Δικαιοσύνη στα βάρη!

Το έχω γράψει πολλές φορές μέχρι τώρα αλλά δεν θα σταματήσω να το γράφω και να το φωνάζω όσο έχω φωνή και «βήμα» να ακούγομαι. 

Η Χώρα έχει χρεοκοπήσει. 

Αυτό που καλείται η παρούσα Κυβέρνηση να διαχειριστεί (κυρίως) είναι η δίκαιη κατανομή των βαρών αυτής της χρεοκοπίας. 

Είναι άλλωστε και το μόνο που είναι αποκλειστικά στο χέρι της. 

Για όλα τα άλλα (επαναδιαπραγμάτευση, επιμήκυνση, επιπλέον κούρεμα του χρέους, επιπλέον χρηματοδοτήσεις,  ανάπτυξη), εξαρτάται (σχεδόν) αποκλειστικά από τους «εταίρους» και την εισροή ξένων κεφαλαίων. 

Είναι φυσικά δυστύχημα που δεν φαίνεται κανείς να προκρίνει την κατάστρωση ενός Ελληνικού Σχεδίου Εξόδου από την κρίση...

(Ελληνικού Μνημονίου), πράγμα που πολλές φορές προτείναμε με ένταση εδώ από το «antinews», χωρίς να εισακουστούμε.

Η Ελληνική Κοινωνία, μοιάζει με ένα κοπάδι καταδίκων που προχωρά στην έρημο χωρίς προορισμό και χωρίς προοπτική. 

Οι τροϊκανοί δεσμοφύλακες, περπατούν δίπλα και μαστιγώνουν αδιακρίτως το εξαθλιωμένο πλήθος των καταδίκων. 

Όμως, οι καμτσικιές δεν πέφτουν δίκαια. 

Εκείνοι που βρέθηκαν σε αδύναμες (εξωτερικές) θέσεις τρώνε το περισσότερο ξύλο, ενώ αυτοί που προχωρούν προστατευμένοι στο εσωτερικό του κοπαδιού, τη γλυτώνουν με ελάχιστο πόνο. 

Το αστείο (όχι όμως και ανεξήγητο), είναι πως αυτοί ακριβώς που ξεφεύγουν την βάσανο του μαστιγίου, είναι αυτοί που βγάζουν τα μεγαλύτερα βογγητά πόνου! Αυτοί που μένουν σχεδόν ανέγγιχτοι από τους βάναυσους δεσμοφύλακες, αγανακτούν και φωνάζουν και κλαίνε πιο πολύ κι από αυτούς που λύγισαν από το βάρος της κακομεταχείρησης. 

Ε, αυτή η αδικία πρέπει να σταματήσει πια! 

Όσοι μιλάνε για «κοινωνικούς αυτοματισμούς» και άλλες τέτοιες βαρύγδουπες πομφόλυγες, δεν έχουν καταλάβει ακόμη τι έχει συμβεί στην Χώρα και (ακόμη χειρότερο) τι πρόκειται να συμβεί στο άμεσο μέλλον. Η φαντασίωση της επιστροφής σε μισθούς, συντάξεις, απολαβές και κοινωνικά – οικονομικά στάτους προ του 2009 εκτός από αστεία, είναι και πολύ επικίνδυνη για την Κοινωνία. Κι αυτό, επειδή οδηγεί σε πλήρη άρνηση αποδοχής της αναπόφευκτης υποβάθμισης, όσα στρώματα και τάξεις δεν έχουν ακόμη πληρώσει αναλογικά το «μάρμαρο» και ως εκ τούτου, σε κοινωνικές διαμάχες, αντιπαλότητες και προστριβές που απειλούν να διαλύσουν εντελώς τον κοινωνικό ιστό μέσα στην απόλυτη βαρβαρότητα της αδικίας που επιβάλουν στους πιο αδύναμους κρίκους του: τους ανέργους, τους καταστραμμένους του ιδιωτικού τομέα, τους υπερχρεωμένους, τους  χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους (ιδιωτικού και δημοσίου τομέα), τους άπορους, τα ΑΜΕΑ, τις μονογονεϊκές οικογένειες, τους νέους, κ.α.

Πιστεύω ακράδαντα πως άμεση προτεραιότητα αυτής της Κυβέρνησης θα πρέπει να είναι η άρση αυτών των κατάφορων αδικιών. 

Είναι το πρώτο μήνυμα που θα πρέπει να δοθεί σε μια Κοινωνία που βρίσκεται με την ψυχή στο στόμα, ένα βήμα πριν από την κατάρρευση. 

Σε αυτή την κατεύθυνση, υπάρχουν μέτρα που είναι άμεσης απόδοσης και άλλα που χρειάζονται χρόνο για να αποδώσουν. 

Η Κυβέρνηση θα πρέπει να προχωρήσει άμεσα και στις δύο κατηγορίες μέτρων. 

Τα πρώτα, τα άμεσα, θα εμπεδώσουν μια απτή αίσθηση αλληλεγγύης και συνοχής μέσω του αισθήματος δικαιοσύνης που θα αποπνέουν, ενώ 

τα δεύτερα, τα μεσομακροπρόθεσμα,  θα εμπεδώσουν οριστικά αυτό το αίσθημα δικαιοσύνης συνδυασμένο επίσης με την απαραίτητη νέμεση, την δίκαιη τιμωρία δηλαδή αυτών που «βοήθησαν» να φτάσει η Χώρα σε αυτό το έσχατο σημείο. Ας δούμε μερικά από αυτά:

Άμεσα μέτρα

- Θέσπιση ενός κατώτατου μισθού και μιας κατώτατης σύνταξης (συνολικής) κάτω από τα οποία δεν πρόκειται να υπάρξει στο μέλλον καμία περικοπή.

- Θέσπιση ενός ανώτατου πλαφόν μισθού και σύνταξης (συνολικής) στον Δημόσιο Τομέα (για όλους) και σε όσα ταμεία του ιδιωτικού τομέα επιδοτούνται από το Κράτος.

- Αναλογική και δίκαιη περικοπή μισθών και συντάξεων στον Δημόσιο Τομέα ανάμεσα σε αυτά τα δύο όρια.

- Κατάργηση των διπλών (πολλαπλών;) συντάξεων για όλους. Κατάργηση της σύνταξης των βουλευτών οι οποίοι θα συνταξιοδοτούνται κανονικά από τα ταμεία τους. Τις ασφαλιστικές τους εισφορές θα τις πληρώνει η Βουλή για όσο είναι Βουλευτές, ομοίως και τις εισφορές για υγειονομική περίθαλψη. Όσοι επιλέξουν να εργάζονται κατά τη διάρκεια της θητείας τους θα τις πληρώνουν μόνοι τους.

- Κατάργηση οποιασδήποτε πρόωρης συνταξιοδότησης εκτός από τις αναπηρικές. Κανείς δεν συνταξιοδοτείται αν δεν έχει συμπληρώσει το 65^ο έτος της ηλικίας, του ή 35 έτη πραγματικής εργασίας ΚΑΙ το 60^ο έτος ηλικίας συγχρόνως.

- Κατάργηση του εφάπαξ στο Δημόσιο. Αναλογικό μοίρασμα  των χρημάτων που έχουν ήδη αποταμιευτεί. Κανένα εφάπαξ και καμία κράτηση για εφάπαξ στο μέλλον.

- Συγχώνευση όλων των ασφαλιστικών ταμείων των υπαλλήλων σε ένα. Ομοίως των αυτοαπασχολούμενων. Τρίτο ταμείο των αγροτών – κτηνοτρόφων. Όλα τα ταμεία θα είναι αυτοχρηματοδοτούμενα και αυτοδιαχειριζόμενα. Καμία κρατική επιχορήγηση σε κανένα ταμείο στο μέλλον. Τέλος.

- Κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών.

- Θέσπιση αφορολόγητου για όλους τα 8.000 ευρώ (+ 2000 ευρώ για κάθε προστατευόμενο μέλος). Απλή και ήπια κλίμακα φορολογίας μέχρι το 40% με πέντε το πολύ βαθμίδες.

- Θέσπιση μη μαχητών αντικειμενικών κριτηρίων από τα οποία θα εξαιρείται η πρώτη κατοικία μέχρι 100 τ.μ. και το πρώτο αυτοκίνητο (της οικογενείας) μέχρι 1.400 κυβικών.

- Ο κατώτατος μισθός του ιδιωτικού τομέα δεν καθορίζεται από το Κράτος αλλά από τους κοινωνικούς εταίρους με ελεύθερες διαπραγματεύσεις.

- Κατάργηση όλων των επιδομάτων πλην των προνοιακών,  του πολυτεκνικού και του ανεργίας που θα δίνονται με εισοδηματικά κριτήρια (ατομικά, όχι οικογενειακά). Εξαιρείται επίσης το πτητικό επίδομα και οι εφημερίες των ιατρών και νοσηλευτών του ΕΣΥ. Επέκταση του επιδόματος ανεργίας και σε αυτοαπασχολούμενους και συνολικά να δίδεται για τουλάχιστον δύο χρόνια σε όλους τους εγγεγραμμένους ανέργους.

- Κατάργηση του Τ.Π.Δ. Τα τρέχοντα δάνειά του τα αναλαμβάνει η Εθνική με το τρέχον εμπορικό στεγαστικό επιτόκιο που ισχύει για όλους.

- Κατάργηση των ειδικών μισθολογίων. Εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου σε όλους τους υπαλλήλους του στενού και ευρέως (ΔΕΚΟ , κλπ) Δημόσιου Τομέα.

- Κατάργηση των ΚΑΑΥ, Πρατηρίων, Συνεταιρισμών, και λοιπών προνομίων των στρατιωτικών. Κατάργηση όλων των ατελειών όλων των υπαλλήλων διαφόρων οργανισμών του Δημοσίου και ΔΕΚΟ. Κατάργηση όλων των προτιμητικών προνομίων διαφόρων ομάδων όσον αφορά την πρόσληψή «γόνων» τους στο Δημόσιο ή την εγγραφή τους σε ΑΕΙ και ΑΤΕΙ. Κατάργηση όλων των εις είδος «αντιπαροχών» (εισαγωγή σε σχολές ΑΕΙ, πρόσληψη στο Δημόσιο ή στο Στρατό, κλπ) σε διαπρέψαντες αθλητές και άλλους. Κατάργηση της «προίκας» ενηλικίωσης των τέκνων και των συντάξεων των άγαμων θυγατέρων όπου ισχύουν.

- Κατάργηση όλων των κρατικών επιχορηγήσεων σε αθλητικά σωματεία, πολιτιστικούς συλλόγους, θεατρικές και πολιτιστικές ομάδες, ορχήστρες, ιδρύματα,  ΜΚΟ, κλπ. Εξαιρούνται η Λυρική, η ΚΟΑ, η ΚΟΘ και τα δύο Εθνικά Θέατρα. Κατάργηση όλων των «επιχειρήσεων» των Δήμων και ενσωμάτωσή τους στα οργανογράμματά τους, συμπεριλαβανομένων των ΔΕΥΑ. Κατάργηση όλων των ΔΗΠΕΘΕ.

- Κατάργηση όλων των Κρατικών Οργανισμών χωρίς αντικείμενο και άμεση απόλυση του προσωπικού τους.

- Υποχρεωτική περιστολή των δαπανών (πλην μισθοδοσίας) όλων των υπουργείων, ΔΕΚΟ και ΟΤΑ κατά τουλάχιστον 20%. Ας  κόψουν τους λαιμούς τους οι υπεύθυνοι για τους τρόπους που θα το επιτύχουν.

Υπάρχουν και άλλα να προτείνει κανείς, ο κατάλογος δεν έχει τέλος, φαντάζομαι οι συνομιλητές μας στα «αντινέα» θα τον εμπλουτίσουν.

Μεσομακροπρόθεσμα μέτρα

- Απλοποίηση, κωδικοποίηση και ΕΦΑΡΜΟΓΗ ενός απλού, δίκαιου και αυστηρού Φορολογικού Νόμου με βάθος εφαρμογής δεκαετιών.

- Απλοποίηση, κωδικοποίηση και ΕΦΑΡΜΟΓΗ της πολυδαίδαλης Νομοθεσίας μας.

- Θέσπιση αναδρομικού ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ για όλους, αρχίζοντας από όσους έχουν καταλάβει θέσεις ευθύνης. Αυστηρές ποινές στους παραβάτες. Δήμευση περιουσιών και χρημάτων.

- Κυνήγι παντί τρόπω όσων έχουν εξάγει μεγάλα ποσά στο εξωτερικό. Η Γερμανία (και άλλες σοβαρές χώρες) μπορεί να μας προσφέρει «τεχνολογία».

- Βαριές ποινές και φυλάκιση ακόμη όσων φοροδιαφεύγουν, φοροκλέπτουν, εισφοροδιαφεύγουν, λαμβάνουν «μαύρα» χρήματα (φακελάκι, μπαξίσι, λάδωμα). Απόλυση άμεση όσων από αυτούς είναι Δημόσιοι Υπάλληλοι.

- Δημοψήφισμα για το δικαίωμα των Δ.Υ. σε απεργία Vs την μονιμότητα στο Δημόσιο. Οι Δ.Υ. θα πρέπει να επιλέξουν ή το ένα ή το άλλο. Και τα δύο δεν είναι λογικό.

- Απλοποίηση, κωδικοποίηση και ΕΦΑΡΜΟΓΗ του πειθαρχικού κανονισμού των Δημοσίων Υπαλλήλων.

- Θέσπιση της αξιολόγησης άρα και της αξιοκρατίας στον Δημόσιο Τομέα. Παντού. Καμία πρόσληψη υπαλλήλου (ακόμη και εποχιακού) εκτός ΑΣΕΠ.

Είμαι σίγουρος πως υπάρχουν και άλλα να προτείνει κανείς αλλά είμαι βέβαιος πως αυτά θα είναι αρκετά για μια αρχή. Τα περισσότερα δεν κοστίζουν τίποτε στο Κράτος, όμως θα ανακουφίσουν τόσο ηθικά όσο και αντικειμενικά τα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται περισσότερο από την κρίση.

Τελειώνοντας, θα ήθελα να πω δυο λόγια για την ανοησία που λένε κατά κόρον μερικοί πως οι απολύσεις στο Δημόσιο ή η στοχευμένη περικοπή μισθών και συντάξεων θα επιτείνει την ύφεση:

Ό,τι και να γίνει, το Δημόσιο θα χρειαστεί άμεσα να βρει 11,5 δις ευρώ. Η επίδραση της εξοικονόμησης αυτού του ποσού στην ύφεση, θα είναι η ίδια από όπου και αν επιλεγεί να περικοπεί. 

Σε άλλο σημείωμα, είχα δείξει, γιατί η στοχευμένη περικοπή υψηλών μισθών και συντάξεων και οι επιλεκτικές απολύσεις Δ.Υ. θα μπορούσαν να έχουν ακόμη και μικρότερη επίπτωση στην ύφεση, από τις οριζόντιες περικοπές και τους έμμεσους και άμεσους φόρους που πλήττουν κυρίως τα φτωχά στρώματα. Δεν χρειάζεται να το επαναλάβω μιας και κανείς δεν φάνηκε διατεθειμένος να το αντικρούσει. Εμένα πάντως μου φαίνεται εύλογο. 

Από όπου και να κάνεις τις αναγκαίες περικοπές, το αποτέλεσμα θα το βρεις στην ύφεση. 

Τουλάχιστον, αυτή η Κυβέρνηση ας προσπαθήσει για το καλό της κοινωνικής συνοχής, τις αναγκαίες περικοπές να τις κάνει δικαιότερες και ορθολογικότερες.

Akenaton

Από factorx στις 07/08/2012