Ανοικτή Επιστολή προς Οικονομικούς Εισαγγελείς

Καλοί μου κύριοι Πεπόνη και Μουζακίτη!

Όταν αργά το βράδυ γυρίζετε στο σπίτι σας για να ξεκουραστείτε,
κλείστε για λίγο τα μάτια σας για να δείτε νοερά, έναν λαό που έχει μεν γονατίσει, αλλά δεν έχει ακόμη υποκύψει. 
Δείτε, 

πόσοι συμπατριώτες σας ψάχνουν για φαγητό στα σκουπίδια,
πόσοι Έλληνες έχουν αυτοκτονήσει, πόσα παιδάκια πρόκειται να πεθάνουν από ασιτία.
πόσοι άνθρωποι έχουν χάσει την τιμή και την αξιοπρέπεια τους.
Πόσοι κλαίνε με το ηλεκτρικό κομμένο, μέσα στην απόλυτη δυστυχία. 
Αυτά όλα, θα σας δώσουν τη δύναμη και το κουράγιο για να συνεχίσετε απτόητοι, 
όχι μόνο από καθήκον προς την δικαιοσύνη, την οποία επάξια υπηρετείτε,
αλλά και από ανθρωπισμό και από αλληλεγγύη για όλους αυτούς που υποφέρουν, 
για όλους αυτούς που σας κοιτούν στα μάτια, όπως το παιδί τη μάνα.

Δείτε έπειτα και αυτούς που χασκογελάνε αυτάρεσκα, μέσα στο απυρόβλητο που τους παρέχει η καταχρηστική τους εξουσία...

Τους δολοφόνους των μικρών παιδιών,
και των ασθενών, των αδύναμων και των μη εχόντων στον ήλιο μοίρα. 
Τους άπληστους και διαφθορείς κάθε ανθρώπινης και δημοκρατικής αξίας.

Ο θυμός αυτός θα ενισχύσει την αποφασιστικότητα και την τόλμη σας,
για να τα βάλετε με την “Λερναία Ύδρα”, για να της κόψετε ένα-ένα τα κεφάλια.

Ο Ηρακλής και ο Ιόλαος, ας είναι τα πρότυπα σας.
Για να λάβουν τα όνειρα των απελπισμένων εκδίκηση…

Για τον καθένα στη ζωή, έρχεται αργά ή γρήγορα η στιγμή, που θα πρέπει να πει 
το μεγάλο “Ναι” ή το μεγάλο “Όχι”!
Μη φοβηθείτε! Ένας λαός θα σας σηκώσει στα χέρια! 
Δεν έρχεται όμως προς συνάντηση όλων η ΙΣΤΟΡΙΑ, όπως τώρα έρχεται σε εσάς,
κρατώντας στα χέρια της χαρτί και καλαμάρι, έτοιμη να γράψει με χρυσά ή με μαύρα
γράμματα τα ονόματα σας….στους αιώνες…. 
Για όλους αυτούς τους απλούς ανθρώπους, τους ανυπεράσπιστους,
αποφασίστε αμετάκλητα να γίνετε ΕΣΕΙΣ ο ισχυρός τους προμαχώνας…. 
σας το ζητώ ταπεινά, σαν ένας από αυτούς ….

ΑΠΕΛΛΗΣ