Αυτοπεποίθηση είναι αυτό που έχεις, μέχρι να καταλάβεις το πρόβλημα

«Το άκρον άωτον της τηλεδημοκρατίας
είναι να βλέπεις για πρώτη φορά τον πρωθυπουργό σου
στην τηλεόραση».
Άγνωστος χρήστης του twitter.

Άκουσα με προσοχή την ομιλία του διορισθέντος από ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ πρωθυπουργού κ. Λουκά Παπαδήμου. 

Μάλιστα κράτησα και σημειώσεις διότι είχα την εντύπωση ότι ο νέος πρωθυπουργός μιλούσε αργά και κατανοητά, προκειμένου το... μολύβι να προλαβαίνει τα λόγια, με στόχο την προετοιμασία για πιθανό διαγώνισμα.

Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι ο νέος πρωθυπουργός έθεσε προτεραιότητες με βάθος χρόνου τετραετίας. 

Διότι, όσο επιεικείς και να είμαστε, όσο νερό και να ρίξουμε στο κρασί μας, αυτές δεν ήταν εξαγγελίες υπηρεσιακού πρωθυπουργού με όριο πρωθυπουργίας την 19η Φεβρουαρίου 2012. 

Αυτή ήταν προγραμματική ομιλία νεοεκλεγέντος αρχηγού κόμματος, και μάλιστα με σαρωτικά ποσοστά της τάξης του 55%.  

Το ερώτημα βέβαια είναι “ποιό είναι αυτό το κόμμα”; 

 Ποιες είναι οι ιδεολογικές του αναφορές, σε ποιους απευθύνεται, από πού πηγάζει η δύναμή του; Από την Ευρώπη; 

Μήπως δηλαδή ήδη ιδρύθηκε το πολυαναμενόμενο… Ευρωπαϊκό Κόμμα;

Ας περάσουμε όμως στο εξεταστήριο,

… και ας διαβάσουμε λεπτομερέστερα την ομιλία του κ. Παπαδήμου.

Ο ΝΕΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ αναφέρθηκε υπερβολικά πολλές φορές στην επαπειλούμενη έξοδό μας από τη ζώνη του Ευρώ, ταυτίζοντας ουσιαστικά την “σωτηρία της χώρας” με την “παραμονή της στη ζώνη του Ευρώ”, γεγονός που αποκαλύπτει χωρίς περιστροφές τις προτεραιότητες του. Σ’ αυτό το σημείο όμως, δεν μας είπε κανένα ψέμα. Πράγματι, αυτές τις μέρες στη Γερμανία γίνεται δημόσιος διάλογος για τις διαδικασίες εξόδου από την Ευρωζώνη όσων χωρών δεν τηρούν τις δεσμεύσεις και τις προϋποθέσεις για την παρουσία τους σ’ αυτήν. Ασφαλώς γνωρίζουμε ότι δεν είναι απλό το θέμα της εξόδου μιας χώρας από το Ευρώ. Πολλώ δε μάλλον, το να αποφασίζει μία χώρα την έξοδο από το ενιαίο νόμισμα άλλων πέντε χωρών. Άλλωστε, το αν θα παραμείνουμε στο Ευρώ ή όχι εξαρτάται περισσότερο από την Αθήνα και λιγότερο από το Βερολίνο.

ΕΚΤΟΞΕΥΣΕ ΑΓΡΙΕΣ ΜΠΗΧΤΕΣ προς τον κ. Παπανδρέου θέτοντας ως προϋπόθεση επιτυχίας την απαίτηση “οι θυσίες του ελληνικού λαού να μην πάνε χαμένες”, υπονοώντας δηλαδή ότι όπως οδεύαμε, μάλλον χαμένες πηγαίνανε. Πιο κάτω έθεσε τις δύο βασικές προϋποθέσεις για να κερδίσουμε τη μάχη της παραμονής μας στο Ευρώ, και αυτές είναι (α) Η Αλήθεια και (β) Η αποκατάσταση της Εμπιστοσύνης, υπονοώντας βεβαίως ότι μετά την χρηματιστηριακής έμπνευσης ρουκέτα του Δημοψηφίσματος, η εμπιστοσύνη όλων (εντός και εκτός Ελλάδας) προς τον κ. Παπανδρέου κλονίστηκε οριστικά.

ΣΥΝΕΧΙΣΕ  λέγοντας ότι η δημοσιονομική κρίση του 2009 έχει πλέον κλιμακωθεί και επεκταθεί σε κρίση χρηματοπιστωτική, κοινωνική και σε κρίση εμπιστοσύνης του ελληνικού λαού στην ικανότητα της οικονομικής πολιτικής να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της χώρας. Αλλά και σε κρίση εμπιστοσύνης των ευρωπαίων εταίρων στη βούληση και ικανότητα της Ελλάδας να επιτύχει την δημοσιονομική εξυγίανση και την ανόρθωση της οικονομίας της.

ΒΕΒΑΙΑ, για να μην φανεί και εντελώς αχάριστος για τον διορισμό του, έδωσε λίγους πόντους στον κ. Παπανδρέου χαρακτηρίζοντας σαν “πρόοδο” το γεγονός ότι το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης μειώθηκε από 15,7% του ΑΕΠ το 2009 σε 10,6% το 2010 με ελπίδες να πάει στο 9% του ΑΕΠ ως το τέλος του 2011.

ΟΜΩΣ ΤΟ ΛΙΒΑΝΙΣΤΗΡΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΕΚΕΙ. Γιατί αμέσως παρακάτω είπε ορισμένες πικρές αλήθειες που η Κυβέρνηση Παπανδρέου είχε κρυφό καμάρι ενώ ο κόσμος το είχε τύμπανο: Ότι είναι η ανύπαρκτη ρευστότητα της οικονομίας που έχει φουσκώσει την οικονομική ύφεση. Η οποία οικονομική ύφεση με τη σειρά της εκτίναξε την ανεργία και έφερε νέες απρόβλεπτες δυσκολίες στη διαχείριση των δημοσιονομικών.

ΚΑΙ ΕΔΩ ΠΕΦΤΕΙ ΤΟ ΚΑΡΦΙ: Οι εξελίξεις αυτές αντιμετωπίστηκαν με τη λήψη πρόσθετων μέτρων για τον περιορισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος με αποτέλεσμα να δοκιμάζεται η κοινωνική συνοχή, να αυξάνεται η δυσαρέσκεια και οι Έλληνες να αγανακτούν (αυτή τη λέξη χρησιμοποίησε) διότι, παρά τις θυσίες τους, η προοπτική αποτελεσματικής αντιμετώπισης της κρίσης διαγράφεται αβέβαιη.

Όμως, τα ξέραμε όλα αυτά.

Στην πραγματικότητα, ο κ. Παπαδήμος μας είπε στη δική του γλώσσα, του οικονομολόγου, αυτά που γνωρίζουμε όλοι εδώ και δυο χρόνια.

1. Ότι δεν μπορούμε να βγούμε από το αδιέξοδο στο οποίο μόνοι μας περιήλθαμε δήθεν συγκρουόμενοι με το Βερολίνο και το Παρίσι σαν τον Δον Κιχώτη.
2. Ότι είναι αστειότητες η εθελούσια έξοδος της χώρας από τη ζώνη του Ευρώ και η επιστροφή της στη δραχμή, με ένα τιτάνιο χρέος που θα πρέπει πλέον να εξυπηρετείται με δραχμές. Τις οποίες δραχμές κανένας δεν γνωρίζει από πού θα τις μαζεύουμε. Διότι η μηχανή που παράγει φόρους (με τους οποίους εξυπηρετούνται τα δάνεια) είναι ο ιδιωτικός τομέας. Ο οποίος ιδιωτικός τομέας συναλλάσσεται κατά το ήμισυ με την… Ευρωζώνη. Τόμπολα!
3. Ότι εδώ που φτάσαμε είμαστε υποχρεωμένοι να συνεννοηθούμε με τους πιστωτές μας και να αρχίσουμε να εφαρμόζουμε αυτά που υποσχεθήκαμε όταν πήραμε τα λεφτά. Διότι τα πήραμε τα λεφτά, αυτό το τελευταίο ας μην το ξεχνάμε.
4. Ότι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να τηρήσουμε τα υπεσχημένα (σε όποιο βαθμό μπορούμε) και τουλάχιστον να δείχνουμε ότι επιθυμούμε να ξεφύγουμε από την εξευτελιστική κατηγορία “ειδική περίπτωση” και να περάσουμε στην κατηγορία “άλλη μία χώρα της Ευρωζώνης που βρίσκεται σε κρίση”.

Κακά τα ψέματα

Ακόμα και αν ο νέος πρωθυπουργός πετύχει όλους τους φιλόδοξους στόχους που έθεσε, τα επόμενα δύο χρόνια θα είναι ιδιαίτερα σκοτεινά, ειδικά για τους μισθοσυντήρητους και τους άνεργους. Θα υπάρξουν θεαματικές εκπτώσεις στον τρόπο ζωής, πολύ δυσμενέστερες από ότι γνωρίσαμε μέχρι τώρα.

Όμως, ακόμα και αν ο νέος πρωθυπουργός με τις χρυσές περγαμηνές και την στήριξη των ευρωπαίων, έχει τις αγαθότερες των προθέσεων, το πολιτικό σύστημα που εκπροσωπείται από σαράντα εννέα (49) υπουργούς, θα του βάλουν τόσες τρικλοποδιές, που δυστυχώς θα επιβεβαιωθεί ο Γούντι Άλλεν όταν είπε “Αυτοπεποίθηση είναι αυτό που έχεις, μέχρι να καταλάβεις το πρόβλημα!” (Annie Hall, 1977).

Όσο για τις γκρίνιες σχετικά με τη συμμετοχή “ακροδεξιών” στην κυβέρνηση, μόνο μια κουβέντα έχω να πω: Όποιος νομίζει πως ο Βορίδης είναι πιο ακροδεξιός από τον Παπανδρέου, μάλλον δεν ξέρει τι του γίνεται. Υπενθυμίζουμε ότι μερικοί, αποκαλούν “ακροδεξιούς” κάτι παγκοσμίου κλάσης πολιτικούς ακροβάτες, όπως το ΛΑΟΣ.

Αν δεν αυτοκαταστραφούν, πρέπει να τους καταστρέψουμε

Ο πόλεμος είναι μια σειρά από καταστροφές που έχουν σαν αποτέλεσμα μια νίκη, έλεγε ο Κλεμανσώ. Και υπ’ αυτό το πρίσμα, πριν τους καταστρέψουμε εμείς με την ψήφο μας (και μπούμε σε περιπέτειες κυβερνήσεων συνεργασίας) εάν έχουν λίγη τσίπα πρέπει να αυτοκαταστραφούν το ταχύτερο δυνατόν τα τρία κακά της μοίρας μας:

1. Οι συνδικαλιστικές συντεχνίες που στην προσπάθεια για την διατήρηση των δικών τους προνομίων, χορεύουν πάνω στο κουρασμένο κορμί μας αφήνοντας λ.χ. τα σκουπίδια μπροστά στο σπίτι μας να παχαίνουν τα ποντίκια.
2. Η πολιτική της μπλόφας και της αρπαχτής που επιμένει να προσπαθεί να προστατέψει την εκλογική της πελατεία διατηρώντας σκανδαλώδη προνόμια που επιβαρύνουν την οικονομία κατά εκατοντάδες εκατομμύρια ετησίως, ενώ την ίδια στιγμή κόβει το δώρο Χριστουγέννων από γέροντες και γερόντισσες με συντάξεις των 200 ευρώ για να εξοικονομήσει μερικές δεκάδες εκατομμύρια.
3. Τα στεγανά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στα λεγόμενα Παραγωγικά Υπουργεία με τους εξωτερικούς και εσωτερικούς κομματικούς κηφήνες, με τις συντεχνίες των έργων και των μελετών βιτρίνας.

Με την υπενθύμιση ότι η κοινωνία βράζει και ότι παρά τα όμορφα και ωραία ποσοστά αποδοχής του νέου πρωθυπουργού, η πίστωση χρόνου θα εξανεμισθεί σε λίγες μέρες, εύχομαι…

Καλή δύναμη,

Κώστας Κουρούνης

---

Δύο υστερόγραφα:

1. Η ομιλία του κ. Παπαδήμου βρίσκεται εδώ και θεωρούμε ότι αξίζει να διαβαστεί για έναν βασικό λόγο: Ο κ. Παπαδήμος δείχνει να ξέρει τι λέει και επιπλέον, δείχνεινα τα εννοεί. Συνεπώς, μια σοβαρή ανάγνωση της ομιλίας του θα λύσει πολλές απορίες προτού εμφανιστούν.
2. Διαβάστε εδώ τον ατέλειωτο κατάλογο των σαράντα εννέα Υπουργών, Υφυπουργών και Αναπληρωτών Υπουργών. Λέμε “ατελείωτο” και κυριολεκτούμε, διότι από αυτόν τον κατάλογο μέχρι και σήμερα (15/11/2011) ακόμη δεν έχουν βρει ποιόν θα βάλουν Υπουργό Επικρατείας – Κυβερνητικό Εκπρόσωπο. Αυτό το δεύτερο υστερόγραφο, ας το διαβάσουν άλλη μια φορά όσοι νομίζουν ότι ο κ. Παπανδρέου παραιτήθηκε.
3. http://freepen.gr/epikairotita/739