Γιατί η διζωνική ομοσπονδία δεν αποτελεί λύση του Κυπριακού

Εκείνο όμως που δεν είναι σαφές, είναι πώς εννοούν αυτήν τη διζωνική, όσοι την υποστηρίζουν

 Κατά τις συζητήσεις που διεξάγονται μεταξύ των κ.κ. Χριστόφια και Έρογλου, η ελληνοκυπριακή πλευρά επιδιώκει την επίλυση του κυπριακού προβλήματος, με την καθιέρωση της «διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας». 

Σ’ αυτό συμφωνεί και όλος σχεδόν ο ελλαδικός πολιτικός κόσμος και μέρος του κυπριακού. 

Εκείνο όμως που δεν είναι σαφές, είναι πώς εννοούν αυτήν τη διζωνική, όσοι την υποστηρίζουν.
Ο κ. Χριστόφιας κατηγορεί όσους αμφισβητούν την επιτυχή επίλυση του κυπριακού δι’ αυτού του τρόπου, ότι «χύνουν νερό στο μύλο της διχοτόμησης». 

Όπως είπε, «το δίλημμα είναι σαφές: ...ή λύση ομοσπονδίας ή διχοτόμηση» και υποστήριξε ότι η διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, «είναι η στέρεη βάση (…), που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό και θα επανενώσει το έδαφος, το λαό, τους θεσμούς και την οικονομία».
Ας δούμε όμως και άλλες ερμηνείες επ’ αυτού. 

Ο Κύπριος δικαστής του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Λουκαΐδης, σε παλαιότερη συνέντευξή του στην κυπριακή εφημερίδα "Σημερινή", υποστηρίζει: «Η επιδιωκόμενη λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, που είναι η επίσημη γραμμή της ελληνικής πλευράς, αποτελεί μορφή διχοτόμησης». Προσθέτει δε, σε ερώτηση αν υπάρχει τέτοια ορολογία στο Διεθνές Δίκαιο: «Δεν υπάρχει τέτοιο προηγούμενο, ούτε η νομική επιστήμη δέχεται τέτοια τερατώδη ρατσιστικά κατασκευάσματα, διότι είναι αντίθετα με βασικές αρχές του δικαίου, όπως έχουν εξελιχθεί μετά από πικρές εμπειρίες συγκρούσεων και πολέμων».
Θα μας επιτραπεί να προσθέσουμε, ότι θεωρούμε την «διζωνική» κάτι χειρότερο από τη διχοτόμηση. 

Διότι κατά τη διχοτόμηση, δημιουργούνται δύο κράτη και το καθένα βαδίζει το δικό του δρόμο. 

 Σε περίπτωση όμως εφαρμογής διζωνικής, δικοινοτικής Ομοσπονδίας, ιδίως όπως την προέβλεπε το Σχέδιο Ανάν, θα συμβούν τα εξής:
Οι Ελληνοκύπριοι δεν έχουν κανένα λόγο να μεταβούν στη ζώνη των Τουρκοκυπρίων, όπου οι συνθήκες εργασίας και εν γένει διαβίωσης υπολείπονται αυτών της ελεύθερης ζώνης. 

Τουρκοκύπριοι και Τούρκοι θα είναι αυτοί που θα εγκατασταθούν στον ελληνικό τομέα. Ακόμη και αν προβλεφθεί η πλειονότητα των κατοίκων να αντιστοιχεί στη ζώνη, δηλαδή οι Τουρκοκύπριοι να πλειοψηφούν στο δικό τους τομέα και οι Ελληνοκύπριοι στο δικό τους, όταν οι Τουρκοκύπριοι θα αρχίσουν να αυξάνονται στην ελληνική ζώνη με τους γνωστούς γρήγορους ρυθμούς, ποιος θα είναι αυτός που θα τους διώξει, προκειμένου να διατηρηθεί η ισορροπία;
Σε λίγα χρόνια οι ισορροπίες θα ανατραπούν. Ο εκτουρκισμός της νήσου είναι βέβαιος. Άλλωστε αυτός είναι ο λόγος που οι Τούρκοι ζητούν διζωνική, δικοινοτική ενώ εμείς την αρνούμαστε (μιλούν και για Συνομοσπονδία). Τι συνέβη και αυτό που θεωρούσαμε κακό κατέστη σήμερα ευνοϊκό;
Μήπως οι αρμόδιοι δεν αντελήφθησαν ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην τελευταία του έκθεση περί Τουρκίας, είχε απορρίψει τη διζωνική δικοινοτική Ομοσπονδία ως μορφή λύσης; 

Ενιαίο κράτος δι’ αυτού του τρόπου δεν μπορεί να υπάρξει, διότι ελλείπει το κυρίαρχο στοιχείο. Η βούληση να υπάρξει και από τις δύο πλευρές.
Υπάρχει κάποιος που να υποθέτει ότι οι Τούρκοι θα επιτρέψουν την ειρηνική διαβίωση των δύο κοινοτήτων σε ενιαίο κράτος;  

Δεν το πράττουν στη Θράκη, όπου οι τουρκόφρονες είναι μερικές δεκάδες χιλιάδες, απειροελάχιστο δηλαδή ποσοστό επί του συνόλου του ελληνικού λαού. 

Και θα το πράξουν στην Κύπρο με τους εκατοντάδες χιλιάδες Τούρκους εποίκους;
Όπως και να έχει, όσοι παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στη Μεγαλόνησο, βλέπουν ξεκάθαρα ότι στη μακρά πορεία των συζητήσεων, η λύση που επιδίωκαν οι Τούρκοι ήταν πάντα αυτή που εξυπηρετούσε τα βρετανικά συμφέροντα.
Ο Μακεδών/ Voria