Τι θα έκανα αν ήμουν πρωθυπουργός

Τα πιο κάτω λόγια γράφτηκαν στο προσωπικό μου site τον Φεβρουάριο του 2003. Αναδημοσιεύω τι είχα πει τότε και θα ακολουθήσουν σχόλια στο τέλος:

Thu, February 06, 2003
Αν ήμουν πρωθυπουργός
Σήμερα θα ήθελα να σας πω ορισμένα πράγματα που θα έκανα αν ήμουν πρωθυπουργός αυτής της χώρας. Και επειδή δεν αναμένω να πραγματοποιηθεί στο ελάχιστο αυτό το παιδικό μου όνειρο, μην τρομάξετε και πολύ με αυτά που θα διαβάσετε, διότι δεν θα έχω την ευκαιρία να τα πραγματοποιήσω.
Καταρχάς το πρώτο πράγμα που θα έκανα θα ήταν να κόψω τα περιττά έξοδα και τις μεγάλες απολαβές ορισμένων. Και που αλλού πιο εύκολα από να το κάνει κάποιος αυτό από το ασφαλιστικό.
Άρα το πρώτο πράγμα που θα έκανα είναι να καθιερώσω την ανωτάτη σύνταξη στα όρια του βασικού μισθού. Και αν σας ανησυχεί το πώς θα ζήσουν οι ...συνταξιούχοι, καλύτερα να ρωτάτε πως ζουν αυτοί που παίρνουν το βασικό μισθό. Για αυτούς πρέπει να ανησυχείτε και όχι για τους συνταξιούχους. 

Θα ενοποιούσα όλα τα ταμεία και σύνταξη θα έπαιρναν μόνο όσοι έχουν ανάγκη... ανεξάρτητα από το αν έχουν πληρώσει ή όχι. 

Οι εισφορές που πληρώνονται έχουν κοινωνικό χαρακτήρα και δεν είναι κουμπαράς. Που σημαίνει ότι αν κερδίσεις στο Λοττο δεν δικαιούσαι να πάρεις μια (όταν και άμα μεταπηδήσουμε σε ένα κεφαλοποιητικό σύστημα, αυτό θα αναθεωρηθεί).
Το δεύτερο πράγμα είναι ότι θα μείωνα κατά 15% τις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων και θα μείωνα τουλάχιστον κατά 100.000 τις θέσεις εργασίας. Και επειδή έχω μειώσει τις συντάξεις, δεν θα χρειαστεί να έχω και τόσο μεγάλες εισφορές. Άρα το κέρδος μου από εκεί θα ήταν κάπου 35% τουλάχιστον.
Το επόμενο που θα έκανα θα ήταν να πουλήσω μέσω πλειστηριασμού οτιδήποτε επιχειρήσεις είχα σαν κράτος στην κατοχή μου. Κάτι παρόμοιο έκανε ο πρωθυπουργός της Βραζιλίας μέσα σε ένα απόγευμα. Και μετά από αυτές, σειρά θα είχαν όλα τα κρατικά νοσοκομεία. Μάλιστα σε αυτή την περίπτωση θα τα έδινα και δωρεάν. Είτε στο Ιατρικό Κέντρο ή σε κάποιον άλλο ικανό να τα διαχειριστεί. Το κέρδος θα ήταν ότι κόσμος να έχει πολύ καλύτερες υπηρεσίες και εγώ θα γλίτωνα ένα σωρό λεφτά κάθε χρόνο. Με λίγα λόγια το κέρδος θα ήταν διπλό.
Το επόμενο θα ήταν να καταργήσω όλα τα δημαρχεία στην πόλη των Αθηνών και να κάνω έναν μεγάλο δήμο. Το κέρδος για τους φορολογούμενους σε αυτή την περίπτωση θα είναι τεράστιο. Έχουμε πάνω από 50 δημάρχους στην Αθήνα (βάλτε και τους σύμβουλος και όλη την υπόλοιπη γραφειοκρατία και μαζεύουμε έναν ολόκληρο στρατό) τη στιγμή που η Νέα Υόρκη έχει μόνο έναν. Αμέτρητοι γραφειοκράτες θα έμειναν χωρίς δουλειά. Και επειδή οι δήμαρχοι δεν μπορούν να αποζημιωθούν από το ταμείο αεργίας, δεν θα μου κόστιζε και τίποτα και θα εξοικονομούσα και ενώ σωρό ευρώπουλα. Και βέβαια ίσως θα μπορούσα να ρίξω και τα δημοτικά τέλη... για να μην γκρινιάζει ο κόσμος.
Θα έκλεινα την Ολυμπιακή Αεροπορία και θα μοίραζα δωρεάν τα αεροπλάνα σε 3-5 διαφορετικές εταιρείες που μπορούν να αποδείξουν ότι μπορούν να τα διαχειριστούν. Όχι μόνο θα γλίτωνα € 200 εκατ. το χρόνο, αλλά θα γλίτωνα και από τις απεργίες κάθε τόσο και λιγάκι.
Η αστυνομία δεν θα παρευρισκόταν πια στα γήπεδα τις Κυριακές. Αν οι ομάδες θέλουν κάποια τάξη, ας την πληρώσουν οι ίδιες. Η αστυνομία έχει άλλες δουλειές.
Με τα χρήματα που θα εξοικονομούσα από όλα αυτά και πολλά άλλα, θα έχτιζα μια καινούργια φυλακή με σύγχρονες προδιαγραφές για να έχω κάποιο μέρος να βάλω όλους αυτούς που δικάζονται με αναστολή! Και τότε θα ήθελα να δω πόσοι θα εξακολουθούν να κάνουν αυτά που κάνουν.
Θα καταργούσα τον Άρειo Πάγο και το συμβούλιο της επικράτειας και θα έφτιαχνα ένα καινούργιο ανώτατο δικαστήριο από το μηδέν.
Θα καταργούσα τους επαγγελματίες ενόρκους. Ένορκοι από δω και μπρος θα ήταν όλοι οι ψηφοφόροι που είναι γραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους. Παράλληλα βέβαια θα άλλαζα και όλο το νομικό σύστημα από τη ρίζα του.
Θα έδινα πολλά προνόμια στους πολύτεκνους. Και θα έδινα κατώτατη σύνταξη €700 σε κάθε μητέρα με ανήλικα παιδιά που ο σύζυγος πέθανε σε εργατικό ατύχημα... αυξημένο κατά €200 το μήνα για κάθε επιπλέον παιδί.
Θα διπλασίαζα τον φόρο στα τσιγάρα για να μειωθεί το κάπνισμα (θα γλίτωνα τεράστια λεφτά σε περίθαλψη κάθε χρόνο) και με τα λεφτά που οικονομούσα θα επιδοτούσα την έρευνα και την ανάπτυξη στο πανεπιστημιακό επίπεδο.
Παράλληλα, όλα τα πανεπιστήμια της χώρας θα τα έκανα ανεξάρτητα μη κερδοσκοπικά ιδρύματα... χωρίς να τους δίνω φράγκο! Ο καθένας θα χρεώνει ό,τι θεωρεί απαραίτητο για την διαιώνιση του ιδρύματος. Έτσι λοιπόν οι φοιτητές θα το εκτιμούν περισσότερο και οι διοικήσεις θα έκαναν κουμάντο με βάση τους νόμους της αγοράς. Εννοείται βέβαια ότι θα έπαιρναν υποτροφία και κρατική επιχορήγηση όσοι δεν έχουν λεφτά και είναι καλοί μαθητές.
Όλα τα σχολεία θα περνάγανε στην δικαιοδοσία των τοπικών δήμων... τέρμα το υπουργείο παιδείας και ο οργανισμός σχολικών κτιρίων. Οι δήμοι θα αποφασίζουν κατευθείαν τι χρειάζονται και τι όχι τα σχολεία στην περιοχή τους. Θα έδινα κονδύλια απευθείας σε αυτούς και θα καταργούσα την ενδιάμεση γραφειοκρατία.
Θα μείωνα την φορολογία στις επιχειρήσεις στο 10% από τον πρώτο χρόνο (καταργώντας παράλληλα την προκαταβολή φόρου). Επίσης θα καταργούσα κάθε φόρο προς τρίτους και κάθε χαρτόσημο. Και βέβαια αυτό τον ηλίθιο φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίου. Παράλληλα, όποιος καταδικαστεί για φοροδιαφυγή θα πήγαινε φυλακή χωρίς αναστολή και πληρωμή... στις καινούργιες φυλακές που μόλις θα έφτιαχνα. Με λίγα λόγια θα έπεφτε βούρδουλας.
Θα έδιωχνα όλους τους εφοριακούς και το ΣΔΟΕ και κάθε άλλο χαζό γραφειοκρατικό ανήμπορο όργανο και θα τα έφτιαχναν από την αρχή. Οι εφοριακοί θα οπλοφορούσαν και οι ειδικοί πράκτορες της επιτροπής κεφαλαιαγοράς επίσης.
Αν τρομάξατε μην ανησυχείτε. 

Διότι όχι μόνο δεν θα γίνω πρωθυπουργός, αλλά και δεν θα βρεθεί κανένας σε αυτή τη χώρα με το θάρρος να κάνει αυτά που μόλις διαβάσατε πολύ σύντομα.
Ούτε η ίδια η τρόικα να ήμουν αγαπητέ αναγνώστη!!
Αυτό το άρθρο το αναδημοσιεύω για να καταλάβετε ότι για τα δεινά της Ελλάδος δεν φταίει η τρόικα, αλλά ο κακός μας εαυτός. Πάρα πολλοί με ρωτούν τι θα έκανα σήμερα ενόψει της κατάστασης και αν θα ψήφιζα το μεσοπρόθεσμο σχέδιο κτλ.

Αγαπητέ αναγνώστη, αν είχα έστω και λίγη επιρροή στην όλη υπόθεση που λέγετε Ελλάδα, δεν θα έφταναν εδώ τα πράγματα. Δεν θα είχαμε αυτό το χρέος, δεν θα είχαμε αυτό το δημόσιο τομέα, δεν θα είχαμε ένα δυσλειτουργικό νομικό σύστημα, δεν θα είχαμε αυτή τη πολυνομία και πολλά άλλα.

Θα είχαμε ένα δημοκρατικό σύστημα και όχι ένα πρωθυπουργό-κεντρικό σύστημα, όπου ο εκάστοτε πρωθυπουργός κάνει ότι θέλει. Το νομοθετικό σώμα θα είχε την ευθύνη και την αρμοδιότητα να παίρνει τις μεγάλες αποφάσεις της χώρας και όχι μια κλίκα.

Δεν θα είχαμε δηλαδή φτάσει σε αυτό ο σημείο, διότι θα είχα μεριμνήσει να μην φτάναμε σε αυτό το σημείο.

Κατά τα άλλα, έχω πει πολλές φορές ότι δεν βλέπω κανένα από τα προτεινόμενα σχέδια ικανά να μας λύσουν το πρόβλημα και να καταστούμε βιώσιμοι. Το έχω πει πολλές φορές και νομίζω ότι είμαι ξεκάθαρος.

Η λύση του Ελληνικού ζητήματος περνάει από την δημιουργική λογιστική που μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη χρήση της κεντρικής τράπεζας.

Επίσης απαιτούνται διαγραφές προβληματικών παγίων και ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Αυτό θα έκανα σήμερα αν ήμουν πρωθυπουργός... τίποτε λιγότερο και τίποτα περισσότερο.

Όσον αφορά το μεσοπρόθεσμο σχέδιο και όλα τα άλλα τρελά που διαβάζουμε, όχι δεν θα το ψήφιζα, διότι δεν λύνει το πρόβλημα. 

Το μόνο που κάνει το μεσοπρόθεσμο σχέδιο είναι ότι διαιωνίζει ένα άχρηστο και διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο, που ουδέποτε ήξερε τι έκανε εξαρχής και δεν έχει ιδέα τι θα πρέπει να γίνει σήμερα.

(σημείωση: όχι δεν συμμερίζομαι όλες τις καταστροφολογίες περί του τι θα γίνει αν δεν ψηφιστεί)


george.kesarios@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr

politika-gr