"Πρώην … γορίλας ο «πατερούλης» της Βουλγαρίας"

"Το σπίτι του στην Μπάνκια, το κοσμοπολίτικο προάστιο λίγο έξω από τη Σόφια, θυμίζει σκηνικό από τον «Νονό».Ένα πανύψηλο τείχος γύρω γύρω, μια θωρακισμένη είσοδος, καμιά 20αριά μαύρες λιμουζίνες παρκαρισμένες στη σειρά. Στον κήπο, αρκετοί μπράβοι, οπλισμένοι σαν αστακοί, φρουρούν το «αφεντικό», που κάθεται σε μια αιώρα. Πρόσωπο «πολεμικό», μαλλιά κοντά, τύπος αθλητικός. Το όνομα του Μπόικο Μπορίσοφ.

Ο μεγάλος νικητής των βουλευτικών εκλογών στη Βουλγαρία και ο αυριανός πρωθυπουργός επί σκηνής. Δήμαρχος της Σόφιας μέχρι σήμερα, ίδρυσε μόλις πριν από τρία χρόνια το κόμμα του - τους Πολίτες για την Ευρωπαϊκή Ανάπτυξη της Βουλγαρίας. Από τότε δεν έχασε εκλογική αναμέτρηση. Η νίκη του δεξιού κόμματος του Μπορίσοφ ήταν προδιαγεγραμμένη. Αλλωστε, είχε νικήσει, κάνοντας... περίπατο, και στις ευρωεκλογές.

Με τη διαφθορά να έχει σπάσει κάθε ρεκόρ, οι κυβερνώντες, μέχρι σήμερα, Σοσιαλιστές καταβαραθρώθηκαν και οι Βούλγαροι ανέθεσαν σε έναν νέο «Πατερούλη» τη σωτηρία τους. «Ως προσωπικότητα πιο σκληρός και από τους σκληρούς, ο Μπορίσοφ δεν ήθελε και πολύ να κατακτήσει το εκλογικό σώμα στη Βουλγαρία» έγραψε χαρακτηριστικά η «Μοντ». «Έπειτα από 20 χρόνια μιας ταραγμένης μετακομμουνιστικής περιόδου κυριαρχίας της μαφίας, της διαφθοράς και της φτώχειας, ο πληθυσμός επιζητεί έναν θεόσταλτο ηγέτη να βάλει τάξη, την οποία ελπίζει ότι θα φέρει αυτός ο χαρισματικός Μινώταυρος», σημειώνει η γαλλική εφημερίδα. «Είμαι άνθρωπος της τάξης, έχω έναν άμεσο τρόπο να επικοινωνώ με τον κόσμο, θα προωθήσω με θάρρος τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις» διαβεβαιώνει ο Μπορίσοφ.

Ο «προστάτης»
Το 1991 ανέλαβε μάλιστα την ασφάλεια του Ζίφκωφ - του ανθρώπου που κυβέρνησε τη Βουλγαρία από το 1954 ως το 1989 και ανατράπηκε μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Το 1999 ο Μπορίσοφ δεν είχε κανένα πρόβλημα να αναλάβει την προστασία του πρώην βασιλιά Συμεών Σαξκομπουργκότσκι, που επέστρεψε από την εξορία για να γίνει πρωθυπουργός το 2001. Τότε οι Βούλγαροι του κόλλησαν το πρώτο του παρατσούκλι: «Ο Μπάτμαντου βασιλιά», γιατί φορούσε πάντα ένα μαύρο δερμάτινο σακάκι και ήταν συνεχώς δίπλα στον πρωθυπουργό. Σε αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες του, ο Συμεών έκανε τον Μπορίσοφ... στρατηγό της αστυνομίας. Στο διάστημα αυτό, το οργανωμένο έγκλημα θέριεψε στη Σόφια. Οπως λέει ο γερμανός δημοσιογράφος Γιούργκεν Ροθ, ο οποίος έχει μελετήσει πολύ καλά την ανατολικοευρωπαϊκή μαφία και έχει γράψει το βιβλίο «Οι νέοι δαίμονες», το όνομα του Μπορίσοφ βρέθηκε πολλές φορές μπλεγμένο σε φακέλους που αφορούσαν μαφιόζικες δραστηριότητες, αλλά ουδέποτε ανακρίθηκε. Σύμφωνα με έρευνα της Ε.Ε. τον Μάιο του 2006, «το οργανωμένο έγκλημα είχε εκτελέσει στη Βουλγαρία πάνω από 150 συμβόλαια θανάτου, χωρίς να καταδικαστεί ουδείς». Πολλά από τα συμβόλαια αυτά «εκτελέστηκαν» στη διάρκεια της θητείας του Μπορίσοφ, αν και ο ίδιος αρνείται κάθε ανάμειξη... Οι συμπατριώτες του κυκλοφόρησαν και ανέκδοτα γα τη θυελλώδη ερωτική του ζωή. «Δεν υπάρχουν λεσβίες στη Βουλγαρία, αλλά μόνο γυναίκες που δεν έχουν συναντήσει ακόμη τον Μπορίσοφ»...Το αμερικάνικο περιοδικό «Κογκρέσιοναλ Κουόρτερλι» δημοσίευσε έκθεση της αμερικάνικης εγκληματολογικής υπηρεσίας το 2005, που χαρακτηρίζει τον Μπορίσοφ «επιχειρηματικό εταίρο και πρώην συνεργάτη μερικών εκ των μεγαλύτερων γκάγκστερ της Βουλγαρίας».

Η «έφοδος»
Το 2005, ο «υπερ-μπάτσος» σκέφτηκε να μεταπηδήσει στην πολιτική. Κατέκτησε με... έφοδο τη δημαρχία της Σόφιας και το 2007 επανεξελέγη πανηγυρικά. Το νέο παρατσούκλι που του κόλλησαν; «Ο Μεγάλος Αδελφός», καθώς παρακολουθούσε τους πάντες και τα πάντα στην πρωτεύουσα.
Ο Μπορίσοφ διαψεύδει πάντως όλες τις κατηγορίες, τις οποίες αποδίδει στους... κομμουνιστές. «Οι κομμουνιστές λένε χονδροειδή ψέματα για μένα. Έχω λάβει επιστολές από όλον τον κόσμο - τη CΙΑ, το FΒΙ και δεκάδες αρχηγούς κρατών - για τη δράση μου ενάντια στο οργανωμένο έγκλημα, το εμπόριο ναρκωτικών και λευκής σαρκός» λέει ο Μπορίσοφ μιλώντας στο γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ».

Αυτή είναι «η τραγωδία της βουλγαρικής κοινωνίας σήμερα», όπως σημειώνει ο δημοσιογράφος Γιούργκεν Ροθ. «Μια κοινωνία που στηρίζεται στην αδιάλειπτη διακυβέρνηση από ένα σύμπλεγμα πολιτικών, οικονομικών και εγκληματικών κύκλων». Σύμφωνα με τον Ροθ, το σύμπλεγμα αυτό, δυστυχώς, το ανέχονται αφελείς Ευρωπαίοι πολιτικοί..

Το ποντίκι