Τον Νοέμβριο του 2009, μετά από την κατραπακιά των 10 μονάδων από το ΠΑΣΟΚ, πίστεψα ότι μόνο ένας πραγματικός αστός, ένας άνθρωπος που πολιτικά δεινοπάθησε και έμαθε τι θα πει ρεαλισμός, θα μπορούσε να ηγηθεί της παράταξης.
Στήριξα Σαμαρά, ο οποίος κράτησε τον έναν από τους δύο πόλους του δικομματισμού της Μεταπολίτευσης όρθιο και κυβερνητικό, όταν ο έτερος πόλος ψάχνεται ακόμα και αν θα μπει στη Βουλή. Είχα δίκιο.
Το πρώτο Μνημόνιο ήταν καταστροφικό. Ακόμα κι αν έφερνε ως προαπαιτούμενα μεταρρυθμίσεις που χρειάζονταν εδώ και δεκαετίες, ακόμα κι αν οι κηπουροί του ΓΑΠ κάνανε 2-3 σημαντικά βήματα (Διαύγεια π.χ.), φωνάζαμε τότε ότι πρόκειται για μεγάλη παγίδα: ο ΓΑΠ είχε δείξει από νωρίς πως δεν είχε τα κότσια να... προχωρήσει σε βαθιές τομές και απλά αντάλλασσε τον μπαλαντέρ του τραπεζικού δανεισμού της χώρας με τον μουτζούρη του δανεισμού από κράτη.
Το πρώτο Μνημόνιο ήταν καταστροφικό. Ακόμα κι αν έφερνε ως προαπαιτούμενα μεταρρυθμίσεις που χρειάζονταν εδώ και δεκαετίες, ακόμα κι αν οι κηπουροί του ΓΑΠ κάνανε 2-3 σημαντικά βήματα (Διαύγεια π.χ.), φωνάζαμε τότε ότι πρόκειται για μεγάλη παγίδα: ο ΓΑΠ είχε δείξει από νωρίς πως δεν είχε τα κότσια να... προχωρήσει σε βαθιές τομές και απλά αντάλλασσε τον μπαλαντέρ του τραπεζικού δανεισμού της χώρας με τον μουτζούρη του δανεισμού από κράτη.
Τελικά η χώρα βυθίστηκε σε μια επιταχύνουσα ύφεση με ραγδαία αυξανόμενη ανεργία, χωρίς να προωθείται ουσιαστικά κάποια μεταρρύθμιση. Είχα δίκιο.
Για το δεύτερο Μνημόνιο μας χλευάζανε πως είμαστε κωλοτούμπες και πως αλλάζαμε στάση, ξεχνώντας πως ήδη είχαμε μπει στο αεροπλάνο και δεν μπορούσαμε να πηδήξουμε χωρίς αλεξίπτωτο. Λέγαμε πως εδώ που φτάσαμε ούτε πίσω μπορούμε να κάνουμε, αλλά κι ούτε να προχωρήσουμε χωρίς ριζικές αλλαγές. Παρ' όλες τις χαμένες ψήφους σε χρυσανέλ και τα εμπόδια της αντιμεταρρυθμιστικής ΔΗΜΑΡ στην συγκυβέρνηση, μέσα σε δυο χρόνια φτάσαμε στην έξοδο από το μνημόνιο, σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, σε μείωση της ανεργίας και προ ελάφρυνσης του χρέους, ενώ οι διεθνείς οίκοι και φορείς μας επαινούν για το επίπεδο των μεταρρυθμίσεών μας. Είχα δίκιο.
Σήμερα, σας λέω πως κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (κορμό ή αυτοδύναμη) θα γκρεμίσει ότι χτίσαμε και θα πάει πίσω τη χώρα.
Για το δεύτερο Μνημόνιο μας χλευάζανε πως είμαστε κωλοτούμπες και πως αλλάζαμε στάση, ξεχνώντας πως ήδη είχαμε μπει στο αεροπλάνο και δεν μπορούσαμε να πηδήξουμε χωρίς αλεξίπτωτο. Λέγαμε πως εδώ που φτάσαμε ούτε πίσω μπορούμε να κάνουμε, αλλά κι ούτε να προχωρήσουμε χωρίς ριζικές αλλαγές. Παρ' όλες τις χαμένες ψήφους σε χρυσανέλ και τα εμπόδια της αντιμεταρρυθμιστικής ΔΗΜΑΡ στην συγκυβέρνηση, μέσα σε δυο χρόνια φτάσαμε στην έξοδο από το μνημόνιο, σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, σε μείωση της ανεργίας και προ ελάφρυνσης του χρέους, ενώ οι διεθνείς οίκοι και φορείς μας επαινούν για το επίπεδο των μεταρρυθμίσεών μας. Είχα δίκιο.
Σήμερα, σας λέω πως κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (κορμό ή αυτοδύναμη) θα γκρεμίσει ότι χτίσαμε και θα πάει πίσω τη χώρα.
Βλέπετε καθημερινά πως τους διακατέχει ασυνεννοησία, ρεβανσισμός και μια λαχτάρα να γυρίσουμε στις εποχές της ρεμούλας, ενώ δεν υπάρχουν λεφτά.
Από την άλλη, χλευάζετε τη ΝΔ, ένα κόμμα που έπαθε και έμαθε και με όλα του τα στραβά λέει θα κάνουμε Α και Β ώστε να πετύχουμε Γ και Δ για να πάμε στο Ε.
Μετρημένα και κοστολογημένα.
Πολλοί πιστεύετε πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει κωλοτούμπα ξεχνώντας τρία σημαντικά επίπεδα:
Πρώτον, να μην θέλει να κάνει κωλοτούμπα, εμμένοντας στις κομμουνιστικές του καταβολές.
Δεύτερον, να μην μπορεί να κάνει κωλοτούμπα, όχι απλά λόγω εσωστρέφειας, αλλά λόγω ανικανότητας άκαπνων στελεχών, απέναντι σε ένα δημόσιο στο οποίο έχουνε τάξει ανεμελιά και ρεμπελοσύνη.
Τρίτον, η κωλοτούμπα που θα επιχειρήσουν να μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν υποχωρήσουν σε βαθμό που το πρώτο μνημόνιο θα μοιάζει σαν το νώθο παιδί της δεκαετίας του '80 με τον κήπο της Εδέμ σε ευμάρεια.
Παρ' όλα αυτά θέλετε να δοκιμάσετε με όλων μας τον πισινό.
Δυστυχώς, και πάλι δίκιο θα έχω...
TopGunZ
orthografos
Δυστυχώς, και πάλι δίκιο θα έχω...
TopGunZ
orthografos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου