Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μας λένε ψέματα.
Φοβούνται πως αν έλεγαν την αλήθεια
θα κάναμε κάτι;
Λέτε να μας έχουν σε μεγαλύτερη εκτίμηση από ότι έχουμε
εμείς οι ίδιοι τους εαυτούς μας;
Εδώ και δυο χρόνια ζούμε το ίδιο σενάριο που πλέον ακόμα και μια γριούλα σε κάποιο ξεχασμένο χωριό αν ρωτήσεις το έχει πάρει πρέφα.
Υπάρχει από την αρχή ένα σχέδιο να πάρουν π.χ. 100 μέτρα.
Εδώ και δυο χρόνια ζούμε το ίδιο σενάριο που πλέον ακόμα και μια γριούλα σε κάποιο ξεχασμένο χωριό αν ρωτήσεις το έχει πάρει πρέφα.
Υπάρχει από την αρχή ένα σχέδιο να πάρουν π.χ. 100 μέτρα.
Πριν κάθε
δόση ανακοινώνουν καμιά δεκαπενταριά από αυτά, μετά κάνουν μάχη να
σώσουν τα μισά, το καταφέρνουν υποτίθεται αλλά για τα άλλα μισά δεν
μπορούν να κάνουν τίποτα.
Την επόμενη φορά μπαίνουν στο τραπέζι τα πέντε
που είχαμε γλυτώσει συν άλλα τόσα, γίνεται πάλι μάχη αλλά για τα πέντε
κρατούμενα από τη προηγούμενη φορά δεν τα καταφέρνουν ενώ τα άλλα πέντε
κάτι γίνεται και πάλι επιτυχία. Και το θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται...
Γιατί όμως; Αφού δεν κινείται τίποτα. Το πρώτο καιρό έγινε ένα ψιλοτσαμπουκάς (εντελώς ψιλός όμως) έπεσε καμιά μούντζα κάποιο βρισίδι, μόλις πήγε να χοντρύνει λίγο το θέμα έπεσε ξύλο και υπήρξαν και νεκροί και μετά όλα σώπασαν.
Γιατί κουράζονται; Σ΄αυτό το στημένο κουμ καν εξουσίας δεν το πάμε ζερό να βγει κάποιος μια κι έξω να τελειώνουμε;
Μη φοβάστε όλο και κάποιο
θέμα θα βρουν τα παπαγαλάκια της ενημέρωσης για να φλυαρούν Να τραβάμε
τόση ταλαιπωρία μόνο και μόνο για να έχουν κάτι τα δελτία να λένε;
Εκτός κι αν όντως φοβούνται την οργή μας. Κι εμείς τη ψάχνουμε αυτή την οργή αλλά δεν βρίσκει τρόπο να βγει προς τα έξω. Προς το παρόν το μελετάμε το θέμα. Το μελετάμε...
Εκτός κι αν όντως φοβούνται την οργή μας. Κι εμείς τη ψάχνουμε αυτή την οργή αλλά δεν βρίσκει τρόπο να βγει προς τα έξω. Προς το παρόν το μελετάμε το θέμα. Το μελετάμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου