"Χάσαμε τη δύναμη της σιωπής"

Την αγνοεί πλήρως η Κυβέρνηση!

Η δύναμη της σιωπής, και βεβαίως η κάποια απόσταση από τους γύρω, τους συνομιλητές, και πολύ περισσότερο από τους ανταγωνιστές και τους αντιπάλους, είναι γνώρισμα όλων των δυνατών χαρακτήρων. 

Κι αυτό δεν σημαίνει ότι η ευγένεια παραμερίζεται, στην προσπάθεια να συγκαλυφθεί η απόσταση πού εμπνέει το σεβασμό, και γιατί όχι και το θαυμασμό στο πρόσωπο πού συμπεριφέρεται με ανάλογο τρόπο.

Αυτές, όμως οι αλήθειες, αν κρίνουμε από συμπεριφορές, φαίνεται πώς στις μέρες μας, ή αγνοούνται ή παραμερίζονται, γιατί έχει επικρατήσει μία λαϊκίστικη αντίληψη ότι με την οικειότητα κερδίζουμε τη συμπάθεια και την ισοτιμία και με τη μεμψιμοιρία και την προβολή της κακομοιριάς μας πείθουμε για τις διεκδικήσεις μας.
Αυτές προφανώς οι σκέψεις έχουν καταστεί, όχι μόνο το επικοινωνιακό, αλλά και το διπλωματικό εργαλείο της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, ο οποίος με άνεση Πρίγκηπος ζητιανεύει μήνες τώρα την οικονομική στήριξη της χώρας μας από ηγέτες εταίρων φίλων και συμμάχων χωρών.
Το θέαμα, βεβαίως θα ήταν ψυχαγωγικού ή παραπολιτικού χαρακτήρα, αν το οικονομικό πρόβλημα, της χώρας δεν ήταν τόσο σοβαρό, και από όλες αυτές τις …...παραστάσεις στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και την Ουάσιγκτον, είχε πληγεί μόνο το προσωπικό κύρος του κ. Παπανδρέου και όχι η εθνική αξιοπιστία της Ελλάδας.
Από τη στιγμή όμως πού …διεκδικήσαμε και τα καταφέραμε να … προπαγανδίσουμε την αναξιοπιστία της χώρας μας περί τα δημόσια οικονομικά, και διογκώσαμε την κρίση της ελληνικής οικονομίας, η σκληρή κριτική στην πολιτική πού ασκήθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ και οι καταγγελίες κατά υπουργών και στελεχών της όσο σκληρές και αν φαίνονται, είναι και ευλογοφανείς και επιβαλλόμενες.
Άλλο, όμως αυτό και άλλο να χαρακτηρίζεται σε συνέντευξη του πρωθυπουργού στους NEW YORK TIMES η Ελλάδα ως «χώρα απατεώνων», «χώρα διεφθαρμένη», «χώρα με προβληματική δημόσια διοίκηση», «χώρα μη ανταγωνιστική και μη αξιόπιστη», για να δικαιολογηθεί προφανώς το σχέδιο της επαιτείας του.
Γιατί, όταν εμείς φιλοτεχνούμε τέτοια εικόνα για τη χώρα μας, ευνόητο είναι οι απανταχού γης κερδοσκόποι να σκηνοθετούν τον οικονομικό τιτανικό μας.
Και είναι φυσικό ακόμη και οι φίλοι, οι σύμμαχοι και οι εταίροι να βρίσκονται σε δεινή θέση όταν παρά τα λόγια τα μεγάλα τους εκλιπαρούμε να μας στηρίξουν στα δύσκολα.
Η όποια, επομένως δραματοποίηση της εικόνας της οικονομικής κατάστασης της χώρας μας, πρέπει να τερματιστεί, αν πράγματι θέλουμε να ανακόψουμε την πορεία προς τη χρεοκοπία. 

Ξέρουμε ότι είναι επώδυνο να τερματιστεί η ηδονή πού απολαμβάνουν κάποιοι με τις κατηγορίες τους κατά της κυβέρνησης της ΝΔ πού υποθήκευσε το μέλλον της χώρας, δίνοντας ταυτόχρονα συγχωροχάρτι στους βαρύτερα ενεχόμενους για την κρίση-τους ομογάλακτους συντρόφους και συναγωνιστές πού κάθε δεκαετία εμφανίζονται με άλλο πρόσωπο, ανάλογα πάντα με την έκταση πού καλύπτει το «πόθεν εσχες» τους.

Γι αυτό πιστεύουμε ότι είναι κοινωνικά και εθνικά προτιμότερο αντί του αυτοχειριασμού μας να τερματιστεί η δραματοποίηση της κατάστασης πού είτε η άγνοια του εθνικού κινδύνου, είτε η κοντόφθαλμη κομματική στόχευση κατευθύνει τέτοιες συμπεριφορές! 
Του Αλέξ. Πρίφτη