Ο ψεύτης αυτοκράτορας

Μπήκε η Άνοιξη για τα καλά. 

Ο καιρός έφτιαξε και μαζί του έφτιαξε και η διάθεσή μας!

Για την ακρίβεια, δεν είναι υπεύθυνος ο καιρός γι’ αυτήν την αισιόδοξη νότα στην ατμόσφαιρα.  
Στην πραγματικότητα, υπεύθυνος, είναι ένας ακαταπόνητος πρωθυπουργός, ο οποίος, άφησε κατά μέρος τα κολάν, το αγαπημένο του ποδήλατο και τις πανάκριβες επισκέψεις των 700 ευρώ με την συνοδεία της αγαπημένης του κόρης καθώς και της συζύγου του, στο κομμωτήριο της γειτονιάς του. 
Με λίγα λόγια, στερήθηκε όλα εκείνα που τον γεμίζουν και ευφραίνουν την καρδιά του και με μια βαλίτσα στο χέρι, όργωσε την Ευρώπη, για να διαπραγματευτεί σκληρά με τους άκαρδους εταίρους, προασπίζοντας τα εθνικά και οικονομικά μας συμφέροντα. 
Γύρισε πίσω νικητής και περήφανος. 
Πως θα μπορούσε άλλωστε να γίνει διαφορετικά…  
Κέρδισε τα πάντα χωρίς ν’ αναγκαστεί να δώσει τίποτα. 
Δεν είναι αυτό επιτυχία; Σαφώς και είναι. Αυτό συνεπάγεται ότι τώρα, έχει και το δικαίωμα να πει και δυο κουβέντες παραπάνω, όσο σκληρές κι αν είναι.

Έτσι, σαν σωστός στρατηγός, μάζεψε τα πρωτοπαλλήκαρά του, τους υπασπιστές του, τους λοχαγούς του και στήθηκε μπροστά τους, να τους πει δυο λόγια καρδιάς, ανυψώνοντας το πεσμένο τους ηθικό. Πεσμένο ηθικό, διότι όλοι αυτοί, δεν έχουν το προνόμιο να ταξιδεύουν όπως ο στρατηγός, με αποτέλεσμα να είναι αναγκασμένοι, να ζούνε εντός των συνόρων, ανάμεσα σε κοπρίτες, αντιπαραγωγικούς ανθρώπους, που για αδιευκρίνιστους λόγους, όταν τους συναντάνε, εκτοξεύουν εναντίον τους τρόφιμα με υψηλή διατροφική αξία όπως τα γιαούρτια!

Τους είπε πολλά… Τους θύμισε για άλλη μια φορά την ιερή τους αποστολή. Τους θύμισε για την τζιχάντ, εναντίον όλων εκείνων που θέλουν το κακό της πατρίδας, που δεν κάνουν τίποτα άλλο, πέρα απ’ το να αρνούνται την συνεργασία που άδολα τους προσφέρει για σύμπλευση και συμπόρευση, στον κοινό αυτό αγώνα, απέναντι σε όλους εκείνους που έχουν βάλει στο στόχαστρο, την ιερή γη που οι πρόγονοι μας κληροδότησαν.

Ανταποκρινόμενοι και παίρνοντας την σκυτάλη από τον φωτισμένο ηγέτη, τα πρωτοπαλλίκαρά του, όρθωσαν το ανάστημά τους και χωρίς να χάσουν καθόλου χρόνο, πέρασαν στην δράση, μιμούμενοι το παράδειγμα του ηγέτη.  

Πρώτο μέλημά τους πριν από το οτιδήποτε άλλο, ήταν να βρουν εκείνο τον άθλιο, που με τα ταχυδρομικά του περιστέρια, στέλνει παντού μηνύματα, με δήθεν πληροφορίες, πως η αυτοκρατορία σύντομα θα καταρεύσει, σκορπίζοντας φόβο και απόγνωση στους φιλήσυχους πολίτες του βασιλείου.

 Τα αποτελέσματα ήταν άκρως εντυπωσιακά! Βρίσκονται πολύ κοντά στα ίχνη του ανθρωπόμορφου κατά πάσα πιθανότητα, τέρατος. Έμαθαν, ότι πολύ πιθανόν αυτό το άθλιο υποκείμενο, δραστηριοποιείται κάπου στην περιφέρεια της αυτοκρατορίας και ασκεί το επάγγελμα του σιδηρουργού. Τα λαγωνικά τους, πολύ σύντομα, θα είναι σε θέση να τον ξετρυπώσουν και να τον τιμωρήσουν, με την μόνη ποινή που πρέπει σε έναν προδότη της πατρίδας. Θάνατος δι’ απαγχονισμού η ακόμα καλύτερα, θάνατος στην πυρά, σε μια πολύ λαμπρή τελετή, στο στάδιο της πόλης, με καλεσμένους όλους τους πολίτες, οι οποίοι θα βάλουν καλά μέσα στο μυαλό τους ότι οφείλουν πίστη και υποταγή αλλιώς θα ακολουθήσουν, έχοντας κι εκείνοι την ίδια τύχη.

Επειδή όμως όλα τα παραμύθια έχουν κι ένα τέλος και το δικό μας παραμύθι τελειώνει κάπου εδώ. Η πραγματικότητα που ζούμε δεν απέχει καθόλου απο το απόσπασμα του παραμυθιού που προηγήθηκε. Απλά υπάρχουν κάποιες λεπτομέρειες, που χαλάνε την πραγματική ιστορία του σήμερα.  
Ο ακαταπόνητος λοιπόν αρχηγός, ο Γεώργιος Α. Παπανδρέου, κατά κόσμον ΓΑΠ η Γιωργάκης, μάλλον μας έχει περάσει για ιθαγενείς και πιστεύει ότι θα γοητευτούμε από τις χάντρες και τα καθρεφτάκια που μας πλασάρει για πολύτιμους λίθους. 
Μας περνάει για διανοητικά καθυστερημένους όταν μας λέει ότι η αποστολή του στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία για τα ελληνικά συμφέροντα, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα και κρύβοντας την αλήθεια από τον ελληνικό λαό, αποφεύγοντας να του εξηγήσει το τι ακριβώς μπορεί κανείς να διαβάσει πίσω από τις μεγάλες γραμμές αυτής της διαπραγμάτευσης.,  
Μόνο στο δικό του μυαλό και των συντρόφων του, ότι έγινε οφείλεται στην ανυπέρβλητη διαπραγματευτική τους ικανότητα, χάρη στην οποία οι αποφάσεις που ελήφθησαν, ήταν συμφέρουσες για μας και ανακουφιστικές. Για τον Γ. Παπανδρέου, η έκθεση που συνοδεύει την αποδέσμευση της τέταρτης δόσης του δανείου από την τρόϊκα επι παραδείγματι, είναι ψιλά γράμματα και ανάξια σχολιασμού.

Σύμφωνα με την έκθεση “η ελληνική οικονομία θα διέλθει το χειρότερο σημείο στη διάρκεια του δεύτερου εξαμήνου φέτος” . Στην προηγούμενη έκθεση, που δημοσιεύτηκε πέρυσι τον Δεκέμβριο, το ίδιο σημείο τοποθετείτο χρονικώς “μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2011“.

Παραδέχεται δηλαδή το ΔΝΤ ότι η ελληνική οικονομία θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα για περισσότερο χρόνο από αυτόν που μας έλεγε αρχικά και δεν ξέρουμε αν κι αυτήν την φορά μας λέει την αλήθεια.

Το ΔΝΤ δηλώνει επίσης  ότι η Ελλάδα πρέπει να βρει 22 δισ. ευρώ την περίοδο 2012-2014 μέσω των περικοπών επιδομάτων (επιδόματα στο δημόσια τομέα μέσω του ενιαίου μισθολογίου, επιδόματα ανεργίας), νέο πάγωμα μισθών και συντάξεων, καταργήσεις ΔΕΚΟ και απομακρύνσεις εργαζόμενων, πωλήσεις κρατικής περιουσίας.

Αλήθεια, όλα αυτά, δεν του λένε τίποτα; Αν του λέγανε, πιστεύω ότι θα ήταν πιο προσγειωμένος και μετριοπαθής.

Κλείνοντας, κάποιος θα πρέπει να ενημερώσει τον ακαταπόνητο και πάντα έτοιμο για δράση ηγέτη της αυτοκρατορίας, ποια είναι η πραγματική εικόνα εντός συνόρων του βασιλείου του.  

Κάποιος θα πρέπει να του γνωστοποιήσει μερικούς αριθμούς, όπως εκείνον που μας πληροφορεί για τα επίπεδα της ανεργίας, όπως και τον αριθμό εκείνο που μας δείχνει τις απώλειες σε χρήμα από τα χιλιάδες λουκέτα και την έλλειψη ρευστότητας από την αγορά. 

Κάποια στιγμή, θα πρέπει κι εκείνος να ξυπνήσει και να μας πληροφορήσει, εάν έχει κάποιο ρεαλιστικό σχέδιο απεμπλοκής από τον φαύλο αυτό κύκλο, αφήνοντας κατά μέρους τα πανηγύρια και την εκτόξευση ύβρεων και λάσπης στους πολιτικούς του αντιπάλους. 

Νίκος Ναούμης