Ήταν τρεις φίλες σε ένα μπαρ και συζητούσαν.
Αργοπίνοντας το ποτό της, η ελεύθερη από τις τρεις φίλες λέει:
“Την περασμένη Παρασκευή, μετά τη δουλειά, πήγα στο γραφείο του φίλου μου που δούλευε ως αργά, φορώντας μόνο ένα δερμάτινο πανωφόρι. Πριν χτυπήσω την πόρτα, έβαλα μια μάσκα, άφησα το πανωφόρι να γλιστρήσει από πάνω μου, και έμεινα με ένα δερμάτινο κορσάζ, κάλτσες μαύρες νάιλον και ψηλά τακούνια. Ο φίλος μου ερεθίστηκε τόσο που κάναμε παθιασμένο έρωτα πάνω στο γραφείο του.”
“Την περασμένη Παρασκευή, μετά τη δουλειά, πήγα στο γραφείο του φίλου μου που δούλευε ως αργά, φορώντας μόνο ένα δερμάτινο πανωφόρι. Πριν χτυπήσω την πόρτα, έβαλα μια μάσκα, άφησα το πανωφόρι να γλιστρήσει από πάνω μου, και έμεινα με ένα δερμάτινο κορσάζ, κάλτσες μαύρες νάιλον και ψηλά τακούνια. Ο φίλος μου ερεθίστηκε τόσο που κάναμε παθιασμένο έρωτα πάνω στο γραφείο του.”
“Περίπου τα ίδια είχα κι εγώ! Όταν ο αρραβωνιαστικός μου ήρθε την Παρασκευή, με βρήκε να φοράω μια μαύρη μάσκα, δερμάτινο κορσάζ, μαύρες νάιλον κάλτσες και ψηλοτάκουνες γόβες. Ερεθίστηκε τόσο πολύ, που κάναμε έρωτα όλη τη νύχτα, και τώρα θέλει να επισπεύσουμε την ημερομηνία του γάμου.”
Η παντρεμένη αφήνει αργά το ποτήρι της στο μπαρ και λέει:
“Εγώ το σχεδίασα πολύ καλά.
Άφησα τα παιδιά στη μητέρα μου, έκανα ένα αρωματισμένο μπάνιο, έβαλα ένα σφιχτό δερμάτινο κορσάζ, ζαρτιέρες και μαύρες νάιλον κάλτσες και δωδεκάποντες γόβες.
Τελείωσα την προετοιμασία μου με μια μαύρη μάσκα.
Όταν ο άντρας μου επέστρεψε από τη δουλειά του, πήγε στο ψυγείο και πήρε μια μπύρα, πήρε το τηλεκοντρόλ, με κοίταξε, κάθισε στον καναπέ και είπε: «Δεν μου λες ρε μπάτμαν, τι έχει να φάμε για βράδυ;»”
3 σχόλια:
Έλα ρε Στάθη, αυτό δεν είναι ανέκδοτο, αλλά αποκάλυψη κρατικών μυστικών. Πες το μας στα ίσα, ότι τρακόσιοι νομάτοι μασκαρεύτηκαν σε βουλευτές για να μας πάνε ολόκληρο λαό στο κρεβάτι.
Το άλλο όμως ανεκδοτάκι με την ζώνη αγνότητος, που είχε μπροστά κρυμμένη μια μικρή λαιμητόμο, γιατί δεν το γράφεις; Φοβάσαι μήπως πέσει η κυβέρνηση;
Αγαπητή μας Μποτίλια στο Πέλαγος,
Ομολογουμένως μας έχεις αφήσει όλους ...άφωνους με τα θαυμάσια σχόλια σου!
Πραγματικά δεν το ξέρω το ανέκδοτο "με τη λαιμητόμο"...δεν μας το λές!
Αγαπητέ Στάθη σε ευχαριστώ θερμά για την αποδοχή των σχολίων, ειλικρινά φοβήθηκα μήπως παραβιάζω την ανοικτή σου διάθεση εδώ με την πολυλογία μου. Αισθάνθηκα όμως ότι κατά κάποιο τρόπο στην χρωστάω αυτήν την ζημιά, τόσο για την ενδιαφέρουσα και φιλόπονη παρουσίαση θεμάτων εδώ, όσο και διότι ήσουν από τους πρώτους που καταχωρήθηκαν ως αναγνώστες στην σελίδα μου.
Σαν παλιός αριστερός αγαπώ ιδαίτερα την άλλη άποψη, διότι πιστεύω ότι μόνο με την σύνθεση θα μπορέσουμε να βρούμε μια άκρη και ομολογώ, ότι όποτε επιχείρησα κάτι (εάν επιχείρησα) βασικά βρήκα στήριξη από φίλους της ΝΔ (Αυτά δεν ήταν το ανέκδοτο).
Το ανέκδοτο:
Κάποτε αναχώρησε ένας ιππότης για μια μακρόχονη εκστρατεία πολύ μακρυά. Κατά το συνήθειο της εποχής φόρεσε στην σύζυγό του μια ζώνη αγνότητος, η οποία είχε μπροστά μια οπή και από πάνω της κρυμμένη μια μικρή λαιμητόμο.
Όταν επέστρεψε στον πύργο μετά από χρόνια, ζήτησε να παρουσιαστούν μπροστά του όλοι οι υπηρέτες χωρίς ρούχα. Όταν έγινε αυτό διαπίστωσε ότι σε όλους πλην ενός, έλειπε το γεννητικό όργανο. Τότε απευθυνόμενος σε αυτόν του είπε:
- Είσαι ο μόνος υπηρέτης μου που στάθηκε πιστός. Πές μου πόσο χρυσάφι ή οτιδήποτε άλλο θέλεις να σου δωρίσω.
Ο υπηρέτης μετά από αυτό απάντησε:
- Α ου γκ γκ γκ γκ.
Στάθη σε ευχαριστώ θερμά και πάλι και προειδοποιώ, ότι η ταλαιπορεία εδώ με τα σχόλια θα έχει συνέχεια.
Με ιδιαίτερη εκτίμηση,
Μποτίλια στο Πέλαγος
(Διονύσης Κλαδάς, Βερολίνο)
Δημοσίευση σχολίου