Θρασύτατη επίθεση Βενιζέλου στους πολιτικούς αρχηγούς

«Ασκείται πολύ μεγάλη πίεση απέναντι στη χώρα, στον Ελληνικό λαό, απέναντι στους πολίτες... Η αποτυχία του προγράμματος συνεπάγεται ακόμη περισσότερες θυσίες... και δυστυχώς κάποιοι ξοδεύουν τις δυνάμεις τους σε ξεπερασμένη κομματική αντιπαράθεση».  

Είναι τα λόγια που χρησιμοποίησε αμέσως μετά την χθεσινή του συνάντηση με την Τρόϊκα ο υπουργός Οικονομικών.

Στις δηλώσεις του ο Ευάγγελος Βενιζέλος τόνισε τα πολλά και δυσεπίλυτα προβλήματα που ανακυπτουν κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων αλλά άφησε και αιχμές για την στάση του Αντώνη Σαμαρά.

Ποιος; Ο πλέον ασυνεπής και αφερέγγυος Υπουργός!

Τον περασμένο Ιούνιο, μας έλεγε οτι  τα ακίνητα είναι επιβαρυμένα με πολλούς φόρους και οτι η ΔΕΗ δεν είναι εισπρακτικός μηχανισμός, και τον Σεπτέμβριο, χωρίς αιδώ, μας ανακοίνωσε το τέλος ακίνητης περιουσίας (αρχικά προσωρινό, αλλά με τη γνωστή του συνέπεια το έκανε  μόνιμο), το οποίο μάλιστα εισπράττεται από τη ΔΕΗ με την απειλή διακοπής της ηλεκτροδότησης!

Την 21η Ιουλίου μας διαβεβαίωνε οτι “μπήκε πάτος στο βαρέλι” και από τότε δεν έχει κουραστεί να παίρνει μέτρα! Σκεφθείτε και να μην είχε μπεί …

πάτος!

Τον Σεπτέμβριο μας είπε οτι η Τρόϊκα έφυγε μετά από συμφωνία και στη συνέχεια έφτασε μέχρι την Ουάσιγκτον, σχεδόν γονυπετής, για να την παρακαλάει να γυρίσει!

Θυμάστε με τι πακέτο μέτρων για αντάλλαγμα!

Τέλος, πρόσφατα, μόλις τον …μάλωσε η τρόϊκα για τις 60 δόσεις  της ρύθμισης των ληξιπρόθεσμων χρεών, σε χρόνο ρεκόρ έφερε νέα τροπολογία και τις έκανε 24!

Έτσι λοιπόν, μετά την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης με την Τρόικα το βράδυ της Δευτέρας και πριν την αναχώρησή του για τη σύσκεψη με τον πρωθυπουργό, ο κ. Βενιζέλος έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Οι διαπραγματεύσεις με την Τρόικα για το νέο πρόγραμμα συνεχίζονται και είναι προφανές ότι ασκείται πολύ μεγάλη πίεση απέναντι στη χώρα, ασκείται πολύ μεγάλη πίεση στον ελληνικό λαό, στους Έλληνες πολίτες, οι οποίοι καλούνται να αντιμετωπίσουν ένα δραματικό και οξύ δίλημμα. Διότι η σωτηρία της χώρας, η παραμονή της στο ευρώ, το PSI, η οριστικοποίηση της νέα δανειακής σύμβασης και η λήψη των χρημάτων που είναι ζωτικής σημασίας για τη σωτηρία της Ελλάδας, συνεπάγεται ένα πολύ μεγάλο κοινωνικό κόστος, συνεπάγεται θυσίες.

Από την άλλη μεριά, η αποτυχία των διαπραγματεύσεων, η αποτυχία του προγράμματος, η χρεοκοπία της χώρας, συνεπάγεται ακόμα μεγαλύτερες θυσίες. Και δυστυχώς, αντί να δούμε αυτό το τραγικό δίλημμα κατάματα και να μιλήσουμε με ειλικρίνεια, με εθνική ενότητα, να καταλάβουμε τι έχει συμβεί τις τελευταίες πολλές δεκαετίες στη χώρα μας, γιατί φτάσαμε σε αυτή την κατάσταση, σε μια κατάσταση που προσβάλει την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια του ελληνικού λαού, είναι πάρα πολλοί αυτοί, οι οποίοι ξοδεύουν τις δυνάμεις τους σε μια συμβατική, ξεπερασμένη κομματική αντιπαράθεση, γεμάτη μικρότητες, σα να μην έχει συμβεί τίποτα, σα να είμαστε στο 2009 ή στο 1999. 

Δυστυχώς, είμαστε αλλού και δεν λέμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό.

Κάποιοι πιστεύουν ότι συζητώντας μεταξύ μας οι Έλληνες, τα πολιτικά κόμματα, οι αρχηγοί των κομμάτων με τον Πρωθυπουργό που τα ίδια τα κόμματα διάλεξαν και στηρίζουν στη Βουλή, διαπραγματευόμαστε. Όχι! Δεν διαπραγματευόμαστε όταν μιλάμε μεταξύ μας. Κανείς δεν είναι πιο σκληρός από τον άλλον. Κανείς δεν είναι πιο φιλολαϊκός από τον άλλον. Δεν υπάρχει –πιστεύω- ένας που να θέλει να περιορίσει μισθούς και συντάξεις, που να θέλει να περιορίσει το επίπεδο ζωής των Ελλήνων. Και ψεύδεται όποιος ισχυρίζεται ότι έχει μεγαλύτερες ευαισθησίες ή αγωνίζεται εδώ, εσωτερικά, μόνος του.

Ο αγώνας και η διαπραγμάτευση γίνεται όταν συναντάμε τους εντεταλμένους εκπροσώπους των εταίρων μας και των διεθνών οργανισμών που μετέχουν στην τρόικα. 

Η διαπραγμάτευση γίνεται όταν αντιμετωπίζεις τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, τη διεθνή κοινή γνώμη, τις κυβερνήσεις και τα Κοινοβούλια άλλων χωρών που στηρίζουν την Ελλάδα και θέλουν να βλέπουν να γίνονται στην Ελλάδα αυτά που γίνονται στον δικό τους τόπο ή κατά τη δική τους αντίληψη.

Λοιπόν, δυστυχώς, πρέπει να σας πω ότι είναι τόσο σκληρή η διαπραγμάτευση που κλείνουμε συνεχώς μέτωπα και τα μέτωπα ανοίγουν σε άλλα σημεία. Είναι μια Λερναία Ύδρα. Και επειδή κανείς δεν είναι Ηρακλής από μόνος του για να αντιμετωπίσει τη Λερναία Ύδρα πρέπει όλοι μαζί, χωρίς μικρότητες και χωρίς εξυπνακισμούς, να δώσουμε αυτή τη μάχη, να πείσουμε τους Έλληνες, να τους δώσουμε την εικόνα όλου του σχεδίου και να προχωρήσουμε προς τη λύση που έχουμε επιλέξει, που είναι να μείνουμε στο ευρώ, να μείνουμε στην Ευρώπη και να αγωνιστούμε να ξανακερδίσουμε το χαμένο έδαφος.

Έχουμε όλοι -ο καθένας βέβαια κατά το μέτρο της ιδιότητας που έχει, γιατί είναι άλλο να ασκείς εξουσία και άλλο να υφίστασαι την εξουσία- εθνικά μια ιστορική ευθύνη γιατί φτάσαμε στο σημείο αυτό. Και πρέπει να ξανακερδίσουμε την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της χώρας μας. Θέλει πολλή δουλειά, θέλει μεγάλη προσπάθεια, θέλει επιμονή για να ξαναγίνουμε υπερήφανοι». -