Όσοι ρισκάρουν Grexit, να φέρουν τα λεφτά τους στην Ελλάδα

Δεν είμαι τραπεζίτης για να γνωρίζω ποιοι και πώς έχουν βγάλει χρήματα στο εξωτερικό, ούτε εισαγγελέας για να αναζητήσω αν αυτά έχουν δηλωθεί ως εισοδήματα στην Ελλάδα ή από ποιες δραστηριότητες προέρχονται. 

Και πολύ περισσότερο, πέραν της ενδεχόμενης φοροδιαφυγής, δεν με απασχολεί διόλου τι αποφασίζει ο κάθε ιδιώτης (ανεξαρτήτως επαγγέλματος και ιδιότητας) να πράξει με τα χρήματά του. 

Είναι όμως εντελώς διαφορετικό το ζήτημα όταν η υπόθεση αφορά βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου, κυβερνητικά στελέχη –διαχρονικά– και κρατικούς λειτουργούς. Πολύ...
περισσότερο μάλιστα όταν σε αυτή τη συγκυρία διακυβεύεται η παρουσία της χώρας στην Ευρωζώνη.
Είτε μιλάμε για υπερασπιστές της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας που ωστόσο διαπραγματευόμενοι φρόντιζαν καλού κακού να έχουν... δεμένο τον γάιδαρό τους, είτε για εκείνους που θέλουν να αλλάξουν την Ευρώπη, αλλά μάλλον όχι και το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα... Προκύπτουν και πάλι τις τελευταίες ημέρες δηλώσεις και μάλιστα από κυβερνητικούς βουλευτές, όπως ο κ. Αλέξης Μητρόπουλος για την παρουσία βουλευτών και υπουργών από όλα τα κόμματα πλην ΚΚΕ, στη λίστα Νικολούδη. Νομίζω ότι σε κάθε περίπτωση δεν θα πρέπει να μένουν στον αέρα τέτοιες δηλώσεις και ότι θα πρέπει άμεσα να γνωρίζει η κοινή γνώμη τι ακριβώς συμβαίνει. Γιατί όταν μιλάμε για λίστα Νικολούδη το μυαλό δεν πάει σε χρήματα που έχουν δηλωθεί και δικαιολογούνται από αμοιβές ή πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων, αλλά για κεφάλαια που δεν είναι επαρκώς δικαιολογημένα.

Υπάρχει όμως και μία άλλη διάσταση του θέματος. Ιδιαίτερα όταν ορισμένοι που εκφράζουν απόψεις περί μίας ενδεχόμενης εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, έστω και υπό τη μορφή απειλής προς τους εταίρους, έχουν τα χρήματά τους προστατευμένα σε τράπεζες του εξωτερικού. Και αυτό πέρα από τα τα χρήματα αυτά είναι πλήρως αιτιολογημένα ή όχι. Δεν έχει καμία σημασία. Όσοι οραματίζονται αυτόνομη πορεία της χώρας εκτός ευρώ, θα πρέπει να αναλαμβάνουν αντίστοιχα ρίσκα για τις συνέπειες των οραμάτων τους, με τους υπόλοιπους πολίτες αυτής της χώρας. Οι λεονταρισμοί είναι εύκολοι όταν γίνονται χωρίς ρίσκο. Γιατί άλλο να μιλάς για Grexit αν δεν υποχωρήσουν οι ξένοι και να απειλείς με «Κούγκι», έχοντας τα χρήματά σου στο εξωτερικό και άλλο να μοιράζεσαι την ίδια μοίρα με εκείνους που θα υποστούν τις συνέπειες από μία καταστροφή.

Γιατί στο τέλος της ημέρας, ακόμη και αν φύγει η χώρα από το ευρώ, όσοι έχουν τα χρήματά τους εκτός συνόρων θα είναι κερδισμένοι και σε σαφέστατα πλεονεκτική θέση έναντι των υπολοίπων που θα κοιμηθούν με ευρώ και θα ξυπνήσουν με... «δραχμή». Και σε αυτή την κατηγορία ανήκουν και επιχειρηματικά συμφέροντα και «νταραβεριτζήδες» που προσβλέπουν στην επιστροφή σε εθνικό νόμισμα. Γι΄ αυτό και δεν ενοχλούνται διόλου από την επαπειλούμενη σύγκρουση με τους εταίρους, αντίθετα υποστηρίζουν τις θέσεις αυτές, ανακαλύπτοντας προφανώς και την... πατριωτική τους συνείδηση απέναντι στους «δυνάστες του Μνημονίου». Το λόμπι της δραχμής που προσδοκά «δουλίτσες» και κέρδη στα ερείπια...

Το θέμα είναι επίκαιρο λόγω της τελικής μορφής που παίρνει πλέον το ζήτημα της διαπραγμάτευσης. Που θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό το αν και πώς η χώρα θα εξασφαλίσει την παραμονή της στην Ευρωζώνη. Είτε άμεσα, είτε σε διάρκεια ολίγων μηνών. Ιδού λοιπόν. 

Όσοι θέλουν να δικαιούνται ρόλο και να νομιμοποιούνται ηθικά να σηκώνουν τους τόνους απέναντι στη... Μνημονιακή πολιτική, να φέρουν πίσω τα χρήματά τους στην Ελλάδα. 

Για να δούμε, πόσοι θα το πράξουν αυτό; 

Πόσοι έχουν πραγματικά εθνική συνείδηση από όσους παριστάνουν τους πατριώτες μαχητές;

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου
dimitris.papakonstantinou@capital.gr

Πηγή:www.capital.gr