Mια δίγλωσση κυβερνητική πολιτική.

Ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου έχει δεσμευτεί ότι μέσα στο 2011 δεν θα θιγούν μισθοί και συντάξεις.

Ανάλογες καθησυχαστικές δηλώσεις κάνει συνεχώς και ο επί των οικονομικών υπουργός κ. Παπακωνσταντίνου. Καλώς. Ας υποθέσουμε ότι πείθουν πολλούς καλοπροαίρετους εξ ημών.

Αίφνης, όμως, μόλις προχθές, ένα κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης, ο υπουργός Εργασίας, ανατρέπει με δηλώσεις του το οιονεί αισιόδοξο κλίμα που προκύπτει από τη δέσμευση του πρωθυπουργού και τις δηλώσεις του κ. Παπακωνσταντίνου.

Είπε ο κ. Λοβέρδος ότι αν, ώς τον Φεβρουάριο, δεν...
επιτύχει το κυβερνητικό πρόγραμμα, δηλαδή ο περιορισμός της σπατάλης και η πάταξη της φοροδιαφυγής, τότε θα υποκατασταθεί με άλλες πολιτικές οριζόντιες και άδικες, για τις οποίες -τόνισε- «δεν ξέρω και αν υπάρχει προθυμία από κανέναν να τις ασκήσει».

Με άλλα  λόγια, έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια δίγλωσση κυβερνητική πολιτική.

Από τη μία, η ηγεσία καθησυχάζει τον ελληνικό λαό και την ίδια στιγμή άλλο κορυφαίο στέλεχος σπέρνει τη σύγχυση και το φόβο για επιβολή νέων μέτρων.

Αυτή η διγλωσσία προκαλεί τριγμούς στην κυβερνητική σταθερότητα, μια και πολλοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αντιδρούν και δυσανασχετούν μπροστά στο ενδεχόμενο να στηρίξουν κι άλλα αντιλαϊκά μέτρα.

Και όλα αυτά τη στιγμή που το διεθνές κλίμα είναι εξαιρετικά δυσμενές για τη χώρα, με τα σπρεντ αυξημένα. Μόνη ελπίδα πλέον της κυβέρνησης είναι η επιμήκυνση αποπληρωμής του χρέους των 110 δισ. ευρώ στην τρόικα. Θεωρούν άπαντες ότι μια επιμήκυνση θα είναι ψήφος εμπιστοσύνης των εταίρων στη χώρα μας.

Αλλά μια σοβαρή κοινωνική πολιτική δεν στηρίζεται σε ελπίδες, δεν μπορεί να εξαρτάται από την καλή (;) διάθεση των εταίρων.

Αποδεικνύεται, από τη μία, ότι το πρόγραμμα διαρθρωτικών αλλαγών που έχει επιβάλει η κυβέρνηση δεν προωθείται με γρήγορους ρυθμούς κι από την άλλη, είναι αμφίβολο αν στο δημόσιο ταμείο θα μπουν τα έσοδα εκείνα που θα μειώσουν το δημοσιονομικό έλλειμμα στο στόχο που έχει τεθεί για το 2011 (7%).

Όλοι πλέον στην κυβέρνηση φοβούνται, με τους ρυθμούς που κινούνται στην είσπραξη εσόδων, ότι θα οδηγηθούν στην επιβολή νέων έκτακτων μέτρων σε βάρος μισθωτών και συνταξιούχων και μάλιστα σύντομα, στις αρχές της άνοιξης.

Αυτό όμως προοιωνίζεται νέες κοινωνικές εντάσεις και αναταραχές, οι οποίες θα είναι πολύ δύσκολο να τιθασευτούν. Η κυβερνητική διγλωσσία έχει το τίμημά της.

Αφήνει επίσης περιθώρια στους σκεπτόμενους πολίτες να αναρωτηθούν μήπως αυτή γίνεται σκοπίμως, ώστε σε ένα πιθανό αδιέξοδο (να μην μπορέσουμε π.χ. να πάρουμε την τέταρτη δόση του δανείου ή να μεταπεισθούν οι αγορές για το αρνητικό κλίμα της ελληνικής οικονομίας) να δικαιολογήσουν εν τινι μέτρω την αδυναμία τους ή την ανικανότητά τους.

Γι’ αυτό είναι υποχρεωμένοι να μιλήσουν σοβαρά στον ελληνικό λαό. Δηλαδή ή ελέγχουν την κατάσταση ή όχι. Ή μπορούν να κυβερνήσουν ή δεν μπορούν.

politis gr