Ένα κόμμα στη θάλασσα!

Είμαστε σε τροχιά εκλογών. Όχι διότι ανακοινώθηκε η ημερομηνία από τον κ. Καραμανλή, αλλά επειδή οι ίδιοι οι βουλευτές και οι υπουργοί της κυβέρνησης συναγωνίζονται ο ένας τον άλλον σε ακραίες δηλώσεις. Δίνουν την εικόνα ενός πλοίου που βυθίζεται και που ο καθένας προσπαθεί να σώσει το τομάρι του, ακόμη κι αν χρειαστεί να σπρώξει με τα χέρια του μερικούς στη θάλασσα... Το κακό είναι ότι με τις ενέργειές τους εκθέτουν, πέραν των εαυτών τους, και μία κυβέρνηση, ένα κόμμα που τους ανέδειξε. Θα θυμάστε ότι όταν κάποιος ναυτικός έβλεπε ναυαγό έσπευδε να ειδοποιήσει τους συναδέλφους του, φωνάζοντας «άνθρωπος στη θάλασσα». Το ρόλο του ναυτικού τον έχουν αναλάβει τα ίδια τα μέλη της κυβέρνησης. Με κάθε τους κραυγή, με κάθε τους δήλωση είναι σαν να λένε «κόμμα στη θάλασσα»... Ο κ. Παπανδρέου δεν χρειάζεται να κάνει κάτι περισσότερο από το να περιμένει. Στην πραγματικότητα δεν χρειάζεται να κουνήσει ούτε καν το μικρό του δακτυλάκι. Κι αυτό είναι ευτύχημα για τον ίδιο, αφού δεν χρειάζεται έτσι να εκτίθεται με θέσεις και απόψεις επί των θεμάτων της σκληρής πραγματικότητας. Φίλος που επισκέφτηκε πρόσφατα υπουργικό γραφείο είχε να λέει με την απαράδεκτη εικόνα που συνάντησε: Δεκάδες ψηφοφόροι περίμεναν υπομονετικά μέχρι και στο διάδρομο για να δουν «τον κ. υπουργό». Πολιτικό γραφείο το είχε κάνει το υπουργείο ο αθεόφοβος. Να ήταν ένα και μόνο μεμονωμένο περιστατικό, να έλεγε κανείς «δεν βαριέσαι αδελφέ». Αλλά εδώ είναι κάτι περισσότερο από εμφανές ότι οι περισσότεροι δεν ενδιαφέρονται παρά μόνο για την επανεκλογή τους. Διαβάστε τις δηλώσεις των κυβερνητικών στις κυριακάτικες εφημερίδες. Τόσα πισώπλατα μαχαιρώματα θα χρειάζονταν κανονικά την επέμβαση του... κομματικού εισαγγελέα. Κάποιος να τους επαναφέρει στην τάξη του πολιτικού πολιτισμού. Το αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών, που απ’ ό,τι φαίνεται θα γίνουν σύντομα, δεν θα είναι αποτέλεσμα της υψηλής ποιότητας της πολιτικής που θα έχει επιδείξει η αντιπολίτευση, αλλά μνημείο ανικανότητας μιας κυβέρνησης που έχει διαψεύσει τα όνειρα ενός λαού με το χειρότερο δυνατό τρόπο. Στο μεταξύ και μέχρι να επέλθει το «μοιραίο», καλό θα ήταν να προσφέρουν κάτι στον τόπο και μάλιστα στις δύσκολες ώρες που περνάμε. Κι ας ξεκινήσουν από τις δηλώσεις και τα συντροφικά μαχαιρώματα. Ας το καταλάβουν ότι είναι τουλάχιστον αντιαισθητικά. Κι όσοι υπουργοί αγωνιούν τόσο για την επανεκλογή τους, ας αφήσουν κάποιον υπηρεσιακό παράγοντα στο πόδι τους να δουλέψει κι ας αποφασίσουν να εγκατασταθούν μόνιμα στις εκλογικές τους περιφέρειες. Διότι η στρατιά των ψηφοφόρων τους που κατασκηνώνει καθημερινώς έξω από τα υπουργικά τους γραφεία φωνασκεί και οι φωνές τους εμποδίζουν όσους θα ήθελαν να εργαστούν... Θανάσης Μαυρίδης