Άδικα παραπονιούνται όλοι αυτοί που νομίζουν ότι προσφέρουν μια Χ
ποιότητα εργασίας και θα πρέπει να αμείβονται αναλόγως. Ιδίως δε όλοι
αυτοί που δουλεύουν για το δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Τα περί του “μας μείωσαν τους μισθούς και έχουμε χάσει τον προγραμματισμό μας” να τα πουν αλλού. Τα μαθηματικά της υπόθεσης κύριοι συνηγορούν σε μειώσεις.
Οι του Μετρό ξαφνικά αποφάσισαν να κάνουν απεργία και να παγώσουν όλη την Αθήνα. Να πληροφορήσω των του Μετρό, ότι αν νομίζουν ότι οι...
απολαβές τους δεν ανταποκρίνονται στην εργασία που προσφέρουν, να παραιτηθούν και να ψάξουν για εργασία αλλού. Ξέρω είναι σκληρό αυτό, αλλά αυτές είναι οι μόνες τους επιλογές.
Για να δικαιούνται αυξήσεις οι του Μετρό, θα πρέπει ο οργανισμός να έχει αυξανόμενα κέρδη. Έχει όμως; Δεν ξέρω, αλλά αν δεν έχει, δεν δικαιούνται αυξήσεις, είναι τόσο απλό. Επίσης αν είχαν κέρδη, δεν θα έπρεπε να είχαν αυξηθεί τα εισιτήρια.
Το πως θα ζήσουν με τα λεφτά που παίρνουν, ενώ είχαν προγραμματίσει να ξοδεύουν περισσότερα, δεν είναι παράμετρος στην συζήτηση. Μοναδική παράμετρος είναι η κερδοφορία η όχι του οργανισμού. Όσοι νομίζουν ότι “λεφτά υπάρχουν” κάνουν πολύ μεγάλο λάθος.
Μείωση δαπανών η αύξηση φόρων;
Τώρα και πολλά χρόνια είμαι κατά της μείωσης των αποδοχών στο δημόσιο τομέα, προτιμώντας τις απολύσεις. Θεωρώ ότι καλύτερα να παίρνει κάποιος αυτά που νομίζει ότι αξίζει, για να έχει κίνητρο να δουλέψει πιο σκληρά και να εκτιμήσει τον μισθό που παίρνει.
Αλλά από την στιγμή όμως που το Ελληνικό Soviet δεν θέλει να απολύσει κανέναν (για να μην στεναχωρήσει την εκλογική του πελατεία), τότε αναγκαστικά θα πρέπει να γίνουν οριζόντιες περικοπές στον δημόσιο τομέα και όποιον πάρει ο χάρος, είτε το αξίζει είτε όχι.
Για τους φόρους, να το πω κατηγορηματικά: είμαι εναντίον όλων των φόρων (είναι το φιλελεύθερο μέσα μου) για τον οποιονδήποτε λόγο!! Όχι μόνο αυτό, αλλά αν είναι δυνατόν να τους μειώσουμε μέχρι εκεί που δεν παίρνει άλλο και η συνολική φορολογία επί του ΑΕΠ να είναι στο 10%, τόσο το καλύτερο.
Θα μου πείτε, μα πως είναι δυνατών να είμαι υπέρ της μείωσης δαπανών και όχι στην αύξηση φόρων, όταν το κράτος δεν βγαίνει;
Αυτό είναι το θέμα, δεν βγαίνει διότι είναι πολύ μεγάλο, η οικονομία δεν παράγει αρκετό εισόδημα (έχω εξηγήσει το γιατί παλιότερα) και είναι σπάταλο και αναποτελεσματικά. Και όπως δεν θα έπρεπε να γίνουν αυξήσεις εισιτηρίων στο Μετρό, έτσι δεν πρέπει να αυξηθούν οι φόροι και αντί αυτού να γίνουν περικοπές στο δημόσιο ... μέχρι εκεί που να βγαίνουν τα νούμερα.
Και ο λόγος που θα πρέπει να γίνουν περικοπές και όχι αύξηση φόρων, είναι διότι απλά η αγορά είτε δεν έχει να πληρώσει, είτε δεν θέλει να πληρώσει τις υπηρεσίες που προσφέρει το κράτος που συνοδεύουν αυτούς τους φόρους.
Με λίγα λόγια, η μείωση δαπανών είναι μονόδρομος, διότι δεν μπορεί ο κάθε γραφειοκράτης να τα βάζει με τους φυσικούς νόμους και να έχει την απαίτηση να εισπράξει τους φόρους που του λείπουν.
Και οι φυσικοί νόμοι για άλλη μια φορά είναι οι εξής:
Όσο μεγαλύτερη είναι η φορολογία, τόσο λιγότεροι θα θελήσουν να δουλέψουν για να παράγουν εισόδημα και να πληρώσουν αυτούς τους φόρους η να κάνουν χρήση υπηρεσιών που συνοδεύουν αυτούς τους φόρους. Τα πράγματα είναι τόσο απλά.
Και αν ορισμένοι νομίζουν ότι θα αλλάξουν τους νόμους της ανθρώπινης φύσης, καλή τους τύχη.
Εμάς όμως γιατί μας παίρνουν στον λαιμό τους;
http://www.capital.gr/jArticle.asp?id=1710063
Γιώργος Καισάριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου