Panousisgate σε χώρα Λωτοφάγων

Και ξαφνικά, εμφανίστηκε ένας πρώην υπουργός με αποκαλύψεις. Και μάλιστα, ένας αριστερός υπουργός. 

Έδωσε συνεντεύξεις, πήγε φάκελο στον εισαγγελέα, ανέφερε πρόσωπα και καταστάσεις. Και μπήκε η υπόθεση στο γνωστό «αυλάκι της λήθης».

Πρώτα έρχονται οι εκπλήξεις, μετά οι κραυγές , ύστερα οι τυπικές έρευνες και στο τέλος, όταν όλα σιγήσουν γύρω μας, η...
αρχειοθέτησή της.
Αλήθεια, τι καινούριο είπε Πανούσης που δεν το ξέραμε;

Απλά, θεωρούσαμε ότι όλα ήταν σχεδόν φυσιολογικά. 

Δεν ξέραμε ότι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ επισκέπτονταν τρομοκράτες στις φυλακές; 

Ότι πήγαιναν από παλιά, σε δίκες για να τους υπερασπιστούν; 

Ότι στελέχη της αριστεράς εμπλέκονταν πάντα, σε εξτρεμιστικές δράσεις σε δημόσιους χώρους, σε πανεπιστήμια και σε συνδικαλιστικά όργανα; 

Δεν ξέρουμε επίσης σήμερα, ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης έχει υπογράψει φωτογραφικές διατάξεις για την προστασία τρομοκρατών;

Tα ξέραμε όλα, όπως επίσης ξέραμε και τον ρόλο της Χρυσής Αυγής. Όπως και τη σκοτεινή πλευρά του ΚΚΕ που δεν δέχεται ελέγχους, μολονότι εισπράττει την επιχορήγηση από το κράτος και απροκάλυπτα τάσσεται κατά του Συντάγματος.
Όλα είναι γνωστά αλλά δεν τα θυμόμαστε, όταν πρέπει. 

Όχι μόνο εμείς αλλά κυρίως η Δικαιοσύνη. Οι δικαστές που συντάσσονται αναφανδόν με την «ξεχασιάρα» κοινωνία, υπερασπιζόμενοι μάλλον το «κοινό αίσθημα». 

Και τα ΜΜΕ επίσης, που ακολουθούν, ως συνήθως, αυτό που σέρνεται σαν φαντασίωση, στο κοινό τους: Την ηρωοποίηση μορφών της αριστεράς που ξέχασαν να γκρεμίσουν το τείχος του Εμφυλίου.

Στη χώρα των «Λωτοφάγων», όλα μπορεί να είναι ανεκτά, αρκεί να είναι έντεχνα «αριστερά»...


Του Ανδρέα Ζαμπούκα

liberal.gr