«Μαζί τα φάγαμε… Εσύ πληρώνεις»

Τόπος: Μαρίνα Ζέας: Φτώχεια καταραμένη….. σκέφθηκε ειρωνικά, έφερε το πούρο Αβάνας στο στόμα του και γέμισε τα πνευμόνια του από τον πιο ακριβό καπνό. Αυθεντικό. Κουβανέζικο. Από αυτό που τρίβουν οι σοκολατένιες νοτιαμερικανές πιτσιρίκες στα πόδια τους… Όχι μουσαντάν του σωρού που φουμάρουν κάποιοι άλλοι… Κοίταξε γύρω του.

Τελικά δεν είχε πάει άσχημα η ζωή ως τώρα. Κάποιες βασικές σπουδές, 5-6 γνωριμίες στο στρατό, απαραιτήτως 2-3 άκρες στον πολιτικό χώρο, σωστές πληροφορίες και να ’τον τώρα εδώ, αραχτό στο 30μετρο με την «αλλοδαπή» σημαία να κυματίζει πίσω του.

Γυναίκα με αναλογίες μοντέλου (για μια αρπαχτή ξεκίνησε και στο τέλος βρέθηκε με την κουλούρα), παιδάκια χαρούμενα τριγύρω και ομάδα μπάσκετ μαυριδερής προέλευσης να εκτελεί εντολές με μία του λέξη μόνο!

Εύκολος ρόλος: Νεοέλληνας λίγο πριν το μνημόνιο….

-ΟΚ παιδιά! τέλειο το πλάνο…… Το 'χουμε! Βγείτε με προσοχή από τα σκηνικά! Μη κάνουμε καμιά ζημιά και πληρώνουμε….

Τόσο ρεαλιστική σκηνή είχες καιρό να δεις! Πίστεψες ότι ήσουν πραγματικά ο Έλληνας κροίσος με τα 5 γράμματα!! Αυτό είναι το επικίνδυνο … Μην ταυτιστείς με το ρόλο…

Το τυράκι το είδες και το απόλαυσες. Τη φάκα δεν είδες και τώρα παγιδευμένος, κάθιδρος ψάχνεις τρόπο να ξεφύγεις. «Κομμένα πια τα δανεικά» που λέει και ο Ρέμος.

Κι εδώ δεν μιλάμε για τα δανεικά την παλιάς τίμιας καθημερινής γειτονιάς του, λίγη ζάχαρη και λίγο αλάτι από το απέναντι νοικοκυριό… Μιλάμε για πολλά …κιλά δανεικά. Μιλάμε για δανεική ζωή. Και πώς να επιστρέψεις πίσω μια ζωή; Αυτά γίνονται μόνο στον κινηματογράφο... αυτό το happy end που βλέπεις στο τέλος..

Λυπάμαι που στο λέω αλλά μόλις την πάτησες. Τι περίμενες; Το λάθος casting σου τινάζει στον αέρα την παραγωγή… Τους πλήρωσες.. τους έκανες φίρμες… τους έφτιαξες και τώρα σου βγάζουν και μια γλώσσα δυο μέτρα.

Παραδέχονται στη μούρη σου ότι «τα φαγανε και εσύ το ανέχεσαι. Λένε ότι και καλά πρέπει να πληρώσουν κάτι αλλά όχι μπουν στους ίδιους όρους με σένα. Σου λένε «αυτά που ξέρεις να τα ξεχάσεις» αλλά οι ίδιοι δεν αλλάζουν τίποτα. Δεχόντουσαν τη ψήφο σου με αντάλλαγμα μια θεσούλα ή μια καλή πληροφορία.

Σε τιγκάρισαν σε ανύπαρκτο χρήμα για να εξασφαλίσουν τη σιωπή σου. Σου πούλησαν μετοχές φούσκες και εσύ το ανέχτηκες γιατί κάτι τσίμπησες από κει.

Τώρα το έργο τελειώνει. Δε διάβασες ποτέ ολόκληρο τον τίτλο γιατί δεν πλήρωσες ποτέ για το εισιτήριο «Μαζί τα φάγαμε… Εσύ πληρώνεις».

Χριστίνα Λαμπίρη* 

* Η Χριστίνα Λαμπίρη είναι δημοσιογράφος και παρουσιάστρια της εκπομπής Super Star