Με λύπη βλέπω ότι ο Σαμαράς έχει περιέλθει σε αδιέξοδο. Από τη μια αδυνατεί να διαχειριστεί το "πρόβλημα Ντόρα" και από την άλλη πελαγοδρομεί με το "πρόβλημα Καραμανλή".
Το αποτέλεσμα καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις: η ΝΔ έχει φτάσει στο 20% και ο κατήφορος θα συνεχιστεί αν δεν αλλάξει κάτι.
Τέσσερις μήνες μετά την αλλαγή ηγεσίας το κόμμα παραμένει βαθειά διχασμένο και απολύτως συνδεδεμένο με το παρελθόν.
Ο Σαμαράς δεν δείχνει ικανός να υπερβεί την "παρέα" που τον στήριξε για... την ηγεσία και να κάνει ειλικρινές άνοιγμα στην πλευρά του 40% που προτίμησε τη Ντόρα. Ταυτόχρονα, μοιάζει αδύναμος να απαλλαγεί από τα "βαρίδια" της καραμανλικής διακυβέρνησης. Πορεύεται με απειλές στα λόγια και κενά στις πράξεις.
Απειλεί τη Ντόρα με διαγραφή, ενώ θα έπρεπε ως ηγέτης να την πάρει μαζί του, δίνοντάς της ρόλο που να αναλογεί στο πολιτικό της "μπόϊ". (Εχει δείξει ο Παπανδρέου πώς γίνεται με τον Βενιζέλο)!
Απειλεί με κυρώσεις όσους "πλήγωσαν" -λέει- τη ΝΔ, αντί να τους έχει στείλει ήδη σπίτι τους. Αποτέλεσμα: ο Βουλγαράκης εμφανίστηκε σαν να μην τρέχει τίποτα στο συνέδριο της ΟΝΝΕΔ και ο Παυλίδης δήλωσε αγέρωχος ότι δεν προσφέρεται για εθελουσία έξοδο!
Εν ολίγοις ο Σαμαράς τα κάνει όλα λάθος.
Δεν επανενώνει το κόμμα και δεν τραβάει κόκκινη γραμμή στο καραμανλικό παρελθόν.
Οσο κινείται στην ίδια λογική θα βλέπει τα ποσοστά του να συρρικνώνονται.
Του ΦΟΙΒΟΥ ΔΕΛΗ
1 σχόλιο:
Μα είναι φανερό ότι δε θέλει να αναλάβει τη χώρα αυτή τη στιγμή. (Και δεν του επιτρέπεται άνωθεν). Αν ήθελε πραγματικά να κυβερνήσει, θα πρόβαλλε απλά την αντισυνταγματικότητα του μνημονίου και θα ζητούσε εκλογές. Ούτε τα υπόλοιπα κόμματα θέλουν κάποια αλλαγή γιατί απλούστατα θα είχαν κάνει το ίδιο. Εφόσον αντιπολιτεύονται την παρέα ΕΕ-ΔΝΤ-ΓΑΠ με παχιά λόγια και μπαρούφες, σημαίνει ότι τη νομιμοποιούν.
Δημοσίευση σχολίου