Ευρωπαϊκή πορεία... Ποια όμως;

Με τον πλέον εκβιαστικό τρόπο τις τελευταίες εβδομάδες, όλο και περισσότεροι «σωτήρες» μας, εντός και εκτός Ελλάδας, μας θέτουν το ερώτημα:  

Ευρώ ή δραχμή; 

Ευρωπαϊκή πορεία και ανάπτυξη ή δραχμή και φτώχεια;  

Έμμεσα ή άμεσα μας εκβιάζουν, ξέροντας ότι είμαστε...

κάθετα αντίθετοι στην πολιτική που ακολουθείται, με τον φόβο της φτώχειας και της ανέχειας, αν δεν συναινέσουμε στην συνέχιση της ευρωπαϊκής μας πορείας.
Επιπλέον, φτάνουν σε σημείο να προσπαθούν να μας κάνουν πλύση εγκεφάλου, με δήθεν δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι συμφωνούμε σε πρωτοφανή ποσοστά με την νέα κυβέρνηση και την πολιτική που θα ακολουθήσει (!), ότι δεν θέλουμε εκλογές (!) και ότι εμπιστευόμαστε τις τύχες μας σε ένα σχήμα με αρχηγό έναν τραπεζίτη. 
Ειλικρινά έχω αρχίσει να αισθάνομαι εξωγήινος. 
Ρε σεις άθλια υποκείμενα, τι είναι αυτά που κάνετε;

Οι μεγάλοι ευρωπαϊστές οικονομολόγοι μας, αποφάσισαν για την σωτηρία μας να μας μειώσουν το χρέος κατά 50%!  
Το χρέος μας είναι γύρω στα 350 δις ευρώ. Άρα 175 δις το κούρεμα. Όμως μας είπαν ότι θα μειωθεί κατά 100 περίπου δις. Μετά, λόγω διαφόρων καταστάσεων (αναχρηματοδότηση τραπεζών, ασφαλιστικών ταμείων, κ.α.), το τελικό όφελος θα είναι περίπου 43 δις ευρώ! Πως γίνεται το 50% του 350 να είναι 43, μόνο αυτοί το ξέρουν! Βέβαια σαν χώρα οι συνέπειες θα είναι σαν να «κουρέψαμε» το 50% των 350 δις! Σαν να αθετήσαμε πληρωμές δηλαδή 175 δις ενώ θα έχουμε «γλυτώσει» μόνο 43!

Μας είπαν επίσης ότι τα συνολικά χρήματα που έφεραν στην Ελλάδα, από το πρώτο μνημόνιο μέχρι και την τελευταία συμφωνία, είναι περίπου 450 δις. Το είπε ο Παπανδρέου, στην «απολογία» του. Δεν μας είπε όμως ότι αυτά, τα όσα δις, είναι δανεικά και θα πρέπει να επιστραφούν με τόκο! Τόκο σε χρήμα ή σε είδος. Αλλά χάρη στην ευρωπαϊκή μας προοπτική, είναι μικρή η θυσία(!).

Λόγω του «κουρέματος» και της αθέτησης πληρωμών κατά 50%, δεν θα μας ξαναδώσει δάνειο κανείς, για πάρα πολλά χρόνια. Λογικό. Θα πρέπει λοιπόν να μας αναχρηματοδοτεί ο ευρωπαϊκός μηχανισμός. Όμως μας είπαν ότι αυτό δεν θα μπορεί να γίνεται για πολύ. Θα πρέπει να βγάζουμε μόνοι μας τα έξοδα μας. Στα έξοδα μας συμπεριλαμβάνονται οι μισθοί και οι συντάξεις, η υγεία, η παιδεία, τα δημόσια έργα, κλπ. Περιλαμβάνονται επίσης και τα δάνεια από την στήριξη μας. Το κεφάλαιο και οι τόκοι. Οπότε θα πρέπει να βγάζουμε χρήματα για όλα αυτά τα έξοδα. Και μην αρχίσετε να σκέφτεστε πονηρά, έχουμε υπογράψει. Τι; Ότι προτεραιότητα θα δίνεται στα δάνεια και στους τόκους! (Ανατρέξτε στην δανειακή σύμβαση του καλοκαιριού). 
Ο νοών νοείτω.

Θα μας πουν βέβαια, ότι όλες αυτές οι θυσίες θα πιάσουν τόπο. Είναι απαραίτητες για την συνέχιση της ευρωπαϊκής μας πορείας. Μιας πορείας που έφερε κατά το παρελθόν, πολύ χρήμα στην αγορά! Είχαμε ανάπτυξη με αυτό το χρήμα, πήραμε αυτοκίνητα, χτίσαμε σπίτια, πήγαμε διακοπές, πήραμε επιδοτήσεις. Μόνο που αυτοί που μας έδωσαν το χρήμα, τώρα το θέλουν πολλαπλάσιο πίσω. Αυτό δεν μας το είχαν πει τότε. Πήραμε 10, πληρώσαμε 40 και χρωστάμε ακόμη 50!

Όταν έχεις πολλές υποχρεώσεις να καλύψεις οικονομικά, το λογικό είναι ή να βρεις και δεύτερη δουλειά ή να γίνεις περισσότερο παραγωγικός, ώστε να αυξήσεις τα έσοδα σου. Όμως μας είπαν για την πρώτη περίπτωση ότι ο στόχος είναι ένας εργαζόμενος ανά οικογένεια και για την δεύτερη ότι θα πρέπει να μειωθούν οι μισθοί για χάρη της ανταγωνιστικότητας. Άλλωστε με την ανεργία να αυξάνεται συνεχώς, δεν μένουν και πολλά περιθώρια.

Αυτή είναι λοιπόν η ευρωπαϊκή πορεία που θα πρέπει να υπηρετήσουμε όλοι μας; Ή μήπως δεν είναι μόνο αυτή;

Στην πρώτη δανειακή σύμβαση, η οποία για να μην ξεχνιόμαστε είναι σε ισχύ, αναφέρει ρητά: «… με την παρούσα ο δανειολήπτης, παραιτείται αμετακλήτως και άνευ όρων, από κάθε δικαίωμα που έχει ή που πρόκειται να αποκτήσει, λόγω εθνικής κυριαρχίας…». Ναι και εμένα, παρόλο που το έχω διαβάσει πολλές φορές, μου έρχεται η ίδια παγωμάρα με εσάς, όταν συνειδητοποιώ τι με προστάζει η ευρωπαϊκή μας πορεία. Ως συνέχεια αυτού, με την νέα δανειακή σύμβαση, θα δεχτούμε μετά χαράς να έρθουν μόνιμοι επιτηρητές. «Τεχνική βοήθεια», λένε.

Αναρωτιέμαι, ποιοι θα μείνουν στο τέλος να στηρίζουν αυτήν την ευρωπαϊκή μας πορεία! 

Αλήθεια ποιοι θα είναι εκείνοι που θα συνεχίζουν να λένε ότι όλα αυτά είναι τα απαραίτητα βήματα για τον εκσυγχρονισμό μας ως κράτος, ως κοινωνία; 

Και πιο πολύ αναρωτιέμαι, ποιοι θα είναι αυτοί που θα τους ακολουθούν.

Σαν Έλληνας, το ίδιο Έλληνας με εσάς, δεν δέχομαι και δεν ανέχομαι πλέον να με χαρακτηρίζουν με επίθετα που δεν μου αρμόζουν. 
Ευρωπαϊστής, κουμουνιστής, δεξιός, αριστερός, κ.α. 

Είμαι απλά Έλληνας και δεν μπορώ, εν ονόματι οποιασδήποτε ευρωπαϊκής πορείας, να ζήσω ούτε δευτερόλεπτο άλλο «σκλαβωμένος». 

Αν αυτή είναι η ευρωπαϊκή πορεία που ονειρεύεστε, δεν την θέλω, σας την χαρίζω ως μέρος της ιστορίας σας.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ