Η ακροτελεύτια φράση του Όλι Ρεν, μετά τη συνάντηση του στην Αθήνα με τον Γ.Παπανδρέου, προετοίμασε το έδαφος:
«Kalo Kouragio» μας ευχήθηκε ο κοινοτικός επίτροπος, αφού είχε ενημερωθεί αρμοδίως για όσα θ΄ ακολουθούσαν.
Η δραματική ομιλία του Έλληνα πρωθυπουργού την επόμενη μέρα, στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠαΣοΚ, σηματοδοτεί την αρχή του τέλους για το νεοελληνικό μεταπολεμικό κράτος, ένα τέλος που ...
νομοτελειακά θα ερχόταν. Και δεν θα μπορούσε να μην έρθει, καθώς στην εποχή των παχιών αγελάδων(1999-2007) στηρίξαμε την ανάπτυξη μας στην κατανάλωση και στις κρατικοδίαιτες επενδύσεις του ιδιωτικού(κυρίως κατασκευαστικού) τομέα. Πουθενά καινοτομία, πρωτοπορία, παραγωγικές επενδύσεις.
Σαν να μην έφθαναν αυτά, μόνοι μας, χωρίς να μας το ζητήσει κανείς, είπαμε δύο φορές(2004 και 2009) στους Ευρωπαίους ότι τους κοροϊδεύουμε για τα οικονομικά μας μεγέθη.
Άλλο που δεν ήθελαν τα λόμπι, από καιρό έψαχναν το εύκολο θύμα. Και πάλι όμως θα μπορούσαμε να σώσουμε την παρτίδα και μαζί την πατρίδα. Αλλά, η νέα κυβέρνηση, παρασυρμένη από κινέζους, κονγκολέζους, την Goldman Sachs, τον Παπουτσή, την Κατσέλη, το βαθύ ή το ρηχό ΠΑΣΟΚ, σήμερα δεν έχει πια καμία σημασία, επέλεξε την πολιτική διαχείριση «των πρώτων 100 ημερών» αντί πειστικών και αποφασιστικών μέτρων, που αν τα λάμβανε έγκαιρα, θα ήταν σίγουρα ηπιότερα από τον πολιτικό κανιβαλισμό της περικοπής του 14ου μισθού.
Ήδη, πολύ γρήγορα μετά το πρώτο σοκ, άρχισε να στήνεται το σκηνικό της έντασης που θα ζήσει η χώρα τους επόμενους μήνες. Μέλη της εξωκοινοβουλευτικής(ή μήπως όχι;) Αριστεράς ορμούν με γροθιές και κλωτσιές στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, την ώρα που τα ΜΑΤ ρίχνουν δακρυγόνα στο σύμβολο της εθνικής αντίστασης Μανώλη Γλέζο. Και λίγες ώρες αργότερα, ο Έλληνας πρωθυπουργός να προσπαθεί να κρύψει την αμηχανία του για τα έπεα πτερόεντα της καγκελαρίου...
Όπως είπε ο Μπίσμαρκ, η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού.
Δηλαδή, όντας διορατικός, να μπορείς να μεγιστοποιείς το πιθανό κοινωνικό όφελος και να ελαχιστοποιείς το όποιο κόστος. Δυστυχώς η κυβέρνηση με τους χειρισμούς της κατόρθωσε να μεγιστοποιήσει το κοινωνικό κόστος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου