Στο όνομα της οικονομικής κρίσης, γυρίζουν τον Έλληνα εργαζόμενο στον Μεσαίωνα!Τόσα χρόνια εργατικών αγώνων, οι οποίοι έχουν βαφτεί με αίμα θυσιάζονται για άλλη μια χρόνια σαν σύγχρονη Ιφιγένεια για στο βωμό της κρίσης.
Απολύσεις εργαζομένων, μειώσεις μισθών και εργασιακά δικαιώματα καταπατούνται.
Κανείς δεν υπολόγισε πως αν δεν βάλεις ξύλα στην φωτιά δεν μπορείς να κρατήσεις την φλόγα.
Δεν είναι πλούσιοι οι εργαζόμενοι γιατί πληρώνονται κάθε μήνα.
Με τις μειώσεις που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση και οι οποίες θα χτυπήσουν και τον ιδιωτικό τομέα, ωθώντας μεγάλες ομάδες εργαζομένων, να έχουν καθαρές αποδοχές μικρότερες των 800 ευρώ.
Κανένας δεν έχει σκεφτεί την αναδιάρθρωση του μισθολογίου και την ...
ανακατανομή των μισθών έτσι ώστε να μοιραστούν δικαιότερα χωρίς να γίνουν οι φτωχοί φτωχότεροι.Στο τέλος του άρθρου θα βρείτε το σχέδιο νόμου που περιγράφει αναλυτικά τις περικοπές.
Τα μεγάλα επιδόματα, τα οποία μειώνονται, προέρχονται από ειδικούς λογαριασμούς και όχι από τον κρατικό προϋπολογισμό. Πηγές μη προσμετρήσιμες στα έσοδα του κράτους, οι οποίες διπλασιάζουν τις αποδοχές (και όχι μισθούς).
Αυτά δεν καταβάλλονται ισόποσα σε όλους και το σημαντικότερο είναι ότι δεν τα παίρνουν όλοι. Είναι διαφορετικό δηλαδή να έχεις μείωση από τα 3500 ευρώ (καθαρές αποδοχές) στα 3100 ευρώ και διαφορετικό από τα 950€ να πέφτεις στα 860€.
Ας τολμήσουν λοιπόν να βάλουν αυτά τα έσοδα στο κοινό τραπέζι και να αρχίσουν να μοιράζουν από την αρχή.
Κάποτε έγινε αναδασμός γης, ήρθε η ώρα να γίνει και αναδασμός μισθών. Να πραγματοποιηθεί το ενιαίο μισθολόγιο το οποίο εφαρμόζεται μόνο ως κορμός και από κει και πέρα ο καθένας φτιάχνει το δικό του τσαμπί, δημιουργώντας ακόμα και σε ίδιες υπηρεσίες υπαλλήλους δύο ή και τριών ταχυτήτων.
Με την κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, αύξηση του ορίου των απολύσεων, κατάργηση αποζημιώσεων και εφαρμογή ελαστικού ωραρίου είναι ακόμα ένα πλήγμα για τους εργαζόμενους. Εκεί βέβαια αποσκοπούσε και η φράση ότι τα μέτρα θα επεκταθούν και στον ιδιωτικό τομέα.
Σε μια χώρα που το πρώτο πλήγμα δέχθηκαν οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα , που είδαν τις επιχειρήσεις που δούλευαν μέσα σε μια νύχτα να κλείνουν, μόνο και μόνο για να μην μειωθεί το κέρδος τους ούτε για ένα ευρώ.
Η ελαστική εργασία ήταν το θέμα που έθεσε ο Όλι Ρέιν στον Υπουργό Απασχόλησης κ.Λοβέρδο.. Μονά ζυγά και στην εργασία και αυτή αν την βρεις. Και συνθήκες στις οποίες θα δηλώνεσαι για 2 ώρες και θα δουλεύεις 12.
Η εργασία θα γίνει σκληρότερη.
Ακόμα και στα αρχαία χρόνια σε ευνομούμενες πόλεις ακόμα και οι δούλοι είχαν κάποια δικαιώματα ή τα αποκτούσαν υπό προϋποθέσεις.
Δεν πάμε μπροστά αν γυρίσουμε τόσο πίσω.
Ας σταματήσει αυτή η κατρακύλα γιατί όταν θα καταλάβουν θα είναι αργά.
Μπορεί το κράτος να μην πτωχεύσει αλλά θα έχουν πτωχεύσει όλοι οι πολίτες.
Γιατί και αυτοί που δηλώνουν κεφάλαιο εμείς τους το δίνουμε με τον κύκλο του χρήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου