Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

Δεν συμπαθώ την σημερινή ΝΔ, γιατί όμως θα την ψηφίσω!

Δεν συμπαθώ την ΝΔ. 

Τα περισσότερα στελέχη της με απωθούν πολιτικά, ιδεολογικά, ακόμα και αισθητικά. 

Αντιπαθώ τον αρχηγό της, που μπορώ να του καταλογίσω (και του έχω καταλογίσει) πολλά πράγματα που με ενοχλούν στην ιδεολογία του, την προσωπικότητά του, το πώς πολιτεύεται και πώς κυβερνά. 

Τα λάθη της κυβέρνησης του είναι πολλά, και αρκετά από αυτά ανεπίτρεπτα. Από τον ΕΝΦΙΑ και αδικίες που προκύπτουν από την υπερφορολόγηση, μέχρι θέματα....
δικαιοσύνης και ατομικών ελευθεριών. Μπορώ να συνεχίσω για ώρες απαριθμώντας ζητήματα, που θα μου έδιναν το άλλοθι να ψηφίσω κάτι άλλο στις εκλογές που έρχονται.

Αλλά, δυστυχώς, το μόνο που είναι όλα αυτά είναι προσωπικές δικαιολογίες για να αποφύγω την ευθύνη που μου αναλογεί ως πολίτης, μπροστά στο μεγάλο δίλημμα των εκλογών που έρχονται. Δικαιολογίες για κοιμάμαι τα βράδια, αν τυχόν συμβεί αυτό που δεν θα ευχόμουν σε καμία χώρα να συμβεί: να πάρει το μπόνους των 50 εδρών ο σύριζα.

Γιατί οι εκλογές την άλλη Κυριακή, μου αρέσει - δεν μου αρέσει (δεν μου αρέσει), είναι δημοψήφισμα. 
Σε αυτές τις εκλογές δεν αντιπαρατίθενται πολιτικά κόμματα και ιδέες, εντός εντός δεδομένου πλαισίου (πολιτικού, ευρωπαϊκού, νομισματικού). Δεν διαλέγουμε ποιά σοσιαλδημοκρατική, ή φιλελεύθερη ή συντηρητική πολιτική μας αρέσει, εντός πλαισίου. Έχουμε για δεύτερη φορά (πρώτη ήταν ο Ιούνιος του 2012) την πιθανότητα να είναι πρώτο κόμμα ένα μόρφωμα που αμφισβητεί το πλαίσιο. Και η υπεράσπιση του πλαισίου είναι το μείζον αυτή τη στιγμή. Είναι η επανάληψη του δημοψηφίσματος του 2012, που το προκάλεσαν πολιτικοί αλήτες παραβιάζοντας το πνεύμα του Συντάγματος, ρίχνοντας μια κυβέρνηση που δεν είχε χάσει την δεδηλωμένη στο μέσο της θητείας της, εμποδίζοντάς την να ολοκληρώσει την τετραετία για την οποία εκλέχθηκε.

Αν είχε ολοκληρωθεί η τετραετία θα πηγαίναμε σε κανονικές εκλογές, σε συνθήκες σχετικης ασφάλειας και ομαλότητας. Τώρα πάμε σε δημοψήφισμα με μία και μόνη ερώτηση: θέλετε την χώρα εντός του ευρώ και συνεπή με ΟΛΕΣ τις υποχρεώσεις που αυτό συνεπάγεται, ή όχι. Όποιος θέλει να δοκιμάσει την καταστροφική περιπέτεια, ή δεν καταλαβαίνει τί έρχεται, μπορεί να ψηφίσει ό,τι θέλει. Όποιος όμως καταλαβαίνει, και θέλει την χώρα στο ευρώ, έχει μία και μόνη επιλογή: αυτή που στερεί από τον σύριζα το μπόνους των 50 εδρών.

Επειδή λοιπόν την ευθύνη μου, όπως την αντιλαμβάνομαι, δεν σκοπεύω να την αποφύγω, θα ψηφίσω το μόνο κόμμα που μπορεί να σώσει τη χώρα από την προοπτική να πάρει το μπόνους ο σύριζα. Και αυτή είναι η ΝΔ. Γιατί μπορεί η ΝΔ να έχει άπειρα (πραγματικά άπειρα) αρνητικά, αλλά έχει ένα θετικό και αυτό φτάνει: η όποια διακυβέρνησή της θα παραμείνει εντός πλαισίου ευρωζώνης με την αναγκαία επιτήρηση.

Βλέπω τις διαφημίσεις του Ποταμιού στα googlads να ζητάνε το προφανές. Να μείνει η χώρα στο ευρώ και να μην γίνουμε οικονομικοί μετανάστες. Αλλά διασπώντας τις ψήφους της πλειοψηφίας των πολιτών, που δεν ήθελαν εκλογές και θέλουν τη χώρα εντός των ευρωπαϊκών μηχανισμών και διαδικασιών, μπορεί να καταλήξει η πρώτη θέση σε μια αποφασισμένη και συμπαγή μειοψηφία νεοκομμουνιστών, παλαιοπασόκων (με συμφέρον) και ηλίθιων (χωρίς συμφέρον).
Αν ήταν το Ποτάμι ή το Πασόκ ή μερικά άλλα κόμματα (από αυτά που κατεβαίνουν ή δεν κατεβαίνουν στις εκλογές) σε θέση να κόψουν την πρώτη θέση από τον σύριζα, θα ψήφιζα αυτούς. Αν δεν υπήρχε αυτός ο απαράδεκτος εκλογικός νόμος της υπερβολικά ενισχυμένης πλειοψηφίας, φτιαγμένος για συνθήκες δικομματισμού άνω του 80-85%, θα ψήφιζα με άλλα κριτήρια.

Όποιος όμως τώρα ψηφίζει Ποτάμι ή ΠΑΣΟΚ, για να έχει ρυθμιστικό ρόλο στην επόμενη βουλή, καλό είναι να κατανοεί ότι ρυθμιστικό ρόλο μπορούν να έχουν μόνο με πρωτιά ΝΔ. 
Οι ψήφοι στην ΝΔ δίνουν ρυθμιστικό ρόλο στους υπόλοιπους. 
Όσοι θέλουν την χώρα εντός Ευρωζώνης, αλλά δεν μπορούν για οποιοδήποτε λόγο να ψηφίσουν ΝΔ, στην πραγματικότητα είναι free-riders πάνω στις ψήφους όσων αναλαμβάνουν το (βαρύ) φορτίο να ψηφίσουν αυτή την ΝΔ.

Σε ότι με αφορά, ψηφίζω τώρα ΝΔ, όχι γιατί με εκφράζει, αλλά για να έχω την δυνατότητα οι επόμενες εκλογές να γίνουν υπό συνθήκες ομαλότητας, με δεδομένη την παρουσία της χώρας στο ευρώ και την ΕΕ. Ώστε να μπορώ να επιλέξω στο μέλλον το κόμμα που με εκφράζει ιδεολογικά σε εκλογές, εντός ενός σταθερού και ασφαλούς ευρωπαϊκού πλαισίου. Και όχι να βρίσκομαι στο Σύνταγμα κάνοντας συλλαλητήρια, παρακαλώντας την ΕΕ να μας ξαναεντάξει στο πλαίσιο που χάσαμε.


Δεν υπάρχουν σχόλια: