Τους πολίτες, τους ενεργούς πολίτες, όχι τους κρατίτες, τους πελάτες.
Τα πολιτικά κόμματα όχι τα μη κόμματα, τις παρέες, τα προσωπικά – οικογενειακά λόμπι, τις κάστες.
Έχει ανάγκη την μεγάλη πλειοψηφία των ελεύθερων εκλογέων πολιτών και όχι τις διαπλεκόμενες μειοψηφίες.
Τους κυβερνώντες αλλά και αυτούς που θέλουν να κυβερνηθούν από αυτούς.
Ούτε κεντρική ούτε τοπική αυτοδιοίκηση μπορούν να υπάρξουν χωρίς τους πολίτες, τους εκλογείς.
Όταν αυτά απουσιάζουν επιβάλλεται η μειοψηφική κακιστοκρατία...
Η κακιστοκρατία δεν είναι λειτουργική της Δημοκρατίας.
Η τελευταία είναι συνώνυμη της αξιοκρατίας.
Ποτέ άλλοτε ένας λαός, οι αληθινοί πολίτες δεν έδειξαν την περιφρόνηση, την απαξίωσή τους προς τους ενόχους και ανίκανους αντιπροσώπους τους μέχρι προχθές με έναν τόσο βελούδινο και ειρωνικό τρόπο.
Ο υιός Παπανδρέου οφείλει να παραιτηθεί, να σταματήσει να διαχέει το ψέμα και να αποσυρθεί. Πολύ κακό έκανε στην χώρα και την Δημοκρατική παράταξη από την δεκαετία του ΄80. Η ιστορία τον καταγράφει στους ιδιώτες και όχι στους δημόσιους άνδρες.
Έχει ανάγκη την μεγάλη πλειοψηφία των ελεύθερων εκλογέων πολιτών και όχι τις διαπλεκόμενες μειοψηφίες.
Τους κυβερνώντες αλλά και αυτούς που θέλουν να κυβερνηθούν από αυτούς.
Ούτε κεντρική ούτε τοπική αυτοδιοίκηση μπορούν να υπάρξουν χωρίς τους πολίτες, τους εκλογείς.
Όταν αυτά απουσιάζουν επιβάλλεται η μειοψηφική κακιστοκρατία...
Η κακιστοκρατία δεν είναι λειτουργική της Δημοκρατίας.
Η τελευταία είναι συνώνυμη της αξιοκρατίας.
Ποτέ άλλοτε ένας λαός, οι αληθινοί πολίτες δεν έδειξαν την περιφρόνηση, την απαξίωσή τους προς τους ενόχους και ανίκανους αντιπροσώπους τους μέχρι προχθές με έναν τόσο βελούδινο και ειρωνικό τρόπο.
Ο υιός Παπανδρέου οφείλει να παραιτηθεί, να σταματήσει να διαχέει το ψέμα και να αποσυρθεί. Πολύ κακό έκανε στην χώρα και την Δημοκρατική παράταξη από την δεκαετία του ΄80. Η ιστορία τον καταγράφει στους ιδιώτες και όχι στους δημόσιους άνδρες.
Σ’ αυτούς δηλαδή που με μεγάλο κυνισμό και θράσος είπαν πρώτα ο εαυτός μας. Όχι πρώτα η χώρα, Country First. Στους ...μεγάλους πρωταγωνιστές, στο τιμόνι των χρόνιων πολιτικών πράξεων και συμπεριφορών που οδήγησαν στην χρεοκοπία της χώρας. Πουθενά δεν προκύπτει εδώ και δεκαετίες μία διαφωνία του. Το αντίθετο.
Στις μεταβατικές περιόδους όταν η Δημοκρατία είναι μπλοκαρισμένη τότε η ιστορία και η ηθική αναθέτουν καθήκοντα και ρόλους στον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Κάρολος Παπούλιας οφείλει να ανοίξει τις διαδικασίες σχηματισμού κυβέρνησης τεχνοκρατών. Μια υπεύθυνη, ώριμη και φυσιολογική δημοκρατία θα ακολουθούσε αυτόν τον δρόμο πριν κάψουν την Ολυμπία και την Αθήνα.
Αυτή η μεταβατική κυβέρνηση θα δημιουργήσει στο εσωτερικό της χώρας το αίσθημα του δικαίου και της ισότητας, καθώς και ατμόσφαιρα εθνικής και κοινωνικής αλληλεγγύης. Θα διαμορφώσει σχέσεις αξιοπρέπειας, κύρους, ισοτιμίας και αποφασιστικότητας στις εξωτερικές σχέσεις.
Η κρίση είναι κύρια πολιτική.
Η χώρα έχει ανάγκη την ανάκτηση της σχέσης με την σοβαρότητα, την ευθύνη, την Δημοκρατία, την πολιτική, την Αλήθεια. Με αυτά τα υπεύθυνα βήματα ειλικρίνειας και αλήθειας θα επιστρέψουν οι πολίτες να κάνουν χρήση της μεγάλης κατάκτησης των λαών, της καθολικής ψηφοφορίας. Θα ανασυγκροτηθεί η Δημόσια Σφαίρα η οποία σήμερα διασύρετε.
Αρκετά με τα αδιαφανή, εξωθεσμικά και εξωελλαδικά παιχνίδια και τους τυχοδιωκτισμούς εις βάρος της Ελλάδας και της ιστορικής δυναμικής της σήμερα.
Γλυφάδα 15/11/2010
Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Στις μεταβατικές περιόδους όταν η Δημοκρατία είναι μπλοκαρισμένη τότε η ιστορία και η ηθική αναθέτουν καθήκοντα και ρόλους στον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Κάρολος Παπούλιας οφείλει να ανοίξει τις διαδικασίες σχηματισμού κυβέρνησης τεχνοκρατών. Μια υπεύθυνη, ώριμη και φυσιολογική δημοκρατία θα ακολουθούσε αυτόν τον δρόμο πριν κάψουν την Ολυμπία και την Αθήνα.
Αυτή η μεταβατική κυβέρνηση θα δημιουργήσει στο εσωτερικό της χώρας το αίσθημα του δικαίου και της ισότητας, καθώς και ατμόσφαιρα εθνικής και κοινωνικής αλληλεγγύης. Θα διαμορφώσει σχέσεις αξιοπρέπειας, κύρους, ισοτιμίας και αποφασιστικότητας στις εξωτερικές σχέσεις.
Η κρίση είναι κύρια πολιτική.
Η χώρα έχει ανάγκη την ανάκτηση της σχέσης με την σοβαρότητα, την ευθύνη, την Δημοκρατία, την πολιτική, την Αλήθεια. Με αυτά τα υπεύθυνα βήματα ειλικρίνειας και αλήθειας θα επιστρέψουν οι πολίτες να κάνουν χρήση της μεγάλης κατάκτησης των λαών, της καθολικής ψηφοφορίας. Θα ανασυγκροτηθεί η Δημόσια Σφαίρα η οποία σήμερα διασύρετε.
Αρκετά με τα αδιαφανή, εξωθεσμικά και εξωελλαδικά παιχνίδια και τους τυχοδιωκτισμούς εις βάρος της Ελλάδας και της ιστορικής δυναμικής της σήμερα.
Γλυφάδα 15/11/2010
Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη
1 σχόλιο:
Αυτό που χρειάζεται πρωτίστως η Δημοκρατία είναι η συνεχής στράτευσης συνειδητών πολιτών. Διότι οι θεσμοί άνευ φρονήματος εκφυλίζονται σε πρόφαση και κενό τύπο. Ο κοινοβουλευτισμός, ως ιστορικό προϊόν του Αγγλικού Εμπειρισμού, μακράν απέχει ενός Κράτους του Δήμου.
Ο όρος "δήμος" παράγεται εκ του δατέομαι, που σημαίνει επιμερίζω την γη (εξ ου και αναδασμός). Ο δήμος ανήκει σε μια συγκεριμένη γη, σε αμοιβαία βάση. Διότι Δήμος σημαίνει ταυτοχρόνως γη και κατοίκους. Εάν η γη δεν ανήκει στους κατοίκους της, τότε δεν είναι δήμος. Ανήκω στην γη σημαίνει την σέβομαι, την υπηρετώ, την διαφυλάσσω, την προάγω, την καλλιεργώ δια να καρπίσει. Αλλά πρωτίστως ΤΗΝ ΚΑΤΕΧΩ. Είναι η γη μας και συγκροτούμε μαζί της τον Δήμο σε σχέση αμφιμονοσήμαντου προσδιορισμού. Όχι μόνον ως άτομα ή κοινότης. ΔΗΜΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ. Παραλάβαμε δια να λειτουργήσουμε και εν συνεχεία να παραδώσουμε. Η γη μας δεν μας προσδιορίζει μόνο στο σήμερα. Μας δένει οργανικά με το παρελθόν και δεν δυνάμεθα να την υποθηκεύσωμε, διότι εμείς αποτελούμε υποθήκη δική της δια το μέλλον της και το μέλλον του Δήμου.
Τμήμα του Δήμου αποτελεί κατά συνέπεια και η σωρός των προγόνων που έγινε γη, αλλά και η δική μας σωρός μελλοντικά.
Σε αυτήν ανήκει δικαιωματικώς και η σωρός των παρείσακτων και εισβολέων, που επιχειρούν την εκποίησή της.
Κατά συνέπεια δεν επαρκεί η απαίτησις αυτοί να παραιτηθούν. Ήλθαν ως παρείσακτοι και εισβολείς και έτσι αρμόζει να μείνουν εδώ, θέλουν δε θέλουν. Ως λίπασμα δηλαδή.
Αυτό που τραγούδησε ο Μίκης Θεωδωράκης στον "Πέτρουλα" με το "λευτεριάς λίπασμα οι πρώτοι νεκροί", δεν επαρκεί. Ακόμη καλύτερο λίπασμα αποδίδουν τα κρανία των εχθρών.
Φίλε ΓΑΠ, ΔΝΤ, Ευρωαστυνομίες, Banksters: Καλώς ήλθατε στην Γη μας.
Δημοσίευση σχολίου