«Μα υπάρχουν φροντιστήρια και στη χώρα σας;» ρωτούσε το 2005 εκπαιδευτικός συντάκτης μεγάλης ιαπωνικής εφημερίδας ο οποίος είχε προσκληθεί από έλληνες φροντιστές να δώσει μια διάλεξη.
Δεν ήταν ο μόνος. Με παρόμοιο τρόπο αντέδρασαν γερμανοί φροντιστές των Νachhilfe και οι Γάλλοι της Soutien Scolaire σε ευρωπαϊκή συνάντηση φροντιστών από χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μεταξύ των οποίων- ναι- βρίσκονταν και Ελληνες.
Τι συμβαίνει;...Ολοι ξέρουν ότι στην Ελλάδα τα φροντιστήρια όχι απλά υπάρχουν αλλά είναι από τις λίγες επιχειρήσεις που δεν έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση. Απλώς ως τώρα για να ανοίξει κάποιος φροντιστήριο έπρεπε.....να είναι εκπαιδευτικός, ενώ και η άδεια είναι προσωπική. Αυτό μπέρδευε τους ξένους, που γνώριζαν τα φροντιστήρια αλλιώς: ως μεγάλες (ή μικρότερες) εκπαιδευτικές επιχειρήσεις που προσλάμβαναν μεν εκπαιδευτικούς αλλά οι ιδιοκτήτες τους μπορούσαν να είναι απλώς επιχειρηματίες.
Το καθεστώς αυτό ισχύει πλέον και στην Ελλάδα αφού η χώρα προσαρμόστηκε στα ισχύοντα στην Ευρώπη αναβαθμίζοντας τα φροντιστήρια. Ετσι, σύμφωνα με τροπολογία που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο για το πολιτικό άσυλο που κατατέθηκε στη Βουλή, μπορούν πλέον να ιδρύουν φροντιστήρια και νομικά πρόσωπα.
Αυτό σημαίνει ότι εταιρείες εκπαίδευσης από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης μπορούν να ιδρύουν φροντιστήρια στη χώρα μας.
Το θέμα των φροντιστηρίων και του τρόπου λειτουργίας τους αποτελεί ένα πανευρωπαϊκό πρόβλημα. Ηδη στη Γερμανία κυοφορείται νόμος για τον έλεγχο των 4.500
Νachhilfe που λειτουργούν στη χώρα, ενώ οι Αγγλοι και οι Γάλλοι έχουν ήδη θέσει κανόνες για την εκτεταμένη φοροδιαφυγή των ιδιαιτέρων μαθημάτων και την πιστοποίηση των διδασκόντων. Η παγκόσμια «σκιώδης εκπαίδευση», όπως υπογραμμίζει ο καθ΄ ύλην αρμόδιος της UΝΕSCΟ κ. Μark Βray, «δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται πλέον ως ένα ζιζάνιο που εισβάλλει σε έναν τακτοποιημένο κήπο!».
Ναι μεν αλλά από φροντιστές
«Οι αλλαγές στη λειτουργία των φροντιστηρίων στην Ελλάδα αποτελούν μια θετική εξέλιξη» λέει στο «Βήμα» ο φροντιστής και συντονιστής της ευρωπαϊκής «ομάδας» φροντιστών κ. Γ. Χατζητέγας. «Οι οργανωμένοι φροντιστές θα το αντιμετωπίσουν ως μια πρόκληση ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού του κλάδου. Φυσικά σε μικρές επιχειρήσεις μπορεί να δημιουργήσει μια μικρή πίεση» συμπληρώνει.
Προσθέτει βέβαια ότι πρέπει να ξεκαθαριστεί από το υπουργείο Παιδείας αν τα φροντιστήρια με τη νέα μορφή τους θα μπορούν να έχουν «πολλαπλές άδειες». Να λειτουργούν, δηλαδή, υπό την ίδια διεύθυνση τμήματα ξένων γλωσσών, πληροφορικής ή άλλων διαφορετικών επιστημονικών πεδίων, κάτι για το οποίο σήμερα ισχύουν περιορισμοί.
Πάντως η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Ελλάδος (ΟΙΕΛΕ) ζήτησε απόσυρση της διάταξης για τα φροντιστήρια που κατατέθηκε στη Βουλή. «Ενδεχόμενη ψήφιση της τροπολογίας συνεπάγεται στην ουσία την ελεύθερη ίδρυση, χωρίς προϋποθέσεις, από οποιονδήποτε επιχειρηματία, φροντιστηρίων και Κέντρων Ξένων Γλωσσών» αναφέρεται σε ανακοίνωση της ΟΙΕΛΕ. «Ταυτόχρονα επιτρέπει στους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων να ανοίξουν φροντιστήριααλλοιώνοντας με αυτόν τον τρόπο δραματικά τον χαρακτήρα των ιδιωτικών σχολείων. Η βίαιη φροντιστηριοποίηση της εκπαίδευσης συνιστά άμεσο κίνδυνο για τη μετατροπή του εκπαιδευτικού αγαθού σε εμπορεύσιμο προϊόν και του εκπαιδευτικού λειτουργού σε χειραγωγήσιμο υπάλληλο επιχείρησης υπό την εποπτεία της αγοράς» καταλήγει η ανακοίνωση.
Η ιαπωνική αυτοκρατορία πάει... Ηλιούπολη
Ηδη στην Ελλάδα η αγορά ανοίγει. Οπως αναφέρουν εκπαιδευτικοί, στην Ηλιούπολη άνοιξε παράρτημα της μεγαλύτερης αυτοκρατορίας φροντιστηρίων στον κόσμο, της γιαπωνέζικης Κουμόν. Πρόκειται για μια εταιρεία με 25.000 φροντιστήρια σε 45 χώρες. Στην Ελλάδα λειτουργεί μόνο τμήματα εκμάθησης μαθηματικών, από την απλή πρόσθεση ως πανεπιστημιακού επιπέδου, με έναν νέο τρόπο διδασκαλίας.
Πρέπει να σημειωθεί ότι, ενώ στη Δύση τα φροντιστήρια λειτουργούν ως μέσο για να «μπούμε» στο πανεπιστήμιο, στην Ιαπωνία θεωρούνται απαραίτητο συμπλήρωμα του σχολείου. Σε όλη τη χώρα λειτουργούν πάνω από 50.000 φροντιστήρια, με τζίρο που φτάνει τα 10 τρισ. γεν (περί τα 70 δισ. ευρώ).
Το ποσό αυτό μοιράζονται 20 μεγάλες φροντιστηριακές αλυσίδες. Η μεγαλύτερη από αυτές είναι το Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο Κουμόν με 1,5 εκατομμύριο μαθητές.
«Τεράστιες εταιρείες που παρέχουν εκπαιδευτικές υπηρεσίες έχουν εισχωρήσει ήδη στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες,χωρίς αυτές να είναι έτοιμες να τις ενσωματώσουν ή να τις ελέγξουν» λέει ο κ. Χατζητέγας. «Η Ευρώπη τώρα φτιάχνει το νομικό της πλαίσιο στην πιστοποίηση και στον έλεγχο των φροντιστηρίων ώστε να αντιμετωπίσει τυχόν πειρατικές επιχειρήσεις» λέει.
Ηδη πριν από επτά χρόνια η μεγάλη αλυσίδα αμερικανικών εκπαιδευτικών υπηρεσιών Συμβάν έχει ανοίξει περισσότερα από 1.000 φροντιστήρια στη χώρα. «Η αναστάτωση έχει εξαπλωθεί παντού» λέει ο κ. Χατζητέγας.
ΤΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ
Στην Αυστρία, τα περισσότερα φροντιστηριακά μαθήματα παίρνουν τη μορφή ένας προς έναν στο σπίτι, στα οποία οι φροντιστές είναι φοιτητές πανεπιστημίων, συνταξιούχοι και καθηγητές εν ενεργεία. Κανονισμοί για τους δημόσιους λειτουργούς απαγορεύουν στους δασκάλους να κάνουν μαθήματα σε μαθητές από το σχολείο τους.
Στην Ινδία δεν υπάρχει εθνική πολιτική που να ρυθμίζει τα φροντιστηριακά μαθήματα, αλλά ορισμένες πολιτείες έχουν κανονισμούς, οι περισσότεροι από τους οποίους απαγορεύουν στους καθηγητές του σχολείου να κάνουν φροντιστήρια.
Στην Πορτογαλία, οι Αρχές το 1999 πέρασαν έναν κανονισμό για τη «συσσώρευση δημόσιων λειτουργιών με ιδιωτικές δραστηριότητες» στον εκπαιδευτικό τομέα. Αδεια για τέτοια συσσώρευση καθηκόντων θα μπορούσε μόνο να δοθεί όταν «η ιδιωτική δραστηριότητα, όταν εκτελείται από τον αιτούντα παρόμοια ή ίδιου περιεχομένου με τις δημόσιες λειτουργίες, να μην απευθύνεται στους ίδιους μαθητές».
Στη Βρετανία, για τις περισσότερες μορφές φροντιστηρίου στην αγορά «ο καθένας θα μπορούσε να θέσει τον εαυτό του ως φροντιστή χωρίς να έχει καθόλου σχετικά προσόντα ή εμπειρία». Ωστόσο, η κυβερνητική πρωτοβουλία Μaking Good Ρrogress έχει εκτεταμένους κανονισμούς για το ποιος μπορεί να προσληφθεί ως φροντιστής και πόσο θα πρέπει να πληρώνεται.
πηγη ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν ήταν ο μόνος. Με παρόμοιο τρόπο αντέδρασαν γερμανοί φροντιστές των Νachhilfe και οι Γάλλοι της Soutien Scolaire σε ευρωπαϊκή συνάντηση φροντιστών από χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μεταξύ των οποίων- ναι- βρίσκονταν και Ελληνες.
Τι συμβαίνει;...Ολοι ξέρουν ότι στην Ελλάδα τα φροντιστήρια όχι απλά υπάρχουν αλλά είναι από τις λίγες επιχειρήσεις που δεν έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση. Απλώς ως τώρα για να ανοίξει κάποιος φροντιστήριο έπρεπε.....να είναι εκπαιδευτικός, ενώ και η άδεια είναι προσωπική. Αυτό μπέρδευε τους ξένους, που γνώριζαν τα φροντιστήρια αλλιώς: ως μεγάλες (ή μικρότερες) εκπαιδευτικές επιχειρήσεις που προσλάμβαναν μεν εκπαιδευτικούς αλλά οι ιδιοκτήτες τους μπορούσαν να είναι απλώς επιχειρηματίες.
Το καθεστώς αυτό ισχύει πλέον και στην Ελλάδα αφού η χώρα προσαρμόστηκε στα ισχύοντα στην Ευρώπη αναβαθμίζοντας τα φροντιστήρια. Ετσι, σύμφωνα με τροπολογία που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο για το πολιτικό άσυλο που κατατέθηκε στη Βουλή, μπορούν πλέον να ιδρύουν φροντιστήρια και νομικά πρόσωπα.
Αυτό σημαίνει ότι εταιρείες εκπαίδευσης από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης μπορούν να ιδρύουν φροντιστήρια στη χώρα μας.
Το θέμα των φροντιστηρίων και του τρόπου λειτουργίας τους αποτελεί ένα πανευρωπαϊκό πρόβλημα. Ηδη στη Γερμανία κυοφορείται νόμος για τον έλεγχο των 4.500
Νachhilfe που λειτουργούν στη χώρα, ενώ οι Αγγλοι και οι Γάλλοι έχουν ήδη θέσει κανόνες για την εκτεταμένη φοροδιαφυγή των ιδιαιτέρων μαθημάτων και την πιστοποίηση των διδασκόντων. Η παγκόσμια «σκιώδης εκπαίδευση», όπως υπογραμμίζει ο καθ΄ ύλην αρμόδιος της UΝΕSCΟ κ. Μark Βray, «δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται πλέον ως ένα ζιζάνιο που εισβάλλει σε έναν τακτοποιημένο κήπο!».
Ναι μεν αλλά από φροντιστές
«Οι αλλαγές στη λειτουργία των φροντιστηρίων στην Ελλάδα αποτελούν μια θετική εξέλιξη» λέει στο «Βήμα» ο φροντιστής και συντονιστής της ευρωπαϊκής «ομάδας» φροντιστών κ. Γ. Χατζητέγας. «Οι οργανωμένοι φροντιστές θα το αντιμετωπίσουν ως μια πρόκληση ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού του κλάδου. Φυσικά σε μικρές επιχειρήσεις μπορεί να δημιουργήσει μια μικρή πίεση» συμπληρώνει.
Προσθέτει βέβαια ότι πρέπει να ξεκαθαριστεί από το υπουργείο Παιδείας αν τα φροντιστήρια με τη νέα μορφή τους θα μπορούν να έχουν «πολλαπλές άδειες». Να λειτουργούν, δηλαδή, υπό την ίδια διεύθυνση τμήματα ξένων γλωσσών, πληροφορικής ή άλλων διαφορετικών επιστημονικών πεδίων, κάτι για το οποίο σήμερα ισχύουν περιορισμοί.
Πάντως η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Ελλάδος (ΟΙΕΛΕ) ζήτησε απόσυρση της διάταξης για τα φροντιστήρια που κατατέθηκε στη Βουλή. «Ενδεχόμενη ψήφιση της τροπολογίας συνεπάγεται στην ουσία την ελεύθερη ίδρυση, χωρίς προϋποθέσεις, από οποιονδήποτε επιχειρηματία, φροντιστηρίων και Κέντρων Ξένων Γλωσσών» αναφέρεται σε ανακοίνωση της ΟΙΕΛΕ. «Ταυτόχρονα επιτρέπει στους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων να ανοίξουν φροντιστήριααλλοιώνοντας με αυτόν τον τρόπο δραματικά τον χαρακτήρα των ιδιωτικών σχολείων. Η βίαιη φροντιστηριοποίηση της εκπαίδευσης συνιστά άμεσο κίνδυνο για τη μετατροπή του εκπαιδευτικού αγαθού σε εμπορεύσιμο προϊόν και του εκπαιδευτικού λειτουργού σε χειραγωγήσιμο υπάλληλο επιχείρησης υπό την εποπτεία της αγοράς» καταλήγει η ανακοίνωση.
Η ιαπωνική αυτοκρατορία πάει... Ηλιούπολη
Ηδη στην Ελλάδα η αγορά ανοίγει. Οπως αναφέρουν εκπαιδευτικοί, στην Ηλιούπολη άνοιξε παράρτημα της μεγαλύτερης αυτοκρατορίας φροντιστηρίων στον κόσμο, της γιαπωνέζικης Κουμόν. Πρόκειται για μια εταιρεία με 25.000 φροντιστήρια σε 45 χώρες. Στην Ελλάδα λειτουργεί μόνο τμήματα εκμάθησης μαθηματικών, από την απλή πρόσθεση ως πανεπιστημιακού επιπέδου, με έναν νέο τρόπο διδασκαλίας.
Πρέπει να σημειωθεί ότι, ενώ στη Δύση τα φροντιστήρια λειτουργούν ως μέσο για να «μπούμε» στο πανεπιστήμιο, στην Ιαπωνία θεωρούνται απαραίτητο συμπλήρωμα του σχολείου. Σε όλη τη χώρα λειτουργούν πάνω από 50.000 φροντιστήρια, με τζίρο που φτάνει τα 10 τρισ. γεν (περί τα 70 δισ. ευρώ).
Το ποσό αυτό μοιράζονται 20 μεγάλες φροντιστηριακές αλυσίδες. Η μεγαλύτερη από αυτές είναι το Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο Κουμόν με 1,5 εκατομμύριο μαθητές.
«Τεράστιες εταιρείες που παρέχουν εκπαιδευτικές υπηρεσίες έχουν εισχωρήσει ήδη στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες,χωρίς αυτές να είναι έτοιμες να τις ενσωματώσουν ή να τις ελέγξουν» λέει ο κ. Χατζητέγας. «Η Ευρώπη τώρα φτιάχνει το νομικό της πλαίσιο στην πιστοποίηση και στον έλεγχο των φροντιστηρίων ώστε να αντιμετωπίσει τυχόν πειρατικές επιχειρήσεις» λέει.
Ηδη πριν από επτά χρόνια η μεγάλη αλυσίδα αμερικανικών εκπαιδευτικών υπηρεσιών Συμβάν έχει ανοίξει περισσότερα από 1.000 φροντιστήρια στη χώρα. «Η αναστάτωση έχει εξαπλωθεί παντού» λέει ο κ. Χατζητέγας.
ΤΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ
Στην Αυστρία, τα περισσότερα φροντιστηριακά μαθήματα παίρνουν τη μορφή ένας προς έναν στο σπίτι, στα οποία οι φροντιστές είναι φοιτητές πανεπιστημίων, συνταξιούχοι και καθηγητές εν ενεργεία. Κανονισμοί για τους δημόσιους λειτουργούς απαγορεύουν στους δασκάλους να κάνουν μαθήματα σε μαθητές από το σχολείο τους.
Στην Ινδία δεν υπάρχει εθνική πολιτική που να ρυθμίζει τα φροντιστηριακά μαθήματα, αλλά ορισμένες πολιτείες έχουν κανονισμούς, οι περισσότεροι από τους οποίους απαγορεύουν στους καθηγητές του σχολείου να κάνουν φροντιστήρια.
Στην Πορτογαλία, οι Αρχές το 1999 πέρασαν έναν κανονισμό για τη «συσσώρευση δημόσιων λειτουργιών με ιδιωτικές δραστηριότητες» στον εκπαιδευτικό τομέα. Αδεια για τέτοια συσσώρευση καθηκόντων θα μπορούσε μόνο να δοθεί όταν «η ιδιωτική δραστηριότητα, όταν εκτελείται από τον αιτούντα παρόμοια ή ίδιου περιεχομένου με τις δημόσιες λειτουργίες, να μην απευθύνεται στους ίδιους μαθητές».
Στη Βρετανία, για τις περισσότερες μορφές φροντιστηρίου στην αγορά «ο καθένας θα μπορούσε να θέσει τον εαυτό του ως φροντιστή χωρίς να έχει καθόλου σχετικά προσόντα ή εμπειρία». Ωστόσο, η κυβερνητική πρωτοβουλία Μaking Good Ρrogress έχει εκτεταμένους κανονισμούς για το ποιος μπορεί να προσληφθεί ως φροντιστής και πόσο θα πρέπει να πληρώνεται.
πηγη ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου