Από τον Ανδρέα έως τον Γιώργο…

Η οκτάχρονη διακυβέρνηση της χώρας από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. επί κυβερνήσεων κ. Σημίτη, διόγκωσε το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα της χώρας μας και υπήρξε προπομπός της υπαγωγής της πατρίδος μας στις ορέξεις του Δ.Ν.Τ. και της Ε.Ε.. 

Ο κ. Παπανδρέου υπήρξε κορυφαίο στέλεχος των κυβερνήσεων Σημίτη με αποκορύφωμα  την θητεία του ως Υπουργός των Εξωτερικών.

Επομένως, γνώριζε τότε αλλά και σήμερα,  ως Πρωθυπουργός αυτής της χώρας, πως με την υπαγωγή στο Δ.Ν.Τ. και την αποδοχή του μνημονίου υποθήκευε μεταξύ άλλων και Εθνικά  κυριαρχικά  δικαιώματα. 
Υποθήκευε το παρόν και το μέλλον των πολιτών της πατρίδος μας. 
Εξ’ασθενούσε τη διαπραγματευτική θέση της χώρας στα ανοιχτά Εθνικά μέτωπα με τους γείτονές  μας.

Ο κ. Γ. Παπαδρέου επεδίωξε ως Υπουργός Εξωτερικών, αλλά και ως Πρωθυπουργός πλέον, μια οσφυοκαμπτική πολιτική έναντι των Τούρκων, είτε χορεύοντας ζεϊμπέκικο είτε...
καταθέτοντας στεφάνι στο μαυσωλείο του Κεμάλ Ατατούρκ, σφαγέα των Ελλήνων, είτε επιτρέποντας την έλευση του Ερντογάν στην Αθήνα ως επικυρίαρχου της Ελλάδος.

Η ιστορία, όμως, ξεκινά από πιο παλιά όταν το 1976 ο τότε αρχηγός Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Α. Παπανδρέου, πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού, προέτρεπε τον τότε Πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, μέσα στη Βουλή των Ελλήνων, να βυθίσει το «Χόρα» που έκανε έρευνες στην υφαλοκρηπίδα μας. Στην συνέχεια , το 1987, ο Α. Παπανδρέου, πρωθυπουργός της χώρας, συμφωνούσε με τους Τούρκους για τη μη πραγματοποίηση έρευνας στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου από πλευράς Τουρκίας και Ελλάδος . Λίγο αργότερα εκφώνησε το περίφημο “mea culpa”, δηλαδή την αναγνώριση του λάθους, μέσω του οποίου απαγόρευε την άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο. Έτσι, φθάσαμε στην αποφράδα εκείνη ημέρα για το Ελληνισμό, της 31 Ιανουαρίου 1997,  ημέρα απόβασης των τουρκικών δυνάμεων σε ελληνικό έδαφος, στις βραχονησίδες των Ιμίων, όταν Υπ. Εξωτερικών ήταν ο σημερινός αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως και κατά τα άλλα λαλίστατος, κ. Πάγκαλος.

Συμπερασματικά λοιπόν, οι Τούρκοι εκμεταλλεύτηκαν άριστα όλα αυτά τα χρόνια την ατολμία της εξωτερικής μας πολιτικής και έχουν δημιουργήσει προϋποθέσεις συγκυριαρχίας και συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου.

Ταυτόχρονα δε με την υπαγωγή της χώρας  στο Δ.Ν.Τ. και την «αβάντα» που έχουν από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, αρχίζουν και γίνονται θρασύτατοι και πολύ επικίνδυνοι για την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή. Αποτέλεσμα αυτής της θρασύτητας ήταν τα προχθεσινά γεγονότα που αποδυναμώνουν την θέση μας απέναντι τους αλλά και στους εταίρους μας στην Ε.Ε. και δυστυχώς δεν έγιναν αντικείμενο κανενός σχολιασμού από όλα τα  Μ.Μ.Ε. Τα γεγονότα αυτά λοιπόν, είναι τα εξής:

1.     Το τουρκικό ωκεανογραφικό ερευνητικό σκάφος  Cesme, προχώρησε σε σεισμικές έρευνες σε περιοχή 15 μιλίων βόρεια της Σαμοθράκης και 8 μιλίων  από τις ακτές της Ελληνικής Θράκης, μέσα στα όρια της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας. 

Οι έρευνες διήρκεσαν περίπου μία ημέρα και παρότι γίνονταν σε διεθνή ύδατα, το πλήρωμα του τουρκικού πλοίου εξέταζε και έκανε εργασίες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα χωρίς να υπάρχει καμία έγκριση από την πλευρά της Ελληνικής κυβερνήσεως. 

Την εργασία του Cesme προστάτευε ένα σκάφος της τουρκικής ακτοφυλακής χωρίς καμία αντίδραση από πλευράς μας 

Οι γείτονές μας λοιπόν, καταπατούν συνεχώς το μέτρο καλής γειτονίας και τις διεθνείς συνθήκες, παρότι ισχυρίζονται επίσημα  πως «σέβονται απόλυτα» την συμφωνία της Βέρνης του 1976 όταν οι δύο χώρες  δεσμεύτηκαν να μην προβαίνουν σε σεισμικές έρευνες πέραν των χωρικών υδάτων τους μέχρι να οροθετηθεί η υφαλοκρηπίδα.

2.     Με το πρόσχημα της έρευνας και της διάσωσης, οι Τούρκοι προσπάθησαν να επαναλάβουν το σκηνικό των Ιμίων, στους Καλογέρους που βρίσκονται στον 25ο μεσημβρινό, δηλαδή εκεί όπου η Άγκυρα οροθετεί την αξίωσή της για συνδιαχείριση του Αιγαίου. 

Έτσι, μαχητικά αεροσκάφη της έστειλαν σήμα πως βυθίζεται πλοίο στην περιοχή των νήσων Καλογέρων, δυτικά της Χίου. 

Οι Τούρκοι ξεκίνησαν αμέσως την έρευνα διάσωσης, αποστέλλοντας τουρκικά πλοία  και αεροπλάνα στην περιοχή. 

Ενεπλάκησαν και ελληνικά πλοία, αεροπλάνα και ελικόπτερα ενώ τουρκική φρεγάτα προσπάθησε να παρεμβληθεί των ελληνικών σκαφών. Το θερμόμετρο της έντασης είχε ανέβει επικίνδυνα και ευτυχώς μετά από λίγες ώρες όλα τελείωσαν κατ’ ευχήν.

Αυτές οι τακτικές, λοιπόν, καταδεικνύουν απροκάλυπτα την επιθυμία της Τουρκίας για έλεγχο του μισού Αιγαίου. 

Παρόλαυτά, ο Έλληνας Πρωθυπουργός παραμένει ένθερμος υποστηρικτής της Ελληνοτουρκικής φιλίας, χωρίς να υψώνει το πολιτικό του ανάστημα έναντι των Τούρκων όπως θα όφειλε, υπό την αυτονόητη προϋπόθεση, πως θα είχε τέτοιο ανάστημα!

Αποστόλου Παναγιώτης

Οικονομολόγος