Καταρρέουμε!

Καταρρέουμε. Αθόρυβα, σιωπηλά, μεθοδικά, αλλά καταρρέουμε. 

Ο γδούπος θα ακουστεί στο τέλος. 

Είναι ασύλληπτο πόσο δεν δείχνει να ενδιαφέρει την κυβέρνηση η πολύπλευρη κατάρρευση που βιώνει η χώρα.

Ο πλανήτης σείεται, ο κόσμος αλλάζει με καταιγιστική ταχύτητα, το όνειρο της...

Ενωμένης Ευρώπης των πολιτών μεταβάλλεται σε εφιάλτη, η ανθρώπινη δυστυχία έχει θρονιαστεί στα σπίτια μας, πρόσφυγες περιφέρονται στους δρόμους μας και η γαληνοτάτη αριστερά συνεχίζει να ζει στο παράλληλο σύμπαν της και να σκορπάει δεξιά κι αριστερά -κατά προτίμηση αριστερά- το συλλογικό μας υστέρημα.

Η γενναιοδωρία της κυβέρνησης είναι ανάλογη της υψηλής ιστορικής αποστολής που φαντασιώνεται ότι έχει. Όσο για τους αποδέκτες, είναι πολλοί, γνωστοί και συγκεκριμένοι: η χώρα, άλλη μια φορά, στραγγίζεται για να βολευτούν εκλεκτοί, συγγενείς, και λοιποί «ημέτεροι».

Το Νομοσχέδιο Βερναρδάκη ταχταρίζει δημόσιους λειτουργούς αγνοώντας χιλιάδες νέους με προσόντα και όρεξη, που μένουν άνεργοι ή έχουν μεταναστεύσει για να μπορέσουν να ζήσουν. «Μετά βαΐων και κλάδων» ψήφισαν για την ανατροπή του κομματικού κράτους και των πελατειακών σχέσεων! Χωρίς καμία συζήτηση στη Βουλή λίγο πριν την ψηφοφορία άλλαξαν τη ρύθμιση για τους Γενικούς Γραμματείς, Αναπληρωτές Γενικούς Γραμματείς και Ειδικούς Γραμματείς στα Υπουργεία. Αυτοί θα επιλέγονται από την κυβέρνηση και για κερασάκι δημιουργείται νέα κατηγορία δημοσίων υπαλλήλων. 33 Διοικητικοί Γραμματείς. Ίσως με αυτήν την εξαπάτηση να γιορτάζουν την πανηγυρική προσχώρηση στο πελατειακό σύμπαν της κυβέρνησης του ηθικού πλεονεκτήματος και της ισότητας των ευκαιριών.

Δεν φτάνει που διόρισαν όλους τους συγγενείς, συγγενείς συγγενών και φίλους, και έβγαλαν όσες κομματικές υποχρεώσεις μπόρεσαν, διατυμπάνιζαν ότι έφτασε η ώρα, για να υπάρξει αξιοκρατία στο Δημόσιο! Αλλά τι και αν έφτασε η ώρα; Στα λόγια όλοι συμφωνούμε για την αδήριτη ανάγκη το κράτος να δουλεύει, η διοίκηση να λειτουργεί, ανεξάρτητα από την πολιτική συγκυρία. Όχι ως στόχο του απώτερου άδηλου μέλλοντος, αλλά ως κανόνα άμεσης εφαρμογής. Όλοι συμφωνούμε να καταργηθούν οι κομματικοί Γενικοί Γραμματείς, Διοικητές, Πρόεδροι Οργανισμών κ.α. Είναι πράγματι αδιανόητο η αλλαγή του υπουργού να παραλύει τη διοίκηση.

Τι έκανε η Κυβέρνηση γι' αυτό; Τοποθέτησε τα κομματικά της στελέχη σε κρατικές θέσεις, χώρια από αυτούς που έχει διορίσει ως μετακλητούς, και εισηγήθηκε ένα νόμο που δεν άντεξε να τον ψηφίσει ούτε η ίδια γι ’αυτό τον άλλαξε νύχτα και στα μουλωχτά. Τα υπόλοιπα άρθρα του νομοσχεδίου, αφορούν την Κυβέρνηση του 2018!

Όσο και να θέλει κάποιος να πιστέψει στην μεταρρυθμιστική πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ έρχονται μόνοι τους να επιβεβαιώσουν αυτό που ήδη γνωρίζουμε όλοι. Δεν υπάρχει καμιά τέτοια πρόθεση και αλήθεια που να βρεθεί; Κρατιστές από τα γεννοφάσκια τους, εθισμένοι στο κράτος πατερούλη, με ποιες παραστάσεις να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν μια αποτελεσματική σύγχρονη διοίκηση; Όσο κι αν προσπαθεί η Κυβέρνηση την κυνηγά το παρελθόν της.

Κάπως έτσι η χώρα κάθε μέρα καταρρέει κι αυτό δεν είναι ζήτημα που μπορεί να περιμένει. Οφείλουμε όλοι, να το λύσουμε σήμερα. Σήμερα που δεν μπορεί η πραγματική οικονομία να συνεχίσει να θρέφει ένα υδροκέφαλο δυσκίνητο παλαιοκομματικό κράτος. Σήμερα που δεν έχει μείνει τίποτα να τάξεις. Σήμερα που δεν μπορείς να κανακεύσεις το 20% των πολιτών αφήνοντας όλους τους άλλους στο έλεος της κρίσης ..

Όταν πάψουμε να πετάμε την καυτή πατάτα στον επόμενο, όπως κάνει σήμερα η κυβέρνηση, κι όπως έχουμε κάνει κι εμείς στο παρελθόν. Όταν βρούμε το κουράγιο να πούμε αλήθειες για μας και για τους άλλους. Όταν αποκτήσουμε τη γενναιότητα να παραδεχτούμε τα λάθη μας και την αποφασιστικότητα να τα διορθώσουμε. Τότε και μόνο τότε τούτος ο τόπος θα σηκώσει κεφάλι.

Μέχρι εκείνη τη μαγική στιγμή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, όσοι μείνουμε και δεν μεταναστεύσουμε θα σερνόμαστε στην κατήφεια και στα ερείπια μιας χώρας με ένδοξο παρελθόν και αμφίβολο μέλλον. 

Της Χαράς Κεφαλίδου

                        
*Η κ. Χαρά Κεφαλίδου είναι Βουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης