Bόμβες...

Αξίζει να αναδημοσιεύσουμε από την εφημερίδα "Το Παρόν", μέρος του σχετικού άρθρου, για την κατάθεση Τσουκάτου, η οποία είναι ιδιαιτέρως αποκαλυπτική!

Στο υπόμνημα που κατέθεσε ο Θ. Τσουκάτος, στο κεφάλαιο Αποδείξεις, λέει:

«Μετά την αποκάλυψη των γεγονότων επίσημη θέση του Κόμματός μου υπήρξε πως “απ' τα τηρούμενα βιβλία και στοιχεία δεν προκύπτει η κατάθεση του ποσού στο ταμείο”». Αυτό είναι αληθές. Ούτε και θα μπορούσε να προκύπτει απ' τα επίσημα βιβλία.

Είναι γνωστό στους “παροικούντες στην Ιερουσαλήμ” πως άλλη η εικόνα των βιβλίων και άλλη η πραγματικότητα του ταμείου. Η νέα ηγεσία όμως του κόμματος όφειλε να ζητήσει τ' ανεπίσημα στοιχεία της αντίστοιχης περιόδου και να μιλήσει καθαρά με τα πρόσωπα που ασχολούνταν με τα οικονομικά.
Πάνω απ' όλα -θεωρώ- έπρεπε να ακούσει και μένα.

Γνωρίζουν οι πάντες άριστα πως καμιά μεγάλη χορηγία (άνω του τότε νομίμου ορίου των 10.000.000 δρχ. και σήμερα των 15.000 ευρώ), δεν αναγραφόταν στα επίσημα βιβλία. Αν συνέβαινε, τα βιβλία θ' απορρίπτονταν κατά τον νόμιμο έλεγχό τους απ' τη Βουλή και οι συνέπειες θα 'ταν -πέραν των ποινικών κυρώσεων για την παραβίαση του σχετικού νόμου για τη χρηματοδότηση των κομμάτων- η μείωση κατά 50% της ετήσιας κρατικής χορηγίας (σήμερα 22 εκατομμύρια ευρώ).
Άλλωστε και οι μεγάλοι χρηματοδότες έθεταν ως προϋπόθεση τη διακριτικότητα και την ανωνυμία, για προφανείς λόγους αλλά και γιατί σχεδόν όλοι χρηματοδοτούσαν ταυτόχρονα και τα δύο μεγάλα κόμματα.

Απόδειξη της ανωτέρω αλήθειας αποτελεί το γεγονός πως καμιά μεγάλη χρηματική ενίσχυση κόμματος, άνω του νομίμου ορίου, έχει αναγραφεί ποτέ στα επίσημα κομματικά βιβλία.

Πρέπει όμως να εθελοτυφλεί κανείς για να συμπεράνει εξ αυτού πως ποτέ δεν έγιναν μεγάλες οικονομικές ενισχύσεις -πολύ πάνω όχι μόνον του νομίμου ορίου αλλά και του επίμαχου ποσού του 1.000.000 μάρκων- προερχόμενες από πολύ σημαντικούς χρηματοδότες. Δηλαδή να νομίζει, κλείνοντας τα μάτια στην πραγματικότητα, πως είμαστε η μοναδική χώρα της Ευρώπης που τα κόμματα εξουσίας ποτέ δεν ενισχύθηκαν προεκλογικά με χορηγία άνω των 15.000 ευρώ (!)

Εξ ετέρου ούτε στα έξοδα εγγράφεται ποτέ το σύνολο των τεράστιων ποσών για τη μετακίνηση των ετεροδημοτών, συγκεντρώσεις, διαφήμιση κ.λπ., απλά γιατί τα έσοδα και τα έξοδα έπρεπε να 'ναι ισοσκελισμένα στο ελάχιστο νόμιμο όριο.
Όποιος λοιπόν επικαλείται τα βιβλία και τα επίσημα στοιχεία, το πράττει όλως προσχηματικά, σταθμίζοντας πως η ομολογία της αλήθειας θα 'χει μεγαλύτερο πολιτικό κόστος απ' τη συντήρηση ενός “κατά συνθήκη ψεύδους”.