Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Πες μας πού μας πας...Μας έχεις μπερδέψει, Γιώργο.

Γιατί στις 4 του Οκτώβρη δεν ψήφισαν ούτε έξοδο από την Ευρωζώνη ούτε να πάμε στο Αμέρικα...

Δεν φτάνει η μια σφαλιάρα μετά την άλλη που τρώει ο κόσμος από τον ορυμαγδό των φόρων, των περικοπών, των αυξήσεων και από την αναδουλειά αλλά και την αγωνία αν θα υπάρχει και αύριο μεροκάματο, από πάνω έχει ζαλιστεί γιατί δεν ξέρει πού μας πας. 
Είμαστε με την Ευρώπη ή πάμε για Αμερική;
Είμαστε μέσα ή έξω από την ΟΝΕ; 

Πάμε για το ΔΝΤ, που όποιος το ’λεγε πριν από τις εκλογές εκεί στην Ιπποκράτους θα τον κρεμούσατε ανάποδα, ή προς το παρόν ψιλοαλληθωρίζουμε;
Αν και μόνο αυτό ανεβάζει το θερμόμετρο των spread.
Τρίψαμε τα μούτρα στους κακούς κερδοσκόπους ή μας περιμένουν στη γωνία;
Τουλάχιστον ξέρεις εσύ, Γιώργο, πού θέλεις να μας πας, ή όπου φθάσουν τα καύσιμα; 
Που στα ενδεχόμενα είναι και το να μείνουμε στον αέρα...
Οπότε κλαύ’ τα Χαράλαμπε...
Για το αν υπάρχει σχέδιο δεν ρωτάμε...
Έχουμε συνηθίσει πλέον... Όλα στο πόδι και μπρος-πίσω έχει γίνει μόνιμη τακτική σε τούτη τη χώρα...
Στις... καθυστερήσεις και με το ζόρι παίρνονται σήμερα οι αποφάσεις.
Δεν θέλουμε να πιστέψουμε αυτό που λένε οι φθονεροί αντίπαλοί σου –μέσα κι έξω από το ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνηση– ότι σχέδιο υπάρχει. Για μια έξυπνη, δεν θα λέγαμε σατανική, επικοινωνιακή στρατηγική!
Και την είδαμε να ξεδιπλώνεται από την επομένη της θριαμβευτικής σου νίκης.
Μια προσωπική πολιτική. Βήμα βήμα, όλα μελετημένα.
Να δημιουργηθεί η εντύπωση, η εικόνα, το κλίμα, ότι για όλα φταίνε οι άλλοι.
Μέσα οι προηγούμενοι, οι φοροφυγάδες, οι συντεχνίες – λες κι ήρθαν από το πουθενά και δεν είναι δημιούργημα όλων σας τα τελευταία 30 χρόνια και... Να πιστέψουμε ότι τα μέτρα είναι αναγκαία, αλλιώς χανόμαστε.
Και το χωνέψαμε.
Φταίνε οι κερδοσκόποι, φταίνε οι ανάλγητοι Ευρωπαίοι που θέλουν να μας πετάξουν έξω από την πόρτα.
Και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μάς περιμένει με ανοιχτές αγκάλες...
Και εκεί που κατάρες εξαπολύαμε κατά του στυγνού αυτού Οργανισμού, κατάφερες, Γιώργο, να μας βάλεις να φωνάζουμε ωσαννά, ωσαννά... Λες κι εκεί χαρίζουν χρήματα.
Αλλά αφού το λες εσύ ότι είναι το αποκούμπι μας, να πάμε.
Το τι θα βρούμε όμως πρέπει να το ακούσουμε προηγουμένως από τα χείλη σου, αγαπητέ Γιώργο. Εγγυημένα πράγματα όμως.
Να μάθουμε γιατί θα είναι καλύτερη για την Ελλάδα, για τον τόπο μας, για τα παιδιά μας, η στροφή προς το αμερικανικό ΔΝΤ και όχι η Ευρώπη.
Τι επιπτώσεις θα έχει στη ζωή μας το ερχόμενο ΔΝΤ;
Δεν υπάρχει άλλη λύση;
Είναι πολλοί εκείνοι, που έχουν γνώση και εμπειρίες, που λένε ότι η διέξοδος δεν είναι η έξοδος από την ΟΝΕ και την Ευρώπη.
Αλλά οι αγορές.
Αρκεί να προγραμματίσουμε σωστά και έγκαιρα.
Να ξέρεις τι θέλεις, πόσα και πότε.
Και αξιοποιώντας τους ανταγωνιστές των κερδοσκόπων, π.χ. τη γνωστή Goldman Sachs. Για να βρεις τα λεφτά που χρειαζόμαστε.
Όμως πάνω απ’ όλα ο κόσμος, και ιδιαίτερα η νέα γενιά, θέλει να ξέρει τι τον περιμένει αύριο το πρωί.
ΑΠΑΙΤΟΥΝ να μάθουν, κύριε πρωθυπουργέ, πού μας πας...
Γιατί στις 4 του Οκτώβρη δεν ψήφισαν ούτε έξοδο από την Ευρωζώνη ούτε να πάμε στο Αμέρικα...
Το Παρόν / Μάκης Κουρής

Δεν υπάρχουν σχόλια: