«Γιατρέ μου θα ζήσει;»
Εμείς είχαμε επαναπαυτεί στη διάγνωση που είχε γίνει πριν από μερικές δεκαετίες περί «τρέλας».
Μας βόλευε, γιατί «πουλούσαμε τρέλα» και περνάγαμε ωραία.
Όπως όλοι οι «τρελοί» που έχουν σώας τας φρένας.
Μέχρι που κάποια ημέρα, σε μια στιγμή τρέλας, ο Πρωθυπουργός είχε την έμπνευση να βάλει το πιστόλι στο τραπέζι.
Και επειδή η «τρέλα» έχει και τα όριά, και τα πράγματα άρχισαν να σοβαρεύουν, εκλήθη επειγόντως γιατρός εκ Παρισίων, ώστε να μας σώσει.
Και όταν του απευθύναμε την κλασική ερώτηση: «Γιατρέ θα ζήσει;», εκείνος έκανε το αυτονόητο.
Μας έβαλε να υπογράψουμε ότι η θεραπεία θα γίνει με δική μας ευθύνη.
Με τις υγείες μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου