Βρισκόμαστε μπροστά σε μια στρατηγική «χτυπημάτων» θεσμικών στόχων

Οι αντεξουσιαστικές ομάδες που δρουν στην Ελλάδα αντιμετωπίζονται κατά κανόνα από την πολιτική ηγεσία της χώρας χωρίς σοβαρότητα αλλά κυρίως χωρίς να υπάρχει υπόβαθρο πολιτικής ανάλυσης και σκέψης. 
Δεν κατανοεί το αστικό πολιτικό σύστημα- και αυτή η επιμονή είναι ανεξήγητη-  ότι οι άνθρωποι αυτοί που μετέχουν σε αυτές τις ομάδες εδράζουν τις πράξεις τους σε συγκεκριμένο ιδεολογικό πλαίσιο. Αυτό είναι που εν τέλει προσδιορίζει την ακολουθούμενη εκ μέρους τους στρατηγική σχετικά με την επιλογή των στόχων τους...

Με μια πιο προσεχτική ματιά σε όλες τις πρόσφατες ενέργειές τους θα μπορούσαν, ενδεχομένως, να αποκρυπτογραφηθούν- και σε έναν βαθμό πάντα- οι στρατηγικές τους επιλογές.

Με την χειρονομία των ομάδων να «χτυπήσουν» τους πέντε δημοσιογράφους κατά κάποιο τρόπο «μίλησαν»:

Ο Αντώνης Σκυλλάκος είναι κατά την άποψή τους ο εκπρόσωπος της πολιτικής της Κυβέρνησης μέσω του κρατικού ειδησεογραφικού πρακτορείου. Του ΑΠΕ.

Ο Γιώργος Οικονομέας, είναι πασίδηλο, ότι πιθανότατα κατά την κρίση των ομάδων αυτών εκπροσωπεί το «τηλεοπτικό κατεστημένο» γιατί έτσι προφανώς έχουν χαρακτηρίσει το κανάλι των εκδοτών-επιχειρηματιών.

Ο Αντώνης Λιάρος ο οποίος εσχάτως μεταπήδησε από την δημοσιογραφία στην πολιτική, είναι σύμβουλος στην κρατική τηλεόραση. Η ΕΡΤ για πολλούς- και γιατί όχι και για τις εν λόγω ομάδες;- αποτελεί την επίσημη κυβερνητική φωνή.

Ο Πέτρος Καρσιώτης στον ALPHA καλύπτει επί σειρά ετών το αστυνομικό ρεπορτάζ το οποίο δεν παράγει και τις καλύτερες ειδήσεις για τον αντεξουσιαστικό χώρο.

Ο Χρήστος Κώνστας έχει εν πολλοίς επιδείξει ζήλο για το μέλλον των τραπεζών και οι ακραίες φιλομνημονιακές  του τοποθετήσεις, όπως πολλοί τις έχουν χαρακτηρίσει, έχουν κατά καιρούς ενοχλήσει.

Το «χτύπημα» στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας είναι πασίδηλο ότι υποδηλώνει την απαξίωση- εκ μέρους των αντεξουσιαστών- των αστικών πολιτικών κομμάτων αλλά κυρίως αυτού του κόμματος το οποίο υπερασπίζεται ιδεολογικά και σε διαχρονική βάση την ελεύθερη οικονομία.

Ο κ. Σίμος Κεδίκογλου δεν υπέστη προσωπικό «χτύπημα» αλλά έμμεσο αφού επελέγη του σπίτι του αδελφού του ως στόχος. Ούτως ή άλλως ο κ. Κεδίκογλου συμβολίζει θεσμικά την κυβερνητική φωνή η οποία έχει ταυτιστεί τα τελευταία χρόνια με την μνημονιακή πολιτική πρακτική.

Το σημερινό «χτύπημα» στο Εμπορικό Κέντρο The Mall ενισχύει αυτή την άποψη. Γιατί πρόκειται για μια επιχειρηματική δράση της οικογένειας Λάτση η οποία μπήκε στο στόχαστρο. Αλλά και γιατί ένα τέτοιο εμπορικό κέντρο εκφράζει -για τις ομάδες αυτές όπως έχει διαφανεί σε προκηρύξεις τους- το αποκορύφωμα του καταναλωτισμού το οποίο επιβάλλει κάθε καπιταλιστικό σύστημα που… σέβεται τον εαυτό του αλλά όχι τον λαό. 

Κατά συνέπεια βρισκόμαστε μπροστά σε μια στρατηγική «χτυπημάτων» θεσμικών στόχων. Και φαίνεται ότι οι ομάδες αυτές δεν έχουν σκοπό να αποσυρθούν από τον αρχικό τους σχεδιασμό. Είναι προφανές ότι θα προχωρήσουν στην ολοκλήρωση του.

Η αμηχανία των κατασταλτικών μηχανισμών αλλά κυρίως του πολιτικού συστήματος θα μπορούσε να θεωρηθεί εξόχως επικίνδυνη εξέλιξη. Γιατί με την λογική που τους διακατέχει- πολιτικούς και αστυνομία- δεν είναι δυνατόν να τους βοηθήσει για εξεύρεση λύσεων.

Με εκτίμησηΟ Θείος