Η μέρα ζυγώνει.

Ο βρόμικος πόλεμος της συκοφαντίας κατά του Κώστα Καραμανλή, καλά κρατεί. 
Παρά το γεγονός ότι ο ίδιος με την στάση του, δεν δίνει την παραμικρή αφορμή για την ''ανάπτυξη'' σεναρίων, αλλά και στις κατ΄ιδίαν συζητήσεις που έχει με όσους τον επισκέπτονται στο γραφείο του, ο λόγος του παραμένει σταθερά ενωτικός, τόσο προς την παράταξη, όσο και στη...
γενική πολιτική της χώρας.

Όπως την πρώτη μέρα, που παραιτήθηκε από πρόεδρος του κόμματος.
Γιατί ο οποιοσδήποτε στη θέση του, από την επομένη, που ξεκίνησε τόσο η επιβεβαίωση του όσο και η δικαίωση του, θα είχε βγει στα μπαλκόνια επιζητώντας το χειροκρότημα της δικαίωσης, αλλά και θα οργάνωνε παράλληλα μια εντυπωσιακή επιστροφή.
Εδώ βγαίνουν και ομιλούν ο εθνικός ολετήρας, ο Γιώργος Παπανδρέου, αλλά και ο άνθρωπος που συγκάλυψε τα εγκλήματα του και υπήρξε συνεχιστής αυτής της καταστροφικής πορείας της χώρας, ο Αντώνης Σαμαράς, κάνοντας νέο κόμμα ο πρώτος και σκηνοθετώντας λαϊκές λατρευτικές αντιδράσεις ο δεύτερος με σκοπό κάποια στιγμή και αν χρειαστεί, να κάνει κι αυτός δικό του πολιτικό come back, εκμεταλλευόμενοι ότι η σημερινή συγκυβέρνηση είναι ακόμη πιο χειρότερη απ΄αυτούς και πιστεύοντας ότι ο κόσμος αφενός έχει φοβηθεί, αλλά και αφετέρου έχει ξεχάσει.
Αυτό που βλέπουμε όμως, είναι μια συνεχιζόμενη προσπάθεια κατασυκοφάντησης, από πολιτικούς και Μ.Μ.Ε σε ρυθμούς συγχορδίας, του Κώστα Καραμανλή.
Διαβάζουμε και ακούμε ευφάνταστα σενάρια, που κάποια από αυτά τον παρουσιάζουν ως μελλοντικό αποστάτη και πιθανό ηγέτη μιας οικουμενικής και κάποια άλλα, εμπλουτισμένα με συνωμοσολογικές ''μυστικές πληροφορίες'', τον παρουσιάζουν να τα έχει βρει με Γερμανούς και Αμερικάνους, οι οποίοι και θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις της επιστροφής του.
Φυσικά, υπονοώντας και ένα βαρύ αζημίωτο γι΄αυτούς.
Δεν νομίζουμε πως αξίζει τον κόπο, να μπούμε στη διαδικασία για να διαψεύσουμε τα δύο αυτά σενάρια.
Άλλωστε για μία ακόμη φορά, ο χρόνος θα δικαιώσει τον Καραμανλή και θα διαπομπεύσει τους εμπνευστές τους.
Το ερώτημα όμως που δημιουργείται, είναι γιατί;
Και η απάντηση σ΄αυτό το γιατί, είναι απλή.
Γιατί όλοι, μα όλοι, φοβούνται μια ενδεχόμενη επιστροφή του.
Διότι η επιστροφή του, θα σημάνει το τέλος της μεταπολίτευσης και όλου αυτού του βρόμικου και προωθούμενου από επιχειρηματικούς κύκλους, πολιτικού κατεστημένου, που είτε λόγω ανικανότητας, είτε λόγω οικονομικών οφελών, κατέστρεψε ένα ολόκληρο έθνος.
Η επιστροφή του θα σημάνει το τέλος τους.
Δυστυχώς γι΄αυτούς, κάποια πράγματα είναι πλέον αναπόφευκτα.
Και το μόνο που μπορούν να κάνουν, είναι να τα καθυστερήσουν.
Το μόνο που τους μένει, είναι μία οικουμενική.
Μία κυβέρνηση την οποία θα σχηματίσουν όλοι μαζί.
Όλοι όσοι βρέθηκαν απέναντι του το 2009, ανταμείφθηκαν αναλαμβάνοντας είτε την διακυβέρνηση της χώρας, είτε κυβερνητικά πόστα, είτε ακόμη και κομματικά αξιώματα.
Από τους ψεύτες και προδότες του ΠΑΣΟΚ, τους ταραξίες και καταστροφείς περιουσιών του ΣΥΡΙΖΑ, τους πατριδοκάπηλους του ΛΑΟΣ, τις κουλτουριάρικες νυφίτσες της ΔΗΜΑΡ, τους ανταποκριτές ξένων πρεσβειών των ΑΝΕΛ, αλλά και ενός κομματιού εντός Νέας Δημοκρατίας το οποίο υπέσκαπτε και υποδαύλιζε το έργο των κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή, επειδή αυτές λειτουργούσαν με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και όχι το συμφέρον των ξένων κρατών.Τώρα λοιπόν, που παίζεται η τελευταία πράξη του δράματος, θα τους δούμε όλους αυτούς μαζί.Και θα παρακολουθήσουμε σε απευθείας μετάδοση, την πτώση της χάρτινης πλην όμως καταστροφικής αυτοκρατορίας των συμφερόντων.
Η μέρα ζυγώνει.


www.newdemocracy.gr