Δυνατότητα χρήσης κινητών τηλεφώνων κατά την πτήση

Πηγή: RAPID
Τον Απρίλιο του 2008 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θέσπισε κανόνες που αφορούν την εναρμόνιση των όρων για την επιτυχή εισαγωγή, σε πανευρωπαϊκή κλίμακα, υπηρεσιών κινητών επικοινωνιών εν πτήσει. Χάρη στις υπηρεσίες αυτές, επιχειρηματίες και καταναλωτές θα μπορούν με ασφάλεια να δέχονται και να πραγματοποιούν κλήσεις και μηνύματα από τα κινητά τους τηλέφωνα ενόσω πετούν στον ευρωπαϊκό εναέριο χώρο.
Τούτο σημαίνει ότι το 90% των επιβατών αεροπορικών μεταφορών στην Ευρώπη που ταξιδεύουν με τα κινητά τους τηλέφωνα θα μπορούν να παραμένουν σε επαφή κατά τη διάρκεια των πτήσεων.
Οι κανόνες αυτοί επέτρεψαν σε δύο παροχείς υπηρεσιών κινητών επικοινωνιών κατά την πτήση στα αεροπλάνα, την OnAir (Γενεύη) και την AeroMobile (Λονδίνο), να αρχίσουν τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες στην Ευρώπη. Οι ως άνω παροχείς συνδέθηκαν με αεροπορικές εταιρείες που ενδιαφέρονται να παράσχουν ανάλογες υπηρεσίες στους επιβάτες τους.
Επί του παρόντος, τρεις ευρωπαϊκές εταιρείες – η Ryanair (Ιρλανδία), η TAP (Πορτογαλία) και η bmi (Ηνωμένο Βασίλειο) – κλιμακώνουν σταδιακά την παροχή της εν λόγω υπηρεσίας στους στόλους τους: 27 αεροσκάφη έχουν ήδη εξοπλιστεί δεόντως και ο αριθμός τους αναμένεται να διπλασιαστεί μέχρι το τέλος του 2009. Πρόκειται για πολλά υποσχόμενο αρχικό στάδιο και αξίζει να σημειωθεί ότι παράλληλα πραγματοποιούνται τεχνικές δοκιμές σε άλλες αεροπορικές εταιρείες.

Στο μεταξύ, οι αεροπορικές εταιρείες οριστικοποιούν τους όρους υπό τους οποίους οι επιβάτες θα μπορούν να χρησιμοποιούν το τηλέφωνό τους στη διάρκεια της πτήσης στο αεροσκάφος έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η κατά το δυνατό ευρύτερη αποδοχή της νέας υπηρεσίας εκ μέρους των καταναλωτών, ενώ παράλληλα αναλύουν σε ποιο βαθμό γίνεται χρήση της υπηρεσίας αυτής στα αεροσκάφη που έχουν ήδη δεόντως εξοπλιστεί. Από τα πλέον πρόσφατα δεδομένα προκύπτει ότι η τιμή των υπηρεσιών κυμαίνεται από 1,60 ευρώ το λεπτό για φωνητική τηλεφωνία και από 0,43 ευρώ για μηνύματα με τη μορφή κειμένου, ανάλογα με τον επίγειο παροχέα κινητών τηλεφωνικών υπηρεσιών που χρησιμοποιεί ο εκάστοτε επιβάτης.
Η Επιτροπή ανέλαβε ρυθμιστική δράση το 2008, με στόχο να επιτρέψει την ασφαλή παροχή κινητών επικοινωνιών κατά τη διάρκεια της πτήσης στα αεροσκάφη σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την παροχή ανάλογων υπηρεσιών εκ μέρους των επιχειρήσεων σε πτήσεις που συχνά διασχίζουν περισσότερα από ένα σύνορα. Προς τούτο απαιτήθηκαν τρία στάδια:
να εξασφαλιστεί ότι η χρήση του αντίστοιχου ειδικού εξοπλισμού στα αεροσκάφη – συμπεριλαμβανομένων των συσκευών των επιβατών – δεν προκαλεί παρεμβολές στον τεχνικό εξοπλισμό και στα συστήματα του αεροσκάφους·
να εξασφαλιστεί ότι ο κινητός εξοπλισμός δεν προκαλεί παρεμβολές στα επίγεια δίκτυα κινητών επικοινωνιών και ότι συνδέεται αποκλειστικά στο σταθμό βάσης του αεροσκάφους που επικοινωνεί με τα επίγεια δίκτυα μέσω δορυφόρου·
να εξασφαλιστούν κοινοί κανόνες και πρότυπα ώστε οι σταθμοί βάσης στα αεροσκάφη να έχουν λάβει έγκριση για λειτουργία όσο το αεροσκάφος υπερίπταται διαφόρων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ευρωπαϊκή προσέγγιση χρησίμευσε ως μοντέλο για χρήσεις σε άλλες περιοχές. Πολλές αεροπορικές εταιρείες εκτός Ευρώπης (συμπεριλαμβανομένων των Qantas, Emirates, Malaysian Airlines, Royal Jordanian, Wataniya, Virgin Australia) πραγματοποιούν δοκιμές για το σύστημα ή ήδη το προσφέρουν, με 40 αεροσκάφη κατάλλληλα εξοπλισμένα. Άλλες αεροπορικές εταιρείες έχουν εκδηλώσει ανάλογες προθέσεις. Η παγκόσμια επικράτηση του προτύπου GSM (που σήμερα χρησιμοποιείται περίπου από 3 δισεκατομμύρια ανθρώπους) καθιστά το συγκεκριμένο μοντέλο επιχειρηματικής δραστηριότητας ελκυστικό, δεδομένου ότι οι επιβάτες δύνανται να χρησιμοποιούν το συνηθισμένο κινητό τηλέφωνό τους.