Έντονος προβληματισμός επικρατεί στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, αφού αρκετοί βουλευτές επιρρίπτουν ευθύνες σε συγκεκριμένα πρόσωπα του στενού επιτελείου του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας.
Μερικοί εξ αυτών διερωτώνται με ποια κριτήρια επελέγησαν οι κύριοι Δράκος και Κικίλιας, γιατί δεν στηρίχθηκε από τον κομματικό μηχανισμό ο Νικήτας Κακλαμάνης, ενώ, τέλος, σε επίπεδο στρατηγικής, εκτιμούν ότι ήταν σφάλμα η ταύτιση με το ΚΚΕ στο θέμα του Μνημονίου.
Ωστόσο υπάρχουν κι αυτοί που θεωρούν ότι η νίκη του Βασίλη Μιχαλολιάκου στον Πειραιά καθώς και το αξιοπρεπές ποσοστό του ...Βασίλη Κικίλια στην Αττική, προσμετρούνται στα θετικά της Νέας Δημοκρατίας, η οποία βεβαίως μείωσε την ψαλίδα από το ΠΑΣΟΚ αλλά θα μπορούσε να πετύχει πολλά περισσότερα κάτω από τις σημερινές συνθήκες.
Αυτό που φοβούνται τώρα στη Ρηγίλλης είναι η επιστροφή της εσωστρέφειας μια και θεωρούν ότι, δεν θα αργήσουν οι φωνές αμφισβήτησης των επιλογών αλλά και του μηνύματος της «ολικής επαναφοράς» το οποίο οδήγησε σε εσφαλμένη εκτίμηση του αποτελέσματος.
Πέραν αυτού διάχυτη είναι η εντύπωση ότι ο Νικήτας Κακλαμάνης δεν θα αργήσει να μιλήσει για τα στελέχη που ευθέως, όπως αναφέρουν οι συνομιλητές του, τον πολέμησαν αναφέροντας χαρακτηριστικά τη βουλευτή της Α’ Αθηνών Φωτεινή Πιπιλή.
Κοντά σ’ όλα αυτά δεν περνάει απαρατήρητη η απόσταση που εμφανώς κράτησε ο Άρης Σπηλιωτόπουλος από τους πανηγυρισμούς του αποτελέσματος στον πρώτο γύρο.
Και όλα αυτά μόλις μερικές ημέρες πριν από την… επίσημη πρώτη του κινήματος της Ντόρας Μπακογιάννη.
Πάντως η επισήμανση του Αντώνη Σαμαρά ότι «πήρε το μήνυμα», αναφερόμενος στη μεγάλη αποχή, αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα για μεγάλες αλλαγές τόσο σε οργανωτικό όσο και ζητήματα επανασχεδίασης της στρατηγικής.
Σ’ αυτό το πλαίσιο δεν αποκλείεται ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας να πάρει πρωτοβουλίες που θα διασκεδάσουν τις εντυπώσεις και σε κάθε περίπτωση θα αναχαιτίσουν το κύμα εσωστρέφειας που διαμορφώνεται στο εσωτερικό της κοινοβουλευτικής ομάδας.
REPORTER 
1 σχόλιο:
Η επιλογή προσώπων σε πολιτικά πόστα μοιάζει με την επιλογή γυναικών. Άλλοι προτιμούν τις όμορφες, άλλοι τις πιστές, εγώ επέλεξα μια με αξιοπρεπή προίκα. Όταν όμως ο μνηστήρας είναι προσωπαγής και αυταρχικός, προτιμά αυτές που δεν κάθονται ή στο τέλος φεύγουν. Με αυτό τον τρόπο, αφ' ενός επιτυγχάνει παραμείνει ες αεί το αδφιαμφισβήτητο κουμάντο στο σπίτι της μαμάς, από την άλλη η αυτοικανοποίηση προφυλάσσει από την μόλυνση με AIDS των επιδόξων επιβητόρων της αγαπημένης του καρέκλας.
Όσο αφορά την επιλογή στρατηγικής, ο Λένιν μελετούσε μερόνυχτα ολόκληρα τον Ντε Σαντ, για να φτάσει στο συμπέρασμα, ότι το πολιτικό κέντρο αποτελεί πολιτική πορνεία. Εάν ελάμβαναν υπ' όψει τους αυτό το δεδομένο, θα μπορούσαν να κατανοήσουν εκ των πρωτέρων, ότι οι γεροντοκόρες του ΚΚΕ είναι κορασίδες αρχών και δεν τα μπλέκουν εύκολα με γεροντοπαλήκαρα άλλης συνοικίας.
(Αυτού εξαιρείται ο τρόφιμος του ρετιρέ, λόγω πλήρους σεξουαλικής ανεπάρκειας, τουτέστιν ικανός μόνον για βερμπαλιστικούς ερεθισμούς των πολιτικώς ευνούχων).
Δημοσίευση σχολίου