Deutsche Bank: Νέο σχέδιο για την Ελλάδα με παλιά υλικά

Τα δημοσιεύματα στην Γερμανία χθες έκαναν λόγο για πιέσεις που δέχεται ο επικεφαλής της Deutsche Bank Γιόζεφ Άκερμαν έτσι ώστε να συναινέσει σε ένα μεγαλύτερο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, της τάξης του 50%.

Η απάντηση του προέδρου του IIF (δηλαδή του διεθνούς τραπεζικού λόμπυ που διαπραγματεύεται το σχέδιο ανταλλαγής ομολόγων που αποφασίστηκε στην Σύνοδο Κορυφής του Ιουλίου) ήρθε με μια πρόταση για «κούρεμα» του ελληνικού χρέους έως και 40%.

Πως θα γίνει αυτό;

Σύμφωνα με την γερμανική τράπεζα ένα μεγαλύτερο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους μπορεί να δρομολογηθεί με τρεις τρόπους, δηλαδή μείωση του κουπονιού, επέκταση της διάρκειας των νέων ομολόγων και μείωση του αρχικού κεφαλαίου, αναφέρει η Deutsche Bank σε εβδομαδιαίο σημείωμά της που εξεδόθη σήμερα.

Για παράδειγμα, μια μείωση του κουπονιού κατά 1% και παράταση της διάρκειας κατά 10 χρόνια, μπορεί να οδηγήσει σε ένα «κούρεμα», 40%, αναφέρει χαρακτηριστικά η τράπεζα.

Συνταγή PSI

Ουσιαστικά η Deutsche Bank προτείνει ένα PSI 2 ,έτσι ώστε να αποφευχθεί το σενάριο της ευθείας χρεοκοπίας . Αλλά για να καταλάβουμε την πρόταση καλύτερα πρέπει να θυμηθούμε τι περιλαμβάνει το πρώτο πρόγραμμα ανταλλαγής ελληνικού χρέους.

Σύμφωνα με όσα αποφάσισαν οι ηγέτες της Ευρωζώνης τον Ιούλιο , οι ιδιώτες επενδυτές μπορούν να συμμετέχουν εθελοντικά στο πρόγραμμα ανταλλαγής του ελληνικού χρέους που καλύπτει ομόλογα ωρίμανσης περιόδου μεταξύ 2011 και 2020 έχοντας τέσσερεις επιλογές:

- Η πρώτη επιλογή περιλαμβάνει την ανταλλαγή ομολόγων που έχουν στα χέρια τους οι επενδυτές με νέα ομόλογα μεγαλύτερης διάρκειας (30 ετών), με κουπόνι που ξεκινά από το 4% και φτάνει αργότερα έως και το 5%.

- Η δεύτερη επιλογή είναι ίδια με την πρώτη, μόνο που οι επενδυτές μετακυλύουν το χρέος όταν ωριμάσει.

- Βάσει της τρίτης επιλογής, τα ομόλογα υφίστανται «κούρεμα» 21%, αλλά οι επενδυτές λαμβάνουν ένα ομόλογο διάρκειας 30 ετών με υψηλότερο κουπόνι, στο 6,8% από 6%.

- Η τέταρτη επιλογή περιλαμβάνει το ίδιο «κούρεμα» αλλά προσφέρει ομόλογο διάρκειας 15 ετών με κουπόνι 5,9%.

Ουσιαστικά η Deutsche Bank με την παραπάνω πρόταση επεκτείνει αυτές τις επιλογές μειώνοντας το επιτόκιο ακόμα περισσότερο ή παρατείνοντας τον χρόνο αποπληρωμής των δανείων ή εναλλακτικά ένα συνδυασμό παράτασης αποπληρωμής με μείωση κεφαλαίου όπως ορίζουν οι επιλογές 3 και 4.

Έτσι διατηρεί το πλαίσιο του αρχικού PSI, διατηρώντας παράλληλα μια βασική παράμετρο. Ότι η ανταλλαγή ελληνικού χρέους γίνεται με βάση το αγγλικό και όχι το ελληνικό δίκαιο, κάτι που είναι κίνητρο για τους επενδυτές (τράπεζες, ασφαλιστικούς οργανισμούς), καθώς απαγορεύει στην Ελλάδα να αλλάξει μονομερώς του όρους ανταλλαγής.

Επιπλέον με ένα «κούρεμα» της τάξης του 40% διατηρείται το κίνητρο για ίσους επενδυτές δεν συμμετείχαν στην πρώτη διαδικασία καθώς θα υποστούν απώλειες μέγιστες στο 40% την ώρα που διακρατούν ελληνικά ομόλογα που διαπραγματεύονται σε τιμές μειωμένες κατά 50% στην δευτερογενή αγορά.

3 ερωτήματα

Σε περίπτωση βέβαια που υιοθετηθεί ένα τέτοιο μοντέλο προκύπτουν τρία βασικά ερωτήματα που αφορούν το ελληνικό χρέος:

- Πρώτον μια τέτοια λύση θα μειώσει το ελληνικό χρέος σε τέτοια επίπεδα που να χαρακτηριστεί βιώσιμο; To «εθελοντικό» της διαδικασίας, που είναι απαραίτητο έτσι ώστε να μην υπάρξει πιστωτικό γεγονός (credit event) δεν εξασφαλίσει την συμμετοχή όσων δεν πήραν μέρος στο PSI 1 ή αυτών που δεν συμμετείχαν καθ’ όλου.

- Δεύτερον οι ελληνικές τράπεζες δεν μπορούν να σηκώσουν «κούρεμα» της τάξης του 40% καθώς στην πρώτη διαδικασία δεν έγραψαν ούτε καν το μέγιστο των απωλειών (21%) στους ισολογισμούς τους.

- Τρίτον το PSI χαρακτηρίστηκε εξ’ αρχής ως ένα πρόγραμμα που ευνοεί κυρίως του πιστωτές και όχι τους φορολογούμενους, ενώ δεν υπάρχουν ακόμα τα ακριβή στοιχεία των ποιών ιδιωτών και πόσο ποσοστό συμμετείχαν στην όλη διαδικασία. Ουσιαστικά ανοίγει μια διαπραγμάτευση την ώρα η προηγούμενη δεν έχει ολοκληρωθεί.

Οι τελευταίες πάντως δηλώσεις του διευθύνοντος συμβούλου του IIF κάνουν λόγο για συμμετοχή στο 90%, ποσοστό που ήταν και στόχος της κυβέρνησης.

Σημείωση : Σε περίπτωση που εφαρμοστεί ένα τέτοιο σχέδιο θα πρέπει να εξασφαλιστεί όπως στην πρώτη συμφωνία ότι τα ασφαλιστικά ταμεία θα ανταλλάξουν τα ομόλογα τους με νέα χωρίς μείωση στην ονομαστική τους τιμή.