Το παρελθον ενος υποθετικα επαναστατημενου λαου

Από τον καιρό που η τρόικα εγκαταστάθηκε στα μέρη μας ακούω όλο και πιο συχνά από φίλους και γνωστούς εκφράσεις όπως :

-         Ο λαός θα ξεσηκωθεί…

-         Ο λαός δεν αντέχει άλλα μέτρα…

-         Η οργή του κόσμου…

και άλλα τέτοια.

Και επειδή είμαστε ελληναριά τρελά και ξεχνάμε μέσα στις υπερβολές μας (και γω μαζί) προσπάθησα να θυμηθώ την συμπεριφορά του καταπιεζόμενου λαού τα τελευταία χρόνια....

Τι θυμάμαι; Έναν λαό που:

1. Εν γνώσει του ψηφίζει για πολλά - πολλά χρόνια κλέφτες και λωποδύτες να τον κυβερνούν.
2. Τα αρπάζει από τους συμπολίτες του ως εφοριακός, τελωνειακός, γιατρός κλπ απλά για να κάνει τη δουλειά του.
3. Χτίζει παράνομα και ουρλιάζει στις κάμερες για αποζημιώσεις όταν το σπίτι του καίγεται το κατακαλόκαιρο στο κέντρο του δάσους.
4. Γίνεται όργανο του κόμματος και επιδίδεται σε απίστευτες μικροπρέπειες για ένα ρουσφέτι.
5. Φοροδιαφεύγει όπου και όπως μπορεί, είτε σαν ελεύθερος επαγγελματίας είτε σαν μισθωτός.
6. Παίρνει αναπηρικές συντάξεις-μαϊμού και δουλεύει ταυτόχρονα και αδήλωτα ως ταρίφας όπου παίρνει τριπλοκούρσες.
7. Ποντάρει με ύφος γιάπη της Wall Street στο χρηματιστήριο και όταν χάνει τα λεφτά του ζητάει αποζημιώσεις για να ξεπληρώσει το στεγαστικό δάνειο που έπαιξε.

Πέρα από το δίκιο του εργάτη και του λαού και οποιουδήποτε εσείς θέλετε υπάρχουν και αυτοί οι πολίτες που αποτελούν  δυστυχώς την πλειοψηφία στην Ελλάδα. Μια τραγική πλειοψηφία που καταπίνει οτιδήποτε υγιές και το σπρώχνει στον πάτο μαζί της. Αυτοί οι συμπολίτες μας, μας οδήγησαν στο ΔΝΤ και ίσως μας πάνε ακόμη παραπέρα, σε καταστάσεις που φάνταζαν απίστευτες λίγα χρόνια πριν για την Ελλάδα.

Ο κομματικός στρατός κατοχής αντέχει πολλά. ΔΕΝ θα ξεσηκωθεί, ΔΕΝ θα επαναστατήσει όσο νιώθει την κομματική μηχανή δίπλα του τις δύσκολες αυτές στιγμές και όσο κρατά σφιχτά στα χέρια του την υπόσχεση ότι δεν θα τον ξεχάσει όταν φύγει το καταραμένο ΔΝΤ και ανοίξουν οι ρημάδες οι αγορές… 

Γράφει ο 29-26