Τώρα που το λύσαμε και το θέμα ποιος παίρνει σύνταξη, πότε και γιατί, μήπως να ασχοληθούμε και με τίποτε άλλο;
Κάτι. Μια ανάπτυξη τέλος πάντων, μια ανασυγκρότηση, μια ανάταξη (όλα σε οικονομία αυτά), ξέρω ΄γώ; Κάτι. Εκτός κι αν δεν το λύσαμε το θέμα, και εξακολουθούμε να ψαχνόμαστε. Οπως εγώ ας πούμε. Που θεωρώ ότι έτσι όπως καταρτίστηκε τελικά αυτό το δαιδαλώδες νομοσχέδιο, για να το καταλάβεις πρέπει να έχεις από ένα master και ένα ΡhD απαραιτήτως σε θέματα οικονομικής ανάλυσης!
Εκτός κι αν το έκαναν έτσι προκειμένου να χτυπήσουν την ανεργία, οπότε είμαι υποχρεωμένος να βγάλω το καπέλο στον γίγαντα που το ...
σκέφθηκε. Διότι, να μου το θυμηθείτε, πολύ σύντομα θα ξεφυτρώσουν σχετικά με τα διαλαμβανόμενα στο ασφαλιστικό επαγγέλματα, του τύπου «ειδικός αναλυτής Ασφαλιστικού», ας πούμε. Ή «εμπειρογνώμων ερμηνευτής Ασφαλιστικού», μετεκπαιδευθείς στις ΗΠΑ. Και θα τον έχεις με την ώρα τον επαγγελματία. Πώς κάνουν τώρα φροντιστήριο στα παιδιά που δίνουν Πανελλαδικές οι ίδιοι οι καθηγητές τους και βγάζουν (το πιο άθλιο) μεροκάματο- αυτοί ντε που...απεργούν στη συνέχεια γιατί δεν τους πληρώνουν έξτρα τη διόρθωση των γραπτών, που είναι στις υποχρεώσεις τους; Ε, έτσι ακριβώς. Διότι όσο να πεις, όσο να κάνεις, την αίσθηση ότι είσαι χαμένος στο Διάστημα με το Ασφαλιστικό που ψήφισε προχθές η Βουλή την έχεις. Ούτε ξέρεις τι σε αφορά, ούτε γνωρίζεις τι σε περιμένει. Το μόνο που σκέφτεσαι είναι, πως τζάμπα πήγε ο κόπος σου όλα αυτά τα χρόνια, και τη ρημάδα τη σύνταξη δεν θα την απολαύσεις ποτέ. Βέβαια έχει κι ένα καλό αυτό. Αφού σύνταξη δεν θα πάρεις, τι θα ΄χουν μετά για να σου κόβουν; Τίποτε. Αρα;
Εμείς πληρώναμε...
Συμπέρασμα δεν έχει, και δεν πρόκειται να με απασχολήσει περαιτέρω το θέμα. Μόνοι τους το ψήφισαν, μόνοι τους το κατάλαβαν, μόνοι τους προφανώς θα το εφαρμόσουν. Σε σας και σε μένα απομένει να σταυροκοπιόμαστε (όσοι πιστεύουν δηλαδή) για το πώς τη γλιτώσαμε ώς τώρα και δεν γίναμε μια διάταξη και μόνο, αλλά χρειάστηκε ένα ολόκληρο βιβλίο για να μας τακτοποιήσει μια και καλή. Αλλά, δεν φταίνε μόνον αυτοί, φταίμε κι εμείς. Σε θυμάμαι να μακαρίζεις την τηλεφωνήτρια του ΟΤΕ που πήρε πλήρη σύνταξη ύστερα από 15 χρόνια στη δουλειά, μητέρα ανηλίκου παιδιού και άλλα τέτοια ιδεώδη, και θα την πληρώνεις 50 χρόνια σύνταξη. Σε θυμάμαι να μακαρίζεις τη δασκάλα (με ή χωρίς χρυσά μαλλιά) για τον ίδιο λόγο, την εργαζόμενη στην Ολυμπιακή, στον ΟΣΕ, στη ΔΕΗ, την... την... Σκέφτηκες ποτέ, να της πεις, έλα δω ρε κοπέλα μου, συνταξιούχος από τα 35 σου; Δεν ντρέπεσαι; Φυσικά όχι. Γιατί να ντραπεί. Μήπως ντράπηκε ο άλλος, κοτζάμ μαντράχαλος, αστυνομικός το επάγγελμα που βγήκε στη σύνταξη στα 48; Ο πιλότος που έπαιρνε τη σύνταξη στα 40 και προσλαμβανόταν την άλλη μέρα στην Ολυμπιακή; Ο... εθελούσιος του ΟΤΕ, που την έπαιρνε στα 45; Της ΕΘΕΛ; Ο... ο.... Κανείς δεν ντράπηκε. Ούτε κι εμείς που τους καλοτυχίζαμε που βγήκαν στη σύνταξη. Τώρα που καταλάβαμε ποιος τους πληρώνει- όλοι εμείς οι άλλοι που δουλεύουμε, και θα δουλεύουμε γιατί σύνταξη δεν θα πάρουμε μέχρι να πεθάνουμε, τα βάζουμε με το κράτος. Ναι, φταίει το κράτος. Αλλά φταίμε κι εμείς που ανεχόμαστε αυτό το αίσχος!
Σώπα και δούλευε
Εγώ το έχω ξαναπεί, ότι υπάρχει συνευθύνη για το μπάχαλο που λέγεται ελληνικό κράτος, αλλά μερικοί ενοχλούνται και στην ιδέα. Τα ρίχνουν όλα στους πολιτικούς, και καθαρίζουν. Προχθές στην πορεία φώναζαν «να καεί, να καεί, το μπουρδέλο η Βουλή». Να καεί παιδιά, δεν έχω αντίρρηση, και να ΄μαι κι εγώ εκεί να το απολαύσω το θέαμα, αλλά μετά, τι; Εχετε καμιά πρόταση για το ποιος θα αναλάβει να διαχειριστεί τις τύχες της χώρας; Διότι κάποιος πρέπει να τις αναλάβει. Να τις αναθέσουμε σε τραπεζίτη, τύπου Βγενόπουλου; Μα αυτός δεν μπορεί να σώσει τις επιχειρήσεις του. Σε συνταγματάρχη πάλι δεν το βλέπω. Επτά χρόνια τους νιώσαμε στο πετσί μας κι αυτούς- ακόμη πληρώνουμε και θα πληρώνουμε για δεκαετίες τα αποτελέσματα της καταστροφής που επισώρευσαν στον τόπο. Να παραδώσουμε σε σεμνή τελετή τη διοίκηση στον Περισσό; Δεν στο συνιστώ, ό,τι και να μου λες. Οχι γι΄ αυτά τα περί Σοβιετίας που πιστεύουν, όχι. Για άλλα, πιο πρακτικά ζητήματα. Οπως τις θηριώδεις περικοπές που έκαναν στους μισθούς των ανθρώπων που δουλεύουν στον «Ριζοσπάστη» και την Τυποεκδοτικη. 1.250 ευρώ σου λέει ο καθένας. Μ΄ αυτά θα ζήσετε, τους είπαν. Εσείς, όλοι. Εμείς οι άλλοι που σας διοικούμε, προφανώς δεν θα ζήσουμε μ΄ αυτά - ίσα κι όμοια είμαστε; Το είδες πουθενά γραμμένο; Οχι. Αρα, σώπα και δούλευε για την επανάσταση...
Βρίσκει και τα κάνει
Επανάσταση- άκου τι είπα ο άνθρωπος τώρα.
Να το φορέσω το «Καβάλι» τ-σερτ με τη φιγούρα του Τσε να καπνίζει αρειμανίως το πούρο του, το σκούρο μπερέ με το άστρο μπροστά, να πάρω και τη Λιάνα αγκαζέ και να κατεβούμε στο Σύνταγμα, να βροντοφωνάξουμε για το τιμημένο που εκπροσωπεί την εργατιά- ποια εργατιά δεν έχω ακριβώς καταλάβει, διότι έτσι όπως τα διέλυσαν όλα, εργοστάσιο δεν υπάρχει ούτε για δείγμα. Πουθενά.
Το πετυχημένο πείραμα της Πάτρας προ ετών, όπου έκλεισαν μέσα λίγους μήνες, ύστερα από μια ενθουσιώδη επαναστατική δράση του εργατικού κινήματος ΜΟΣΚΟ, Πιρέλλι, Πειραϊκή Πατραϊκή, Λαδόπουλος, κάτι μεταποιητικές, και μετά παραλίγο η μισή πόλη να στήνεται στην ουρά για συσσίτιο- εφαρμόζεται πλέον πανελλαδικά, διότι όπως λέει κι ο Πάγκαλος το κόμμα θέλει φτώχεια, εξαθλίωση, κόσμο άνεργο, για να στρατευθούν μετά στις τάξεις του. Αλλά καλά κάνει. Διότι βρίσκει και τα κάνει. Δεν είδες αναγνώστη μου με τι ενοχικό τρόπο αντιμετώπισε η κυβέρνηση το θέμα του καμποτάζ;
Διέλυσαν τα λιμάνια για μερικές ημέρες τα ΠΑΜΕ υπηρεσίας, έδιωξαν και μερικά κρουαζιερόπλοια, και τι έκανε η κυβέρνηση; Αντί να άρει μια και καλή αυτό το ρημαδοκαμποτάζ, αντάμειψε τις προσπάθειές τους με ένα εξίσου με το Ασφαλιστικό, δαιδαλώδες πράγμα, το οποίο επίσης θα γεννήσει καινούργια... επαγγέλματα: «εδικός αναλυτής καμποτάζ»! Ελεος πια...
Αντε πια με τις λίστες
Το άλλο που μου τη σπάει, είναι η λίστα. Αν το καλοσκεφτείς το πράγμα, η ζωή μας όλη είναι συνεχώς και αδιαλείπτως μια... λίστα! Από τη λίστα του δάσκαλου στο σχολείο μέχρι τη λίστα του λοχία στον στρατό, και από τη λίστα γάμου και τη (μετέπειτα) λίστα με τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ, όλα γύρω από αυτή γυρίζουν. Εσχάτως μας πλημμύρισαν και οι λίστες της ντροπής. Λίστες της ντροπής με τους φοροφυγάδες, με τους δημοσιογράφους της Ζίμενς, με τους διορισμούς των βουλευτών, με τους «λαδωμένους» πολιτικούς, λίστες από ΄δώ λίστες από εκεί, έφθασε το πράγμα στο μη περαιτέρω. Στο δεν πάει άλλο. Μια λύση υπάρχει, κι αυτή είναι της δημοσιοποίησης.
Παιδιά, ό,τι λίστες έχετε, της ντροπής, της μισής ντροπής, της 1/4 ντροπής, των 2/3, των 3/5, βγάλτε τες στη φόρα να τελειώνουμε.
Δεν το μπορώ αυτό το πράγμα.
Εχει καταντήσει γελοίο.
Ασε που έχασαν και οι επιθετικοί προσδιορισμοί την έννοιά τους.
Ολα στο φως, και όλα τώρα.
Τα υπόλοιπα είναι κακής ποιότητας χιούμορ.
Ta Nea Τoυ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου