Γιάννης Πρετεντέρης
Μιλώντας στη Βουλή η Γραμματέας του ΚΚΕ αναφέρθηκε σε κάποια απόπειρα«ποινικοποίησης της κομμουνιστικής ιδεολογίας».Προσωπικά δεν έχω αντιληφθεί κάτι τέτοιο. Και άλλωστε είμαι βέβαιος πως αν εκδηλωνόταν, θα έβρισκε αντίθετους εκατομμύρια δημοκρατικούς πολίτες- οι οποίοι (κατά τα άλλα) δεν αισθάνονται την παραμικρή συνάφεια με το ΚΚΕ. Αλλά για την οικονομία της συζήτησης θα δεχτώ ότι η Γραμματέας έχει δίκιο. Και ότι κάποιοι, κάπου, για αδιευκρίνιστους λόγους, θέλουν «να ποινικοποιήσουν την κομμουνιστική ιδεολογία».
Ε, λοιπόν, αυτοί οι ακατονόμαστοι τύποι δεν χρειάζεται να ψάξουν πολύ για δικαιολογίες. Αρκεί να διαβάσουν την τελευταία αγόρευση της Παπαρήγαστη Βουλή.
Η οποία υποστήριξε τα εξής:
Πρώτον,ότι «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη».Αρα, το ΚΚΕ δεν αναγνωρίζει καμία άλλη έννομη τάξη από αυτή που το ίδιο προσδιορίζει (εξ ονόματος των«εργατών») ως«δίκιο».
Δεύτερον,ότι «υποστηρίζουμε όλες τις μορφές πάλης». Αρα το ΚΚΕ δεν αναγνωρίζει κανέναν περιορισμό στην πολιτική του δραστηριότητα, ούτε καν αυτούς που προκύπτουν από το Σύνταγμα και τους νόμους.
Τρίτον,ότι «όταν ο γαλλικός λαός μπήκε μέσα στη Βαστίλλη, δεν ζήτησε την άδεια της Μαρίας Αντουανέτας».Αρα για το ΚΚΕ η σημερινή ελληνική δημοκρατική πολιτεία ουδεμία ουσιώδη διαφορά έχει από την απολυταρχία των Βουρβόνων. Με άλλα λόγια, η Γραμματέας του ΚΚΕ υπερασπίζεται το επαναστατικό δικαίωμα του κόμματός της να κάνει ό,τι γουστάρει, αγνοώντας ότι ζει σε μια πολιτεία της οποίας η δημοκρατική συγκρότηση οφείλει να προστατεύει και το ΚΚΕ αλλά και τους αντιπάλους του ΚΚΕ.
Για να το πω στη δική τους γλώσσα, στη δημοκρατία μας η ελευθερία και τα δικαιώματα του εργάτη ισούνται με την ελευθερία και τα δικαιώματα του αστού, συνεπώς κατοχυρώνονται και οι δύο.
Το ερώτημα είναι απλό: τι πιστεύει το ίδιο το ΚΚΕ; Κινείται ή δεν κινείται μέσα στο πλαίσιο αυτής της δημοκρατίας;
Αν θεωρεί πως κινείται, κανένα πρόβλημα, αλλά τότε δεν ισχύουν αυτά που λέει η Γραμματέας.
Αν θεωρεί πως δεν κινείται, τότε μόνο του ανοίγει τον ασκό του Αιόλου. Αλλά είτε μέσα θα είναι είτε έξω. Επειδή δεν υπάρχει«δημοκρατία α λα καρτ»και επειδή στη δημοκρατία δεν υπάρχουν«περιούσια κόμματα» .
Ο καθένας μιλάει για πάρτη του και το δίκιο του κρίνεται από όλους, με τις διαδικασίες που κρίνονται όλοι. Ασφαλώς να μην ποινικοποιείται η κομμουνιστική ιδεολογία. Αλλά όχι και να μας τη φορέσουν καπέλο με το ζόρι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου