθώς από τη μια μεριά μιλάει για «φέουδα» και «μηχανισμούς» και από την άλλη ενεργοποιεί τους δικούς του μηχανισμούς ώστε να συγκεντρώσει τους συνέδρους και να τους μιλήσει πριν από το συνέδριο!

Ελάχιστοι
είναι εκείνοι οι σύνεδροι που θα πάνε στη συγκέντρωση του για την οποία έχει κινητοποιήσει άσχετο κόσμο ώστε να κάνει «μπούγιο». Δεν αποκλείεται πάντως αύριο και μεθαύριο, ορισμένοι εκ των ομιλητών στο ΣΕΦ να θίξουν το θέμα αυτό και να καταγγείλουν «διασπαστικές κινήσεις» από την πλευρά του.

Όσον αφορά τη Ντόρα, η υποψήφια αρχηγός της Ν.Δ. κοιτάζει πλέον μόνο την επόμενη μέρα και ασκεί ουσιαστική αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ. Ενδεικτικό της απήχησης που έχει στους Νεοδημοκράτες και στο σύνολο της κοινωνίας είναι ότι χθες, μετά το τέλος της πορείας τους, την επισκέφθηκαν και την ενημέρωσαν για το οξύτατο εργασιακό τους πρόβλημα οι συμβασιούχοι των Stage, για τους οποίους η Μπακογιάννη καταβάλλει προσπάθειες σχετικά με τη νομική υπεράσπισή τους.


Καλώ προσωπικά τον κ. Παπανδρέου να παρέμβει

H Ντόρα Μπακογιάννη έκανε σήμερα την ακόλουθη δήλωση για την κατάσταση στο λιμάνι του Πειραιά:


«Η ολική παράλυση που επικρατεί εδώ και ένα μήνα στο λιμάνι του Πειραιά, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η συνέπεια του άκρατου λαϊκισμού και των ανεύθυνων υποσχέσεων που μοίρασε προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ για να εξυπηρετήσει τα κομματικά του συμφέροντα.


Και το λογαριασμό, δυστυχώς, τον πληρώνει σήμερα η χώρα, η οικονομία, οι επιχειρήσεις και οι πολίτες.


Το εμπόριο έχει παγώσει, η αγορά αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, απειλούνται εκατοντάδες θέσεις εργασίας και πλήττεται διεθνώς η εικόνα της χώρας μας.


Με τους χειρισμούς του το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να εμφανίσει μια Ελλάδα αναξιόπιστη που δεν τιμάει την υπογραφή της.

Μια Ελλάδα, όπου η οικονομική δραστηριότητα και η κοινωνία γίνονται όμηροι στα χέρια λίγων προνομιούχων συντεχνιών.

Αν η Κυβέρνηση διαθέτει έστω και ίχνος ευθύνης απέναντι στον τόπο, η κατάσταση αυτή πρέπει να σταματήσει τώρα.

Καλώ προσωπικά τον κ. Παπανδρέου να παρέμβει.»


Ρήξεις κορυφής για τις επιλογές στην ΕΛ.ΑΣ.


Νέο σοβαρό πρόβλημα στις προσωπικές σχέσεις του Παπανδρέου με τον Παπούλια, ανέκυψε εξαιτίας των σημερινών κρίσεων στην ηγεσία της Αστυνομίας .
Μετά τον ορισμό του Λευτέρη Οικονόμου ως αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. ο Χρυσοχοϊδης επέλεξε να κάνει υπαρχηγό τον Γιάννη Ραχωβίτσα και να αποστρατεύσει τον επικεφαλής της ασφάλειας του Προέδρου της Δημοκρατίας, Βασίλη Γκαλόπουλο.


Ο Γκαλόπουλος θεωρούνταν σίγουρο ότι θα κατελάμβανε τη θέση του υπαρχηγού και υπήρξαν και σχετικά δημοσιεύματα από το σύνολο του τύπου και ειδικά των φιλοκυβερνητικών εφημερίδων. Κι όμως ο υπουργός Προστασίας με τη σύμφωνη γνώμη του πρωθυπουργού, απέρριψε την παρέμβαση Παπούλια για τον εκλεκτό του, καθώς πρόσφατα, σύμφωνα με πληροφορίες , ο Παπούλιας είχε διαμαρτυρηθεί έντονα για την αποπομπή του Βασίλη Τσιατούρα από την ηγεσία της ΕΛ. ΑΣ.

Τον Τσιατούρα τον είχε επιβάλλει πριν από δύο χρόνια και είχε ζητήσει μάλιστα από την τότε ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών να αποστρατευτούν δύο αντιστράτηγοι.

Οι συγκεκριμένοι αντιστράτηγοι, ετοιμάζονταν να στείλουν επιστολή διαμαρτυρίας στο Μαξίμου καταγγέλλοντας παρεμβάσεις του Προεδρικού Μεγάρου στη διαδικασία των κρίσεων, όμως στο τέλος αναθεώρησαν τη στάση τους σεβόμενοι την πολυετή και πολύ σημαντική διαδρομή τους στην Αστυνομία.


Οι σχέσεις Παπανδρέου - Παπούλια δεν βρίσκονται σε καθόλου καλό σημείο μετά από τη σημερινή επιλογή, καθώς ουδέποτε στο παρελθόν υπήρξε σχετική αποστρατεία χωρίς τουλάχιστον προειδοποίηση. Το ... μήνυμα του Μαξίμου στην Προεδρία της Δημοκρατίας ήταν ηχηρό, ισχυρό και αιφνιδιαστικό.

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

Ισλαμική τρομοκρατία στην Ελλάδα;

Κεραυνός εν αιθρία το δημοσίευμα της έγκυρης ιταλικής εφημερίδας Corriere della Sera, ρεπορτάζ της οποίας υποστηρίζει ότι πυρήνας μιας εξτρεμιστικής οργάνωσης έχει εγκατασταθεί στην Ελλάδα, απ' όπου σχεδιάζει τρομοκρατικές επιθέσεις στην ελληνική επικράτεια και σε άλλα σημεία της Ευρώπης.

Πρόκειται για την οργάνωση Φατάχ Αλ Ισλάμ η ιδεολογία της οποίας εμπνέεται από την αλ Κάιντα. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, που επικαλείται λιβανικές πηγές, τα μέλη της Φατάχ Αλ Ισλάμ έχουν μπει στην Ελλάδα είτε με πλαστά είτε με κλεμμένα έγγραφα, που τους προμήθευσαν «ταχυδρόμοι» από τη χώρα μας.

Ο εκ των ηγετών της Φατάχ Αλ Ισλάμ, Μοχάμεντ Μούσα ή Αμπού Μουσλίμ, που το 2008 είχε καταφέρει «θεαματικό χτύπημα» στη διοίκηση της κατασκοπίας του Λιβάνου στη Βηρυτό, φέρεται να έχει εισέλθει στην Ελλάδα μαζί με «πυρήνα μαχητών» πριν από μερικούς μήνες.
Στόχος τους είναι «να δημιουργήσουν επιμελητειακή βάση, από την οποία θα εξαπολύουν τρομοκρατικές επιθέσεις στη χώρα και την υπόλοιπη Ευρώπη». style="font-weight: bold; color: rgb(255, 0, 0);">Μοχάμεντ Μούσα
είχε φροντίσει «να νοικιάσει με ασφάλεια διαμερίσματα, όπου κρύφτηκαν οι πρώτοι μουτζαχεντίν». Ορισμένοι έμειναν, άλλοι μετακινήθηκαν προς την Ευρώπη, ώς τη Σκανδιναβία, και άλλοι πήγαν στο Μαρόκο. Την εγκατάσταση ακολούθησε η επιχείρηση της «αναγνώρισης». Εκαναν συχνά ταξίδια στην Ευρώπη ώστε να εντοπιστούν και να επιλεγούν οι στόχοι, μεταξύ των οποίων οι αερομεταφορές, κυβερνητικά κτίρια και σημεία με μεγάλο συμβολισμό, γράφει η Corriere.


Η τρίτη φάση, οι επιθέσεις, θα ξεκινήσει όταν στην Ελλάδα φτάσει «ο μάγος των βομβών», Αμπν Αλ Γκάνι Τζαουχάρ, που φέρεται να βρίσκεται ακόμα στη Μέση Ανατολή.

Κατά την ιταλική εφημερίδα, «ο ελληνικός δρόμος» δεν επελέγη τυχαία από τη Φατάχ Αλ Ισλάμ. Ο εκ των ηγετών της, Σύρος Αμπού Αντναν, φέρεται να έχει ζήσει επί μακρόν στην Ελλάδα και να είναι αυτός που είπε ότι «η Ελλάδα είναι το ιδανικό εφαλτήριο: υπάρχει πολιτική αστάθεια, η αστυνομία ασχολείται με την εσωτερική τρομοκρατία, με ένα βήμα είμαστε στην Ανατολή και με ένα άλλο στην καρδιά της Ευρώπης»


Ο Αντναν συνελήφθη στα τέλη του Ιουνίου στον Λίβανο και «μετά από σκληρή ανάκριση έδωσε κρίσιμες πληροφορίες για το δίκτυο που έστησε η οργάνωσή του αλλά και για τα μελλοντικά του σχέδια»


Αν τα στοιχεία που έδωσε έχουν επαληθευτεί, γιατί οι πυρήνες δεν έχουν ακόμα εξαρθρωθεί;
Σύμφωνα με πηγές του τομέα ασφαλείας του Λιβάνου, ο λόγος είναι ότι το δίκτυο «είναι πολύ κλειστό και προστατευμένο».


foreignpress

H εμμονή της Αριστεράς με την "πολιτική φύση" των εγκλημάτων της Τρομοκρατίας

Δεν είναι λίγοι οι Αριστεροί που επιδιώκουν τον χαρακτηρισμό των εγκλήματων της 17Ν ως πολιτικών και όχι ως εγκλήματων του κοινού ποινικού δικαίου.

Η φιλική στάση έως και η τάυτιση με την Τρομοκρατία ίσως να μην εκφράζονται επώνυμα, αλλά είναι ευρεία διαδεδομένα στο ανώνυμο διαδίκτυο.

Τα κίνητρα πίσω από αυτή την θέση δεν είναι ακαδημαϊκής φύσεως αλλά πρακτικής.

Προσδοκούν στην μείωση των ποινών ή ακόμη και στην απαλλαγής των κατηγορουμένων, ειδικά αυτών που έπαιζαν τον ρόλο του ηθικού αυτουργού.

Εξού και αυτή ήταν η θέση των συνήγορων υπεράσπισης.

Το γεγονός είναι οξύμωρο! Ο αντιτρομοκρατικός νόμος που θέσπισε αρχικά η ΝΔ, εν συνεχεία κατήργησε το ΠΑΣΟΚ, μόνο για να επαναφέρει τον δικό του πανομοιότυπο νόμο έπειτα από αφόρητες πιέσεις των Αμερικανών, βασίζεται στο εξής σκεπτικό: Ότι ένα έγκλημα είναι πιο σοβαρό όταν διαπράτεται με πολιτικά και ιδεολογικά κίνητρα παρά με κίνητρα που εντάσσονται στο πλαίσιο του κοινού ποινικού δικαίου. Έτσι, όποιος σκοτώσει κάποιον για ιδεολογικούς λόγους θα πρέπει να τιμωρείται πιο αυστηρά διότι πέρα από καθεαυτό το έγκλημα, η τακτική του θέτει σε κίνδυνο το Δημοκρατικό σύστημα και αφαιρεί το βασικό δικαίωμα της πολιτικής ελευθερίας.

Με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο και δεδομένη την ύπαρξη του, οι κατηγορούμενοι για πολιτικής φύσεως εγκλήματα τιμωρούνται πιο αυστηρά από ότι οι εγκληματίες του κοινού ποινκού δικαίου. Πως εξηγείται λοιπόν η εμμονή των συνήγορων υπεράσπισης υπέρ της θέση των πολιτικών εγκλημάτων;

Η στρατηγική αυτή βασίζεται στο γεγονός ότι η Έυρωπαική Ένωση έχει θεσπίσει νόμους που επιβάλουν ειδική μεταχείριση και χαμηλότερες ποινές μέχρι και την κατάργηση των διώξεων κατά των πολιτικών κρατουμένων. Οι νόμοι αυτοί όμως αφορούν τους κρατούμενους συνείδησης και όχι όσους έχουν προβεί σε πράξεις βίας.

Σε συνέντευξή της για την εφημερίδα "Αυγή", η κ. Ανν Μπέρλεϊ, ιστορικό στέλεχος της Διεθνούς Αμνηστίας, εξηγεί:

"Οι άνθρωποι αυτοί θα θεωρούνταν πολιτικοί κρατούμενοι, σε περίπτωση κράτησης, δεν θα θεωρούνταν όμως κρατούμενοι συνείδησης λόγω των βίαιων μέσων που έχουν χρησιμοποιήσει οι οργανώσεις αυτές για την επίτευξη των σκοπών τους.

"Η Διεθνής Αμνηστία και, είμαι βέβαιη, κάθε διεθνής οργανισμός, θα θεωρούσε τους κατηγορούμενους αυτούς ως πολιτικούς κρατούμενους μόνο και μόνο εξαιτίας του γεγονότος ότι οι πράξεις τους είχαν πολιτικά κίνητρα. Αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι κατηγορούνται για πράξεις με βάση το κοινό ελληνικό ποινικό δίκαιο. Δηλαδή μια δολοφονία είναι δολοφονία. Η Διεθνής Αμνηστία ως οργάνωση που βασίζεται στο διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, αντιτίθεται σε κάθε πράξη βίας εναντίον αμάχων. Να διευκρινίσω ότι όταν η Διεθνής Αμνηστία χαρακτηρίζει κάποιον πολιτικό κρατούμενο, δεν υπονοεί σε καμία περίπτωση ότι θα πρέπει να τύχει διαφορετικής μεταχείρισης από οποιονδήποτε άλλο κρατούμενο. Για παράδειγμα, κατά την άποψή μας κανένας κρατούμενος δεν πρέπει να υποβάλλεται σε κακομεταχείριση ή βασανιστήρια. "

Αυγή 26/9/02

Οι δηλώσεις αυτές άδειαζουν τις θέσεις όσων υπερασπίζονται μανιωδώς την Τρομοκρατία, πρακτικά και ηθικά! Το επιχείρημα που χρησιμοποιούν είναι ότι οι κατηγορούμενοι διώκονται πρώτα για τις πολιτικές τους απόψεις, κάτι που θα τους καθιστούσε κρατούμενους συνείδησης. Σύμφωνα όμως με την κ. Μπέρλεϊ αυτό δεν έχει σημασία στην περίπτωση των τρομοκρατών. Αντιθέτως, σύμφωνα με τον αντιτρομοκρατικό νόμο, η πολιτική φύση των εγκλημάτων τους, και οι προθέσεις τους, δυσχαιρένουν την θέση τους ενάντι στην Δικαιοσύνη. Για τον λόγο αυτό, η Αριστερά βάλει κατά του αντιτρομοκρατικού νόμου με πρόσχημα την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

ΕΨ


Συγχαρητήρια στη " μοναδική " παρουσία του εκπρόσωπου των ειδικών φρουρών

Πραγματικά από τις λίγες στιγμές στην Ελληνική τηλεόραση!

Ακόμη και ο γνωστός ποινικολόγος Φραγκίσκος Ραγκούσης, έβγαλε τον σκασμό και δεν τόλμησε να βγάλει άχνα κατά την διάρκεια της τοποθέτησης του εκπροσώπου των Ειδικών Φρουρών!

Αυτό που δεν κατάφεραν οι πειθαρχικές κυρώσεις του ΔΣΑ το κατάφερε ο κ Ντούμας.

Ήταν επιτέλους ώρα, εκπρόσωπος των αστυνομικών να πει δημόσια αυτά που έπρεπε να έχουν ειπωθεί εδώ και πολλά χρόνια!!!

Έυγε στον κ. Ντούμα για το σθένος του και την διαύγεια του λόγου του!



ΕΨ

Παπαρήγα - Να μονιμοποιηθούν οι εργαζόμενοι στα Stage

«Να μονιμοποιηθούν τώρα όλοι οι εργαζόμενοι στα stage χωρίς όρους και προϋποθέσεις», ζήτησε η Αλέκα Παπαρήγα μιλώντας στη σημερινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας των συμβασιούχων.

«Πρέπει να υπάρχει σταθερή δουλειά για όλους. Η δουλειά δεν είναι θέμα αξιοκρατίας, είναι το πρώτο κοινωνικό δικαίωμα για μια προοδευτική κοινωνία, για μια φιλολαϊκή πολιτική», πρόσθεσε.

«Οι εργαζόμενοι δεν έχουν κλέψει το κράτος, οι εργαζόμενοι παράγουν τον πλούτο. Τα ταμεία του κράτους τα άδειασε η πλουτοκρατία», δήλωσε χαρακτηριστικά και συμπλήρωσε ότι λένε ψέματα αυτοί που λένε ότι δεν υπάρχουν χρήματα.


Για τη σημερινή κατάσταση «έχει ευθύνη και η πλουτοκρατία, η οποία θέλει τώρα να πάνε τα stage στον ιδιωτικό τομέα για να ξεκοκκαλίσουν τα κοινοτικά ποσά», κατέληξε.


Η εφαπτομένη των «νταβάδων» στα μπλογκ


Από το Ρεσάλτο

Το διαδίκτυο άνοιξε τους φιμωμένους πόρους της κοινωνίας: Τους ψιθύρους και τις κραυγές της αγωνίας και της αγανάκτησης πολλών λαϊκών ρυακιών και ανθρώπων με ενεργητική «περιέργεια»…

Το άναρχο αυτό σύμπαν του διαδικτύου προκαλεί μεγάλο πανικό στους μηχανισμούς της εξουσίας που έχουν το μονοπώλιο του λόγου, της σκέψης, της ενημέρωσης και της ψυχαγωγίας.

Τα επιτελεία αυτών των μονοπωλητών απεργάζονται και επεξεργάζονται νέα καλούπια της φίμωσης που μέσα τους να χωράνε και τα μπλογκ…

Οι μεταπράτες και τα «βαποράκια» αυτών των σχεδιασμών και «αναλύσεων» είναι οι δημοσιογράφοι υπάλληλοι των «νταβάδων» (εγχώριων και ξένων).

Έτσι γέμισε και η μπλογκόσφαιρα από ποικίλους «αρουραίους» της καθεστωτικής δημοσιογραφίας.

Απλοποιώντας, μπορεί να τους κατατάξουμε σε δύο κύριες κατηγορίες:

α). Τους άμεσα κατευθυνόμενους και επιδοτούμενους από τα κέντρα της εξουσίας και των παρακρατικών υπηρεσιών: Η ευθεία εφαπτομένη των «νταβάδων» με τα μπλογκ…

β). Τους έμμεσα κατευθυνόμενους: Αυτοί που καθορίζονται από την κυρίαρχη φιλοσοφία και την καθεστωτική δημοσιογραφική αντίληψη και λογική. Στόχος τους: Η απόκτηση δεσμών με τους μηχανισμούς του χρήματος, η αναρρίχησή τους μέσα σε αυτούς και η επιδοτούμενη ενσωμάτωσή τους: Η τεθλασμένη εφαπτομένη με τους «νταβάδες».

Και οι δύο κατηγορίες για να ξεγελάσουν, αλλά και για να «προσεχθούν» από τους «νταβάδες», ψιθυρίζουν, πιο χαμηλόφωνα οι πρώτοι, πιο δυνατά οι δεύτεροι, εναντίον τους. Εκπέμπουν το σήμα: «ξέρουμε ότι τα πιάτα είναι βρώμικα, αλλά αν μας καλέσετε στο τραπέζι σας δεν θα μιλήσουμε…»!!!

Να τους καλέσουν στο γεύμα ζητούν, σε μια γωνιά του τραπεζιού τους. Με μια τέτοια αντίληψη φυσικά και με τέτοιο στόχο δε μπορεί ΠΟΤΕ να φωνάξεις ότι «πιάτα είναι βρώμικα»…

Το παρακάτω κείμενο περιγράφει τους «αρουραίους» της πρώτης κατηγορίας.

Αυτοί ήδη κάθονται σε μια γωνία του τραπεζιού των «νταβάδων» και των μηχανισμών τους: κρατικών και παρακρατικών…

http://www.foreignpress-gr.com/2009/11/blog-post_7948.html

ΟΙ ΜΠΛΟΓΚΕΡΣ ΠΟΥ ΠΗΡΑΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΑΚΗ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ (τάχα μου ανεξάρτητη επιλογή) ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΦΥΝΤΑΝΙΔΗ (΄πάλι τάχα μου ανεξάρτητη επιλογή


Στην εκπομπή του Σεραφείμ Φυντανίδη που προβλήθηκε στην ΝΕΤ την Κυριακή για το ίντερνετ και την λειτουργία των Μπλόγκς που αλλάζουν με καταιγιστικούς ρυθμούς τις συνήθειες του πολίτη.

Εκατομμύρια ιστοσελίδες και πάνω από 40 χιλιάδες blogs –μόνο στην Ελλάδα - διεκδικούν όλο και μεγαλύτερο μερίδιο στην ενημέρωση. Μπορεί η εφημερίδα να ανταγωνισθεί την επέλαση του διαδικτύου; Πώς μπορεί να χρησιμοποιήσει το μέσο για να επιβιώσει στην σημερινή εποχή;

Ο Σεραφείμ Φυντανίδης συζητά με τον Στέλιο Κούλογλου, διευθυντή του ενημερωτικού ιστοτόπου TVXS, τον επικοινωνιολόγο Γιώργο Σεφερτζή και τον σύμβουλο επιχειρήσεων και blogger Νίκο Δρανδάκη.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΤΕ ΟΤΙ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΠΟΥ ΟΙ ΙΔΙΟΙ TEXNOKΡATEΣ BLOGGERS
ΠΟΥ ΠΗΡΑΝ ΜΕΡΟΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ
ME ΠΡΩΤΕΡΓΑΤΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ

που αν παρατηρήσετε στο βίντεο επιμένει ότι η συνέντευξη που πήραν στο κύριο Παπανδρέου ήταν από αγνούς bloggers ενω ειχαμε γράψει
Ποιοι συμμετείχαν...

ΟΠΩΣ ΕΙΧΑΜΕ ΓΡΑΨΕΙ ΣΕ ΠΑΛΙΟ ΑΡΘΡΟ

http://enomenoiblogers.blogspot.com/2009/10/blog-post_6993.html

ΠΑΛΙ ΣΥΜΠΤΩΣΗ?
ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΡΕΟΥΛΑ ΤΩΝ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΩΝ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΝΕ ΤΗΝ ΠΙΤΑ ΩΣ BLOGGERS?

ΤΟ ΛΕΝΕ ΚΑΘΑΡΑ
τα διαφημιστικά κονδύλια εγκαταλείπουν το χαρτί και οδεύουν προς το νέο μέσο.


ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
ΔΕΝ ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ BLOG, ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΟΜΩΣ ΝΑ ΚΑΠΗΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ BLOGGER ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΠΡΟΒΟΛΗ, ΜΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ!!


ΟΛΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ


http://www.foreignpress-gr.com/2009/11/blog-post_7948.html (enomenoiblogers)
citypress

Νικήτας Κακλαμάνης: Εγώ δεν ανέτρεψα τη ΝΔ! - Γιατί στηρίζω τη Ντόρα - Σκληρή κριτική στον α λα καρτ «υπερπατριωτισμό» του Σαμαρά.

H τοποθέτηση του Δημάρχου Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη υπέρ της υποψηφιότητος της Ντόρας Μπακογιάννη αποτέλεσε ένα από τα πιο ηχηρά «χαστούκια» στον πάλαι ποτέ συνοδοιπόρο του στο εγχείρημα της ΠΟΛΑ Αντώνη Σαμαρά.


Πολλοί ήταν εκείνοι που κατηγόρησαν τον Νικήτα, ότι εμφανίζεται αντιφατικός σε σχέση με την πολιτική του ιστορία.


Και όμως, η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική.


Την αλήθεια αυτή ξεκαθάρισε με λόγια σταράτα στη συνέντευξη που παραχώρησε στο κεντρικό δελτίο του MEGA , Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009.


Δεν θα γράψουμε τίποτε περισσότερο επί της ουσίας.


Το μόνο που θα επισημάνουμε, επειδή το έχουμε γράψει και εμείς πολύ πριν το ακούσουμε από τα χείλη του Νικήτα Κακλαμάνη, είναι η εύστοχη επισήμανσή του, αναφορικά με το Σκοπιανό, στην ανακόλουθη στάση του Αντώνη Σαμαρά στα εθνικά ζητήματα.


Ουσιαστικά εμφάνισε τον Μεσσήνιο πολιτικό να μετέρχεται ένα «α λα καρτ υπερπατριωτισμό», ανάλογα με τις συγκυρίες…


Πολύ σωστά παρατήρησε, ότι εάν ο κ. Σαμαράς διαφωνούσε με την επίσημη γραμμή της Κυβέρνησης Καραμανλή, της οποίας ήταν μέλος, έπρεπε να είχε παραιτηθεί και να εκφράσει τη διαφωνία του ως απλός βουλευτής!


Φυσικά ούτε το ένα έγινε ούτε το άλλο! Και σημειωτέον, ότι η «κόκκινη γραμμή» της Κυβέρνησης Καραμανλή, και όλων των κομμάτων πλην του ΛΑΟΣ, ήταν ακριβώς η θέση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για σύνθετη ονομασία των Σκοπίων, θέση που το 1993 αποτέλεσε την πρόφαση του Σαμαρά για να ανατρέψει την Κυβέρνηση της ΝΔ…


Παρακολουθείστε τη βαρυσήμαντη παρέμβαση του Δημάρχου Αθηναίων και βγάλετε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας.







Το επίδομα αλληλεγγύης δεν δικαιολογεί την φοροεπιδρομή

Επειδή στη ξέρα όπως λέει ο λαός μας και το χαλάζι είναι καλό, το πολυδιαφημιζόμενο επίδομα αλληλεγγύης από 300 ως 1300 ευρώ, σε φτωχούς εργαζομένους, ανέργους και συνταξιούχους είναι μια καλοδεχούμενη μικρή ανάσα μέσα στην ανέχειά τους.

Όμως για να είμαστε τίμιοι με την αλήθεια αυτό δεν μπορεί να...
αποτελέσει άλλοθι για τα έκτακτα μέτρα και την φοροεπιδρομή που το συνοδεύουν και τα οποία είχε με επιμονή κατακεραυνώσει ο κ. Παπανδρέου, προεκλογικά αδιάκοπα, αλλά και στις προγραμματικές δηλώσεις του επίσης.
Η κατάσταση της οικονομίας είναι άσχημη έως πολύ άσχημη.

Γι' αυτό ευθύνεται η προηγούμενη διακυβέρνηση. Όμως ο ίδιος ευθύνεται διότι το γνώριζε , τον είχε ενημερώσει προεκλογικά ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, αλλά συνέχισε να λέει στη διαπασών ότι «τα λεφτά υπάρχουν», ενώ δεν υπήρχε μία.


Αυτή την ώρα αντί «σχεδίου αναθέρμανσης της οικονομίας» που μας βεβαίωναν ότι είναι έτοιμοι να το λειτουργήσουν έχουμε τα εξής νεοφανή:


α) Έκτακτη εισφορά αλλά μόνον εφ? άπαξ στους έχοντες και κατέχοντες, 870 εκ. ?. Αυτοί όμως είχαν κέρδη το 2008 11,1 δισ. ?.


β) Μόνιμη φορολόγηση και όχι εφ? άπαξ των φτωχών υπό μορφή αύξησης τελών κυκλοφορίας και φόρου κατανάλωσης ειδών πρώτης ανάγκης, καυσίμων κ.λ.π.


Τα προωθούμενα μέτρα δεν συνιστούν σε καμία περίπτωση αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος.
Πρέπει να μάθουμε κάποτε σ΄ αυτόν το τόπο να μιλούμε την ίδια γλώσσα.

Η αύξηση των έμμεσων φόρων που αντλούνται απ΄ τους φτωχούς (αποδέκτες του επιδόματος και το εκμηδενίζουν) και κάποιους λιγότερο φτωχούς δεν είναι φορολογική δικαιοσύνη.


Οι πέντε Βουλευτές του πρώην αρχηγού της ΠΟΛ.ΑΝ.

Ο Σαμαράς δεν αλλάζει συνήθειες.

Όπως πριν από δύο χρόνια, ως υποψήφιος βουλευτής (είχε βγει δεύτερος πίσω από τον Γιάννη Λαμπρόπουλο) έτσι και ως υποψήφιος αρχηγός επέλεξε το θέατρο Μπάμπιγκτον, για να πραγματοποιήσει μια από τις μεγάλες εκδηλώσεις των Αθηνών.


Οι άνθρωποι του Σαμαρά πανηγυρίζουν που κατάφεραν να γεμίσουν τον συγκεκριμένο χώρο.


Μιας όμως και αναφερόμαστε στην σημερινή συγκέντρωση του προέδρου Αντώνη (σ.σ. έτσι τον αποκαλούν τα στελέχη της «Πολιτικής Άνοιξης») θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην σας πούμε για τις παρουσίες των πολιτικών που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της εκδήλωσης.


Εκεί, ήταν ο Γιάννης Μανώλης, ο Πάνος Παναγιωτόπουλος, ο Ανδρέας Λυκουρέντζος, ο Βασίλης Μιχαλολιάκος, η Κατερίνα Παπακώστα, η Φωτεινή Πιπιλή και ο Θανάσης Δαβάκης.


Μιλάμε για την ζωντανή ιστορία της Ν.Δ. Ότι καλύτερο διαθέτει η δεξιά. Μόνον ο Κώστας Μαρκόπουλος από την σημερινή παράσταση. Ανεξάρτητα, από τις παρουσίες των βουλευτών, το σημερινό σκηνικό παρέπεμπε στις ένδοξες μέρες της "ΠΟΛ.ΑΝ".


Βρήκαμε και δημοσιεύουμε μια φωτογραφία με ένα πανώ, το οποίο αναγράφει:

"Αντώνη σ' ευχαριστούμε που υπάρχεις".


Ο Αντώνης Σαμαράς μίλησε στο γήπεδο του Μπάντμιντον

Στις μεγάλες συγκεντρώσεις ρίχνουν τις δυνάμεις τους οι δύο κύριοι υποψήφιοι για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, προκειμένου να κερδίσουν πόντους στη μάχη των εντυπώσεων εν όψει της ψηφοφορίας της 29ης Νοεμβρίου.

Ο Αντώνης Σαμαράς μίλησε στο γήπεδο του Μπάντμιντον, ενώ η Ντόρα Μπακογιάννη θα «απαντήσει» την ερχόμενη Τετάρτη από το κλειστό γήπεδο μπάσκετ στο Περιστέρι.

O Αντώνης Σαμαράς μιλώντας στο Γουδί σχολίασε τις αιχμές που αφήνει τις τελευταίες ημέρες εναντίον του ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. «Δεν απαντώ στις όποιες προσβολές. Δεν με αγγίζουν. Προχωράω μπροστά. Έχω ευθύνη απέναντι στην ενότητα της παράταξης και θα την τιμήσω» είπε.

Δείτε το βίντεο από το Mega - ΑΝΤ1



Η ιστορία, πρόσθεσε ο κ. Σαμαράς, ασφαλώς δεν ξαναγράφεται, ούτε παραγράφεται. «Αλλά και η Ιστορία δεν λησμονιέται. Ούτε σε δέκα ούτε σε εκατόν δέκα χρόνια» υπογράμμισε ο κ. Σαμαράς ζητώντας διαφύλαξη της ενότητας, κυρίως από τους υποψηφίους, λέγοντας ότι πρέπει να συγκρατούν όποιους προσπαθούν να τη δυναμιτίσουν.



Παράλληλα, ο Αντώνης Σαμαράς επιχείρησε προσέγγιση των υποστηρικτών του Δημήτρη Αβραμόπουλου, λέγοντας: «Την εκλογή την επέβαλε η βάση, κόντρα στην αρχική αντίθεση των μηχανισμών. Μαζί με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο το παλέψαμε και μαζί το πετύχαμε. Του χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ του Δημήτρη, που παραμένει στην πρώτη γραμμή της παράταξης και του αγώνα. Ήταν μεγάλη νίκη δημοκρατίας, που ξεπερνά τα όρια της ΝΔ».



Ο ίδιος επανήλθε κατά των «μηχανισμών», τους άτυπους μηχανισμούς στήριξης προσώπων, πέρα από τα κομματικά όργανα «που μοιράζουν 'κουκιά', που αποκλείουν άξια στελέχη υπέρ των 'ημετέρων', που διαιρούν το κόμμα και διώχνουν τα μέλη. Αυτούς τους μηχανισμούς θα εξαλείψουμε. Γιατί υπήρξαν και λειτούργησαν τέτοιοι μηχανισμοί. Κι έχουν κι αυτοί το μερίδιό τους για τη βαριά ήττα της 4ης Οκτωβρίου» είπε.



«Για όσους δεν καταλαβαίνουν μιλάω για τα κομματικά 'βιλαέτια', για τα κομματικά 'φέουδα'. Όλοι ξέρουμε ότι υπάρχουν τέτοια 'φέουδα'. Κι όλοι ξέρουμε, επίσης, ότι τώρα πια, με το άνοιγμα της εκλογής στη βάση, αυτοί οι μηχανισμοί έχασαν τον έλεγχο» πρόσθεσε.


Ο κ. Σαμαράς έθεσε επίσης ως πρώτο, κατά την άποψή του, από τα πιο κρίσιμα ζητήματα της εκλογικής αναμέτρησης την μαζική προσέλευση στις κάλπες. Ιδιαιτέρως τόνισε επίσης το θέμα της ιδεολογικής ταυτότητας «που μέχρι τώρα δίναμε την εντύπωση ότι την κρύβαμε», καθώς και τη σύνθεση, όπως είπε, των παραδοσιακών αξιών με τις πιο σύγχρονες φιλελεύθερες απόψεις.

Γιατί ο Καραμανλής παρέδωσε την εξουσία στο ΠαΣοΚ;

Για τον πολιτικό Κώστα Καραμανλή, κυρίως όμως για την εικόνα την οποία σχηματίζουν πρόχειρα για αυτόν πολλοί συμπολίτες μας μετά τις εκλογές, ισχύει αυτό που έλεγε κάποτε ο Βωβενάργκ: «Η απογοήτευση είναι η μεγαλύτερη πλάνη».

Πράγματι, πλανώνται όσοι, απογοητευμένοι από το αποτέλεσμα της 4ης Οκτωβρίου, θεωρούν ότι ο Καραμανλής τελείωσε ως πολιτικός πρώτης γραμμής. Ως πολιτικός ηγέτης.

Κι όσοι βγάζουν συμπεράσματα με επίκεντρο την παραίτησή του από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, κοιτάζουν με προσοχή το δέντρο, προσέχουν τον κορμό και τα φυλλώματά του, αγνοούν όμως ότι βρίσκονται ήδη μέσα σε πυκνό δάσος…


Έκανε λάθη ο Καραμανλής;

Απάντηση: Αρνούμαι να μπω στη μεγάλη ουρά των συγχρόνων Επιμηθέων και να ρίξω τον λίθο του αναθέματος. Λάθη δεν κάνουν μόνο οι νεκροί.

Συγκεκριμένα, ο Καραμανλής πλήρωσε –από τα πολλά του λάθη- ένα, που απεδείχθη ότι ήταν το πιο καθοριστικό.


Πριν όμως πάμε σε αυτό, είναι χρήσιμο να διατυπώσουμε ορισμένα ερωτήματα:



1. Ποιοι βοήθησαν τον Καραμανλή να επουλώσει σε χρόνο ρεκόρ τις εσωτερικές πληγές της Νέας Δημοκρατίας μετά την εκ μέρους του ανάληψη της ηγεσίας της το 1997;



2. Πού βασίστηκε ο Καραμανλής για να δομήσει την απόλυτη πολιτική του κυριαρχία της περιόδου 2003- 2008;



3. Ποιος ήταν ο κύκλος του Καραμανλή πριν ορκιστεί Πρωθυπουργός το 2004;



4. Από ποιους επηρεάστηκε ο Καραμανλής, προκειμένου να ιεραρχήσει τις κυβερνητικές του προτεραιότητες, όπως π.χ τη μετατροπή της βόρειας Ελλάδας σε διεθνές ενεργειακό κέντρο; Τη στρατηγική συμπόρευση με τη Ρωσία, την απόπειρα αλλαγής σελίδας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, την προσεκτική αντίθεση στο σχέδιο Ανάν;



5. Και τελευταίο ερώτημα: Πώς εξηγείται η σχεδόν ΠΛΗΡΗΣ άρνηση του Καραμανλή μετά τη Διεθνή Έκθεση του 2008 να κάνει οτιδήποτε, προκειμένου να αναστρέψει ένα κλίμα που κάθε μέρα γινόταν βαρύτερο για εκείνον και την κυβέρνησή του;


Μετά τη λαϊκή κατακραυγή της ΔΕΘ 2008, ο Καραμανλής το μόνο που έκανε είναι έναν ανασχηματισμό, καθυστερημένο κατά τέσσερις ολόκληρους μήνες.

Μετά τίποτα. Ήλθε φυσιολογικά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών του Ιουνίου 2009 και ο Καραμανλής δήλωσε ότι «πήραμε το μήνυμα» αλλά δεν έκανε απολύτως τίποτα για να το αποκρυπτογραφήσει.

Ακόμα κι η μεθόδευση των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου, κι ο τρόπος που αποκλείστηκαν από τα ψηφοδέλτια όσοι αποκλείστηκαν, όλα τα έκανε ο Καραμανλής με σκοπό να ηττηθεί. Γιατί;

Ξαφνικά ο ηγέτης με το οξύ πολιτικό αισθητήριο έγινε ένας δημόσιος άνδρας με πολιτικό αυτισμό;

Ποιος μπορεί να υιοθετήσει τέτοιες επιφανειακές εξηγήσεις, όπως αυτές που ψιθυρίζονται για ψυχολογική κόπωση, νόστο για την οικογένειά του και τα τοιαύτα;


Η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα θα φωτίσει, εν πολλοίς το μυστήριο ενός αντιφατικού πολιτικού, που υπήρξε υποδειγματικός Τζέκυλ (ως τη ΔΕΘ 2008) και ιδανική ενσάρκωση του Χάιντ (από τότε ως την εκλογική του ήττα).

Με όλους τους κινδύνους, επιχειρούμε στις λίγες γραμμές που ακολουθούν να απαντήσουμε στα ανωτέρω ερωτήματα και να φτάσουμε σε μια πρώτη απάντηση στο κεντρικό μας ερώτημα

«Γιατί ο Καραμανλής παρέδωσε την εξουσία στο ΠΑΣΟΚ;»


Ας δούμε τα ερωτήματα με τη σειρά που τέθηκαν.


Στο πρώτο η απάντηση είναι ΚΑΝΕΙΣ. Ο Καραμανλής με προσωπικές του στρατηγικές και με τη διαγραφή των έξι (Μάνος, Σουφλιάς, Κοντογιαννόπουλος, Τατούλης, Παπαληγούρας και Κάκαλος) το 1998 πέρασε το μήνυμα σε όλους ότι η συνεννόηση μαζί του ήταν μονόδρομος αν ήθελαν να μείνουν εντός της Νέας Δημοκρατίας.


Στο δεύτερο ερώτημα επίσης η απάντηση είναι ΚΑΝΕΙΣ. Παρά το ότι επέλεξε συνεργάτες μέσα κι έξω από τη ΝΔ, ωστόσο η πολιτική κυριαρχία ήταν κάτι που αφορούσε στο πρόσωπό του, όχι στο κόμμα του, το οποίο ήταν και παρέμεινε (σύμφωνα με τον Γιάννη Λούλη) «φθαρμένο προϊόν».


Στο τρίτο ερώτημα παρατηρούμε ότι ουδείς από το προβάλλον του Καραμανλή ανήκε στη Νέα Δημοκρατία. Η Κική Δημουλά, ο Σταμάτης Σπανουδάκης, ο Λουδοβίκος των Ανωγείων, καθώς και άτομα εκτός πολιτικής ήταν αυτά, με τα οποία μοιραζόταν τον ελεύθερο χρόνο του ο αρχηγός (τότε) της ΝΔ. Κι αυτό έχει τη σημασία του, όχι μόνο γιατί δεν ήθελε να μπλέκει την πολιτική με τον κοινωνικό του κύκλο, αλλά και γιατί κανείς από την ηγετική ομάδα –ή τα μεσαία στελέχη- του κόμματος δεν αξιολογήθηκε από τον Καραμανλή ως άτομο με το οποίο αυτός θα ήθελε να συναναστρέφεται εκτός πολιτικής.


Στο τέταρτο ερώτημα η απάντηση είναι επίσης ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ. Φαντάζεται κανείς τον Καραμανλή να συζητεί με τον… Σιούφα, τον… Σουφλιά ή τον… Ζαγορίτη (….) τη στρατηγική του επιλογή να κάνει την Ελλάδα διεθνές ενεργειακό κέντρο, ή να κινηθεί στρατηγικά προς την Τουρκία και τη Ρωσία (ανεξάρτητα αν του βγήκαν τα ανοίγματα ή όχι); Σε καμία περίπτωση.


Κι ερχόμαστε το πέμπτο ερώτημα, που απαντά και στο κεντρικό:

Ο Καραμανλής –το είπε καθαρά και το βράδυ των εκλογών- δόμησε την πολιτική του κυριαρχία σε μια προσωπική, αδιαμεσολάβητη σχέση του με τους πολίτες.

Δεν ήταν Αυτός, η Νέα Δημοκρατία και οι Πολίτες.

Ήταν Αυτός και οι Πολίτες.

Χωρίς διαμεσολαβητές (δική του έκφραση…).

Γι αυτό δεν εκσυγχρόνισε τις δομές του κόμματος, μόλις ανέλαβε την ηγεσία του. Γι αυτό περιορίστηκε στην ηλικιακή ανανέωση και δεν έκανε θεσμούς παραγωγής στελεχών μέσα στη ΝΔ. Γι αυτό δεν φρόντισε να οξύνει το πολιτικό κριτήριο των κομματικών στελεχών, να μπολιάσει το σώμα της ΝΔ με την πολιτική κουλτούρα που απαιτείται να έχει ένα κόμμα εξουσίας.


Αυτό ήταν το μοναδικό λάθος που πλήρωσε ο Καραμανλής.


Η κερκόπορτα της πτώσης του Καραμανλή άνοιξε από τα στελέχη της ΝΔ, αυτά δηλαδή που ο ίδιος ο Καραμανλής ΔΕΝ ΘΕΛΗΣΕ να τα βάλει διαμεσολαβητές της σχέσης του με τους πολίτες. Αυτά τα στελέχη που αποτελούσαν το «φθαρμένο προϊόν» γκρέμιζαν με περισσή βιασύνη τη σχέση εμπιστοσύνης Καραμανλή- πολιτών. Κι όταν ο Καραμανλής αντελήφθη την αξία του κόμματος στην πολιτική, ήταν πολύ αργά να γκρεμίσει τη φθαρμένη ΝΔ και στη θέση της να κτίσει ένα άλλο κόμμα, που να αξίζει στους πολίτες οι οποίοι τον εμπιστεύτηκαν, αλλά να αξίζει και στο δικό του πολιτικό μέγεθος.



Ο Καραμανλής στις δυο –ως τώρα- εμφανίσεις του μετά τις 4 Οκτωβρίου, δηλαδή στην ομιλία του στις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης και στην ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ, απέδειξε ότι διαθέτει πολιτικό μέγεθος που σήμερα δεν υπάρχει στην Ελλάδα.

Και μια τέτοια μονάδα δεν πετιέται από την Ιστορία στα αζήτητα, σε ηλικία 53 ετών. Γι αυτό ο Καραμανλής μια μέρα θα επιστρέψει στην ηγεσία αυτού του τόπου.

Όπως λέει κι ο Σπανουδάκης, «θάρθει σαν αστραπή…»

tapragmata.gr