Γιώργος Λακόπουλος Η πολιτική ζωή μας κύκλους κάνει.
Τον Αύγουστο του 1989 ο Ανδρέας Παπανδρέου - που έχει χάσει μόλις τις εκλογές και οι αντίπαλοί του ετοιμάζονται να τον παραπέμψουν στο Ειδικό Δικαστήριο- βρίσκεται για πρώτη φορά αντιμέτωπος με την εσωτερική αμφισβήτηση στο κόμμα του.
Συγκαλεί στην Ανάβυσσο ειδική σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής και στο παρασκήνιο καλεί έναν έναν τους «κορυφαίους» του κόμματος και προειδοποιεί: «Μη με ζορίζετε γιατί θα τα βροντήξω και θα φύγω».
Τον Ιούνιο του 2001 ο Κώστας Σημίτης -που κέρδισε πριν από ένα χρόνο για δεύτερη φορά τις εκλογές- συγκαλεί έκτακτη συνεδρίαση του Εκτελεστικού Γραφείου στη Χαρ.Τρικούπη και τους αφήνει άφωνους: «Με υπονομεύετε και δεν με αφήνετε να κυβερνήσω- θα δώσω στον Στεφανόπουλο την παραίτησή μου, βρείτε άλλον πρωθυπουργό».
Τον Ιούνιο του 1996, πάλι ο Κώστας Σημίτης - μόλις έξι μηνών πρωθυπουργός- είχε ανεβεί στο βήμα του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ και είπε στα ίσια:
«Αν δεν με ψηφίσετε για πρόεδρο του κόμματος, θα φύγω και από πρωθυπουργός».
Το Μάρτιο του 2009 ο Κώστας Καραμανλής
εκμυστηρεύεται σε δημοσιογράφους - χωρίς να τους δεσμεύει να μην το κοινοποιήσουν.
«Αν χάσω τις επόμενες εκλογές, δεν σκοπεύω να κολλήσω στην καρέκλα του αρχηγού- κουράστηκα με τα εσωκομματικά τόσα χρόνια».
Διαφορετικές εποχές, διαφορετικοί πολιτικοί,
αλλά κοινός παρονομαστής: η αξία του ηγέτη στην έλλειψή του φαίνεται.
Ο Καραμανλής ετεροχρονίζει τις πολιτικές εξελίξεις και βάζει το κόμμα του – και το εκλογικό σώμα – στη βασανιστική σκέψη:
πώς θα είναι η πολιτική ζωή στη μετακαραμανλική εποχή;
Οπως ο στίχος του Ελύτη: «Εγώ φεύγω- εσείς να δούμε τώρα».
2 σχόλια:
Του Γιωργου Π. Τερζη
«Τα σενάρια δεν με αφορούν, πρώτη και τελευταία έγνοια μου είναι να βγει η χώρα από την κρίση», απάντησε χθες από τη Ζάκυνθο, ο κ. Κώστας Καραμανλής στη φημολογία περί αποχώρησής του σε περίπτωση εκλογικής ήττας, φημολογία που ταλανίζει το κυβερνών κόμμα και πυροδοτεί σενάρια στο πολιτικό σκηνικό. Ο πρωθυπουργός επέλεξε να δώσει ο ίδιος απάντηση σε όσα λέγονται το τελευταίο διάστημα, επιβεβαιώνοντας αυτό που αποτελεί «κοινό μυστικό» ότι, δηλαδή, ουδέποτε είχε θεωρήσει την πρωθυπουργία ως αυτοσκοπό. Αισθάνομαι μεγάλη τιμή που με επιλέξατε δύο φορές ως πρωθυπουργό και προσπαθώ να την ανταποδίδω καθημερινά με έργο και πράξεις ευθύνης, «έγνοια μου δεν είναι η καρέκλα και τα αξιώματα, κι αυτό το εκφράζω σε κάθε περίσταση» υπογράμμισε. Ως προς τα αποδιδόμενα περί «κόπωσης», ο κ. Καραμανλής απάντησε ότι «παλεύω και θα συνεχίσω να παλεύω ασταμάτητα για να βγει η χώρα από την κρίση… αυτό είναι η έγνοια μου, τα άλλα είναι έγνοιες και άγχη άλλων, ευσεβείς πόθοι όσων έχουν αυτοσκοπό την εξουσία… τα άλλα είναι σενάρια, παρερμηνείες ανευθυνότητας, τα άλλα δεν με αφορούν, τα άλλα δεν σας αφορούν» επεσήμανε προς τους τοπικούς παράγοντες και τους γαλάζιους οπαδούς στη Ζάκυνθο.
Οπως εκτιμούσαν κυβερνητικά στελέχη, ο πρωθυπουργός δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο αποχώρησής του από την ηγεσία της Ν.Δ. σε περίπτωση εκλογικής ήττας, στοχοποίησε κύρια το ΠΑΣΟΚ αλλά εμμέσως και τους γαλάζιους που ήδη κινούνται σε λογική «επόμενης ημέρας» και, στη γραμμή της υπευθυνότητας, υποστήριξε ότι το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στη διακυβέρνηση της χώρας, εν μέσω κρίσης, και όχι στην παραπολιτική. Οσα ανέφερε χθες ο πρωθυπουργός δεν απέχουν όσων ήδη από το 2007 έχει μεταφέρει σε υπουργούς που συνομιλούν μαζί του, ότι δηλαδή δεν είναι κολλημένος στην καρέκλα. Συνομιλητές του πρωθυπουργού εξηγούν ότι ο τρόπος ενδεχόμενης «εξόδου» του από το προσκήνιο τον απασχολεί σοβαρά (σ.σ. η «υστεροφημία είναι στα γονίδια των Καραμανλήδων» σημείωνε κορυφαίο στέλεχος) και αποτελεί για τον ίδιο, μετά την πρωθυπουργία, το επόμενο μεγάλο προσωπικό στοίχημα. Αλλωστε, η «έξοδός» του θα καθορίσει σε σημαντικό βαθμό και τη φημολογούμενη «εν καιρώ επανείσοδό του», αφού ο βαθμός αποδοχής του κ. Καραμανλή από τους ψηφοφόρους παραμένει υψηλός.
Σε αυτό το πλαίσιο κινούμενος, και με μία μάλλον χαλαρή διάθεση, ο κ. Καραμανλής, φαίνεται ότι είπε όσα είπε... Για κάποιους, ο ίδιος δεν ανέμενε τη δημοσιοποίηση του διαλόγου και, κυρίως, της φράσης περί «κόπωσης», εξ ου και τη χαρακτήρισε ως «ανεύθυνη παρερμηνεία». Για κάποιους άλλους, ο πρωθυπουργός δεν έπραξε τίποτε διαφορετικό από το παρελθόν: εμμέσως επέσεισε την απειλή αποχώρησής του, που είχε λειτουργήσει συσπειρωτικά εντός και εκτός Ν.Δ. στο παρελθόν. Πλην όμως από το 2007 τα δεδομένα έχουν αλλάξει άρδην: το κόμμα υπολείπεται σταθερά του ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις, ενόψει Ευρωεκλογών μία μικρή ήττα προβάλλει ως το καλύτερο σενάριο, ενώ η κυβέρνηση είναι αντιμέτωπη όχι μόνον με την οικονομική κρίση αλλά και με σοβαρά προβλήματα καθημερινότητας όπως η ασφάλεια.
Κυρίως, όμως, η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή έχει, πλέον, έναν ορατό εκλογικό ορίζοντα, τη διαδικασία ανάδειξης Προέδρου της Δημοκρατίας την άνοιξη του 2010. Ως πιθανότερο, απ' όλους όσοι συνομιλούν με τον πρόεδρο της κυβέρνησης, μοιάζει το σενάριο ο κ. Καραμανλής να κινήσει τις διαδικασίες διαδοχής σε περίπτωση που η Ν.Δ. είναι δεύτερο κόμμα στις εθνικές εκλογές και μάλιστα με τρόπο που δεν θα επιτρέπει την άμεση επαναδιεκδίκηση της εξουσίας. Ωστόσο, δεν είναι λίγοι όσοι «βλέπουν» ή απεύχονται, κατά περίπτωση, ενδεχόμενες εξελίξεις ταχύτερα, εφόσον η εκλογική επίδοση του κυβερνώντος κόμματος στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου είναι αποκαρδιωτική. Στη μάλλον απίθανη αυτή εκδοχή, τα σενάρια θέλουν τον κ. Γ. Σουφλιά ακόμη σε ρόλο μεταβατικού πρωθυπουργού.
Οι περισσότεροι πάντως βλέπουν τον Κ. Καραμανλή να οδηγεί τη Νέα Δημοκρατία και στην επόμενη εκλογική μάχη, έχοντας μόνον να επιλέξει αν θα «αναγκαστεί» σε εκλογές εξαιτίας της πειθαναγκαστικής επιλογής του ΠΑΣΟΚ να μη συναινέσει στο πρόσωπο του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας ή, όπως και στο παρελθόν, αν θα παίξει το χαρτί της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, επικαλούμενος πιθανά την ανάγκη λήψης σκληρών οικονομικών μέτρων για τη δημοσιονομική εξυγίανση. Οι συνεχείς του αναφορές από τη Ζάκυνθο στον «δύσκολο δρόμο της υπευθυνότητας, από τον οποίο δεν πρόκειται να λοξοδρομήσω» και η αντιδιαστολή του με «λαϊκισμούς, επιζήμιους για τον τόπο» αποκαλύπτουν το πλαίσιο της προεκλογικής και προσωπικής πολιτικής μάχης που θα δώσει ο κ. Καραμανλής. Το σενάριο, με τους περισσότερους οπαδούς στο «καραμανλικό στρατόπεδο», θέλει τον Κ. Καραμανλή να παραμένει στην ηγεσία της Ν.Δ. ακόμη και μετά από μία ενδεχόμενη εκλογική ήττα, ελπίζοντας σε μία κυβερνητική «πασοκική παρένθεση». Η αλήθεια είναι πως αν θέλει να μείνει, δύσκολα θα τον αμφισβητήσει κάποιος εκ των δελφίνων.
Δημοσίευση σχολίου