Δυσάρεστες
διαπιστώσεις για την ελληνική οικονομία, αλλά και εντυπωσιακές
προβλέψεις για κούρεμα χρέους 60% ακούστηκαν στην Ολομέλεια του
Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου λίγες ώρες πριν από την κρίσιμη Σύνοδο της
Τετάρτης.
«Οι προτάσεις για κούρεμα πηγαίνουν στην κατεύθυνση του 60%» δήλωσε
το πρωί της Τρίτης ο επικεφαλής των Φιλελευθέρων στο Στρασβούργο Γκυ
Φερχόφσταντ. Το ίδιο απόγευμα επέδειξε έγγραφο τεσσάρων σελίδων, το
οποίο, όπως υποστηρίζει μάλλον με μία δόση υπερβολής, προδικάζει το
αποτέλεσμα της Συνόδου, χωρίς να ερωτηθεί καν το Ευρωκοινοβούλιο...
«Μιλάνε στους διαδρόμους για ενίσχυση του πακέτου διάσωσης, όχι στους διαδρόμους της Ευρωβουλής, αλλά σε εκείνους του Ράϊχσταγκ. Έχω εδώ μπροστά μου το κείμενο που πρόκειται να υιοθετηθεί, τους όρους και τις προϋποθέσεις για την ενίσχυση του μηχανισμού. Τρισήμιση σελίδες με όλες τις λεπτομέρειες. Όμως το κείμενο δεν είναι δικό μας. Είναι για την εθνική, όχι την ευρωπαϊκή συζήτηση. Και είναι περίπλοκο. Έπρεπε να το διαβάσω τρεις-τέσσερις φορές για να το καταλάβω» δήλωσε ο Βέλγος ευρωβουλευτής.
Και «αναγκαστικό κούρεμα» στο τραπέζι;
Ο επικεφαλής της σοσιαλιστικής ομάδας Μάρτιν Σουλτς αφήνει να εννοηθεί ότι συζητείται ανοιχτά και το «αναγκαστικό κούρεμα», έστω και αν δεν είναι το επιθυμητό σενάριο.
«Σε μία υποχρεωτική παραίτηση από αξιώσεις (που απορρέουν από κρατικά ομόλογα) γνωρίζουμε όλοι, ότι ο όγκος συναλλαγών με ελληνικά CDS δεν είναι τόσο δραματικά μεγάλος. Επειδή όμως τα CDS διαπραγματεύονται ελεύθερα στην αγορά, μπορεί να οδηγήσουν τους κερδοσκόπους να ποντάρουν σε άλλες χώρες, για παράδειγμα εναντίον της Ιταλίας. Νομίζω λοιπόν ότι η εθελοντική παραίτηση από αξιώσεις είναι η πιο λογική επιλογή».
Πολλοί δεν πιστεύουν ότι το πρόβλημα της Ελλάδας είναι αλληλένδετο με εκείνα των άλλων χωρών της Ευρωζώνης. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση της Deutsche Welle, o Γάλλος ευρωβουλευτής Ζαν Πωλ Γκοζέ υποστηρίζει μάλιστα ότι η ελληνική κρίση αντιμετωπίζεται πλέον ως μεμονωμένη και ακραία περίπτωση.
«Η δυσκολία αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους δεν έγκειται τόσο στην απομείωση, που είναι εφικτή, όσο στο εξής: δεν πρέπει να δώσουμε αρνητικά σημάδια στις αγορές, δεν πρέπει να δώσουμε την εντύπωση πως ό,τι γίνεται στην Ελλάδα, μπορεί να συμβεί και αλλού. Είναι ιδιαίτερη η κατάσταση στην Ελλάδα. Το 2010 μιλούσαμε για ευρωπαϊκή κρίση. Στην πραγματικότητα αυτή δεν υπήρξε ποτέ (υπήρξε μόνο ελληνική κρίση) και τώρα η δυσκολία είναι να βρούμε έναν μηχανισμό αποκλειστικά για την Ελλάδα».
«Μιλάνε στους διαδρόμους για ενίσχυση του πακέτου διάσωσης, όχι στους διαδρόμους της Ευρωβουλής, αλλά σε εκείνους του Ράϊχσταγκ. Έχω εδώ μπροστά μου το κείμενο που πρόκειται να υιοθετηθεί, τους όρους και τις προϋποθέσεις για την ενίσχυση του μηχανισμού. Τρισήμιση σελίδες με όλες τις λεπτομέρειες. Όμως το κείμενο δεν είναι δικό μας. Είναι για την εθνική, όχι την ευρωπαϊκή συζήτηση. Και είναι περίπλοκο. Έπρεπε να το διαβάσω τρεις-τέσσερις φορές για να το καταλάβω» δήλωσε ο Βέλγος ευρωβουλευτής.
Και «αναγκαστικό κούρεμα» στο τραπέζι;
Ο επικεφαλής της σοσιαλιστικής ομάδας Μάρτιν Σουλτς αφήνει να εννοηθεί ότι συζητείται ανοιχτά και το «αναγκαστικό κούρεμα», έστω και αν δεν είναι το επιθυμητό σενάριο.
«Σε μία υποχρεωτική παραίτηση από αξιώσεις (που απορρέουν από κρατικά ομόλογα) γνωρίζουμε όλοι, ότι ο όγκος συναλλαγών με ελληνικά CDS δεν είναι τόσο δραματικά μεγάλος. Επειδή όμως τα CDS διαπραγματεύονται ελεύθερα στην αγορά, μπορεί να οδηγήσουν τους κερδοσκόπους να ποντάρουν σε άλλες χώρες, για παράδειγμα εναντίον της Ιταλίας. Νομίζω λοιπόν ότι η εθελοντική παραίτηση από αξιώσεις είναι η πιο λογική επιλογή».
Πολλοί δεν πιστεύουν ότι το πρόβλημα της Ελλάδας είναι αλληλένδετο με εκείνα των άλλων χωρών της Ευρωζώνης. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση της Deutsche Welle, o Γάλλος ευρωβουλευτής Ζαν Πωλ Γκοζέ υποστηρίζει μάλιστα ότι η ελληνική κρίση αντιμετωπίζεται πλέον ως μεμονωμένη και ακραία περίπτωση.
«Η δυσκολία αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους δεν έγκειται τόσο στην απομείωση, που είναι εφικτή, όσο στο εξής: δεν πρέπει να δώσουμε αρνητικά σημάδια στις αγορές, δεν πρέπει να δώσουμε την εντύπωση πως ό,τι γίνεται στην Ελλάδα, μπορεί να συμβεί και αλλού. Είναι ιδιαίτερη η κατάσταση στην Ελλάδα. Το 2010 μιλούσαμε για ευρωπαϊκή κρίση. Στην πραγματικότητα αυτή δεν υπήρξε ποτέ (υπήρξε μόνο ελληνική κρίση) και τώρα η δυσκολία είναι να βρούμε έναν μηχανισμό αποκλειστικά για την Ελλάδα».
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο dw-world.de
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου