Πρόσω ολοταχώς για μια νέα προεδρική 12ετία βάζει
ο Βλαντίμιρ Πούτιν, έχοντας εκθέσει τις προάλλες τις βασικές
γραμμές του οικονομικού προγράμματος «Στρατέγκια 2020» για τη μετατροπή
της Ρωσίας σε μία από τις πέντε μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου, αλλά
και την οργάνωση της άμυνάς της έναντι της διεθνούς κρίσης, που την
προέβλεψε «βαθιά και παρατεταμένη».
Εμφανιζόμενος
στο επενδυτικό συνέδριο «Η Ρωσία σάς καλεί!», ο Ρώσος πρωθυπουργός – και
βέβαιος πρόεδρος της χώρας από το Μάρτιο του 2012 – διαφώνησε κατά τα
άλλα με την εκτίμηση αναλυτών περί «δεύτερου κύματος κρίσης», θεωρώντας
ότι... έχει αρχίσει ήδη η άνοδος, γεγονός ευκολότερα ορατό στην ίδια τη
Ρωσία, που κινείται με δημόσιο χρέος κάτω του 10% έναντι του ΑΕΠ, εκ του
οποίου μόλις το 3% είναι το εξωτερικό χρέος της χώρας.
«Δεν
χρειαζόμαστε μεγάλες αναστατώσεις, αλλά μια μεγάλη Ρωσία», είπε
απευθυνόμενος σε πεντακόσιους περίπου από τους μεγαλύτερους επενδυτές
παγκοσμίως και σπεύδοντας να επαναλάβει, ως μία ακόμη εγγύηση
σταθερότητας και προβλεψιμότητας, καθώς και ομαλής ανταλλαγής ρόλων με
το σημερινό πρόεδρο Μεντβιέντεφ, τη γνωστή ρήση του Ρώσου μεταρρυθμιστή
των αρχών του 20ού αιώνα Πιοτρ Σταλίπιν.
Αισιόδοξος
για τις εξελίξεις στην ίδια τη Ρωσία, ο Βλ. Πούτιν δεν έδειχνε το ίδιο
όταν αναφέρθηκε στις κρίσεις χρέους εν γένει, παρατηρώντας ότι οι
λανθασμένες πολιτικές συνεχίζονται, γι’ αυτό και το συνολικό χρέος της
ΕΕ, από 79% έναντι του ΑΕΠ το 2010, είναι ήδη σχεδόν 82%, του G-8 από
112% ανήλθε στο 118%, ανεβάζοντας και το μέσο όρο των αναπτυγμένων
οικονομιών από το 85% στο 87%. Κατά το Ρώσο ηγέτη, είναι η ώρα όχι να
εφησυχάζουμε και να πείθουμε τις αγορές, αλλά να ληφθούν σαφή και έπειτα
από καλή σκέψη προληπτικά μέτρα, που θα αποτρέψουν περαιτέρω αρνητικές
εξελίξεις, αλλά προφανώς και δεν λαμβάνονται από την ευρωπαϊκή ηγεσία,
«αυξάνοντας τους κινδύνους όχι μόνο για την Ευρωζώνη, αλλά και για όλες
τις οικονομίες του κόσμου».
Ανοίγοντας τα χαρτιά
του για μια σειρά μέτρων ενδυνάμωσης της ρωσικής οικονομίας, ο Βλ.
Πούτιν ανακοίνωσε τη συγχώνευση έως το τέλος του έτους των δύο
Χρηματιστηρίων της Μόσχας, καθώς και την αύξηση του επιτρεπόμενου
μεριδίου των ξένων επενδυτών στους στρατηγικούς τομείς, όπως η
εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου από το 10% στο 25%. Ο Ρώσος ηγέτης
απέρριψε τις εκτιμήσεις ότι οικοδομεί ενός είδους κρατικό καπιταλισμό,
δεσμευόμενος ότι το κράτος θα αποσυρθεί περαιτέρω από πολλούς διεθνώς
ανταγωνιστικούς τομείς της οικονομίας, χωρίς, ωστόσο, να βιάζεται να
ανακοινώσει χρονικά όρια ή άλλες προθεσμίες.
Ταυτοχρόνως,
ο Βλ. Πούτιν ειρωνεύτηκε τους βασικούς εταίρους της χώρας του σε Ευρώπη
και ΗΠΑ ότι «κρύβονται πίσω από τη Γεωργία», που προβάλλει αντιρρήσεις
στην είσοδο της Ρωσίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, καλώντας τους,
αν θέλουν πραγματικά και δεν φοβούνται τη Ρωσία ως πλήρες μέλος της
παγκόσμιας οικονομικής κοινότητας, να φροντίσουν για την άρση των
απαράδεκτων όρων του προστατευό μενου από τη Δύση «δημοκράτη» Μιχαήλ
Σαακασβίλι. Θυμίζοντας μια από τις βασικές παραμέτρους της πολιτικής
του, που σχετίζεται με τη δημιουργία μιας Ευρασιατικής Ένωσης στο χώρο
της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, η οποία και θα συνομιλεί ισότιμα με την ΕΕ
και τη δυναμικά αναπτυσσόμενη Ασία, ο Βλ. Πούτιν συμβούλευσε την
ουκρανική ηγεσία να σπεύσει να ενταχθεί στον προάγγελό της, την
Τελωνειακή Ένωση με τη Ρωσία, γιατί «καλύτερα να μην ελπίζει η ουκρανική
οικονομία ότι θα μπει με τη δική της παραγωγή στην ευρωπαϊκή αγορά».
Σύμφωνα με το στρατηγικής σημασίας άρθρο του στην Ιζβέστια, ο Βλ.
Πούτιν προέβλεψε ότι στην Ευρασιατική Ένωση θα ενταχθούν άμεσα τα
σημερινά μέλη της Τελωνειακής, Ρωσία, Λευκορωσία, Καζαχστάν, καθώς και η
Κιργιζία και το Τατζικιστάν, καλώντας με την ίδρυσή της, περί το 2013,
και κάθε άλλη ενδιαφερόμενη χώρα του λεγόμενου «μετα-σοβιετικού πεδίου»
να γίνει μέλος της.
Ο ρώσικος OPEC
Την
ώρα που συνέβαιναν αυτά στη Μόσχα, ο αντιπρόεδρος της ρωσικής
κυβέρνησης και στενός συνεργάτης του Βλ. Πούτιν, Ίγκορ Σέτσιν,
συναντιόταν με τον ασθενούντα Ούγκο Τσάβες, στον οποίο η Μόσχα αποφάσισε
να χορηγήσει άλλο ένα δάνειο 4 δις δολαρίων, το οποίο προστίθεται σε
εκείνο των 2,2 δις του 2010, που χρησίμευσε στην κυβέρνηση της
Βενεζουέλας για την προμήθεια αμυντικού και βιομηχανικού εξοπλισμού από
τη Ρωσία. Στις συζητήσεις του πανίσχυρου Ί. Σέτσιν με τον Τσάβες
επανήλθε και η ιδέα της στενότερης ενεργειακής συνεργασίας Μόσχας και
Καράκας με την ίδρυση μιας νέας στρατηγικής συμμαχίας μεταξύ χωρών με τα
μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου διεθνώς, των «πετρελαϊκών γιγάντων»
κατά τον Τσάβες, οι οποίοι δεν είναι περισσότεροι από τέσσερις πέντε –
ανάμεσά τους η Ρωσία και η Βενεζουέλα.
Σύμφωνα με
τις επίσημες ανακοινώσεις, ο νέος φορέας δεν έχει σκοπό να έρθει σε
σύγκρουση με τις παραδοσιακές επιλογές του OPEC, προφανώς, όμως, θα
επιδιώξει να δια πραγματευτεί από «σκληρότερες» θέσεις τα συμφέροντα των
μεγάλων πετρελαιοπαραγωγών. Σε κάθε περίπτωση, Μόσχα και Καράκας
επιβεβαίωσαν την εμβάθυνση της συνεργασίας τους, υπογράφοντας άλλη μια
συμφωνία συνεκμετάλλευσης με ρωσικές εταιρείες κοιτασμάτων της
Βενεζουέλας.
Στις 7 Οκτωβρίου ο Βλαντίμιρ Πούτιν συμπλήρωσε τα 59
του χρόνια δεχόμενος ευχές από πολλούς, με πολυτιμότατες, ενόψει
διαδοχικών εκλογικών αναμετρήσεων, εκείνες του Πατριάρχη Μόσχας
Κυρίλλου, ο οποίος σημείωσε στο μήνυμά του ότι χάρη στις θέσεις αρχών
«και την ενεργό αγάπη στην πατρίδα» του Βλ. Πούτιν αποτράπηκε η τάση
«που θα μπορούσε να οδηγήσει στη διάλυ ση της χώρας». Έπειτα από έντεκα
χρόνια στο τιμόνι της Ρωσίας, τη φυσιολογική φθορά και την κόπωση του
εκλογικού σώματος, και μάλιστα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, μπορεί οι
επιδόσεις του Πούτιν να μην αγγίζουν τα επίπεδα του 70% και 80% που
έφταναν κάποτε, ωστόσο και πάλι παραμένουν εξαιρετικά ψηλά σε σχέση με
τους περισσότερους ηγέτες παγκοσμίως. Στις πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις
τον εμπιστεύεται και εγκρίνει το έργο του ποσοστό 50%-62% (έναντι
41%-58% του προέδρου Μεντβιέντεφ), ενώ το 42% δηλώνει με βεβαιότητα ότι
θα τον ψηφίσει στις προεδρικές εκλογές του Μαρτίου, όσο είναι αυτή τη
στιγμή και οι θετικές γνώμες για το κυβερνών κόμμα «Ενιαία Ρωσία», που
ακολουθείται από τους κομουνιστές με 15%, τους υπερεθνικιστές με 11%,
την κεντροαριστερή «Δίκαιη Ρωσία» με 10% και με τους φιλελεύθερους να
καταποντίζονται στο 2% για το «Γιάμπλακο» (Σ.Σ.: μήλο) και 1% για τη
«Δίκαιη / Δεξιά Υπόθεση». Αν αυτό δεν είναι εκλογικός περίπατος, είναι
σίγουρα η σκυταλοδρομία της μίας διαδρομής: από τον αθλητή Μεντβιέντεφ
στον προπονητή Πούτιν...
Του Θανάση Αυγερινού
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα" 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου