Η απαραίτητη προυπόθεση της Ανάπτυξης!

H χρονική περίοδος που διανύουμε,  βρίσκει την οικονομία της χώρας σε οριακό σημείο, τόσο σε ό,τι αφορά στη δημοσιονομική της κατάσταση όσο και στην αναπτυξιακή της προοπτική

Mπορεί το δημόσιο έλλειμμα να  μας απασχολεί ιδιαίτερα στην Ελλάδα, αλλά, πέραν αυτού, υπάρχουν και άλλα ελλείμματα που θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη.

Στα ανωτέρω μπορούν να προστεθούν και τα ελλείμματα που καταγράφονται στην ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας σε σχέση με τις άλλες χώρες-μέλη της ευρωζώνης, το έλλειμμα στις αναγκαίες δαπάνες για την Παιδεία, την έρευνα και την τεχνολογία, όπως και το έλλειμμα προσαρμογής της ελληνικής νομοθεσίας στο κοινοτικό δίκαιο (απελευθέρωση υπηρεσιών και επαγγελμάτων) και ό,τι άλλο νομίζετε...

Η ένταση αυτή της εξωστρέφειας έφερε στην επιφάνεια το γνωστό πρόβλημα, που ...συνίσταται στον περιορισμένο αριθμό ανταγωνιστικών προϊόντων που διαθέτουμε. Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή, χωρίς χρονοτριβή, να αναπτύξουμε από πλευράς κράτους τη στρατηγική και τη στήριξη των επιχειρήσεων με σκοπό τη συνεχή ανάπτυξη καινοτόμων και ανταγωνιστικών προϊόντων.
Οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν έγιναν απότομα λιγότερο ανταγωνιστικές και τα δημιουργηθέντα δίκτυα για την προώθηση των ελληνικών προϊόντων δεν έγιναν απότομα λιγότερο αποτελεσματικά

Παράλληλα όμως φάνηκε έντονα το πρόβλημα του περιορισμένου αριθμού ανταγωνιστικών προϊόντων που οφείλεται στην πολυσυζητημένη υστέρηση ανάπτυξης ανταγωνιστικών προϊόντων που να ικανοποιούν ή ακόμη και να διαμορφώνουν τη ζήτηση.

Η λύση του προβλήματος της ανάπτυξης ανταγωνιστικών προϊόντων προϋποθέτει τη συνέργεια κράτους, επιχειρήσεων και ερευνητικών κέντρων.

Πρακτικά δεν έγινε ποτέ συντονισμένη πολιτική με την εμπλοκή πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, ερευνητικών ινστιτούτων και φορέων για τη δημιουργία συνεργειών (ή ενός συστήματος που να ωθεί συνεχώς την καινοτομία) με στόχο τη δημιουργία καινοτόμων προϊόντων.

Χρειάζεται επειγόντως μια νέα οικονομία βασισμένη στη γνώση, η οποία, εκτός εξαιρέσεων, δεν μπορεί να αναμένεται από τη μεμονωμένη επιχείρηση. Αντίθετα, η επιχείρηση εν προκειμένω αναμένει τη στήριξη από το κράτος.

Διότι η κρίση είναι στην πραγματική οικονομία, στην παραγωγή, στην αγορά, στις επιχειρηματικές και εμπορικές συναλλαγές, στην αντιμετώπιση του προϋπολογισμού και των οικονομικών αναγκών των νοικοκυριών.
Στην πραγματική οικονομία «παίζεται» τελικά το στοίχημα της ανάπτυξης με την οποία πρέπει να συνδυασθεί μια διατηρήσιμη δημοσιονομική εξυγίανση και σταθερότητα.

Οι επιχειρηματίες αυτοί γνωρίζουν ότι το κλειδί δεν βρίσκεται στη συγκράτηση του κόστους εργασίας ως μηχανισμού ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας.
Το μυστικό είναι τα καινοτομικά προϊόντα (εκτός από την εντατική προώθηση), πράγμα για το οποίο απαιτείται ανθρώπινο δυναμικό υψηλής εξειδίκευσης και συντονισμένη τεχνική υποστήριξη.

S.M.

σκίτσο:  www.skitso.biz