Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

Ο Πόρος, οι πόροι και οι άποροι…

5Το 4ήμερο ετήσιο Συμπόσιο της Σύμης, διοργανώνεται φέτος στον Πόρο (κάθε χρόνο, εδώ και μια δωδεκαετία, επιλέγεται και ένα διαφορετικό νησί υποδοχής) και υπόσχεται ανταλλαγή προοδευτικών ιδεών για την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο. 
Συγκεκριμένα, στα προσκλητήρια που απεστάλησαν στους εκλεκτούς συνέδρους, αναγραφόταν ο εξής επίσημος τίτλος:’’ Fast Forward (Γρήγορα Μπροστά): Progressive Ideas for Greece, Europe and the World’’
Με οικοδεσπότη λοιπόν το Γιώργο Παπανδρέου, πολιτικοί, οικονομολόγοι και καθηγητές διεθνούς φήμης, θα συνευρεθούν και θα ανεκδοτολογήσουν με έξοδα του Ιδρύματος Ανδρέα Παπανδρέου στην καρδιά του Αργοσαρωνικού. 
Και καθώς οι εργασίες του Συμποσίου λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια των τεσσάρων πρώτων εργασίμων ημερών της super καλοκαιρινής αυτής εβδομάδας, η φράση- σταθμός της Ίλια (Μελίνας Μερκούρη) στο «Ποτέ την Κυριακή» (Και στο τέλος πήγαν όλοι μαζί στην παραλία) θα βρει πάλι την απόλυτη εφαρμογή της. «Θα πάει…» η βερμούδα, το ταγάρι και το ψαθάκι, «σύννεφο»… 
Τα ξώφτερνα των διανοιών θα δείρουν τα σοκάκια…
Είναι γνωστή αυτή η ελαστική μορφή, βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας… Με τον ίδιο αυτό τρόπο έγραφαν «εκτός έδρας» και οι δημόσιοι υπάλληλοι των περασμένων χρόνων (Σεμινάριο δω, σεμινάριο κει, σεμινάριο παραπέρα…). Έτσι δικαίωναν το ρόλο τους εντός, εκτός και επί τα αυτά, οι πολιτικοί άνδρες. Έτσι έκαναν και τη θητεία τους στην παραμεθόριο (καλοκαίρι στη Μύκονο και στην Ρόδο) οι βυσματίες γόνοι των προνομιούχων οικογενειών…
Όποιος δε θέλει να ζυμώσει, κοσκινίζει όσες μέρες του δίνεται η ευκαιρία, σε Συνέδρια όπου γίνονται ζυμώσεις ιδεών…Ιδεών που, σύμφωνα με την προβεβλημένη στοχοθεσία, στην περίπτωση του Πόρου, θα κάνουν την Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο να επιδοθούν σε προοδευτικό FastForward… Σε τρεχάλα προς τα μπρος…
Πιθανότατα για να σωθούν… Ή για να γλιτώσουν από τη φάση Play που μόλις έθεσε σε λειτουργία η κυβέρνησή μας…
Είναι καλό πάντως που θα διαβουλευτεί, μία ακόμα φορά ο πρωθυπουργός μας με αγγλόφωνους γνώστες της παγκόσμιας πραγματικότητας. Απλώς, εμάς μας τρώει για μια ακόμα φορά η ζήλια.
Γιατί, σε αντίθεση με τους πολλούς και ποικίλους, επιτυχημένους κι αποτυχημένους, προσκεκλημένους σου θεωρητικούς, εμάς Γιώργο, που με αεροπλάνα, με βαπόρια και με τους φίλους τους παλιούς, τριγυρνάμε στα σκοτάδια, ούτε στιγμή δε μας ακούς…
Της Τζένης Κ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: