Κοίτα ποιοι ενημερώνουν

Οταν στα τέλη του 2008 εκδηλώθηκε η οικονομική κρίση, με τις χρηματοπιστωτικές φούσκες που έσκαγαν στις ΗΠΑ και αλλού, τα ελληνικά ΜΜΕ ασκούσαν ...δομική αντικαπιταλιστική κριτική και συναγωνίζονταν σε σοσιαλιστικές προτάσεις:

Επιτέλους να ελεγχθούν τα κερδοσκοπικά Hedge Funds, να απαγορευτούν τα διεστραμμένα "επενδυτικά προϊόντα" (τα περίφημα CDS και τα κάθε λογής "δομημένα"), να φορολογηθούν τα χρηματιστήρια και οι κινήσεις κεφαλαίων, να στηριχτούν οικονομικά από τα κράτη τα λεηλατημένα λαϊκά στρώματα που είχαν παγιδευτεί στις φούσκες του τραπεζικού δανεισμού, να εθνικοποιηθεί το πιστωτικό σύστημα, να σταματήσουν οι πολεμικές δαπάνες και ασφαλώς να κοπούν τα αστρονομικά κέρδη, οι αμοιβές και τα μπόνους των ιδιοκτητών και των golden boys των επιχειρήσεων.
Η παγκόσμια οικονομία να ξεφύγει από τις καταστροφικές συνταγές του ΔΝΤ και οι κυβερνήσεις να προχωρήσουν αμέσως σε πολιτικές αναδιανομής υπέρ των ασθενέστερων οικονομιών.

Τότε, η κρίση και η ύφεση της οικονομίας που γεννούσε αδιάκοπα ανεργία και φτώχεια, ήταν ...
μακριά. Οσο όμως πλησίαζε στη γειτονιά μας, τόσο έπεφταν οι αντιπλουτοκρατικοί τόνοι. 
Η αναδιανομή του πλούτου ξεχάστηκε.
Τα golden boys που έχουν αναλάβει από τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και τα πάνελ σχεδόν αποκλειστικά την ενημέρωσή μας, πέρασαν το ένα μετά το άλλο στην αποδοχή και την προπαγάνδιση των πιο αντικοινωνικών συνταγών "εξόδου" από την κρίση.
Το προβαλλόμενο μοντέλο του ΔΝΤ και της Ε.Ε. (είναι ακριβώς το ίδιο) και το οποίο έχει ήδη αποδεχτεί η κυβέρνηση και οι εγχώριες ελίτ, υιοθετήθηκε από τα κανάλια ως πανάκεια για τον περιορισμό του δημόσιου χρέους και τη μείωση του κόστους δανεισμού:

Δραστικές περικοπές δαπανών του δημοσίου, δηλαδή μείωση μισθών, θέσεων εργασίας και περαιτέρω αποδυνάμωση του κοινωνικού κράτους, επιβολή νέων, κυρίως έμμεσων φόρων (αύξηση ΦΠΑ), ώστε να ανταποκριθεί η χώρα στις δανειακές της υποχρεώσεις. 

Η προφανής ύφεση που ήδη προκύπτει και θα παραταθεί για 3 - 5 χρόνια, λένε, δεν ενδιαφέρει. 

Δεν ενδιαφέρει η ανισότητα και η επέκταση της φτώχειας, εφόσον -σύμφωνα με το νεοφιλελευθερισμό- η φτώχεια και η ανεργία θα ρίξει κι άλλο την τιμή της εργασίας. 

Και όταν το εργατικό κόστος πέσει σε εξευτελιστικές τιμές, τότε, λένε οι γκουρού των αγορών, η ελληνική οικονομία θα γίνει ανταγωνιστική και θα διασώσει και το ευρώ, αποκαθιστώντας τις ισορροπίες εντός της ευρωζώνης. 

Θα μπορεί να ξεπουλάει την περιουσία, να προσελκύει επενδύσεις, να εξάγει φτηνά και να μειώνει τα ελλείμματά της. 

Μετά την πολυετή λιτότητα για τους εργαζόμενους, λένε, θα έρθει η ανάπτυξη. 

Και έτσι, όταν η πίτα (το ΑΕΠ) μεγαλώσει, κάποια ψίχουλα πιθανόν να (ξανά)πάρουν και τα φτωχότερα στρώματα.
Αυτή είναι όλη κι όλη η ιδέα της "δημοσιονομικής προσαρμογής" που κάθε βράδυ παπαγαλίζουν οι αστέρες των τηλεπαραθύρων τώρα που η φωτιά έφτασε ως την αυλή του σπιτιού τους.
Τώρα που μπήκε και στις επιχειρήσεις ΜΜΕ που κι αυτές περικόπτουν θέσεις εργασίας και "ελαστικοποιούν" δικαιώματα.
Τώρα που κατά κάποιο τρόπο κρίνεται το παντεσπάνι τους, οι πισίνες τους, τα Καγιέν και άλλα προϊόντα "ελευθέρων συναλλαγών", απαλλαγμένα φυσικά από υψηλούς φόρους, δια της παρακάμψεως των offshore και των "Μονοπρόσωπων Ε.Π.Ε".
InOut