Αντιλαμβάνομαι, χωρίς να κατανοώ, την ανάγκη καταξίωσης του επαρχιώτη βουλευτή να κυκλοφορεί στην επαρχία με αστυνομικό και βουλευτικό αυτοκίνητο έστω και αν πληρώνουν οι φορολογούμενοι.
Αντιλαμβάνομαι, χωρίς επίσης να κατανοώ, το πρόβλημα μαρξιστών υπουργών να αφήνουν μια χούφτα αλήτες να βεβηλώνουν ότι σέβεται το 90% του ελληνικού λαού.
Αυτό που δεν αντιλαμβάνομαι είναι πώς οι συγκεκριμένοι αριστεροί γράφουν... και τον πρωθυπουργό τους πενήντα ημέρες μετά την ορκωμοσία τους.
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι γράφουν... τον κ. Τσίπρα επειδή ίσως δεν τους ρώτησε και συμπεριφέρθηκε αρχηγικά... Πιστεύω απλά ότι πρόκειται για εξτρεμιστική νοοτροπία ανταρτών του βουνού...
Κατά την άποψή μου πρόκειται για βουλευτές και υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορούν να ανεχθούν την Βουλή όλων των Ελλήνων αλλά επιθυμούν ως αντάρτες... να ανήκουν σε κυβέρνηση βουνού... με σημείο αναφοράς μια μικρή μειοψηφία Ελλήνων που δεν μπορεί να ξεφύγει από την νοοτροπία των Βαλκανίων του πρώην Ανατολικού μπλοκ.
Εκτιμώ δε ότι θα κάνουν μαύρη την ζωή του κ. Τσίπρα μέχρι να μετρήσει τις δυνάμεις του και να τους δώσει την απάντησή του.
Εάν έχω δίκιο εύχομαι η απάντηση του κ. Τσίπρα να μην περιλαμβάνει εκλογές γιατί δεν χρειάζεται να περάσει ολόκληρη χώρα μια νέα δοκιμασία προκειμένου να ξεκαθαρίσει ο ΣΥΡΙΖΑ την ομάδα του βουνού...
Εάν δυστυχώς έχω άδικο πρέπει να δεχθούμε ότι είναι ο ίδιος πίσω από τα ρεζιλίκια των επιχειρημάτων των συγκεκριμένων συντρόφων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που έκαναν σαν παλαβοί να πάρουν βουλευτικό αυτοκίνητο αλλά «απαγόρευσαν» να μάθουμε τα ονοματάκια τους...
Να δεχθούμε όμως στην πράξη τι;
Ότι ο κ. Τσίπρας λέει στους βουλευτές του μην ακούτε τι τάζω εγώ για μειώσεις αποζημιώσεων στην Βουλή. Εσείς σύντροφοι δικαιούστε εκτός από τους μισθούς των περίπου 7.000 ευρώ τα αυτοκίνητα και τα άλλα που φτάνουν την αποζημίωση κοντά στα 17.000 ευρώ τον μήνα;
Ότι είναι πίσω από τους συντρόφους υπουργούς που σφυρίζουν αδιάφοροι μπροστά στην αλητεία που κατέστρεψε και βεβήλωσε την περιουσία που έχει εμπιστευθεί ο λαός στην πολιτεία;
Ότι ο πρωθυπουργός της χώρας έστω και ως αριστερός σεβόμενος την εκλογική πελατεία των Εξαρχείων (συγκεκριμένων βουλευτών) συμφώνησε να διαλύουν που και που τα Πανεπιστήμια, και την Αθήνα καθιερώνοντας επέτειο στο Ξηρό ως αρχηγό των συντρόφων ληστών, δολοφόνων και γενικά εγκληματιών;
Εκείνο που δείχνει περισσότερα ξεκάθαρο είναι ότι την (θεωρητική) συλλογικότητα στο κόμμα αλλά και στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ την έχει ανατρέψει η εκ των πραγμάτων πιεστική ανάγκη του πυρήνα του κ. Τσίπρα να παραμείνει στην εξουσία, προβάλλοντας όμως (μέσα και έξω από την χώρα) ευρωπαϊκό προσανατολισμό και όχι ρήξη με τους εταίρους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Την ανάγκη αυτή άλλωστε την επιτείνουν και οι «διευκολύνσεις» που προκύπτουν (εύχομαι να συνεχίσουν να προκύπτουν) από τους δανειστές με παράταση των διαπραγματεύσεων και φως για δανεικά και ρευστό.
Αλλά οι διευκολύνσεις αυτές στενεύουν τόσο τις δυνατότητές του κ. Τσίπρα να κάνει χατίρια στους αντάρτες... όσο και τα χρονικά περιθώρια να οριστικοποιήσει το δικό του πολιτικό, πρωθυπουργικό και κυβερνητικό προφίλ για τις εν συνεχεία συνομιλίες με τους δανειστές.
Ταυτόχρονα όμως οι (αναγκαίες για εμάς) παραχωρήσεις των δανειστών στενεύουν και τα όρια των δραχμολάγνων, των ακραιφνών κρατιστών και των ανταρτών να εκφράζουν απόψεις και να προχωρούν σε πρωτοβουλίες αντίθετες αφενός προς την πολιτική βούληση του κ. Τσίπρα και αφετέρου προς την (τελική) γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση.
Οπότε ο Λαπαβίτσας (για παράδειγμα) δεν έχει άλλο περιθώριο να επενδύσει στην πολιτική της δραχμής και (όπως είναι πολιτικά συνηθισμένο) να συγκινεί τα κυκλώματα και το λόμπι της δραχμής ως εκφραστής των συμφερόντων του υπολογίζοντας σε πιθανές επόμενες ή και σύντομες εκλογές καθώς το βουλευτιλίκι και γλυκό είναι και λεφτά έχει...
Ούτε όμως και οι Λαφαζάνης, Στρατούλης, Μπαλτάς, Δρίτσας και άλλοι θα μπορούν να στηρίζουν πρακτικές που θυμίζουν ιδεολογία με κλειστά Βαλκανικά σύνορα και δραχμή μέσα σε Σοβιετική ελληνική οικονομία και κοινωνία.
Και επειδή η συνάντηση του κ. Τσίπρα με την κ. Μέρκελ την προσεχή Δευτέρα είναι καθοριστικής σημασίας για το μέλλον της σημερινής κυβέρνησης, η απάντηση του πρωθυπουργού προς το πολύπλευρο εσωτερικό του πρόβλημα θα δοθεί (λογικά) αμέσως μετά ή πολύ σύντομα. Και αν τελικά (όπως εύχομαι) δεν περιέχει εκλογές θα ξεκαθαρίζει με πρακτικό τρόπο... ότι στην Ελλάδα και ο αριστερός πρωθυπουργός ρωτάει και ακούει μόνο όσα πρέπει.
Του Γιώργου Κράλογλου
george.kraloglou@capital.gr
Κατά την άποψή μου πρόκειται για βουλευτές και υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορούν να ανεχθούν την Βουλή όλων των Ελλήνων αλλά επιθυμούν ως αντάρτες... να ανήκουν σε κυβέρνηση βουνού... με σημείο αναφοράς μια μικρή μειοψηφία Ελλήνων που δεν μπορεί να ξεφύγει από την νοοτροπία των Βαλκανίων του πρώην Ανατολικού μπλοκ.
Εκτιμώ δε ότι θα κάνουν μαύρη την ζωή του κ. Τσίπρα μέχρι να μετρήσει τις δυνάμεις του και να τους δώσει την απάντησή του.
Εάν έχω δίκιο εύχομαι η απάντηση του κ. Τσίπρα να μην περιλαμβάνει εκλογές γιατί δεν χρειάζεται να περάσει ολόκληρη χώρα μια νέα δοκιμασία προκειμένου να ξεκαθαρίσει ο ΣΥΡΙΖΑ την ομάδα του βουνού...
Εάν δυστυχώς έχω άδικο πρέπει να δεχθούμε ότι είναι ο ίδιος πίσω από τα ρεζιλίκια των επιχειρημάτων των συγκεκριμένων συντρόφων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που έκαναν σαν παλαβοί να πάρουν βουλευτικό αυτοκίνητο αλλά «απαγόρευσαν» να μάθουμε τα ονοματάκια τους...
Να δεχθούμε όμως στην πράξη τι;
Ότι ο κ. Τσίπρας λέει στους βουλευτές του μην ακούτε τι τάζω εγώ για μειώσεις αποζημιώσεων στην Βουλή. Εσείς σύντροφοι δικαιούστε εκτός από τους μισθούς των περίπου 7.000 ευρώ τα αυτοκίνητα και τα άλλα που φτάνουν την αποζημίωση κοντά στα 17.000 ευρώ τον μήνα;
Ότι είναι πίσω από τους συντρόφους υπουργούς που σφυρίζουν αδιάφοροι μπροστά στην αλητεία που κατέστρεψε και βεβήλωσε την περιουσία που έχει εμπιστευθεί ο λαός στην πολιτεία;
Ότι ο πρωθυπουργός της χώρας έστω και ως αριστερός σεβόμενος την εκλογική πελατεία των Εξαρχείων (συγκεκριμένων βουλευτών) συμφώνησε να διαλύουν που και που τα Πανεπιστήμια, και την Αθήνα καθιερώνοντας επέτειο στο Ξηρό ως αρχηγό των συντρόφων ληστών, δολοφόνων και γενικά εγκληματιών;
Εκείνο που δείχνει περισσότερα ξεκάθαρο είναι ότι την (θεωρητική) συλλογικότητα στο κόμμα αλλά και στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ την έχει ανατρέψει η εκ των πραγμάτων πιεστική ανάγκη του πυρήνα του κ. Τσίπρα να παραμείνει στην εξουσία, προβάλλοντας όμως (μέσα και έξω από την χώρα) ευρωπαϊκό προσανατολισμό και όχι ρήξη με τους εταίρους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Την ανάγκη αυτή άλλωστε την επιτείνουν και οι «διευκολύνσεις» που προκύπτουν (εύχομαι να συνεχίσουν να προκύπτουν) από τους δανειστές με παράταση των διαπραγματεύσεων και φως για δανεικά και ρευστό.
Αλλά οι διευκολύνσεις αυτές στενεύουν τόσο τις δυνατότητές του κ. Τσίπρα να κάνει χατίρια στους αντάρτες... όσο και τα χρονικά περιθώρια να οριστικοποιήσει το δικό του πολιτικό, πρωθυπουργικό και κυβερνητικό προφίλ για τις εν συνεχεία συνομιλίες με τους δανειστές.
Ταυτόχρονα όμως οι (αναγκαίες για εμάς) παραχωρήσεις των δανειστών στενεύουν και τα όρια των δραχμολάγνων, των ακραιφνών κρατιστών και των ανταρτών να εκφράζουν απόψεις και να προχωρούν σε πρωτοβουλίες αντίθετες αφενός προς την πολιτική βούληση του κ. Τσίπρα και αφετέρου προς την (τελική) γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση.
Οπότε ο Λαπαβίτσας (για παράδειγμα) δεν έχει άλλο περιθώριο να επενδύσει στην πολιτική της δραχμής και (όπως είναι πολιτικά συνηθισμένο) να συγκινεί τα κυκλώματα και το λόμπι της δραχμής ως εκφραστής των συμφερόντων του υπολογίζοντας σε πιθανές επόμενες ή και σύντομες εκλογές καθώς το βουλευτιλίκι και γλυκό είναι και λεφτά έχει...
Ούτε όμως και οι Λαφαζάνης, Στρατούλης, Μπαλτάς, Δρίτσας και άλλοι θα μπορούν να στηρίζουν πρακτικές που θυμίζουν ιδεολογία με κλειστά Βαλκανικά σύνορα και δραχμή μέσα σε Σοβιετική ελληνική οικονομία και κοινωνία.
Και επειδή η συνάντηση του κ. Τσίπρα με την κ. Μέρκελ την προσεχή Δευτέρα είναι καθοριστικής σημασίας για το μέλλον της σημερινής κυβέρνησης, η απάντηση του πρωθυπουργού προς το πολύπλευρο εσωτερικό του πρόβλημα θα δοθεί (λογικά) αμέσως μετά ή πολύ σύντομα. Και αν τελικά (όπως εύχομαι) δεν περιέχει εκλογές θα ξεκαθαρίζει με πρακτικό τρόπο... ότι στην Ελλάδα και ο αριστερός πρωθυπουργός ρωτάει και ακούει μόνο όσα πρέπει.
Του Γιώργου Κράλογλου
george.kraloglou@capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου