Οι αγροτικές κινητοποιήσεις δεν είναι πλέον ένα ελληνικό φολκλόρ, που κάθε χρόνο τέτοια εποχή «αγρανάπαυσης», κατελάμβανε τους εθνικούς δρόμους απαιτώντας «όλα τα κιλά όλα τα λεφτά», σε μια έκφραση δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας. Εξαπλώνονται σε όλη την Ευρώπη με μπλόκα και αποκοπή οδικών αρτηριών: από τη Γερμανία στο Βέλγιο, από τη Γαλλία στην Πολωνία, και από κει στην Ισπανία, την Ιταλία, το Βέλγιο, την Ολλανδία, την Ελβετία.Οι διαμαρτυρίες τους απευθύνονται στις κυβερνήσεις τους, αλλά αυτή τη φορά πολλά από τα προβλήματα είναι ενιαία, διαπερνούν τα κρατικά σύνορα και γίνεται διευρωπαϊκά.
Η Ευρώπη από μόνη της αποφάσισε να σώσει το κλίμα του πλανήτη, επιβάλλοντας περιοριστικούς όρους στις καλλιέργειες και μειώνοντας τις επιδοτήσεις.
Ο covid, οι κλιματικές συνθήκες, η ενεργειακή ακρίβεια λόγω της αποστέρησης του ρωσικού αερίου, αλλά κυρίως η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), αποτελούν το εκρηκτικό υπόβαθρο...
